Blog

Commandovrij opvoeden.

Commandovrij opvoeden.

Als we een hond in huis nemen dan wensen we dat hij gehoorzaam en goed gemanierd is. Om dit te bereiken is er natuurlijk wat werk nodig in de vorm van een degelijke opvoeding. Die opvoeding bestaat uit duidelijke regels, het aanleren van bepaalde vaardigheden die nodig zijn in het dagdagelijkse leven en het op de juiste manier begrenzen van ongewenst gedrag. Als je een hond gaat opvoeden dan ga je hem eigenlijk goede manieren en vaardigheden aanleren om mee te kunnen draaien in onze maatschappij.  Dit kan je op heel veel verschillende manieren gaan doen. Daarnaast willen we natuurlijk ook dat onze hond gelukkig is en dat ze onze beste vriend zijn.


Een welopgevoede hond is een gehoorzame hond.

Bij de opvoeding van onze hond wordt er heel vaak gebruik gemaakt van commando's. We trainen de hond om gehoorzaam te zijn en onze commando's op te volgen. Honden zijn echter geen robotjes die zomaar alles doen wat wij willen/vragen.

Zoals elke 'goede' hondeneigenaar ben ik vroeger met Loki als pup ook naar de hondenschool geweest. Wij wouden tenslotte ook een hond die goed was opgevoed. Een welopgevoede hond is een gehoorzame hond. Althans dat is hetgeen dat je meestal leert op een hondenschool. Tijdens de lessen ga je de hond ‘belangrijke’ commando’s aanleren. Je gaat de hond eigenlijk conditioneren om bepaald gedrag uit te voeren wanneer jij het hem vraagt. Door je hond een bepaalde stimulans te geven lok je een bepaalde reactie uit. Je kan dit op 2 manieren doen: via klassieke conditionering (er wordt een link gelegd tussen 2 onafhankelijke  gebeurtenissen) en via operante conditionering (toevallig uitgevoerd gedrag wordt beloont waardoor de hond dit gedrag vaker zal tonen).

In het dagdagelijkse leven kom je er niet altijd met trainen of het geven van commando's (tenzij je een echte drilsergeant bent die geen rekening houdt met het ander individu). Wij verwachten dat onze honden luisteren naar ons maar wij moeten ook luisteren naar hen als we een goede relatie wensen op te bouwen gebaseerd op wederzijds vertrouwen.



Management is the way to go!

Gaandeweg heb ik ontdekt dat er een andere manier bestaat van opvoeden waarbij je veel beter in harmonie en met respect voor elkaar kan leven. Namelijk het gebruik van management. Een managementplan waar goed is over nagedacht voorkomt probleemgedrag. Denk hierbij aan honden die blaffen of opspringen naar bezoek. Als bezoek een hel is dan kan je in plaats van weken of maanden te moeten trainen en op zoek te moeten gaan naar oefenbezoek (die dan nog eens de regels moet volgen die jij hen oplegt), eenvoudigweg je hond in een andere ruimte plaatsen weg van het bezoek. Zo is iedereen veilig en op zijn gemak. En dan nog zoiets: probleemgedrag bij onze honden zien wij vaak als een probleem maar onze hond probeert ons gewoon iets duidelijk te maken op hun manier. Dat is ook de reden waarom je ongewenst gedrag niet zomaar kan afleren.

Als je met een gedragsprobleem van je hond aanklopt bij een hondengedragsspecialist dan wordt er in eerste instantie gesproken over management. Dat is het grote verschil tussen een hondentrainer en een hondengedragstherapeut. Management betekent namelijk dat je je omgeving zodanig gaat organiseren zodat je hond het ongewenste gedrag niet (meer) kan uitvoeren. Management is minder tijdrovend en gemakkelijker dan trainen. Als je je hond wil trainen dan vergt dit bepaalde vaardigheden en een goede timing die je onder de knie moet hebben. Heel veel eigenaren hebben hier problemen mee. Ze zijn te vroeg of te laat met hun beloning, ze zijn niet consequent, ze letten niet op de details,... . Als je problemen ondervindt met het gedrag van je hond dan is trainen en aanleren van ander gedrag vaak ook tijdrovend en heel intensief. Een goed managementplan is in 1,2,3 gecreëerd maar het vraagt wel wat aanpassing van ons. Vaak willen we gewoon beginnen trainen maar iets toevoegen of verwijderen is veel eenvoudiger. Denk hierbij aan het plaatsen van barrières zoals babyhekjes, een puppyren, het plaatsen van ondoorzichtige folie of het wegnemen van objecten.


Slechts 2 commando’s die je hond moet kennen!

De
enigste 2 commando's die ik nog belangrijk vind zijn de "hier" en de
"wacht". Onze maatschappij is nu eenmaal druk en gevaarlijk en ik wil
dat mijn hond blijft leven. Mijn hond hoeft niet aan elke stoeprand te
gaan zitten of ingewikkelde trucjes uit te voeren om mij te plezieren.
Tuurlijk is het leuk als je hond dit kan maar het is geen noodzaak. Het
enigste wat voor ons belangrijk is, is dat we Loki onmiddellijk bij ons
kunnen roepen indien nodig en dat we haar even kunnen laten wachten. Dit
kan zijn tot wij klaar zijn, tot wij bij haar zijn of tot het veilig is
om verder te gaan. Alle andere commando’s zijn bijzaak en soms handig
maar niet noodzakelijk als je een goed managementsysteem hebt.


Wees een goede manager of leidinggevende van je hond!

Ik ben dus voorstander om het leven van je hond te gaan managen i.p.v. hem te trainen als een robotje. Bij het gebruik van management ga je kijken naar de omgeving waarin je hond leeft en rekening houden met de aangeboden prikkels. Management is niet meer en niet minder dan het inschatten, voorkomen en vermijden van situaties. Wij hebben ervoor gekozen om een hond toe te laten in ons gezin dus het is onze verantwoordelijkheid om ze op de juiste manier (bege)leiding te geven. Let op! Goed leiderschap betekent niet dat je de baas moet zijn over je hond of dat je hem moet domineren. Ben je hier wel nog steeds van overtuigd dan kan ik je aanraden om mijn ander blog te lezen: je hond is dominant.

Een goede manager of leidinggevende is iemand waarop je kan vertrouwen. Dit betekent dat je je ware gevoelens kan tonen zonder hiervoor afgestraft te worden. Indien je het nog niet zou weten, honden hebben ook gevoelens waar we rekening mee moeten houden. Een hond die uitvalt aan de lijn naar een andere hond doet dit niet omdat hij zich beter of machtiger voelt, hij doet dit hoogstwaarschijnlijk vanuit angst. Als een goede leidinggevende van je hond laat je hem ook niet zomaar aan zijn lot over. Je geeft hem de gelegenheid en zorgt voor de best mogelijke omstandigheden om de gewenste vaardigheid te kunnen aanleren.

