Verlatingsangst is een algemene term die gebruikt wordt voor alle probleemgedragingen van de hond die gerelateerd zijn aan het alleen blijven. Dit kan gaan van uren blaffen en janken tot sloopgedrag of onzindelijkheid in huis. Het is een zeer complex probleem, niet enkel voor de hond maar ook voor het gezin. Laat ons in dit blog dus even dieper ingaan op de verschillende vormen van verlatingsgerelateerde gedragsproblematiek en hoe je hier het beste mee omgaat.
Wat is verlatingsangst?
Als je goed leest dan kan je veel uit het woord zelf halen. Kort omschreven is het de angst om verlaten te worden. Honden zijn sociale dieren dus dit is een angst die bij hen heel diep kan zitten. Vooral rassen die erg gericht zijn op het gezin kunnen hier vaak last van hebben.
Er zijn verschillende vormen en gradaties van verlatingsangst en daarom ga je de experts vaker horen spreken over verlatingsgerelateerde gedragsproblematiek maar in de volksmond spreekt men gewoon over verlatingsangst. De ernst en de vorm spelen een grote rol bij de aanpak en het ondersteunen van de hond.
Het is een ernstige angststoornis die men niet mag onderschatten. Het heeft dan ook een grote impact op zowel het leven van de hond maar zeker ook van het gezin. Je kan je hond namelijk niet meer met een gerust hart achterlaten.
Laat je hond niet meer alleen!
Het klinkt zo simpel maar in de praktijk is dat helaas niet zo en daar wringt meestal het schoentje. We zijn te snel van start gegaan met het alleen laten van de hond en nu zitten we terug in onze normale routine. Het is misschien begonnen met kleine stress-signalen die je gemist hebt tijdens het leren alleen blijven. Je hond vertoonde hyper gedrag bij jullie vertrek en was heel enthousiast als hij jullie terug zag. Voor velen lijkt dit normaal gedrag maar soms kan dit al een signaal zijn dat hij het toch wat moeilijk heeft om achtergelaten te worden.
Je hond ervaart intense angst wanneer hij alleen wordt gelaten en dit kan zich op verschillende manieren gaan uiten. Vaak beginnen mensen maar in actie te schieten als ze er zelf last van ondervinden. Denk maar aan buren die komen klagen omdat je hond uren aan een stuk zit te blaffen of telkens als je thuiskomt mag je overal plasjes opkuisen of is er aan je deuren gekrabd.
Wil je aan de slag gaan met de verlatingsangst van je hond dan mag hij dus niet meer worden blootgesteld aan die angst! We gaan de hond stap voor stap terug laten wennen aan het alleen zijn. Dit gebeurt niet op het tempo dat jij zou willen maar wel op het tempo dat hij aankan en waarbij hij zich veilig voelt.
Dit is een tijdelijke maatregel terwijl jullie gaan trainen om je hond terug rustig en veilig alleen te kunnen laten. Enkel op die trainingsmomenten mag hij dan alleen gelaten worden of gedurende de tijd dat hij reeds alleen kan blijven. Voor de andere momenten moet je dus een oplossing vinden! Voor mensen die van thuis uit werken is dit meestal niet echt een probleem maar voor mensen die buiten huis gaan werken ligt dit een pak moeilijker. Kan je geen beroep doen op familie, vrienden of kennissen dan moet je gebruik maken van een oppasdienst. Het is belangrijk dat de oppasser begrijpt wat de verlatingsangst van je hond inhoudt en ook weet hoe je hond te ondersteunen. Daarom kan een beroep doen op mijn diensten als hondenoppas aan huis.
De verlatingsangst oplossen van je hond vraagt geduld en vooral tijd. Ik heb het dan meestal niet over weken maar eerder over maanden. Je hond bepaalt namelijk het tempo en forceren heeft totaal geen zin! Ga je toch sneller dan je hond aankan dan is er een groot risico op een serieuze terugval en ben je nog verder van huis (of in dit geval meer gebonden aan huis).
Oorzaken van verlatingsangst.
Als een hond kampt met verlatingsangst dan wordt er al heel snel gezegd dat de hond overgehecht is en dat hij wat zelfstandiger moet leren zijn. Helaas is het niet zo simpel als dat. Natuurlijk speelt de hechtingsstijl van je hond een belangrijke rol maar het is vaak meer dan enkel dat. De exacte oorzaak van de verlatingsangst achterhalen en dan ook veel moeilijker dan men denkt. Iedere hond is een individu en elke situatie is anders dus er is vooral maatwerk nodig.
Verlatingsangst bij puppies heeft vaak te maken met het feit dat je te snel bent gegaan of het niet goed hebt opgebouwd. Het alleen leren blijven is dus vanaf het begin niet goed aangepakt en begeleid geweest. Een veelgemaakte fout is dat je je pup overal mee naartoe neemt om hem te socialiseren. Hierbij wordt er vaak vergeten dat je pup ook moet leren om alleen thuis te zijn. Je gaat je pup op de leeftijd van 8 weken natuurlijk nog niet voor meerdere uren na elkaar alleen laten maar met een pup van 12 weken kan je dit wel geleidelijk aan opbouwen. Het begint al met gewoon even in een andere ruimte te vertoeven en dat kan je pup van 10 weken wel al aan. Merk je op dat je pup het moeilijk heeft en begint te janken wanneer jij bv. boven de was aan het opplooien bent? Ga hiermee dan aan de slag en wacht niet tot het een echt probleem wordt voor jou of de buren.
Verlatingsangst bij oudere honden kan uiteraard ook voorkomen. Het kan zijn dat hij jaren alleen kon blijven en het plots niet meer kan. Misschien heb je hem geadopteerd en heeft hij nooit geleerd om alleen te zijn of heeft hij nooit de juiste begeleiding gehad en is hij gewoon aan zijn lot overgelaten. Soms zit die angst reeds zo diep dat het moeilijker is om die om te buigen, maar het is niet onmogelijk! Het vergt alleen vaak meer tijd, geduld en aandacht. Bij oudere honden is verlatingsangst vaak ook niet het enigste probleem, men moet dus zeker kijken naar het volledige plaatje. Hoe zit het met zijn basisbehoeften? Je zult namelijk moeten werken aan jullie band maar ook aan zijn zelfstandigheid en zelfvertrouwen, naast het leren alleen blijven uiteraard.
Trauma of een ingrijpende verandering kan ook een oorzaak zijn van de verlatingsangst van je hond. Denk hierbij aan honden die schrikken van een geluid en hierdoor niet meer durven alleen zijn. Na een verhuis kunnen sommige honden ook last krijgen van verlatingsangst omdat ze zich in een vreemde omgeving bevinden. Leer in mijn ander blog bij over verhuizen met je hond zonder stress.
Elke hond die zich eenzaam, gefrustreerd, angstig of paniekerig voelt wanneer hij alleen wordt gelaten, kan verlatingsgerelateerde problemen ontwikkelen tijdens jouw afwezigheid.
Aan de slag met het leren alleen blijven.
Vooraleer je het huis opnieuw kan verlaten zijn er dus een aantal zaken die je moet regelen. Het begint met het voorzien van een veilige plek voor je hond. Vaak denkt men dan onmiddellijk aan een bench als oplossing. Zeker bij honden die onzindelijk zijn of sloopgedrag vertonen. Je hebt voorstanders van de bench en je het tegenstanders van de bench. Ik kan je alvast vertellen dat de bench niet de ideale oplossing is voor het ongewenste gedrag van je hond! Je hond hier zomaar in opsluiten zorgt ervoor dat je huis proper en ongeschonden blijft maar zijn angst blijft ook wel aanwezig. Bench of geen bench… dat is de vraag.
Als tweede stap denkt men vaak aan het leren omgaan met vertrekrituelen. Hoe vaak heb jij gelezen of gehoord dat je maar verschillende keren per dag je jas moet aan en af doen of je sleutels moet oppakken en dat je hond er wel aan zal leren wennen? Ik zal je een geheim verklappen, dit werkt niet! Hoe kan je je hond hieraan leren wennen als je de kleinste stress-signalen niet herkent? Hondentaal is geen mensentaal dus verdiep je eerst hierin vooraleer je begint te trainen.
Als derde stap ga je dan aan de slag met het leren alleen blijven. Veel mensen googelen dan achter standaard trainingsschema of laten nu tegenwoordig eentje opstellen via chatgpt. Ik ga je een tweede geheim verklappen: standaarschema’s werken niet! Zoals in het begin van dit blog geschreven is elke hond een individu en elke situatie anders. Je zult dus veel meer moeten doen dan gewoon een simpel schema volgen en de tijd gaan opbouwen van minuten tot uren.
Schakel de juiste begeleiding in.
Veel trainers of gedragsspecialisten zeggen dat ze ook helpen met verlatingsangst. Besef dat verlatingsangst een ingewikkeld probleem is die je niet zomaar in 1,2,3 kan verhelpen. Je zal niet de 1ste zijn die met een trainingsplannetje of het advies om een bench te kopen naar huis wordt gestuurd. Ja, ik ben ook een hondengedragscoach maar ik specialiseer mij in gevoelige honden. Verlatingsangst laat ik dus over aan mijn collega’s, de verlatingsangstspecialisten. Zoals je ondertussen hopelijk doorhebt is het specialisten werk met veel risico’s op een terugval als je het niet op de juiste manier aanpakt! Probeer dus niet zelf van alles uit maar zoek hulp. Wil je met de juiste persoon aan de slag gaan? Bekijk dan dat ze gecertificeerd zijn als SA (Separation Anxiety) pro trainer. Weet je niet bij wie je hiervoor terecht moet zijn? Stuur mij een berichtje en ik verwijs jullie met heel veel plezier door!
