Dit is mijn hond

Loki, de Lapinporokoira:

Loki is geboren op 14 oktober 2014 en in ons gezin gekomen op 28 december als een vroegtijdig nieuwjaarsgeschenk. Even over en weer naar Enschede (NL) maar dat hadden we ervoor over. Niet een cadeau die zomaar even wordt gegeven maar iets waar we goed over nagedacht hebben. Na een zoektocht van 1,5 jaar konden we haar eindelijk in onze armen sluiten.

De keuze voor een Lapinporokoira (of Laplandse rendierhond) was eigenlijk snel gemaakt. Zowel Jurgen als ik willen een oerhond die zo dicht mogelijk bij de natuur staat. Geen hond die je zomaar klakkeloos volgt. Het moest een hond zijn met pit en zin voor avontuur (en dit hebben we zeker gekregen ). Qua bouw mocht het niet te klein zijn maar nog steeds draagbaar indien nodig. Dus hadden we de hondenencyclopedie van Toepoels opengeslagen en zo waren onze ogen op dit ras gevallen.

Een Lapinporokoira is een Scandinavische werkhond en in hun natuurlijke omgeving moeten ze op zelfstandige wijze gevaarlijk werk doen,namelijk het hoeden van een kudde rendieren in soms barre weersomstandigheden. Als gevolg hiervan worden ze soms bestempeld als eigenwijze, ongehoorzame honden (door mensen die het ras niet kennen). Dit is zeker niet het geval maar ze moeten wel het nut inzien van wat je hen vraagt. Vraag je dus 3 keer een "zit" na elkaar, is ze bij de 2de al weg. Pak je hen hardhandig aan dan ben je ze kwijt want de meeste zijn namelijk stressgevoelig.

Een Laplandse rendierhond moet zijn energie kwijt kunnen anders zit je met een tijdbom. Ook delen ze graag hun gevoelens door je dit uitbundig te vertellen. Sommige kunnen dit op een hoge toon waar je oren pijn van doen (spreek uit ervaring). Als je er genoeg tijd en energie in steekt dan heb je een trouw metgezel voor het leven waarmee je leuke avonturen kan aangaan. Zoals je kan lezen is het dus een ras die wat geduld en inspanning vergt. Het is niet één van de gemakkelijkste rassen (dat hebben we aan de lijve ondervonden) maar ze zijn écht bijzonder en uniek.

Het telepathisch inlevingsvermogen van Loki doet mij soms versteld staan. Ze kijkt recht in mijn ziel en haar kan ik niet bedotten. Mijn inwendige stress heeft een uitwendig effect op haar. Bij het meeste 'probleem'gedrag moet ik dus eerst even naar mijzelf kijken. Met haar gelaatsuitdrukkingen brengt ze dikwijls een glimlach op ons gezicht maar als we niet aandachtig zijn dan is ze ons te slim af. Door de ervaringen en struggels met haar wil ik mijn kennis met anderen delen. Een hond is ook een individu, een wezen met gevoelens waar ook gehoor aan moet worden gegeven. Heb je hier respect voor dan kan je samen leven in harmonie. Er bestaat geen handboek of kant en klare uitleg om alle honden op dezelfde manier op te voeden.

Every once in a while a dog enters your life
and changes everything!