Een goede hondenbegeleider neemt ook zijn verantwoordelijkheid. Leiding geven betekent ook dat je soms de leiding gaat overnemen of je hond gaat aansturen. Dit kan zijn door je hond uit een bepaalde situatie te halen of door te zorgen dat je de situatie zelf onder controle hebt. Veiligheid staat namelijk altijd voorop! Leiding geven aan je hond doe je op een positieve manier en niet door hem te straffen of fysiek te corrigeren. Leer hier meer bij over waarom je hond straffen (niet) werkt. Leiding geven op een welzijnsgerichte manier kan je doen door je te verdiepen in het wezen hond. Leer bij over de hondentaal en verdiep je in het gedrag van honden. Op die manier begrijp je waarom je hond bepaald gedrag vertoont (denk bv. aan de invloed van stress) en nog belangrijker, weet je hoe je je hond kan helpen.





Wens je zelf minder drilsergeant te zijn en meer de begeleider van je hond maar weet je niet goed hoe dit aan te pakken? Vertoont je hond ongewenst gedrag maar weet je niet goed hoe je dit nu moet gaan managen? Neem dan even contact met mij op via onderstaande knop.

Lees meer →
Beheers je! Zelfcontrole bij honden.

Beheers je! Zelfcontrole bij honden.

Zelfbeheersing of  impulscontrole is een belangrijke skill voor een individu om te kunnen overleven. Hoe impulsiever men reageert, hoe vaker men in gevaarlijke situaties terecht komt. Controle hebben over je eigen emoties en gedrag is dus een belangrijke vaardigheid. Er is reeds veel onderzoek naar gedaan bij mensen en nu ook bij honden. Daarom zie je de dag van vandaag ook overal cursussen over dit onderwerp verschijnen. Maar wat is zelfbeheersing? Kan een hond zichzelf wel beheersen? En mogen we dit te allen tijde verwachten van onze hond?


De definitie van zelfbeheersing:

Het begrip zelfbeheersing of impulscontrole wordt op verschillende manieren toegepast in de hondenopvoeding. Als we gaan kijken in de Dikke van Dale dan wordt zelfbeheersing als volgt omschreven: “het in bedwang kunnen houden van de eigen gevoelens en emoties”. Het woord impulscontrole was niet te vinden in de Dikke van Dale maar als we het opzoeken in een encyclopedie dan wordt de volgende uitleg gegeven: “aan bepaalde impulsen, stimulansen of opwellingen kunnen weerstaan”.

Zoals in het begin van dit blog vermeld is het belangrijk om je eigen emoties te kunnen reguleren en je gedrag hierop af te stemmen. Vroeger dacht men dat enkel mensen dit konden. Ondertussen weten we dat andere diersoorten (in dit geval honden) ook emoties hebben en hierdoor dus hun emoties ook kunnen reguleren. De ene hond zal hier meer moeite mee hebben dan de ander (net zoals bij mensen) en dat hangt grotendeels af van de persoonlijkheid.


Zichzelf beheersen is iets wat je hond moet leren.

Zelfbeheersing is iets wat normaal gezien reeds aangeleerd wordt aan de pups in het nest door de moeder en nestgenoten. De pups leren een correcte bijtremming aan tijdens het spelen en het hebben van interacties met elkaar. Dat is onder andere één van de redenen waarom het belangrijk is om geen hond vanuit de broodfok te halen. Leer in mijn ander blog meer over de kwaliteiten van een goede fokker.

Daarnaast kunnen volwassen honden hun jongere soortgenoten ook leren om zichzelf te beheersen. Loki, onze eigen hond is hier een krak in en daarom helpt ze mij ook dikwijls tijdens de socialisatielessen. Als een hond rustig en beheerst is dan zal ze komen kennismaken en eventueel de andere hond uitnodigen tot spel. Is die andere te onstuimig of wordt het spel te wild dan gaat ze die hond negeren en zoekt ze geen interactie meer. Blijft die andere aandringen dan geeft ze een luide grom om duidelijk te maken dat zijn gedrag niet gewenst is. Heel snel heeft de andere hond reeds door dat rustig gedrag en het bedwingen van zijn impulsen dus beloond wordt.

Het is aan ons als verantwoorde begeleider om onze honden aan te leren dat ze hun impulsen onder controle kunnen houden. Vooral omdat we in een mensenwereld leven en dat ze dus niet altijd kunnen doen wat ze willen. Denk maar even aan honden die zomaar alles opeten wat ze op straat vinden of vanuit volle enthousiasme tegen het bezoek opspringen. Dit is niet aangenaam en kan zelfs onveilig zijn voor zowel de hond als zijn medemens. In het leven kan je ook niet onmiddellijk datgene krijgen wat je wenst en moet je soms even kunnen wachten. Als je hond dat niet op een rustige manier kan dan wordt hij een ongeleid projectiel. Zolang je hond deze skill dus niet vaardig is, moet je hem gaan begrenzen. Dit weliswaar op een correcte manier en niet door je hond fysiek straffen. Vooral jonge pubers hebben moeite om zichzelf te kunnen beheersen. Leer in mijn ander blog meer over de rebelse puber.


Hoe leer je je hond zichzelf te beheersen?

Honden reageren instinctief en ze vertrouwen op hun instinct omdat dit ervoor zorgt dat ze kunnen overleven, het zit dus in hun natuurlijk gedrag. Toch is het belangrijk dat een hond zichzelf in bepaalde situaties kan beheersen. Hij kan namelijk niet overal zomaar op reageren en soms zullen ze ook even moeten wachten vooraleer ze iets kunnen krijgen. Kunnen ze dit niet dan zorgt dit al heel snel voor frustratie en ongewenst gedrag. Lees meer in een ander blog over hoe je ongewenst gedrag kan afleren.

Zelfbeheersing kan je op een heel eenvoudige manier aanleren en kan je gewoon implementeren in het dagdagelijkse leven. Er zijn heel veel gedragingen zoals inchecken, rustig wachten of neer liggen die meer gewenst zijn voor ons dan het impulsieve gedrag dat de hond soms vertoont. Als onze hond in het verleden vaak beloond is geweest voor het vertonen van deze rustige gedragingen dan is er een grotere kans, wanneer je start met impulscontrole-oefeningen, dat je hond één van deze gedragingen uit zichzelf zal vertonen. Doet hij dat dan wordt hij daar uiteraard voor beloond!

Je kan je hond ook zelfbeheersing aanleren door hem rustig op een matje te laten liggen. Start met deze oefening in een prikkelvrije omgeving en wees zeker dat je zelf ook rustig bent. Leg een laken, matje of deken uit en breng je hond hier naartoe. Beloon hem voor het rustig zitten of liggen op de mat. Hou in het begin de sessies kort zodat je hond geen frustratie opbouwt. Geleidelijk aan stel je het geven van de voertjes langer uit. Gaat dit goed dan kan je extra prikkels toevoegen. Als dit thuis goed lukt dan kan je dit op andere plaatsen ook gaan toepassen. Wil je bv. na de wandeling nog een terrasje doen dan is het aangenamer als je hond gewoon rustig neer kan liggen. Haal zijn matje uit en de hond zal reeds weten wat er van hem verwacht wordt. Wens je hier hulp bij? Boek dan een adviesgesprek en we bekijken het samen.