De schoolperiode is opnieuw begonnen en de ‘relaxte’ zomerdagen zijn bijna voorbij. Ook al heb ik zelf geen kinderen, toch merk ik de gekte op in het straatbeeld. Kinderen zijn blij om hun schoolvrienden terug te zien of hun naschoolse activiteiten terug op te starten. Ouders zijn al volop bezig met de planning om dit alles te handhaven. Het vakantieritme maakt plaats voor de dagelijkse routines. Met andere woorden, het aanpassen aan de nieuwe routines en structuur zal een impact hebben op elk lid van het gezin. Het doel van dit blog is om jullie enkele eenvoudige tips te geven wat de overgang van de zomervakantie naar de schoolperiode eenvoudiger zal maken.
Voorspelbaarheid is belangrijk, ook voor je hond!
Veel mensen zijn gewoontedieren maar wist je dat honden dit ook zijn? Beide voelen we ons goed in een omgeving met routine en regelmaat omdat dit zorgt voor veiligheid en stabiliteit. Vaste routines voor het eten, wandelen, spelen en rusten helpen om de stress te verminderen en zo de emotionele balans te behouden. Voorspelbaarheid vermindert namelijk onzekerheid bij je hond. Hoe voorspelbaarder zijn leven, hoe meer hij weet wat hij kan verwachten en wat er van hem verwacht wordt. Vooral voor gevoelige honden is die voorspelbaarheid zéér belangrijk want het zorgt namelijk voor gemoedsrust! Doordat je hond weet wat hij kan verwachten, kan hij beter omgaan met de prikkels uit zijn omgeving.
Veel van die dagelijkse routines zijn in de zomerperiode veranderd zelfs soms zonder dat we er écht bij stil hebben gestaan. In de ochtend bleven we langer in bed liggen en in de avond gingen we later eten of bleven we langer op. Er was meer geroezemoes in en rond het huis van vrienden die over de vloer kwamen of we maakten met het ganse gezin een leuke daguitstap.
Net zoals de kinderen hulp nodig zullen hebben om zich aan te passen aan de nieuwe routines, zullen onze honden dat ook nodig hebben. Kinderen kunnen nog uitleggen dat ze een lastige dag hebben maar de manier waarop honden dit communiceren is voor ons niet altijd even duidelijk.
Ook al zijn dit hele normale gedragingen die meestal maar tijdelijk zijn, toch willen we proactief te werk gaan om onze honden te helpen. Net zoals de kinderen hebben zij ook tijd nodig om te acclimatiseren aan de nieuwe routines.
Routine en structuur als houvast.
Zoals je ondertussen weet is voorspelbaarheid dus heel belangrijk, vooral voor gevoelige honden. Een vaste routine zorgt voor structuur in het leven van je hond en dat zorgt op zijn beurt terug voor een gevoel van houvast en veiligheid. Voorspelbaarheid zorgt dus voor rust. Plotse veranderingen kunnen stress veroorzaken bij deze honden en die stress zorgt dan weer voor onrust of ongewenst gedrag. Het zal niet de eerste hond zijn die begint te blaffen of rijgedrag vertoont als de kinderen uitgelaten terug thuiskomen van school. In alle chaos op dat moment heb je zeker geen nood aan een hond die nog eens ‘lastig’ doet. Een consistente dagelijkse routine zorgt er dus voor dat iedereen zich veilig en op zijn gemak kan voelen. Introduceer dus specifieke commando’s of signalen die aangeven wat er gaat gebeuren en wat je verwacht van je hond. Het creëren van die routines en structuur is niet altijd even gemakkelijk en soms heb je daar wat hulp bij nodig.
Hieronder geef ik jullie een stappenplan hoe je hiermee kan beginnen.
- Maak een schema van de momenten die nu onaangenaam verlopen en bedenk welk gedrag je wel wil zien. Zorg dat dit schema later ergens zichtbaar hangt als herinnering.
- Kies een startpunt en begin klein. Een nieuwe routine heeft tijd nodig om een gewoonte te worden. Te veel ineens veranderen zorgt enkel voor meer stress.
- Koppel het aan bestaande gewoonten. De nieuwe gewoonte ga je koppelen aan iets wat je al dagelijks doet. Wanneer je thuis komt, ga je bv. eerst met de hond gaan wandelen.
- Wees consistent! Zoals gezegd zal het even duren vooraleer de nieuwe routine een gewoonte wordt. Maak duidelijke afspraken en herinner elkaar er aan. Wees open en eerlijk, iedereen kan eens iets vergeten. Probeer elkaar dus te helpen in plaats van te bekritiseren.
- Plan en organiseer. Zorg ervoor dat de routine logisch en haalbaar is. Delegeer taken als jullie met meerdere zijn. Zo kan je bv. de regel opstellen dat de eerste die thuiskomt met de hond gaat wandelen.
- Wees geduldig en flexibel. Soms zal er eens iets vergeten worden of verloopt het niet zoals je wenst. Verwacht niet dat het direct lukt en wees bereid om de routine te herzien en aan te passen indien nodig.
- Belonen is belangrijk. Niet enkel je hond geniet van een beloning als hij het goed heeft gedaan. Een beloning kan voor ons ook een motivatie zijn om het vol te houden. Zeker bij kinderen werkt dit ook. Naast het opstellen van duidelijke regels en structuur zorg je dus ook voor beloningen.
Structuur in het leven van je hond breng je aan door het invoeren van regels, begrenzing en een dagschema. Honden hebben duidelijkheid nodig om te weten wat er van hen verwacht wordt. Anders zoeken ze het zelf wel uit en die uitkomst is niet altijd wat wij wensen/verwachten. Als jij aangeeft wat je verwacht en consequent bent in de uitvoering dan zal je hond leren welk gedrag gewenst is op dat moment. Zorg dat je zelf kalm en rustig bent. Ben je niet zeker van wat je aan het doen bent dan zal je hond die onzekerheid oppikken. Hoe kan hij dan op je vertrouwen als jij geen zelfvertrouwen hebt?
Eerst geven dan nemen.
Je moet eerst voldoen in de basisbehoeften van je hond, en hem dus geven wat hij nodig heeft, voordat je dingen kan verwachten van hem. Je kan van een hond die 8u alleen thuis heeft gezeten niet verwachten dat hij nog 2u rustig zal zijn als jij thuis bent. Er zijn natuurlijk altijd wel uitzonderingen maar je begrijpt wel wat ik bedoel. Sommige honden hebben meer energie dan anderen en dan zal je er eerst voor moeten zorgen dat hij zijn overtollige energie kwijt kan, zowel lichamelijk als mentaal.
Als je hond niet op jou kan vertrouwen dat jij zorgt voor zijn veiligheid dan kan je niet rustig samen gaan wandelen of een terrasje doen. Werk dus eerst aan die vertrouwensband. Geef je hond positieve aandacht en beloon hem voor het gewenste gedrag. Leer hem wat je van hem verwacht in plaats van hem te straffen voor het ongewenste gedrag want dit is niet goed voor jullie band! Door training te gebruiken om gewenst gedrag te bekrachtigen, je hond te ondersteunen in spannende situaties en een duidelijke routine te bieden, creëer je stabiliteit enverminder je angst.
Het belangrijkste wat een hond nodig heeft (naast fysieke verzorging) is aandacht. Als je niet gezien wordt dan doe je er niet toe. Je hond hoort er ook bij en mag zich ook gezien voelen. Door je hond voldoende aandacht te geven op de goede momenten, zal hij minder aandacht ‘zoeken’ op voor ons vervelende manieren. Zie je bv. een checkin tijdens de wandeling? Je hond maakt dus even snel oogcontact. Beantwoord deze blik dan want dit is een teken van aandacht en betrokkenheid. Deze vorm van contact zorgt voor een sterkere band. Maak de wandelingen leuker door je hond te laten snuffelen, een spelletje te spelen en interactie te belonen. Hierdoor zal je hond zich meer betrokken voelen en zelfredzamer zijn. Ken je de uitspraak “dat wat aandacht krijgt, groeit”? Leg dus ook je focus op wat goed gaat en beloon hiervoor in plaats van je hond te berispen of straffen voor wat hij (volgens jou) verkeerd doet.
Ik hoor het je nu al denken.
Ja ik weet het, nu denk je waarschijnlijk bij jezelf: “het leven is toch niet rechtlijnig, je kan toch niet altijd alles plannen volgens een bepaalde structuur en routines?” Dat klopt en toch is het belangrijk om dit zoveel als mogelijk te doen, zeker voor gevoelige honden. Het vergt wat extra inzet van sommigen onder ons maar het kan zo’n groot verschil maken voor je hond. Niet elke structuur hoeft strak te zijn, maar enkele vaste gewoontes maken een groot verschil. Uiteindelijk zal je er zelf ook alleen maar de voordelen uit halen want chaos zorgt enkel voor meer chaos. Een verstoord ritme zorgt voor veranderingen in het gedrag van je hond. Onrust, slopen, onzindelijkheid, overmatig blaffen en rijgedrag zijn klassieke voorbeelden dat je hond zijn houvast kwijt is. Zulke situaties doen zich vaker voor na een vakantie, tijdens het verlof of bij veranderingen in de gezinssituatie. Een tijdelijke verandering hoeft niet direct voor problemen te zorgen. Blijf je houden aan bepaalde basisroutines (zoals vaste eetmomenten en rustige wandelingen op bekende plekken) en behoudt zo deels de structuur van je hond. Keert het normale ritme terug dan moet je die routines opnieuw opbouwen. Begin rustig aan met de belangrijkste momenten en laat je hond wennen aan de voorspelbaarheid van zijn dag.