Het is belangrijk om te beseffen dat we het zo eenvoudig mogelijk moeten maken voor onze hond. Is de situatie te moeilijk of is er te veel afleiding dan zal je hond ofwel gefrustreerd geraken of afgeleid zijn waardoor hij zichzelf niet meer kan beheersen. Wordt hier dan niet kwaad om maar ga kijken wat er verkeerd is aan je setting.


Verschil tussen zelfbeheersing en gecontroleerde beheersing:

Ik vind dat er een heel groot verschil is tussen zelfbeheersing en gecontroleerde beheersing. Helaas worden beide vormen onder dezelfde noemer impulscontrole benoemt. Zelfbeheersing wil voor mij zeggen dat het gedrag vanuit zichzelf moet komen! Je gaat je hond dus geen commando geven om te gaan zitten of te wachten. Dan gaan wij de situatie terug gaan managen waardoor de hond geen controle heeft. Het doel van impulscontrole is dat we de controle leggen bij de hond. Hierdoor leert hij dat zijn keuze bepaalde gevolgen heeft. Vergeet ook nooit om je hond te belonen als hij de goede keuze maakt. Dit hoeft niet altijd met voer te zijn. Als je hond bv. uit zichzelf gaat zitten, gaat de deur open zodat jullie kunnen wandelen. Als je hond rustig is dan kan hij je aandacht krijgen, als hij opdringerig is niet.

Voor mij betekent impulscontrole dus dat je hond leert om zijn eigen impulsen te controleren zonder gefrustreerd te geraken omdat hij weet dat de beloning groter is. Ik gebruik dit soort oefeningen bv. ook bij reactieve honden. Doordat we ze leren dat rustig gedrag een grotere beloning heeft kan je na een tijdje de onderliggende emotie ook mee veranderen. Dit is nu heel kort uitgelegd en kan je het beste niet op je eentje uitproberen. Laat je hierbij ondersteunen door een welzijnsgerichte hondengedragscoach. Je kan dan samen aan de slag gaan in een setting waarbij je hond nog open staat om te leren. Zo ga je niet over de stressdrempel van je hond. Stress heeft een grote invloed op het gedrag van je hond en daar moeten we ook altijd rekening mee houden!

Tegenwoordig kan je overval verschillende soorten impulscontrole-oefeningen vinden. De ene al moeilijker dan de ander. Denk aan wachten, voedselweigering, op zijn stretcher blijven liggen, gaan zitten tijdens intens spel,… . Hierbij vind ik het belangrijk dat je heel goed beseft dat er een groot verschil is tussen zelfbeheersing die zelfstandig vanuit je hond komt en opgelegde gecontroleerde beheersing. Een voorbeeld van zelfbeheersing is een hond die tijdens een conflictsituatie er zelf voor kiest om eerst waarschuwingssignalen te geven vooraleer hij gaat bijten. De hond beheerst dus zelf zijn emoties en gedrag. Bij gecontroleerde beheersing wordt er een commando gegeven die de hond moet opvolgen. We weten niet wat er op dat moment in zijn hoofd omgaat. Als men te veel van de hond verwacht dan neemt de opgebouwde frustratie of de onderliggende emotie de overhand.


Zelfbeheersing is geen synoniem voor rust!

Als men een hond heeft die hyperactief gedrag vertoont of nooit zijn rust kan vinden dan wordt er al heel snel gezegd dat hij zijn impulsen onder controle moet leren houden. Rustig zijn is iets wat je hond moet leren.  Jezelf leren beheersen is echter geen synoniem voor kalm of rustig zijn. Een hond kan perfect ‘rustig’ neerliggen omdat jij hem dit bevolen hebt maar inwendig gieren de zenuwen misschien wel door zijn lijf. Zichzelf beheersen is dus iets wat de hond bewust moet doen. Dit zegt echter niks over hoe je hond zich op dat moment voelt!

Als jij dus gaat beslissen dat je hond zichzelf moet beheersen tijdens een stressvolle situatie dan vraag je heel veel van je hond. Je vraagt hem eigenlijk letterlijk om zijn emoties te onderdrukken. Sommige honden kunnen dit en dat is dan ook heel sterk van hen. Maar we mogen dus nooit onderschatten wat we eigenlijk op dat moment vragen van onze hond. Zoals reeds eerder aangehaald betekent uiterlijke zelfbeheersing niet dat je hond zich inwendig rustig en op zijn gemak voelt.

Wist je dat sommige honden zelfs impulsiever kunnen reageren nadat ze bv. 10 minuten verplicht moesten stilzitten? Dit komt namelijk vanwege de inwendig opgebouwde frustratie waardoor de stressemmer van je hond meer gevuld is. Emoties onderdrukken is namelijk niet hetzelfde als een emotie veranderen!


Zelfbeheersing heb je niet in overvloed!

Tijdens impulscontrole-oefeningen gaan we de emotie van de hond niet gaan beïnvloeden maar we versterken het gedrag dat we wel wensen! Daarom is het belangrijk dat je in alle situaties rekening gaat houden met de emotie van je hond. Als een hond impulsief reageert vanuit angst dan zit hij hoog in zijn emotie en is hij dus niet meer vatbaar om na te denken over zijn acties. Op die momenten kan je dan ook geen impulscontrole verwachten van je hond. Je kan enkel je hond gaan steunen. Heeft hij op dat moment nood aan affectie geef hem die dan, angst kan je niet belonen omdat dit een emotie is en geen gedrag! Dat is dan ook de reden waarom het vaak misloopt bij honden die ‘verplicht’ worden om te zitten of te gaan liggen als ze anders normaal zouden uitvallen naar een andere hond. De frustratie blijft inwendig opbouwen want eigenlijk wil je hond gewoon weg uit die situatie. Als de andere hond dichterbij komt dan wordt die angst te groot en reageert je hond toch nog impulsief.

Veel mensen denken dat door de hond impulscontrole-oefeningen aan te leren dat ze dit uit zichzelf ook in andere contexten zullen toepassen. Net daar wringt het schoentje. Emoties kan je niet op dezelfde manier veranderen zoals gedrag. Bij bewust gedrag of het opvolgen van een commando gaat de hond nadenken over wat hij zal doen en wat de gevolgen zijn. Dit noemen we operante conditionering. Wanneer de hond impulsief reageert vanuit zijn emoties dan hebben we te maken met klassieke conditionering. De omgeving heeft namelijk invloed op het gedrag van je hond. Een hond kan ook niet generaliseren dus het is niet omdat hij thuis kan zitten op commando dat hij het daarom ook kan als jullie buiten een hond zien passeren. Counter-conditionering is dus niet hetzelfde als impulscontrole!



Vooraleer je de volgende keer dus verwacht van je hond dat hij zich in bedwang kan houden, sta er dan eerst even bij stil hoe hij zich voelt. Als je hond zich volgens jou misdraagt, ga dan op zoek naar de oorzaak in plaats van een cursus impulscontrole te gaan volgen. Vergeet niet dat dit soms de hond zijn manier is om je te laten weten dat hij het moeilijk heeft. Als je een rustige hond wil hebben die zichzelf kan reguleren dan heeft je hond ook voldoende uitlaatkleppen nodig. Daarnaast zijn er nog andere basisbehoeften van de hond die moeten ingevuld worden.
 