Voorspelbaarheid in het leven van je hond is dus belangrijk en dat creëer je door vaste routines en structuur. Het zorgt ervoor dat je hond niet constant alert moet zijn en zich gestrest moet voelen. Je kan die voorspelbaarheid vergroten door dingen duidelijk aan te kondigen en consequent en dus voorspelbaar te zijn in zowel je handelen als je communicatie. Heb je hulp nodig om nieuwe routines te creëren of een structuur aan te brengen in jullie leven? Wil je weten of jullie op de goede weg zijn of welke aanpassingen jullie nog kunnen doen om het leven gemakkelijker te maken? Neem dan even vrijblijvend contact met mij op. Een adviesgesprek kan jullie reeds verder op weg helpen en soms is er meer begeleiding nodig.
Als we het hebben over de opvoeding van onze honden dan wordt er heel vaak gezegd dat het belangrijk is om hun taal te leren spreken en begrijpen. Maar hoe ziet die taal er dan precies uit en wat is het verschil met onze manier van communiceren? Honden communiceren niet zo groots zoals wij doen maar bij hen zit het vaak in die subtiele signalen. Wij maken meestal gebruik van verbale communicatie en leggen veel expressie in de manier hoe we iets zeggen. Honden communiceren voornamelijk non-verbaal. Ze vertonen heel veel signalen met hun lichaam. De hondentaal wordt ook heel vaak verkeerd geïnterpreteerd. Een kwispelende hond is niet altijd gelukkig en een grommende hond is niet altijd agressief.
Honden praten met hun lichaam.
Een hond kan niet praten, toch niet zoals wij dat doen. Maar een hond zegt wel heel veel met zijn lichaam. Het is handig dat we die verschillende signalen en gedragingen herkennen zodat we ze beter kunnen begrijpen. De vele lichaamshoudingen en minuscule signalen die ze vertonen, verraden hoe ze zich voelen. Maar je moet wel heel goed op letten en een getraind oog hebben om alles te zien! Elk ras ziet er namelijk anders uit en de signalen volgen elkaar soms ongelofelijk snel na elkaar op. Maar allemaal vertellen ze ons iets met hun lichaam. Hoe ze zich voelen of wat ze willen. Het is aan ons om die signalen op te pikken, te herkennen en er naartoe te handelen.
Als we het hebben over de lichaamstaal van honden dan kan je uren aan video’s over honden gaan bekijken en nog steeds niet alles hebben gezien of nieuwe signalen ontdekken. In dit blog zal ik jullie reeds inzicht geven in de belangrijkste signalen die je moet herkennen. Laat ons dus zeggen dat dit hondentaal voor beginners is. Wil je je hierin nog meer verdiepen? Neem dan contact met mij op en vraag naar mijn webinar “Verdieping in de taal van je hond”.
De signalen die een hond toont met zijn lichaamshouding en gelaatsuitdrukkingen kan je opdelen in 2 categorieën:
- Afstand vergrotende signalen: Dit zijn signalen die een hond laat zien om de afstand tussen hem en de prikkel te vergroten. Hij vertelt hiermee dat hij meer ruimte wenst omdat hij zich ongemakkelijk of onveilig voelt. De hond probeert hiermee te voorkomen dat een conflict escaleert. Van nature uit zijn honden namelijk conflict vermijdend omdat hun leven voor hen belangrijk is. Voorbeelden van deze signalen zijn: blaffen, grommen en tanden laten zien maar ook oren plat in de nek leggen, wegkijken of ongemakkelijk op de rug gaan liggen. Heel belangrijk is om deze signalen te respecteren en de afstand dus te vergroten. De hond hiervoor straffen, of forceren tot iets wat hij niet wil, kan leiden tot meer angst en agressie.
- Afstand verkleinende signalen: Dit zijn signalen die een hond laat zien om toenadering te zoeken, interactie aan te moedigen of spel te initiëren. Hiermee geeft hij aan dat hij zich op zijn gemak voelt en openstaat voor interactie. Dit kan zowel subtiel als groots zijn. Enkele voorbeelden van deze signalen zijn: spelboog, ontspannen lichaam, brede kwispel, zachte gelaatsuitdrukking.
Hondentaal leren lezen en begrijpen.
Wees aandachtig bezig met je hond. Kijk naar zijn gelaatsuitdrukkingen, staartpositie, stand van zijn oren en zijn algemene lichaamshouding. Door zijn houding te analyseren, en te letten op de kleine details, zal je beter begrijpen wanneer je hond blij of net angstig is. Net zoals jou hond je constant in de gaten houdt en al onze subtiele signalen analyseert en interpreteert, is het aan ons om ons te verdiepen in de taal van onze hond.
Eerst en vooral is het belangrijk om te kijken naar de hond in zijn geheel. Wandelt hij lekker ontspannen of blijft hij stokstijf staan? Zijn de bewegingen los dan is de hond relaxed. Zijn die eerder strak en stram of zelfs vertraagd dan is er spanning aanwezig. Hou er ook rekening mee met hoe de hond eruit ziet in neutrale houding. De staarthouding van een husky ziet er helemaal anders uit dan die van een labrador of een mopshond.
De context waarin je hond bepaalde signalen vertoont is ook heel belangrijk. Je hond kan bv. grommen omdat hij iets niet leuk vind maar hij kan ook grommen tijdens spel. Als je goed luistert dan merk je een duidelijk verschil maar zo zie je dat de context ook belangrijk is.
Hondentaal leren lezen en begrijpen is dus niet zo simpel als je denkt. Ik ga jullie hier dan ook de basis over geven. Ga vooral je hond filmen en bekijk welke signalen je in welke situaties ziet. Start met te kijken naar de algemene houding van je hond en let daarna op de details.
- Hoge houding: De hond staat mooi rechtop, met het hoofd omhoog en naar de prikkel toe gericht. De staart en oren staan vaak ook omhoog richting de prikkel. Dit zijn tekenen van alertheid en/of opwinding. De hond is meestal zelfzeker en heeft een gevoel van stoerheid. Als de hond zijn tanden ontbloot dan is er sprake van agressie. Een hond met een hoge houding wordt vaak bestempelt als een dominante hond. Het is echter niet zo zwart/wit. Leer hier bij over dominantie bij honden.
- Lage houding: In dit geval zal de hond zichzelf zo klein als mogelijk maken. Hij gaat dichter naar de grond, legt zijn oren plat en stopt zijn staart tussen zijn poten tot soms tegen de buik geplakt. Deze houding toont aan dat de hond onzeker of angstig is. Je ziet ook vaak het wit van de ogen (whale eye) en vergrote pupillen. Een lage houding wordt vaak geïnterpreteerd als een onderdanige houding.
- Ambivalente houding:
Om het nog iets moeilijker te maken kan een hond ook tegenstrijdige signalen laten zien. De hond vertoont gelijktijdig signalen vanuit de hoge als de lage houding of hij wisselt snel af tussen beide houdingen. Dit duidt op onzekerheid bij de hond en dat hij in conflict is met zichzelf. Hij weet niet goed hoe hij moet reageren en vertoont daarom zowel agressief als onderdanig gedrag. Een voorbeeld hiervan is een hond die zijn tanden laat zien (agressie) maar waarbij zijn staart tegen de buik plakt (angst). In dit geval spreken we dan van angstagressie en ja, deze honden kunnen ook bijten!
Als je één van deze drie houdingen ziet dan is de algemene regel dat je stopt met waarmee je bezig bent en/of dat je afstand neemt van de hond. Zie je deze houdingen tijdens een interactie tussen jouw hond en een andere hond dan roep je je hond het best even bij je of stop je de interactie. Laat de honden ook afstand nemen van elkaar zodat iedereen zich terug veilig en op zijn gemak kan voelen.
Herken de stress-signalen.
Misschien heb je ooit al gehoord over de ladder van agressie of de escalatieladder bij honden. Want neen, honden vallen niet zomaar uit het niets uit! Vaak hebben wij die subtiele signalen gemist of hebben we er geen gehoor aan gegeven waardoor de hond hogerop de ladder moest. We delen die ladder op in vier verschillende zones: de groene zone (hier is je hond nog bereikbaar), de gele zone (hier ontstaat er meer spanning), de oranje zone (waarschuwing tot nemen van afstand) en de rode zone (de hond is over zijn grenzen en niet meer bereikbaar). Doordat een hond conflict vermijdend is zal hij steeds starten met het geven van subtiele stress-signalen.
Deze signalen kan je opdelen in twee groepen:
- Kalmerende signalen: Honden vertonen kalmeringssignalen zoals geeuwen en wegkijken om de gemoederen te bedaren en stress te verminderen. Deze signalen worden reeds in een vroeg stadium gegeven om bedreigingen van mensen of andere honden te vermijden of de ander te kalmeren.
- Conflict vermijdende signalen: De hond vertoont deze signalen om aan te geven dat hij zich ongemakkelijk en/of onveilig voelt. Hij is gestrest en wil een conflict vermijden. De hond gaat deze subtiele signalen inzetten om te voorkomen dat er een conflict ontstaat. Het herkennen en begrijpen van deze signalen is dan ook van cruciaal belang om te voorkomen dat hij zich bedreigd voelt en agressie moet inzetten om zichzelf te beschermen/ verdedigen. Voorbeelden hiervan zijn: bevriezen, weglopen, lage lichaamshouding, uitschudden.
Het is belangrijk om deze signalen te herkennen zodat je kan voorkomen dat de hond zich bedreigd voelt en hierdoor agressie moet inzetten. Door de signalen op de juiste manier te interpreteren, weet je wat de hond nodig heeft. Het maakt het ook mogelijk om de interactie op een positieve manier bij te sturen zonder het conflict te moeten aangaan.
Blaffen en grommen is toch ook hondentaal?
Je denkt nu misschien bij jezelf: “ja maar honden communiceren toch door te blaffen”? Ja, dat klopt maar zoals je kan lezen communiceren honden nog op veel meer manieren dan blaffen alleen. Zelfs hun blaf bestaat al uit verschillende patronen en toonhoogtes en elke combinatie betekent weer iets anders. Betreffende de taal van de hond ben je dus nooit uitgeleerd!
Als een hond gromt dan weten de meeste onder jullie wel dat hij boos en dat je dus beter afstand kan nemen of stoppen waarmee je bezig bent. Maar wist je dat hij daarom niet dominant wil zijn over jou of een ander? Maar dat hij meestal gewoon bang is of zich onveilig voelt. Straf een hond dus nooit omdat hij naar je gromt! Dan is er een grote kans dat hij, de volgende keer wanneer je over zijn grenzen heen gaat, deze stap zal overslaan en zijn tanden zal gebruiken. Want je gaf geen gehoor aan de grom en wie is er dan eigenlijk in fout?!
Naast blaffen en grommen hebben honden nog een heel arsenaal aan geluiden en communiceren ze ook nog met geuren maar dat zou ons te ver afleiden van de essentie.
"Van puppy tot beste vriend" is een veel voorkomende uitdrukking die verwijst naar de speciale band die mensen met hun honden kunnen ontwikkelen. Het beschrijft hoe een puppy, met tijd, aandacht en verzorging, uitgroeit tot een trouwe metgezel en beste vriend.
Honden zijn fascinerende wezens, en de manier waarop ze zich aan ons hechten, speelt een enorme rol in hun gedrag én in de band die we met hen opbouwen. Vandaag gaan we samen een diepe duik nemen in hechtingsstijlen bij honden: wat ze zijn, hoe ze ontstaan, en hoe je die band sterker kunt maken.
Wat zijn hechtingsstijlen bij honden?
Net zoals mensen hebben honden verschillende manieren waarop ze zich hechten aan anderen, afhankelijk van hun vroege ervaringen en omgeving. Deze hechtingsstijlen beïnvloeden hoe een hond reageert op zijn verzorger, andere honden en zelfs nieuwe situaties.
In grote lijnen onderscheiden we:
• een veilige hechting: Een veilige hechting bij honden betekent dat de hond zich comfortabel en zeker voelt bij zijn baasje, en vertrouwen heeft in de relatie. De hond is niet bang om te verkennen, maar keert regelmatig terug voor steun en genegenheid. Het is een balans tussen gehechtheidsdrang (de behoefte om bij de eigenaar te zijn) en exploitatiedrang (de behoefte om de omgeving te verkennen).
• een onzekere hechting: Een onzekere hechting bij honden, ook wel een onveilige hechting genoemd, kan zich uiten in angst of afstandelijkheid, waarbij de hond moeite heeft om op zijn baasje te vertrouwen en alert of terughoudend blijft. Dit kan zich uiten in vermijdingsgedrag, een lage lichaamshouding, of andere signalen van angst. Er zijn verschillende oorzaken voor een onveilige hechting zoals erfelijkheid (sommige honden zijn gevoeliger voor verlatingsangst), verkeerde opvoeding (onvoldoende socialisatie, gebrek aan structuur en veiligheidsgevoel), traumatische ervaringen (verhuis, verlies van gezinslid, mishandeling).
• een chaotische hechting:
Chaotische hechting bij honden, ook wel onveilige hechting genoemd, is een term die wordt gebruikt om een complexe en soms onvoorspelbare hechtingsstijl te beschrijven. Dit kan voorkomen bij honden die traumatische ervaringen hebben meegemaakt of die onvoldoende veiligheid en voorspelbaarheid hebben ervaren in hun vroege levensjaren. Honden met deze hechtingsstijl kunnen zowel extreme aanhankelijkheid als plotselinge afstandelijkheid vertonen. Ze kunnen moeite hebben met het opbouwen van vertrouwen, alert of terughoudend zijn, en hun gedrag kan moeilijk te voorspellen zijn.
Hoe ontstaat een veilige hechting?
Een veilige hechting begint dus in het nest. De moederhond heeft een cruciale rol in het vormen van de hechtingsstijl van haar pups. Als zij zorgzaam en attent is, leren de pups dat het leven veilig en voorspelbaar is. Maar de echte magie begint wanneer de pup naar huis komt en deel wordt van jouw gezin.
Bij het gezin ontstaat een veilige hechting door:
• Consistentie: Het betekent dat je consequent dezelfde regels, verwachtingen en beloningen/correcties toepast ongeacht de situatie. Dit zorgt voor duidelijkheid, minder verwarring en helpt je hond om sneller te leren wat wel en niet gewenst is. Honden gedijen goed bij routines en weten graag wat ze kunnen verwachten, die voorspelbaarheid zorgt namelijk voor rust in het hoofd. Consequent reageren op de basisbehoeften van je hond, zoals aandacht, verzorging en positieve training, draagt bij aan een veilige basis.
• Tijd en aandacht: Oogcontact en interactie, zoals samen spelen, wandelen en knuffelen, versterken de band en dragen bij aan de aanmaak van oxytocine, het "knuffelhormoon", bij zowel hond als mens. Wanneer de hond bang is of zich onzeker voelt, kan de verzorger als veilige haven fungeren. Dit betekent dat de hond steun zoekt bij jou en dat jij deze steun op een rustige en geruststellende manier aanbiedt want angst kan je niet belonen!
• Positieve versterking: Belonen voor goed gedrag geeft je hond het gevoel dat die op de juiste weg zit. Het respecteren van de individuele behoeften van de hond, zijn grenzen en zijn manier van communiceren is cruciaal. Het negeren van de hond of het forceren van interacties kan juist een negatieve invloed hebben op de hechting. In onze opvoedingsmethode maken we heel vaak gebruik van straf. Verdiep je in mijn ander blog over het waarom straffen niet werkt bij honden. Dit zorgt enkel voor een breuk in jullie relatie en vertrouwensband.
• Verantwoord socialiseren: Een veilige socialisatie is essentieel. Dit betekent dat de hond op een positieve manier wordt blootgesteld aan verschillende situaties en omgevingen, zodat hij leert omgaan met nieuwe indrukken zonder angst. Dit betekent niet dat je je pup zomaar aan alles en iedereen gaat blootstellen. Er is een verschil tussen socialiseren en traumatiseren.
Het klopt dat de periode tussen 8 en 12 weken cruciaal is maar dit betekent niet dat je je hond op latere leeftijd niet meer kan leren omgaan met bepaalde situaties. Doseer dus met mate!
Invloed van hechtingsstijlen op gedrag en de band
Honden met een veilige hechting zijn vaak socialer en hebben minder moeite met het aangaan van contact met andere honden en mensen. Ze leren vaak sneller en zijn meer gemotiveerd. Ze zijn minder geneigd tot angst of agressie en hebben een sterke band met hun verzorger. Een veilige hechting draagt bij aan het zelfvertrouwen en de zelfstandigheid van de hond. De hond voelt zich zeker genoeg om de wereld te verkennen en nieuwe dingen te proberen, wetende dat hij altijd op jou kan terugvallen.
Een onveilige hechting bij een pup, ontstaan door een vroege scheiding van de moeder of onvoldoende reactie op de behoeften van de pup, kan leiden tot gedragsproblemen. Deze problemen kunnen variëren van angst en aanhankelijkheid tot vermijdend gedrag en moeite met het aangaan van relaties. Honden met een onveilige hechting kunnen gevoeliger zijn voor stress en kunnen daardoor sneller reactief gedrag vertonen, zoals blaffen, grommen of zelfs bijten. Leer in mijn ander blog bij over hoe stress het gedrag van je hond beïnvloedt. Dit maakt de band met de verzorger ingewikkelder, maar niet onmogelijk om te verbeteren. Ze kunnen ook vaker gaan janken of piepen. Dit kan een uiting zijn van stress, angst en of onzekerheid. Een veelvoorkomend probleem bij honden met een onveilige hechting is verlatingsangst, waarbij ze onrustig worden als jij weggaat en kunnen gaan blaffen, janken, het huis bevuilen, spullen vernielen of zelfs zichzelf verwonden.
Tips om de band met je hond te versterken
Wil je die band met jouw hond naar een hoger niveau tillen? Hier zijn wat eenvoudige, effectieve tips:
• Wees aanwezig:
Honden leven in het moment. Doe je telefoon weg en geef je hond echte tijd en aandacht.
• Hou het speels: Spelen is dé manier om connectie te maken. Van een intens potje touwtrekken tot samen het park verkennen, speelse interactie spreekt de sociale kant van je hond aan.
• Luister en kijk: Elke hond heeft zijn eigen mimiek en gedragingen waarmee die vertelt hoe die zich voelt. Let op lichaamstaal zoals spanning of ontspanning, en pas je aan. Wees alert op de kleine signalen die je hond toont zodat hij niet moet beginnen roepen (uitvallen dus).
• Voorzie voldoende training en uitdagingen: Denk hierbij niet alleen aan fysieke activiteiten zoals wandelen, balletje gooien of touwtrekken. Stimuleer de hersenen van je hond met puzzels, nieuwe trucjes of speurspelletjes. Samen leren brengt jullie dichter bij elkaar.
• Laat ze écht hond zijn: Geef je hond de vrijheid om te snuffelen, te rennen, te graven, te kauwen en te ontdekken. Hierbij voldoe je aan hun nodige uitlaatkleppen waardoor er minder gedragsproblemen zullen ontstaan. Dit vergroot namelijk hun zelfvertrouwen en maakt ze gelukkiger.
Tot slot
Een diepe band met je hond begint bij het begrijpen van hun basisbehoeften en hechtingsstijl. Of je nu net een puppy in huis hebt of al jaren met je trouwe viervoeter door het leven gaat, het is nooit te laat om die band te versterken. Wens je hier hulp bij? Neem dan even een kijkje bij mijn puppybegeleiding of puberbegeleiding. Vertoont je hond reeds probleemgedrag of zitten er scheuren in jullie vertrouwensband? Doe dan een beroep op mijn gedragsbegeleiding.