Vertoont je hond dus gedragsproblemen en geraak je er zelf niet aan uit? Neem dan even contact met mij op via een gratis kennismakingsgesprek. Op die manier kunnen we samen kijken wat ervoor nodig is zodat je hond niet meer zo impulsief hoeft te reageren.

Lees meer →
Rustig zijn en rust nemen is iets wat je hond moet leren.

Rustig zijn en rust nemen is iets wat je hond moet leren.

In mijn voorgaande blog “Rust is een must” hadden we het over het belang van rust en dat dit een vaardigheid is die je je hond moet aanleren. De meeste honden kunnen dit namelijk niet vanuit zichzelf. Sommige honden hebben hierbij wat hulp en begeleiding nodig. Denk maar aan de honden die altijd ‘aan’ staan, je overal achtervolgen in huis en zich nergens gewoon rustig gaan neerleggen of de honden die bij het minste geluidje of het zien van een prikkel in alarm schieten en beginnen te blaffen of uitvalgedrag te vertonen. Dit is geen pretje voor jullie maar ook niet voor je hond.


De kunst van het niksen.

Niksen staat voor het opzoeken van de rust en betekent letterlijk dat je niks hoeft te doen. Gewoon genieten van het hier en nu, van het moment. Je moet niks maar je mag van alles. Het is een vorm van zelfzorg die de dag van vandaag ook belangrijk is voor de mensen omdat we zo’n druk en bezig leven hebben. Ga dus eens niksen met je hond!

Niks doen is niet zo gemakkelijk en dat moet je dus aanleren, zowel jij als je hond. Doordat je je hond gaat belonen in kleine stapjes voor het niks doen, kunnen jullie die vaardigheid in de toekomst gaan inzetten om sneller kalmer gedrag te laten zien en dit in verschillende contexten. Je gaat nu niet onmiddellijk een uur op een bank gaan zitten samen met je hond en niks doen want dat wordt letterlijk niks. Als je dit beide nog nooit gedaan hebt dan zullen er frustraties boven komen en hou je dit niet lang vol. Als je het goed aanpakt dan zullen jullie leren dat het een fijn gevoel geeft om kalm te zijn en even te niksen.

Zet je de volgende keer tijdens een wandeling dus even samen op de bank. Zet je even in de tuin op een stoel of neem plaats in de zetel en doe gewoon niks. Bestudeer je omgeving door gewoon te luisteren, kijken en voelen. Neem het moment in je op. Je doet iets en toch doe je niks. In het begin zal je je hond af en toe moeten belonen voor het niks doen omdat hij dit niet gewend is. Let dus op voor frustratie en bouw deze momentjes rustig op. Ga dit in 1ste instantie ook in een rustige en prikkelarme omgeving gaan doen zodat je je hond (en jezelf) opzet voor succes.


Beloon rustig gedrag!

Dit is zeker de moeite waard voor honden die het lastig vinden om zelf tot rust te komen. Je gaat je hond niet trainen maar je gaat hem wel belonen wanneer hij letterlijk niks doet. Hij ligt bv. rustig in huis, hij wandelt rustig mee aan de lijn, hij hoort een geluid maar geeft er geen reactie op,… . Al deze gedragingen ga je belonen. Heel veel eigenaars en trainer gaan werken aan het probleemgedrag en proberen dit om te buigen door te trainen wanneer de hond alert is. Wat echter vaak vergeten wordt is om het meest gewenste gedrag te gaan belonen. Wanneer een hond niks doet en gewoon rustig is dan vinden we dit normaal en vanzelfsprekend… dus belonen we dit niet. Big mistake! Het is juist zó belangrijk om dit rustige gedrag te gaan versterken.

Let de volgende keer op de momenten wanneer je hond rustig gedrag vertoont. Elke hond zal namelijk momenten hebben waarop ze rustig zijn, ook al is dit maar voor enkele seconden. Begin klein en geef je hond eens een beloning wanneer hij rustig in zijn mand ligt. Laat onverwachts een voertje vallen als je tijdens de wandeling een praatje met iemand doet. Op dat moment verwacht je net niks van je hond… en daarvoor ga je hem belonen omdat hij gewoon rustig is.

Geef geen beloning van een al te hoge waarde, zeker niet als hij in huis ligt te rusten, want dan kan je hond onmiddellijk terug actief zijn. Kijk daarom naar je eigen hond en wat voor hem al een beloning is. Voor sommige honden is een “flinke jongen” of “goed zo” met zachte stem al voldoende maar geef een bevestiging dat hij het goed doet. Wacht in het begin niet tot je hond 2 minuten rustig is want dan is er een grote kans dat je hond iets zal doen en je het rustmoment gemist hebt! Op het moment dat hij even jankt om aandacht te krijgen of alert is naar zijn omgeving dan is dit niet meer niks doen. Wees je dus bewust van het moment en beloon tijdig.

Heel belangrijk is ook om te beseffen dat dit geen training is maar gewoon het belonen van een manier van leven. Als iemand vraagt hoe ze hun hond rustig gedrag kunnen aanleren dan wordt er al heel snel gesproken over zelfbeheersing en impulscontrole. Rustig zijn is niet hetzelfde als zelfbeheersing en impulscontrole!


Start je activiteiten vanuit rust in plaats vanuit spanning.

Als we met onze hond willen gaan wandelen dan worden de meeste al enthousiast bij het zien van het harnas en de lijn. Ze gaan janken, blaffen, springen en rennen soms al heen en weer. Geen wonder als je de deur open doet dat je hond je bijna meesleurt over straat. Een opgewonden gevoel zorgt voor opgewonden en buitensporig gedrag. Je kan hier meer over leren in mijn ander blog “Trekken aan de lijn is niet fijn”.

Daarnaast zorgt de inwendig opgebouwde stress er dan ook weer voor dat je hond sneller zal reageren en dit niet altijd op de gewenste manier. Zijn stressemmer is namelijk meer gevuld want positieve stress is ook stress en daardoor is hij prikkelbaarder. Het is dus belangrijk om het stressniveau van je hond altijd zo laag mogelijk te houden. De ene keer gaat dit beter dan de andere keer en daar moet je ook rekening mee houden. Leer in mijn ander blog bij over de invloed van stress op het gedrag van je hond.

In plaats van altijd actie, actie, actie, waarom niet eens samen een rustige activiteit doen. Laat je hond zijn neus meer gebruiken door samen een snuffelwandeling te maken of strooi een portie van zijn brokken in het gras zodat hij die rustig kan gaan zoeken. Weet jij al hoe belangrijk het is om je hond te laten snuffelen? Zoniet dan kan ik je aanraden om mijn blog te lezen over het belang van snuffelen voor je hond.


Na verloop van tijd wordt je hond uit zichzelf rustiger.