Met liefde, geduld en een beetje aandacht bouw je samen aan een relatie die een leven lang meegaat. Een onveilige hechting kan een grote impact hebben op het welzijn van je hond en ook op die van jou. Door de behoeften van je hond te begrijpen, een veilige basis te bieden en professionele hulp te zoeken indien nodig, kun je je hond helpen om een gezonde en evenwichtige relatie met jou en de omgeving op te bouwen.
Hoewel het idee van een hond die vrolijk uit het autoraampje kijkt een charmant beeld is, is een autorit voor veel honden allesbehalve vanzelfsprekend. De ervaring kan verschillende uitdagingen en ongemakken met zich meebrengen, afhankelijk van de individuele hond en hoe goed deze gewend is aan autorijden. Veel honden hebben weinig of geen ervaring met autorijden, wat kan leiden tot stress en angst. De auto is een onbekende omgeving met vreemde geluiden, bewegingen en geuren.
Waarom is je hond bang voor een rit met de auto?
Als een hond niet van jongs af aan geleidelijk is geïntroduceerd in deze situatie, kan dit resulteren in nerveus gedrag, zoals hijgen, janken of zelfs trillen. De hond kan ook compleet in paniek slaan waardoor hij de volgende keer zelfs niet meer in de buurt van de auto wil komen. Honden kunnen om verschillende redenen angstig zijn in de auto. Het begrijpen van de oorzaak is cruciaal om deze angst te kunnen aanpakken. Hier zijn de belangrijkste redenen:
1. Slechte herinneringen
Een van de meest voorkomende oorzaken van angst is dat je hond de auto associeert met negatieve ervaringen. Misschien is je hond in het verleden ziek geworden tijdens een rit of waren autoritten alleen bedoeld voor stressvolle bestemmingen, zoals een bezoek aan de dierenarts. Herhaaldelijke negatieve associaties maken dat je hond de auto als iets bedreigends ziet.
2. Wagenziekte
Wagenziekte treft niet alleen mensen, maar ook honden.Dit wordt veroorzaakt door de beweging van het voertuig, die het evenwichtsorgaan in het binnenoor beïnvloedt. Symptomen zoals overmatig kwijlen, misselijkheid, braken en lusteloosheid kunnen ervoor zorgen dat je hond autorijden als een onaangename ervaring beschouwt. Dit fysieke ongemak kan op termijn angst in de auto veroorzaken.
3. Gebrek aan ervaring
Honden die als pup weinig gewend zijn om in de auto te reizen, kunnen later moeite hebben om zich op hun gemak te voelen. Een autorit kan overweldigend zijn door de onbekende geluiden, bewegingen en situaties waarmee ze ineens worden geconfronteerd. Honden zijn actieve dieren die gewend zijn aan beweging. Langdurig stilzitten in een auto kan ongemakkelijk zijn en leiden tot rusteloosheid. Sommige honden kunnen dit begrijpen en zich aanpassen, maar voor anderen kan dit frustrerend zijn, wat kan resulteren in gedrag zoals blaffen of proberen te ontsnappen.
4. Gevoeligheid voor geluid en beweging
De trillende motor, het dichtslaan van deuren, scherpe bochten en onverwachte stops kunnen voor overgevoelige honden bijzonder stressvol zijn. Sommige honden zijn van nature alert op hun omgeving en kunnen moeite hebben om deze prikkels te verwerken.
Hoe kun je je hond helpen?
Het goede nieuws is dat je hond kan leren om autoritten te accepteren, en zelfs leuk te vinden.
Hieronder vind je praktische tips, van voorbereiding tot lange termijn oplossingen:
1. Maak van de auto een fijne plek
Begin met je hond rustig te laten wennen aan de auto terwijl deze stil staat. Laat hem erin snuffelen, en geef hem zijn favoriete speeltje of een paar lekkere snoepjes. Dit helpt bij het creëren van een positieve associatie. Neem de tijd voordat je de motor start en bouw dit stap voor stap op. Zodra je hond comfortabel is, kun je korte ritjes maken naar leuke plekken, zoals een park of een bos, zodat autorijden niet alleen verbonden is met stressvolle bestemmingen.
2. Kies de juiste reisuitrusting
Een veilige en comfortabele reisomgeving is essentieel. Gebruik een stevige reisbench, een autostoel voor honden of een speciale hondengordel om je hond te beschermen tijdens de rit. Dit beperkt onverwachte bewegingen en geeft je hond een gevoel van veiligheid. Sommige honden voelen zich ook beter met een dekentje van thuis of een speeltje dat vertrouwd ruikt.
3. Behandel wagenziekte
Een hond die gemakkelijk wagenziek wordt, vervoer je beter niet in de koffer omdat hij meestal achterstevoren zit en niet naar buiten kan kijken. Plaats hem dan liever op de passagierszetel of de achterbank met een veiligheidsgordel. Als je vermoedt dat wagenziekte een probleem is, is het verstandig om advies te vragen aan een dierenarts. Er zijn verschillende middelen beschikbaar, zoals medicijnen of natuurlijke supplementen, die de symptomen van wagenziekte kunnen verlichten. Het gebruik van etherische oliën zoals lavendel of pepermunt en gember kunnen ook helpen tegen de stress of misselijkheid. 1 druppel op een bandana of een doekje is reeds voldoende. Zorg er ook voor dat je hond niet kort voor de rit eet, omdat een volle maag de kans op braken vergroot. Voor langere ritten is voldoende ventilatie in de auto ook belangrijk. Heeft je hond last van wagenziekte dan kan het aanbrengen van een rubberen, die sleept over de grond achteraan de wagen reeds soelaas brengen. De statische elektriciteit van de auto wordt namelijk naar de grond geleidt. Besef dat dit allemaal middelen zijn die de symptomen bestrijden maar het probleem op zich niet oplossen. Soms ben je het middel vergeten of wordt de hond toch misselijk waardoor hij de medicatie niet binnenhoudt. Het is dus aangewezen om te gaan werken aan de oorzaak onder begeleiding van een welzijnsgericht hondengedragscoach.
4. Bouw vertrouwen op met korte ritjes
Begin met ritjes van een paar minuten, bijvoorbeeld een blokje om in de buurt. Dit helpt je hond te wennen zonder hem te overweldigen. Blijf altijd kalm en geduldig, want honden kunnen jouw emoties oppikken. Wanneer je hond zich comfortabel voelt tijdens korte ritjes, kun je de duur geleidelijk verlengen. Beloon je hond altijd na afloop met iets lekkers, een spelletje of een snuffelwandeling.
5. Stel je hond gerust
Houd een rustige sfeer in de auto. Spreek zachtjes tegen je hond en gebruik geruststellende woorden. Zet de muziek ook niet te hard want je hond wordt ook aan dit volume blootgesteld en hij kan niet weg. Honden voelen zich vaak beter met een vertrouwd dekentje of een geur die hen herinnert aan thuis. Zorg er ook voor dat je hond de juiste gemoedstoestand heeft. De auto betekent namelijk rust en geen opwinding. Je zal niet de eerste zijn met een hyperactieve en piepende hond in de wagen omdat hij weet dat jullie naar zijn favoriete plek gaan. Leer je hond dus aan dat hij pas in de auto mag en dat jullie pas vertrekken als de hond rustig is. Saaie autoritten van en naar huis zonder tussenstop kunnen hierbij ook soms helpen.
Geduld en consistentie zijn de sleutel.
Mensen die een hond hebben met angst voor de auto wachten vaak veel te lang vooraleer ze er iets aan doen. Het is gemakkelijker om de hond gewoon thuis te laten. Dan wordt het helaas pas een écht groot probleem waarom je hond noodzakelijk blootgesteld moet worden aan een langere rit. Je hond wordt dan namelijk gedwongen terwijl hij er totaal niet klaar voor is. Dit kan voor zoveel extra stress bij je hond zorgen dat hij misselijk wordt. Dan is het moeilijk om te onderscheiden of je hond wagenziek is of ziek is van de aanwezige stress. Angst voor autoritten verdwijnt niet van de ene op de andere dag. Het kost tijd en herhaling om je hond te laten wennen aan deze ervaring. Forceer je hond nooit en neem alle stappen in zijn eigen tempo. Consistentie en positieve bekrachtiging zijn cruciaal in dit proces.
Autoritten kunnen een bron van angst zijn voor honden, maar met geduld, begrip en de juiste aanpak kun je deze angst verminderen. Door de oorzaak te achterhalen en je hond stap voor stap te begeleiden, kun je van ritjes met de auto een aangename ervaring maken. Wens je hier begeleiding bij, aarzel dan niet om contact met mij op te nemen. Samen gaan we op zoek naar de oorzaak van de angst of misselijkheid en gaan we hiermee aan de slag. Uiteindelijk wordt autorijden een leuke activiteit voor zowel jou als je hond, en kun je samen genieten van nieuwe avonturen!
Mindfulness is een woord dat je tegenwoordig overal ziet opduiken in onze drukke maatschappij. De reden hiervoor is dat we dagelijks geconfronteerd worden met drukte en stress en hierdoor geen rust meer vinden. Wist je dat we nu zelfs sneller leven dan pakweg 50 jaar geleden? Als we een momentje van rust vinden dan zitten we te scrollen op multimedia waardoor onze hersenen constant gevoed worden met nieuwe informatie. We leggen een hele grote druk op onszelf om dit allemaal te kunnen verwerken met alle gevolgen van dien.
De betekenis van mindfulness:
Mindfulness wil zeggen dat je volledig in het moment leeft. We leven vaak op automatische piloot zonder écht stil te staan bij wat we doen. We ervaren meer stress en kunnen ons slechter concentreren waardoor we heel snel overprikkeld geraken zonder het zelf te beseffen. Mindfulness leert ons om meer bewust en aanwezig te zijn in het hier en nu. Bewust zijn van onze eigen gedachten, gevoelens en handelingen maar ook die van een ander of in dit geval onze hond.