Het gedrag dat je beloont, wordt versterkt dus dat gedrag gaat je hond vaker gaan vertonen. Hou je het vol om het rustige gedrag in het begin zoveel als mogelijk te gaan belonen dan zal je hond rustiger worden omdat het een gewoonte is. Veel aangenamer voor jou want je hebt geen hond meer die als een stuiterbal overal rondvliegt, je continu achtervolgt, trekt aan de lijn of blaft en uitvalt naar alles wat hij ziet of hoort. Veel aangenamer voor je hond omdat hij geleerd heeft dat hij niet op alles moet reageren en dat het gewoon fijn is om rustig en relaxt te zijn waardoor zijn stressniveau ook lager zal zijn.

Loki was in haar puberteit ook behoorlijk actief en opvliegend met uitvalgedrag naar zowel mij als de omgeving als gevolg. Ze is een werkras dus we waren altijd bezig maar de belangrijkste vaardigheid had ik haar niet aangeleerd, namelijk de rust nemen. In mijn aanwezigheid stond ze altijd aan (omdat ik ook altijd aan stond). Jurgen, mijn partner daarentegen neemt zelf zijn rust wanneer hij het nodig heeft en in zijn buurt was het dus normaal voor haar om te niksen. Loki en ik hebben dit samen moeten leren en het was met vallen en opstaan. In haar geval betekende voer actie dus beloonde ik haar in het begin thuis enkel met stem en starten we alle activiteiten vanuit rust. Doordat ik consequent handelde en het bleef volhouden om zelf ook af en toe mijn rust te nemen in haar aanwezigheid, leerde ze welke positieve effecten dit op ons beide had. Het tot rust kunnen komen is eigenlijk ook al een beloning op zichzelf.  Nu zijn we enkele jaren later en neemt ze meestal haar rust uit zichzelf in mijn aanwezigheid. Heel af en toe moet ik haar nog even helpen door iets te geven om op te kauwen. In het ergste geval moet ik mijzelf even verwijderen van haar omdat ikzelf dan de oorzaak ben van de onrust. Ik ben zelf namelijk soms een stresskip en dat heeft ook een effect op haar.


De timing van het belonen is belangrijk.

Wil je hier zelf mee aan de slag gaan dan is het belangrijk dat je goed let op het hoe en wanneer je gaat belonen. Het is namelijk de bedoeling dat de beloning totaal onverwachts komt en dat je hond rustig blijft. Als jij eerst in de kast een voertje moet uithalen dan staat je hond al lang naast je om zijn beloning te krijgen. Dat was dus niet de bedoeling. Zorg dus in het begin dat je voertjes in je zak zitten hebt of beloon enkel met woorden. Is je hond een tijdje rustig geweest dan kan je belonen met een leuk spel.

Hou er ook rekening mee dat je hond de eerste keer hoogstwaarschijnlijk recht zal springen nadat je hem beloont hebt omdat hij verwacht dat er meer komt. Hij is verrast en misschien verwacht je wel iets van hem waardoor er nog meer voertjes zullen komen. In dat geval doe je nadien gewoon helemaal niks. Je gaat je hond opnieuw negeren en doet verder met je eigen ding. Het is namelijk van cruciaal belang dat je hond uit zichzelf zijn rust gaat nemen en niet dat jij die oplegt! Dan ben je namelijk weer aan het trainen en trainen is actie, geen rust. Je gaat dus gewoon weer wachten tot je hond uit zichzelf terug rustig wordt en neer gaat liggen of zo. Doordat je op het juiste moment gaat belonen is hij niet bezig met jou, het voer of met andere dingen en daardoor ga je dit kalme gedrag gaan versterken. Het is niet zo simpel als het klinkt dus als je hulp wenst, stuur een berichtje en ik geef je enkele extra tips!

Lees meer →
Rust roest en toch is rust een must voor je hond.

Rust roest en toch is rust een must voor je hond.

We weten allemaal dat honden voldoende activiteiten nodig hebben maar wat vaak onderschat wordt is de hoeveelheid rust dat je hond nodig heeft. Een hyperactieve hond is niet leuk en zorgt voor heel wat problemen want die staan altijd ‘aan’. Wat mensen dan vaak doen is de hond nog meer beweging geven omdat ze denken dat hij nog niet vermoeid genoeg is. Wist je dat heel veel hyperactief gedrag net ontstaat omdat de hond té weinig slaap heeft? We leren onze honden van alles en nog wat aan maar wat er dikwijls vergeten wordt is onze honden leren om hun rust te nemen en niks te doen. Laat ons in dit blog dus even dieper ingaan op die broodnodige rust.


Mijn pup zal wel slapen als hij moe is.

Bij ons is het ondertussen al enkele jaren geleden dat we een pup in huis hadden maar daar ik regelmatig nog op pups mag passen weet ik heel goed wat het is om een pup in huis te hebben. Ze zijn koddig, grappig en speels maar weten dikwijls met zichzelf geen weg. Ik krijg dan ook regelmatig de vraag of het normaal is dat hun pup nooit van ophouden weet. Als dat veelvuldig happen normaal is voor een pup van 3 maanden. Het antwoord op beide vragen is ja en nee.

Gedurende de dag hebben pups zoveel prikkels te verwerken dat hun stressemmer tegen het eind van de avond (of soms zelfs nog vroeger) overloopt. Veel eigenaars zien het nut van ‘verplichte’ rust niet in en denken dat hun hond wel in slaap zal vallen wanneer ze moe zijn. Niets is minder waar (tenzij je pup écht oververmoeid is en ter plaatse in slaap kan vallen). De meeste mensen weten ook niet dat een pup eigenlijk 16 tot 18u per dag rust/slaap nodig heeft (inclusief de nacht). 18u per dag lijkt veel en velen onder jullie zullen nu misschien denken dat je zeker niet aan die hoeveel slaap komt met je pup. Toch is het belangrijk om ervoor te zorgen dat je pup deze hoeveelheid rust krijgt. Desnoods verplicht als het écht nodig is. Je pup moet namelijk alle opgedane ervaringen kunnen verwerken en het lichaam heeft ook die rust nodig om te kunnen herstellen. Je kan je pup verplichte rust geven in zijn puppyren of in een bench. Lees meer in mijn ander blog over het gebruik van een bench en hoe je die het beste aanleert. Je gaat je pup niet zomaar opsluiten in de bench want dit zorgt gegarandeerd voor een oorverdovend janksalvo en andere problemen.

Ja maar, we moeten onze pup toch socialiseren? Klopt maar overdaad schaadt! Leer in een ander blog meer over het verschil tussen socialiseren en traumatiseren. Vroeger riep men dat je overal je pup mee naartoe moest nemen want dat de socialisatieperiode maar duurde tot de leeftijd van 12 weken. Doe dit alstublieft niet!!!! Stel je hond elke dag bloot aan 1 of 2 nieuwe prikkels en doe ook enkel activiteiten die je later met je volwassen hond ook nog gaat doen. Het is bv. nutteloos om nu met je pup de bus en de trein te nemen als je later nooit gebruik zal maken van het openbaar vervoer.

Al die nieuwe indrukken moet je pup verwerken in zijn REM slaap (diepe slaap). Als je pup tijdens zijn rust telkens gestoord wordt door iets wat hij hoort of ziet dan kan hij nooit in een diepe slaap geraken. Daarom is het belangrijk dat je pup zijn rust kan nemen in een prikkelarme omgeving. Geef hem nog iets om op te kauwen of doe een klein snuffelwerkje zodat de adrenaline in het lichaam van je pup zakt en hij tot rust komt. Dan zal hij gemakkelijker vanzelf nadien in slaap vallen. Als je zelf net thuis komt van een drukke activiteit dan kan je ook niet onmiddellijk slapen maar doe je vaak ook nog iets om eerst tot rust te komen. Bij honden werkt dit net op dezelfde manier.


Mijn puberhond weet niet wat rustig zijn betekent!

De puberteit is een moeilijke en lastige periode, niet enkel voor ons maar ook voor je hond. Wil je weten wat die puberteit bij honden precies inhoudt? Dan kan ik je aanraden om mijn ander blog te lezen over de rebelse puber. Rond de leeftijd van 6 maanden verandert er namelijk heel veel voor je hond. Er gaat een volledig nieuwe wereld aan geuren voor hem open maar er gebeuren ook heel veel veranderingen in zijn eigen lichaam. De hormonen gieren door hun lijf en er ontstaan gevoelens die je hond voordien nooit had. Er gebeurt zoveel in het hoofd van je hond dat er gewoon geen ruimte meer is om nieuwe commando’s aan te leren of zelfs soms gewoon te luisteren. Het lijkt alsof veel puberhonden gewoon bananen in hun oren hebben.

Vertoont je puberhond dus hyperactief gedrag, begint hij te trekken tijdens de wandeling of in de lijn te hangen, ga hem dan niet nog meer activiteiten gaan geven. Geef hem liever iets waar hij lekker op kan kauwen en laat hem met rust. Als je dacht dat het bijtgedrag eindelijk voorbij was dan heb je het ook mis. Puberhonden bijten vooral wanneer de stress hen te veel wordt. Overmatige blootstelling aan stress heeft een invloed op het gedrag van je hond. Als je hond tijdens de wandeling of tijdens een speelmoment plots in de lijn begint te hangen of begint te happen richting je benen of armen, ga hem dan niet straffen! Ik heb een ander blog geschreven waar we dieper ingaan op het bijtgedrag van honden. Hij probeert je gewoon duidelijk te maken dat het hem te veel wordt en dat hij je hulp nodig heeft. Wanneer honden dit gedrag vertonen dan worden ze hier helaas vaak nog ten onrechte voor gestraft en dit vanwege de dominantietheorie omdat sommigen nog steeds denken dat hun hond probeert de baas te zijn. Deze theorie is reeds lang achterhaald en klopt dus aan geen kanten! Straffen werkt niet en zal de situatie alleen maar erger maken. In een ander blog ga ik dieper in op waarom straffen (niet) werkt.

Als je wil voorkomen dat je hond in overdrive gaat dan kan ik je aanraden om genoeg geschikt kauwmateriaal te voorzien. Denk hierbij aan natuurlijke snacks zoals kophuid, bullepezen, runderoren, varkensoren, pens, long, kippenpoten, kalkoennek,… . Geef geen bewerkte producten of van die typische rawhide want die bevatten heel veel chemische brol die niet gezond is voor je hond. Ook moet je opletten met te harde vleesbotten want je hond kan daar zijn tanden op breken. Daarnaast kan snuffelen ook zorgen voor voldoende verlichting en rust in het hoofd van je hond. Lees hier meer over het belang van snuffelen.

Als alles goed verloopt dan zal je hond rond de leeftijd van 1,5 à 2 jaar uit zichzelf rustiger worden omdat hij dan volwassen wordt. Rond de leeftijd van 3 jaar zijn ze meestal mentaal volwassen (kleine rassen iets vroeger).


Mijn volwassen hond is altijd druk en rust niet overdag.

Zoals reeds vermeld is het belangrijk dat je hond voldoende slaapt om alle opgedane prikkels te kunnen verwerken. Als je hond als pup en/of puber nooit heeft geleerd om niks te doen en gewoon zijn rust te nemen dan zit je nu met een groot probleem. Dan heb je nu hoogstwaarschijnlijk een hond die je continu overal achtervolgt en je aandacht zoekt op duizend en één verschillende manieren, de ene manier al iets ongewenster dan de andere. Vertoont je hond ongewenst gedrag? Lees dan even mijn ander blog over het afleren van ongewenst gedrag.

Rust is dus nog steeds belangrijk voor je hond, ook als hij volwassen is. Als we wilde honden gaan observeren dan zal je zien dat zij ook voornamelijk hun energie sparen en voldoende rusten. Deze honden moeten namelijk nog steeds zelf voor hun voedsel zorgen. Door de domesticatie krijgen ze hun maaltijd nu meestal voorgeschoteld in een kom zonder dat ze er echt iets voor moeten doen. Maar onze honden worden wel nog dagelijks blootgesteld aan tal van prikkels (zowel positief als negatief) en deze moeten ze ook nog steeds kunnen verwerken. Als die blootstelling te vaak en te veel is dan kan hij er niet meer mee omgaan en vertoont je hond vaak hyperactief of ongewenst gedrag. Zorg dus voor een dagdagelijkse routine die bestaat uit een afwisseling van actieve momenten en powernapjes. 

Voldoende rust en genoeg diepe slaap zorgt namelijk voor een stabiele hond. Ze kunnen beter om met de wereld en hebben een betere balans in hun lichaam. Geef je volwassen hond dus ook nog voldoende rustmomenten waarop hij niks moet doen. Wil je hond plots niet meer wandelen dan kan ik je doorverwijzen naar mijn ander blog. Daar ga ik in op de verschillende oorzaken en hoe je hier het beste mee kan omgaan.


Hoe ouder de hond, hoe rustiger hij wordt.

Vanaf de leeftijd van 7 jaar ga je merken dat je hond minder actief wordt. Vanaf die leeftijd spreken we namelijk over een seniorhond en dan kunnen er al eens ouderdomskwaaltjes tevoorschijn komen. Sommige honden zullen zich nog jong en jeugdig voelen maar toch moet je ermee rekening houden dat ze niet meer zo jong zijn. Ze zullen sneller vermoeid geraken en hun lichaam zal sneller last krijgen van pijntjes. Daardoor is het belangrijk dat je hond ook hier voldoende rust en ontspanning krijgt. Je zal de intensiteit van de activiteiten dus moeten aanpassen aan de leeftijd en fitheid van je hond. Sporthonden die hun leven lang wedstrijden of trainingen hebben gedaan mogen ook genieten van hun welverdiende rust. Heeft je hond eens geen zin in zijn dagdagelijkse wandeling, laat hem dan rustig op zijn kussen snoezen. Dagdagelijkse wandelingen zijn niet altijd noodzakelijk. Er bestaan nog heel wat alternatieven waarmee je kan voldoen aan de fysieke en mentale behoeften van je hond. Ook daar heb ik reeds een blog over geschreven waar je inspiratie kan opdoen.


Rust is een belangrijk gegeven in je hond zijn ganse leven.