Mindfulness vindt zijn oorsprong in het Boeddhisme. Daar wordt het benoemd als ‘vipassana’. ‘Vi’ betekent dieper en ‘passana’ verwijst naar het zien. De letterlijke vertaling is dus ‘dieper zien’. In het boeddhisme heeft mindfulness een ruime betekenis en het maakt deel uit van het pad naar de verlichting. De Amerikaanse wetenschapper Jon Kabat-Zinn was in 1979 de grondlegger van de mindful based stress reduction. Hij liet het gelovige aspect er uit maar leerde de mensen wel stilstaan bij zichzelf en hun denkpatronen.
Mindful leven zorgt ervoor dat we onze aandacht terug brengen naar dit eigenste moment. We beseffen hoe we ons voelen en gedragen en welke invloed dit heeft op onze honden. Honden zijn namelijk de spiegel van onze ziel. Ze zijn meesters in het herkennen van emoties en lichaamstaal en voor hen kunnen we niks verstoppen.
Onze hond is de échte therapeut.
Als we problemen ervaren met het gedrag van onze hond dan willen we dit al snel veranderen. We willen het corrigeren of eruit trainen zodat we er geen last meer van hebben. Waar we echter niet bij stilstaan is dat onze hond ons vaak gaat spiegelen. Een ‘drukke’ hond die geen rust vindt, weerspiegelt vaak de onrust van bij zijn verzorger. Hij voelt namelijk aan dat er iets niet in orde is want we zijn niet in onze normale doen. We lopen meer gespannen rond waardoor we een korter lontje hebben. Wanneer we dus uitvliegen tegen onze hond, strijden we eigenlijk tegen onze eigen spanning en gevoelens want we zijn namelijk over onze eigen grenzen gegaan. We willen dat onze hond zich aanpast maar wat we écht willen is rust in ons hoofd en lichaam. Helaas bereiken we net het omgekeerde met onze acties: de hond raakt overprikkeld en wij geraken gefrustreerd.
Ik heb dit enkele jaren geleden zelf aan de lijve mogen ondervinden met Loki. Ik voelde mij namelijk niet goed in mijn vel en legde mijzelf heel veel druk op om goed te zijn voor anderen. Ik plooide mij in allerlei bochten om maar ‘aanvaard’ te worden maar geraakte de weg naar zelfliefde steeds meer kwijt. Loki zat toen midden in haar puberteit en als elke ‘goede’ hondeneigenaar ging ik met haar naar de hondenschool. In die periode begon ze zich enorm tegen mij te keren en het was noodzakelijk voor ons beide dat ik een oplossing vond. Ik heb toen verschillende trainers en trainingen gevolgd maar er was er maar één die mij met de neus op de feiten duwde: als ik iets wou doen aan het gedrag van mijn hond dan moest ik eerst kijken naar mijzelf.
Mindful leven met aandacht voor wat er in jezelf en rondom je gebeurt.
Door bewust te zijn van mijn eigen gevoelens en gedachten kon ik die beter plaatsen. Ik leerde een nieuwe en betere manier kennen om met stress en moeilijke situaties om te gaan. In plaats van te vluchten of te vechten tegen die emoties en gedachten, mochten die er gewoon zijn. Zonder oordeel te vellen of mijzelf te veroordelen. Niet altijd even gemakkelijk en ik moet mijzelf er ook nog elke dag aan herinneren maar stap voor stap lukt het wel. Ik blijf minder lang in dat negatieve gevoel hangen omdat ik het patroon herken en weet wat ik op dat moment nodig heb.
In die periode viel Loki ook zwaar uit naar andere honden of sommige mensen die te veel naar haar keken (aanstaren). Ik moest dus heel aandachtig zijn tijdens onze wandelingen en dat was voor mij een openbaring. In plaats van bezig te zijn met mijn gsm of te denken over wat ik nadien nog allemaal moest doen, leerde ik luisteren naar de fluitende vogels, de geuren van het bos in mij op te nemen en te genieten van het moment. Wonderbaarlijk werd ik hier zelf rustiger van, gek hé. Als ik goed observeer hoe Loki de wereld in haar opneemt dan kan ik nog heel veel van haar leren! Ze wordt nu een jaartje ouder dus we maken minder vaak hele lange wandelingen maar we genieten nu nog des te meer van het snuffelen in de natuur. Terug een aanpassing voor mij maar ook weer een openbaring: je hoeft niet altijd bezig bezig bezig te zijn. Soms even pauzeren en gewoon alles in je opnemen kan ook rustgevend zijn.
Elke wandeling is voor mij nu dus een nieuwe kans om bewust te leven. Tijdens de wandeling ga ik even mijmeren en doe ik aan zelfreflectie. Als mijn gedachten te ver afdwalen dan focus ik mij weer meer op de wandeling zelf. Ik ben mij bewuster van de manier hoe ik wandel maar ook de manier waarop Loki wandelt. Zo kan ik ondertussen sneller zien wanneer ze van pas verandert omdat ze moe wordt of ergens last heeft. Doordat mindfulness mij en Loki zoveel heeft geholpen, wil ik dit ook integreren in mijn begeleidingstrajecten. Het is zo belangrijk om bewust te weten waarmee je bezig bent in plaats van op automatische piloot te reageren. Stress beïnvloedt het gedrag van onze hond maar ook ons gedrag.
Leren omgaan met moeilijke situaties.
Meestal reageren onze honden ook vanuit een bepaalde emotie dus het is belangrijk dat we hier met mildheid mee om kunnen gaan. In plaats van ons te schamen of gefrustreerd te voelen, moeten we eigenlijk beseffen dat onze hond zich op dat moment niet gelukkig voelt. Heb hier begrip voor en bedenk hoe je het voor jullie beide comfortabeler kan maken. Hoe meer rekening je houdt met de gevoelens van je hond, hoe sterker jullie vertrouwensband zal zijn omdat hij weet dat hij op je kan rekenen. Diep vanbinnen lijken we heel goed op elkaar. Beiden willen we conflicten vermijden en bij allebei worden onze gevoelens beïnvloed door de omgeving. Allebei geraken we ook snel overprikkeld als we aan te veel prikkels worden blootgesteld. Hou daar dus rekening mee. Controle hebben is van groot belang om je goed en veilig te voelen maar we kunnen niet over alles controle hebben. Eenmaal er iets in onze omgeving gebeurt waar we geen vat op hebben dan ontstaat er stress. De manier hoe we met die stress omgaan kan ervoor zorgen dat het probleem verdwijnt of erger wordt. Stress volledig vermijden is niet mogelijk want het leven is nu eenmaal niet volledig voorspelbaar of controleerbaar. Het enigste wat we voor een groot deel in de hand hebben, is de manier hoe we met die stressvolle situatie omgaan. Wees dus alert aanwezig en denk na over wat er nodig is in plaats van gedachten en emoties de overhand te laten krijgen.
Hoe ga je mindful om met je hond?
Accepteer je hond zoals hij is en hou rekening met zijn gevoeligheden. Heb altijd de intentie om je hond te helpen (want jij bent zijn begeleider en vertrouwenspersoon) in plaats van hem te willen veranderen. Op die manier leg je minder druk bij jezelf en bij je hond. Leer zijn gebruiksaanwijzing kennen en weet wat hij nodig heeft in moeilijke situaties. Ga je hond niet straffen omdat hij uitvalt of omdat hij zich volgens jou niet gedraagt! Veel honden zijn stressgevoelig en onvoorspelbaarheid speelt hier een belangrijke factor in. We weten ondertussen dat het leven niet voorspelbaar is maar wij kunnen wel voor voorspelbaarheid zorgen bij onze hond. Sta dus eerst en vooral stil bij wat jij nodig hebt tijdens stressvolle momenten. Adem even diep in door de neus en uit door de mond. Op die manier breng je jezelf terug tot rust. Leer dus eerst om mindful met jezelf om te gaan. Zo kun je rustiger en meer aanwezig blijven tijdens moeilijke situaties en lead je by example. Weet je nog, de hond is onze spiegel?!
Enkele punten waar je rekening mee kan houden:
-> Neem de tijd om écht met je hond bezig te zijn en hem te leren kennen. Wees met je volle aandacht aanwezig bij jezelf en je hond en laat je niet door andere dingen afleiden.
-> Als je hond iets doet wat je niet graag hebt of ongewenst gedrag vertoont, wees dan mindful in je manier van communiceren. Ga je hond ook niet negeren maar steun hem als hij het moeilijk heeft.
-> Kijk naar de positieve dingen en wat je hond wel kan in plaats van je te focussen op de negatieve en wat je hond niet kan en die te willen veranderen.
Als we het hebben over mindfulness dan wordt er vaak gedacht aan meditatie. Meditatie kan je helpen om meer duidelijkheid te krijgen in je eigen gedachten en gevoelens. Die gewoon te leren waarnemen zonder oordeel. Maar je hoeft niet te mediteren om mindful met jezelf en je hond te kunnen omgaan. Het is gewoon belangrijk dat je je bewust bent van jullie gevoelens en behoeften, en dat je de tijd neemt om te voldoen aan de noden die jullie hebben op dat moment. Aandacht, liefde en geduld zijn de sleutels tot succes!
Er is een nieuwe rage in de hondentraining en ik ben zeker dat je de veelbelovende filmpjes ook reeds hebt zien voorbij passeren. Trekt je hond aan de lijn? Gebruik een trainingslijn en je probleem is in 1,2,3 opgelost. Valt je hond uit op straat of zou hij durven happen? Doe hem een trainingslijntje aan. Het dunne lijntje hoog in de nek en achter de oren aangespannen is namelijk het verlengde van jouw lichaam en energie. Na slechts één lesje weet jij hoe je deze lijn moet gebruiken als trainingsmiddel om je hond braaf te laten doen wat jij wilt.
Marketingtrucjes op social media.
Bovenstaande klinkt veelbelovend hé en veel mensen trappen er natuurlijk met open ogen in. Als je even door Instagram, Facebook of Tiktok scrolt dan zie je het ene na het andere filmpje waarbij het trainingslijntje als perfecte oplossing wordt weergegeven. Je ziet voorfilmpjes van honden die zwaar te keer gaan aan de lijn (trekken, blaffen, grommen, uitvallen) en eigenaars die hun hond bijna niet kunnen houden. Nog geen minuut later zie je dezelfde hond (en eigenaar) maar met een totaal andere houding. Hij wandelt mooi naast de voet en geeft geen kik. Soms wordt er nog eens een klein rukje omhoog gegeven om de hond eraan te herinneren maar dit gebeurt zo snel dat je het bijna niet ziet (mijn ogen zijn er ondertussen op getraind). Geen uren theorie en training (met de bijhorende kostprijs) maar in slechts 1 à 2 uurtjes heb je de perfecte hond naast je zij. Veel hondentrainers promoten dit en veel mensen geloven erin omdat een trainer het wel zal weten en je hen vertrouwt.
Dit is pure mishandeling!
Euh whatt?!
Ik zie je ogen opentrekken want het korte rukje dat gegeven wordt doet toch geen pijn en het is toch niet alsof je continu moet trekken?
Laat ons even dieper ingaan op wat er precies gebeurt als men dit lijntje gebruikt. Er wordt een fijn lijntje hoog in de nek, achter de oren aangespannen en men durft daadwerkelijk te beweren dat dit geen pijn of ongemak veroorzaakt. Leg maar even je wijsvinger tegen je hals, net onder je kin of achter je kaakbeenderen en oren en ga nu lichtjes drukken. Denk even na hoe dit voelt. Dat is dus wat je hond continu mag voelen. Men beweert dat een lijntje hoog in de nek geen schade berokkend wat wel zou gebeuren bij een lijn of halsband lager in de nek. Een lijn die nauw gespannen is rondom de nek kan altijd schade toebrengen want de hals is het meest gevoelige deel van het lichaam (vanwege alle zenuwen, bloedvaten en spieren). Hoog in de nek is de meest onbeschermde plek waar je met weinig kracht heel veel schade kan creëren.
Om nog maar te zwijgen over wat dit psychisch doet met je hond. Een trainingslijntje wordt verkocht onder de mom van ‘een communicatiemiddel waarbij je het gedrag van je hond kan bijsturen, ongewenst gedrag kan doorbreken door het brein te beïnvloeden en zo je hond terug in balans kan brengen’. Bij het gebruik van dit soort lijntjes worden communicatiesignalen, gevoelens, emoties en gedrag gewoon onderdrukt en dwing je de hond in een bepaalde houding of positie. Wist je dat het voor honden onnatuurlijk is om in rechte lijn naar elkaar toe te lopen en dat dit zelfs provocerend gedrag is in hondentaal?! Honden lopen namelijk altijd in boogjes om elkaar en vertonen kalmerende signalen. Hier wordt de hond gedwongen frontaal langs de andere hond te lopen en hij mag zelfs niet eens wegkijken. Logisch toch dat je hond dan gaat uitvallen… .
Goede marketing en daar blijft het ook bij.
Tot mijn grote spijt wordt het steeds populairder om dit soort hulpmiddelen te gebruiken bij ongewenst gedrag van onze hond en worden velen onder jullie bedot. Op eerste zicht lijkt de hond na een tijdje heel rustig en gehoorzaam maar wees maar zeker dat het inwendig tikkende tijdbommen zijn! Men beweert namelijk dat je je hond leert vertrouwen op jou. Door je hond jou te laten volgen leert hij dat hij zich geen zorgen meer hoeft te maken over zijn omgeving en alles wat er rondom hem gebeurt. Als je goed gaat kijken naar deze honden dan zie je de angst in hun ogen. Hun oren liggen vaak plat naar achter, ze nemen een iets lagere houding aan (voornamelijk het hoofd) en ze durven geen interactie meer hebben met hun omgeving, uit schrik voor een correctie.
Onderdrukking en pijn worden afgezwakt en verbloemd. Men beweert dat er geen gebruik gemaakt wordt van dominantie of dwang. Dat ze voornamelijk eigenaren helpen die radeloos zijn of op het punt staan om hun hond te laten inslapen vanwege hevige agressieproblemen. Ook woorden zoals roedelleider of roedelopname zijn allemaal marketingtrucjes. En ja, in de meeste gevallen werkt het maar ik hoop dat je nu ondertussen weet wat de achterliggende theorie is en dat je hier zo ver als mogelijk van weg blijft!!!
Leer samenwerken in plaats van te onderdrukken.
Een goede relatie bestaat uit wederzijdse communicatie, vertrouwen en respect. Leer begrijpen waarom je hond bepaald gedrag uit en verdiep je in de hondentaal. Gedragsproblemen bestaan uit meerdere lagen en vaak hebben wij problemen met het gedrag van onze hond. Leer hier bij over waarom een hond bv. kantrekken aan de lijn.
Een quick fiks bestaat er niet, net zoals sprookjes niet bestaan. Een lijntje hoog in de nek zorgt er niet voor dat je hond kalm en ontspannen is. Het heeft niks met energie of communicatie te maken maar het dwingt je hond gewoon om zich op een bepaalde manier te gedragen. Meer en meer beweert men dat je je hond ergens doorheen moet ‘helpen’ om hem te leren dat hij nergens bang voor moet zijn. Helaas wordt aangeleerde hulpeloosheid niet (h)erkent! Jij bent geholpen met jouw probleem maar je hond lijdt gewoon verder in stilte. Echt ontspannen wandelen zal hij nooit doen. Het gedrag van je hond gaan onderdrukken is geen lange termijn oplossing en het is zeker niet welzijnsgericht. We moeten naar het totale plaatje kijken en als je hier geen moeite voor wil doen,… tja… ben je dan wel een hond waard.
Je gaat veel meer bereiken als je bijleert over het natuurlijk gedrag van honden en hoe zij communiceren. Dan gaat er een hele andere wereld voor je open en ontstaat er een diepere band met je hond. Je kan hier zoveel meer uithalen en mee bereiken maar dit vergt natuurlijk tijd en energie. Daarom stel ik jaarlijks enkele plekken open in mijn traject Fijn aan de lijn. Je kan je hier inschrijven op de wachtlijst en als eerste te weten komen wanneer de deuren terug open gaan. Een week voor de start ontvang je gratis mijn 3 mythes en geheimen over het rustig wandelen met je hond.
De meesten die mij ondertussen kennen weten dat ik een hart heb voor gevoelige honden en mij hier dan ook vooral in wil specialiseren. Deze honden worden namelijk vaak verkeerd begrepen met alle gevolgen van dien. Ze zijn niet agressief of dominant maar ze zijn gewoon gevoeliger dan andere honden.
Het ontstaan van het gele lintjesproject.
Het gele lintje die wordt gedragen aan het harnas of de riem van de hond vindt zijn oorsprong terug in de jaren 2000. Een Australische hondenschool die een signalisatie wou gebruiken om meer afstand te vragen voor hun honden hebben dit gele lintje geïntroduceerd. Het idee werd verder wereldwijd verspreid door verschillende initiatieven. In Zweden en Canada startte men in 2012 met het Gulahund Yellowdog en Yellow Dog Project. Daarna volgden andere landen en zo werd het uiteindelijk ook in België verspreid door verschillende organisaties die het initiatief ondersteunen. Zo heb je het project Canischola aan de Waalse kant en Fluoh aan de Vlaamse kant. Je denkt nu bij jezelf misschien waarom het kleur geel en niet rood. Rood is toch de kleur voor gevaar?! Net daarom hebben we gekozen voor het kleur geel omdat deze honden NIET gevaarlijk zijn. Het kleur geel is een waarschuwingskleur waarmee we de mensen erop attent willen maken dat deze honden ruimte nodig hebben. Kom je dus een hond tegen met een geel lintje of ander geel accessoire, doe het dan niet in je broek maar bewaar gewoon je afstand. Lijn je hond aan indien die zou loslopen en blijf op je eigen kant. Ga zeker niet de hond benaderen of de eigenaar gaan aanspreken want ze willen net de afstand bewaren!
De voor- en nadelen van het gele lintje.
Eigenlijk zou iedereen zijn hond moeten aanlijnen en voldoende afstand bewaren als ze een andere aangelijnde hond tegenkomen! Het gele lintje maakt het net iets duidelijker en zichtbaarder zonder dat de begeleider moet gaan roepen dat je je hond bij je moet houden.
Niet alle honden (en hun handlers) zijn ervan gediend dat een andere hond of persoon zomaar op hen komt afgelopen. Denk maar aan honden die net geadopteerd zijn en hier helemaal nog geen behoefte aan hebben. Honden die bang zijn van andere honden of mensen moeten ook op een rustige manier kunnen leren dat jullie geen gevaar zijn. Soms gaat het over een oudere of geblesseerde hond die niet te onstuimig mag doen of een jonge pup die nog in training is. De reden waarom het niet gewenst is dat jullie met hen contact maken is niet belangrijk maar het is wel belangrijk dat we dit met z’n allen respecteren!
Een extra waarschuwingssignaal zorgt er natuurlijk ook voor dat mensen op hun goede zijn. Zoals eerder aangehaald betekent een geel lintje niet automatisch dat de hond agressief is maar toch kan dit lintje bij sommige mensen een schrikreactie opwekken. “Er mankeert iets aan die hond” of “ze zijn niet goed opgevoed”, is een veelvoorkomende maar onterechte opvatting! Het gezin van deze honden doen net hun uiterste best om hun hond ook een gelukkig leven te geven zonder extra stress en inmenging van iemand die denkt het beter te weten. Wordt dus niet nerveus, gespannen of bang als je een hond met een geel lintje ziet want dan ga je je anders gaan gedragen en dat heeft ook weer invloed op de hond.