Maar wat als je hond zijn broodnodige rust nu niet neemt? Dan zit je uiteraard met een groot probleem en daar kan ik jullie bij helpen. Voldoende rust is één van de basisbehoeften van je hond. Als je hond te weinig slaapt dan kunnen er gedragsproblemen ontstaan zoals overmatig blaffen, hyperactief gedrag, uitvallen, angstig gedrag en zelfs gewoon compleet onhandelbaar zijn. In mijn volgend blog vertel ik jullie meer over hoe je je hond kan leren om zijn rust te nemen. Dit is namelijk niet iets wat veel honden uit zichzelf kunnen. Wens je nu reeds onmiddellijk hulp? Contacteer mij dan voor een adviesgesprek. Tijdens dit gesprek kan je meer uitleg geven over waarom je hond zijn rust niet neemt en kan ik reeds tips geven om dit beter aan te pakken. Is er meer begeleiding nodig dan geef ik jullie ook meer uitleg over hoe ik jullie verder kan helpen.

Lees meer →
Stress beïnvloed het gedrag van je hond.

Stress beïnvloed het gedrag van je hond.

Stress, overspannenheid en burn-out, woorden die je de dag van vandaag heel vaak hoort en ziet verschijnen als we het hebben over onze samenleving. Stress hebben is heel normaal, we hebben het zelfs nodig om te kunnen overleven! Maar wanneer het langer aanhoudt, het buiten proportie is of het de oorzaak is van andere klachten dan is het ongezond. Het thema stress is dan ook een hot topic waar we ons druk over maken. Snap je de anomalie?

We weten ondertussen dat de blootstelling aan langdurige stress kan bijdragen aan de ontwikkeling van een burn-out, depressie of een angststoornis. Maar wist je dat honden hier ook last van kunnen hebben? Gelukkig kan je als eigenaar, verzorger of begeleider van je hond (of hoe je het ook wilt noemen) dit voorkomen maar daarvoor moet je het wel herkennen wanneer je hond stress ervaart! Laat ons in dit blog hier dus even dieper op ingaan.


Wat is stress?

Als je het woord stress gaat opzoeken in het woordenboek dan wordt dit als volgt omschreven: “stress is een natuurlijke vorm van spanning waarbij het lichaam zich klaarmaakt om te kunnen reageren in een spannende/bedreigende situatie”. Het is dus natuurlijk en normaal waarbij iedereen, ook onze honden, moet leren omgaan met stressvolle situaties.

Stress kent verschillende definities en kan zowel positief als negatief zijn. We weten allemaal dat een hond stress ervaart als hij ergens bang voor is of zich onzeker voelt. Angst kan je niet belonen dus steun je hond als hij het moeilijk heeft. Maar je hond ervaart ook stress tijdens het rennen achter een bal waardoor zijn stressemmer ook wordt gevuld. Dit noemen we dan eustress. Indien je een hond hebt die een ballenzot is dan kan diezelfde stress net een negatief effect hebben en dan spreken we over distress. Elke situatie is dus anders en afhankelijk van hoe de hond in kwestie het ervaart.

Een beetje stress in het leven zorgt ervoor dat we alert zijn voor mogelijke gevaren maar te veel stress kan schadelijk zijn. Wanneer men stress ervaart dan maakt het lichaam zich dus klaar om in actie te komen. Die fysiologische processen gebeuren op dezelfde manier bij mensen en honden. Op dat moment gebeurt er heel veel in het lichaam en de hersenen. Er worden stofjes aangemaakt zoals adrenaline en cortisol die een invloed hebben op het gedrag. Wens je hier meer over te weten dan kan ik je aanraden om mijn webinar te volgen over stress en de invloed op het gedrag van onze hond. Als we het hebben over stress dan wordt er meestal ook gesproken over de stressrespons, ofwel de manier waarop men reageert op een stressvolle situatie.


De 4 copingstrategieën waaruit je hond kan kiezen:

Als een individu in een stressvolle of potentieel bedreigende situatie terecht komt dan kunnen ze kiezen uit 4 copingstrategieën: vechten, vluchten, bevriezen of zot doen (fiddle about). Honden zijn conflictvermijdende wezens dus in 1ste instantie kiezen ze er meestal voor om te vluchten. Doordat ze in onze maatschappij via onze regels leven worden ze helaas vaak beperkt om deze strategie te gebruiken. Denk maar aan het vasthangen aan een hondenlijn. Waarbij ik nu niet wil zeggen dat het dus beter is om je hond zomaar overal los te laten lopen!

In het algemeen kan je hond dus op 2 manieren omgaan met de stress die hij ervaart: stressing-up of stressing-down. 

-> Stressing-up wil zeggen dat je hond actief gaat reageren zoals vocaliseren, agressie gaan inzetten of hectisch en druk gedrag vertonen. Lichaamssignalen en gedragingen die je vaak ziet bij deze stijl zijn een hoge staarthouding, snelle kwispel, blaffen, opspringen, wegrennen of net richting de prikkel gaan. Helaas wordt dit heel vaak nog gezien als dominant gedrag wat er dus niks mee te maken heeft!

-> Stressing-down wil daarentegen zeggen dat je hond net passief gaat worden. Hij maakt zich klein en onzichtbaar, hij kan gaan bibberen of wil zich ergens verstoppen, vaak vertonen ze ook overspronggedrag zoals krabben of snuffelen. Ze trekken zich dus terug en vaak wordt dit gezien als een hond die gewoon kalm is. Echter vertonen ze meestal heel veel stress-signalen zoals het aannemen van een lage houding, het vermijden van oogcontact, tongelen en zelfs het wegdraaien van het hoofd en/of lichaam. Denk hierbij aan honden die ‘rustig’ in hun mand of bench lijken te liggen tijdens bezoek of het alleen zijn. Voor een onervaren oog lijkt het alsof de hond gewoon rustig en kalm is maar vanbinnen vreet hij zichzelf op vanwege de stress.


Welk gedrag kan je hond vertonen als hij te veel stress ervaart?

Honden die in onze mensenwereld leven worden aan allerlei prikkels blootgesteld. Vaak hebben we ook hoge verwachtingen van hen en hebben ze weinig keuzevrijheid. Dit alles kan ertoe leiden dat je hond zijn stressemmer letterlijk gaat overlopen.

Enkele voorbeelden van factoren die voor stress kunnen zorgen bij onze hond zijn:
pijn,
angst,
geluidfobieën,
frustratie,
baknijd,
onvoldoende of verkeerde socialisatie,
overprikkeling,
verveling,
het krijgen van correcties,
puberteit,
adoptie,

Zoals reeds gezegd kunnen leuke activiteiten ook voor stress zorgen bij je hond. Zelfs het weten dat er iets leuks te gebeuren staat zorgt er al voor dat er stofjes vrijkomen in het lichaam en je hond dus anders gaat reageren. 

Als je hond zijn stressemmer overloopt of wanneer hij te veel is blootgesteld aan stressvolle situaties (zowel positieve als negatieve) dan kunnen ze volgende gedragingen laten zien:
hyperactief gedrag,
rijgedrag,
overmatig blaffen of janken,
graven,
moeilijk tot rust komen,
stoppen met wandelen,
angstig gedrag,
trekken aan de lijn,
bijtgedrag,
slopen,
grommen naar bezoek,
uitvalgedrag,

Vertoont je hond ongewenst gedrag dan is het altijd belangrijk om op zoek te gaan naar de oorzaak. Heel vaak denkt men alleen maar aan het afleren van het ongewenste gedrag. Dit helpt enkel misschien voor jou maar het probleem van je hond is hiermee niet opgelost!