Iedereen wil zich graag rustig en veilig voelen tijdens het wandelen. Op dat moment willen we kunnen genieten in plaats van dat we ons druk moeten maken om een ander! Voor sommige honden en hun begeleiders is dit helaas moeilijk omdat er zoveel prikkels aanwezig zijn. Deze honden proberen dit duidelijk te maken maar velen (h)erkennen deze stress-signalen niet. Heel veel mensen begrijpen gewoon de hondentaal niet voldoende en weten dus niet of de hond het daadwerkelijk leuk vindt als ze dichterbij komen. Daarom is het gele lintje (of een ander geel accessoire) gewoon een signalisatie dat je beter afstand kan houden. Doe je dit niet dan is er een grote kans dat ofwel de hond of de eigenaar naar je zal uitvallen. Wees dus gewaarschuwd!
Het Fluoh-project:
Sommigen onder jullie zullen het wel al eens hebben gezien maar velen weten tot op vandaag helaas nog steeds de betekenis hiervan niet. Met dit blog hebben sommigen onder jullie nu terug een stukje bijgeleerd.
Om deze boodschap nog beter te verspreiden, help ik vrijwillig mee met het project van Fluoh by Monsieur Gustave. Mensen gebruiken heel snel stempels zoals agressief, dominant, niet welopgevoed,… . Agressie is voor honden ook gewoon een vorm van communiceren en vaak moeten ze dit inzetten omdat wij hun lichaamstaal niet begrijpen. Dan moeten ze beginnen blaffen of uitvallen om de afstand te bewaren.
We verstaan dat niet iedereen de hondentaal kan (en wil) begrijpen maar met dit signaal willen we wel iedereen duidelijk maken dat we gewoon beleeft vragen om afstand. Wat je hiervan denkt doet er niet toe, maar wees gewoon respectvol voor je medemens en de hond. Ga het conflict niet opzoeken als dit niet nodig is.
Help ons deze boodschap te verspreiden zodat iedereen kan genieten van zijn of haar wandeling met de hond(en)!
Je hoort het mensen wel vaker zeggen: “als jij geen goede leider bent voor je hond dan neemt hij die rol wel over”. Het is het meest voorkomende zinnetje dat ik hoor vallen als we het hebben over gedragsproblemen bij honden. Honden die rijgedrag vertonen, die opspringen tegen bezoek, die bezitagressie inzetten of die uitvallen naar andere honden krijgen allemaal de stempel dat ze dominant zijn en de leidersrol willen overnemen. Niets is echter minder waar! Leer in mijn ander blog bij over dominantie bij honden.
Leiden of lijden.
Slechts 2 letters verschil in beide woorden maar toch maakt het een groot verschil uit voor je hond! Het klopt dat een hond leiding nodig heeft in zijn leven maar onze manier van leiden kan al snel overslaan in lijden voor je hond zonder dat we het zelf beseffen.
Laat ons even kijken naar de definitie van leiderschap: het vermogen, waarover iemand op basis van zijn persoonlijkheid en zijn kennis en vaardigheden beschikt om mensen te sturen, te inspireren en te motiveren. Vervang mensen even door honden en sta dan even stil bij wat die zin precies betekent. Is meegesleurd worden aan aan de lijn of een por in de zij krijgen inspirerend? Is continu in een zit of lig geduwd worden of niet mogen snuffelen motiverend? Ik denk het niet!
Als je dominante handelingen gaat uitvoeren naar je hond of agressie gaat inzetten (zowel verbaal als fysiek) dan zullen er problemen ontstaan in jullie onderlinge band. Vooral je hond zal hieronder te lijden hebben wat misschien op eerste zicht voor velen niet zichtbaar zal zijn. De hond is namelijk gewoon rustig en gehoorzaam maar inwendig ervaren ze heel veel stress. Die stress heeft invloed op hun gedrag. Veel honden lijden echter in stilte! Als we de wetenschappelijke term hiervan bekijken dan spreekt men over aangeleerde hulpeloosheid. In een ander blog zal ik hier dieper op ingaan.
Het klopt dat honden duidelijkheid nodig hebben. Het is belangrijk dat er regels en grenzen zijn zodat je hond weet wat er van hem verwacht wordt. Dit betekent echter niet dat je je hond moet gaan afstraffen wanneer hij (volgens jou) in de fout gaat! Het betekent wel dat jij je hond vanaf de eerste dag sturing gaat geven, je gaat hem dus begeleiden.
Leiderschap vraagt om geduld, veel geduld om dingen meerdere keren uit te leggen op een manier die je hond begrijpt. Het vraagt niet om een agressieve aanpak waarbij je je hond onder de duim moet houden door gebruik van correctiemiddelen of letterlijk op de grond pinnen. Kijk dus verder dan wie ‘de baas’ is in jullie relatie. De opvoeding van een hond is gelijklopend met de opvoeding van een klein kind. Natuurlijk is je hond geen kind maar hij is wel je hondenkind.
Roedelleider, alphaleider, packleader, …
Je moet dus de leider zijn van je hond maar wat betekent dat nu precies? Laat mij eerst even duidelijk zijn: je kan geen roedelleider of alpha zijn want wij zijn geen honden! De woorden roedel en hond worden heel vaak in één adem genoemd met als gevolg dat jij volgens velen ‘the leader of the pack’ moet zijn. Er zijn zelfs complete trainingen en gedragsbegeleidingen die gebaseerd zijn op deze achterhaalde theorie. Wij moeten namelijk te allen tijde voorkomen dat onze hond de alpha wordt van de roedel. Maar is dit écht waar onze hond op uit is…of is er iets anders aan de hand? Leer in mijn ander blog bij over ongewenst gedrag.
Heel vaak maakt men de vergelijking met een wolvenroedel want het DNA van een wolf en een hond verschilt niet zoveel van elkaar. Maar als we mensengedrag willen bestuderen en verklaren dan gaan we toch ook niet vergelijken met de chimpansees (die ook overeenkomsten hebben met ons DNA)? In het geval van de onderzoeken bij de wolven was er zelfs ook geen sprake van een échte roedel want de wolven werden in een klein gebied willekeurig bij elkaar in gevangenschap gehouden.
Men kan pas over een roedel spreken wanneer er een groep van 1 diersoort afhankelijk is van elkaar om te overleven. Een roedel wordt meestal in de natuur gevormd door ouderdieren en hun nakomelingen die in de groep blijven of door eenlingen die in de groep worden opgenomen. Jouw gezin met 1 hond of meerdere honden, of een groep bij elkaar geplaatste honden met een trainer is dus geen roedel want ze hebben geen familiebanden en wij hebben ze bij elkaar gezet. Honden leven dus niet in roedels maar wel in losse groepen. Daarnaast zijn het ook geen wilde dieren maar gedomesticeerde huisdieren!
Hoe kun je een goede leider zijn voor je hond?
Als goede leider ga je dus geen agressieve handelingen gaan gebruiken om anderen te kleineren, onderdrukken of intimideren. Het gaat niet over bevelen geven maar wel over het goede voorbeeld geven. Je neemt de leidinggevende functie dus op jou door je hond te voorzien in zijn basisbehoeften en door je taken goed te doen. Dit wil zeggen dat je je hond gaat verzorgen en voeren maar ook dat je voor zijn veiligheid zorgt. Je zorgt ervoor dat je hond niet overvallen wordt door andere loslopende honden of mensen die hem willen aaien en je biedt je hond de nodige steun wanneer hij bang is. Je gaat geen respect afdwingen maar door duidelijke regels, correcte begrenzing en een zelfzekere houding win je het respect van je hond en voorkom je problemen! Doordat je hond dit niet allemaal zelf hoeft te regelen en omdat je voorspelbaarheid creëert, ervaart je hond rust. Als je wilt dat je hond gehoorzaam is dan moet het hem ook iets opleveren. Leiding geven en gehoorzaamheid mag geen doel op zich zijn.
Hierbij enkele praktische tips hoe je een goede leider kan zijn voor je hond:
- Maak bewuste keuzes en reageer niet enkel vanuit frustratie of onmacht. Denk na over hoe je wil reageren op het ongewenste gedrag van hond. Kies voor liefdevol en geduldig i.p.v. voor impulsief en emotioneel.
- Let op lichaamstaal. Kijk naar de subtiele signalen zodat je stress en spanning kan herkennen en zo je hond uit die vervelende situatie kan halen vooraleer die escaleert. Neem tijd om je hond te observeren zodat je die subtiele signalen en eigenheid van je hond kan leren kennen.
- Gebruik positieve versterking. Beloon het gedrag dat je wenst i.p..v je te focussen op het bestraffen en corrigeren van gedrag dat je niet wenst. Dit is veel gemakkelijker, motiverend en belonend voor jullie beide.
- Zorg goed voor jezelf. Ik kan het niet genoeg aanhalen maar je kan pas goed voor je hond zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt. Me-time nemen of hulp inschakelen maakt je dus geen egoïst of zwakkeling!
- Vertrouw op je intuïtie. jij kent jezelf en je hond het beste dus geef het aan wanneer iets niet goed voelt en zoek verder naar andere manieren. Neem ook niet alles zomaar klakkeloos over wat een ander zegt.
- Bouw aan een sterke band. Je hond is afhankelijk van jou dus als je wil dat hij het gevoel heeft dat hij op jou kan rekenen dan moet er een sterke vertrouwensband aanwezig zijn. Ga samen op avontuur en hou het speels. Deze qualitytime is even belangrijk als training, begrenzing en gehoorzaamheid want het versterkt jullie band en bouwt vertrouwen op.
Het belangrijkste is dat jullie een team vormen waarbij jullie rustig kunnen samenleven in deze maatschappij en van elkaar kunnen genieten in plaats van een roedel/groep te zijn waar jij aan de kop moet staan!