Wat zorgt voor stress bij onze honden?

Wat het precies is dat ervoor zorgt dat jouw hond zijn stressemmer overloopt kan ik niet zomaar zeggen want daarvoor moet ik jullie hond en de situatie kennen. Hier is dus uitgebreider onderzoek voor nodig. Er zijn natuurlijk wel algemene factoren die bij de meeste honden voor stress kunnen zorgen. Het is ook altijd de vraag waar of wanneer het gestart is. Stress kan namelijk ontstaan door 1 moment of een opstapeling van meerdere gebeurtenissen (trigger stacking). Net zoals mensen kunnen honden dus gestrest raken van verschillende factoren.

Enkele veelvoorkomende oorzaken zijn:

-> Een te kort in de invulling van de basisbehoeften. Honden hebben namelijk meer nodig dan enkel eten en een uitlaatbeurt. Ze hebben zowel lichamelijke als emotionele behoeften en het is aan ons om die zo goed als mogelijk in te vullen. Denk hierbij aan een goede balans tussen het geven van de mentale en fysieke activiteiten maar ook het geven van voldoende rust. Daarnaast is het geven van steun en de juiste manier van opvoeden zonder het gebruik van straf ook heel belangrijk.

-> Een verkeerde of slechte socialisatie van de hond. De socialisatie fase is een cruciale periode die loopt tot de leeftijd van 12 weken. Veel eigenaars denken dus dat ze alles in die periode moeten proppen zodat hun hond zeker goed gesocialiseerd is. Het gevolg hiervan is dat de hond snel overprikkeld geraakt en de ervaringen gewoon niet meer kan verwerken. Daarnaast komen er helaas nog steeds heel veel puppy’s of jonge honden vanuit de broodfok die de 1ste weken van hun leven in een schuur of in een winkel achter glas hebben gespendeerd. Vaak ervaren de moeders van deze pups heel veel stress tijdens de zwangerschap die ze dan ook reeds doorgeven aan hun pups waardoor die stressgevoeliger zijn. Daarom is het belangrijk om je hond van bij een goede fokker te halen die kennis heeft over waar hij mee bezig is!

-> Een gebrek aan sociale interactie. Honden zijn sociale wezens en hebben dus sociale contacten nodig. Dit zowel met hun soortgenoten als met mensen. Een gebrek aan aandacht en interactie kan ervoor zorgen dat de hond zich eenzaam en gestresseerd voelt. Honden kunnen ook overhecht raken aan 1 bepaald persoon waardoor ze verlatingsgerelateerde problematiek ontwikkelen wanneer ze alleen gelaten worden. Ook dit zorgt dan weer voor stress bij de hond als het alleen zijn niet goed aangeleerd is.

-> Te veel blootstelling aan onveilige situaties. Om even terug te komen op die socialisatie kan men de hond ook traumatiseren i.p.v. te socialiseren. Socialisatie betekent namelijk niet dat je je hond zomaar aan alles gaat blootstellen! Het wil zeggen dat je hond een positieve ervaring moet meemaken waarin hij leert hoe hij met die situatie of prikkel moet omgaan. Heel vaak wordt spel tussen honden ook verkeerd geïnterpreteerd. Ook bij het oppakken, knuffelen of verzorgen van de hond kan hij veel signalen laten zien dat hij zich ongemakkelijk voelt. Dikwijls tolereren ze het maar daarom vinden ze het nog niet leuk. Verdiep je dus in de lichaamstaal van honden!

-> Te vaak over zijn stressdrempel getrokken worden. Veel honden die uitvallen naar andere honden doen dit omdat ze bang zijn. Doordat je als eigenaar de voorgaande stress-signalen niet herkent, en dus blijft doorwandelen richting de andere hond, kan je hond niet vluchten waardoor hij het gevoel krijgt dat hij zichzelf moet verdedigen. Wij wandelen ook vaak in een rechte lijn naar elkander toe, voor honden is dit een teken van dreiggedrag. Daarnaast worden er heel veel angsten ook gewoon over het hoofd gezien of blijft men de hond er gewoon aan blootstellen met de gedachte dat hij er wel zal leren mee omgaan. De onderliggende emotie zorgt er dus voor dat de hond stress ervaart. Stress is dus het gevolg en niet de oorzaak van het vertoonde gedrag!

-> Leven in een negatieve atmosfeer. Honden zijn meesters in het lezen van lichaamstaal en pikken onze emoties heel snel op. Als we vaak op de hond gaan mopperen, hem gaan straffen of onze stem verheffen dan voelt je hond zich niet veilig waardoor hij dus stress ervaart. Een inconsistente opvoeding of trainen met gebruik van correctiemiddelen veroorzaakt ook stress bij je hond. Daarnaast worden heel veel honden ook beïnvloed door de manier hoe wij ons voelen. Een gestreste eigenaar zorgt namelijk voor een gestreste hond. Niet omdat ze onze emoties overnemen maar wel omdat wij ander gedrag vertonen en dit veroorzaakt stress bij je hond. Daarnaast kunnen ze het ook ruiken dat wij stress ervaren. Zit je zelf in een depressie of burn-out, zorg er dan voor dat je je hond er niet in meetrekt.

-> Het ervaren van pijn of ongemak. Pijn is een vaak onderschatte oorzaak van veel gedragsproblemen. Dat is ook de reden waarom ik altijd eerst naar een consult bij de dierenarts of osteopaat vraag als er plotseling agressief gedrag ontstaat. Jeuk, vanwege een allergie die niet behandelt wordt, kan ook heel veel stress veroorzaken bij je hond. Ook spijsverteringsproblemen of maag- en darmklachten zorgen voor extra stress. Net zoals wij hebben honden ook een korter lontje als ze zich niet goed voelen.


Stress is vaak een gevolg maar niet de oorzaak!

Elke hond zal dus anders omgaan met stress en het is aan ons om ze hier het beste in te begeleiden zodat dit zo min mogelijk een negatief effect heeft op hen. Denk je nu na het lezen van dit blog dat je hond toch meer stress ervaart dan gezond voor hem is? Weet je niet wat de mogelijke oorzaak of oorzaken kunnen zijn en hoe je hem hier het beste bij kan begeleiden? Boek dan een gratis kennismakingsgesprek waarbij je jullie situatie kan verduidelijken en ik vertel hoe ik jullie het beste kan helpen. Wil je onmiddellijk van start gaan en bijleren over de basisbehoeften en de lichaamstaal van je hond? Boek dan direct de gedragsbegeleiding en dan gaan we samen minimum 1 maand aan de slag.


"It is not stress that kills us,
it's our reaction to it"
- Hans Selye

Lees meer →
Advies vragen en krijgen over de opvoeding van je hond

Advies vragen en krijgen over de opvoeding van je hond

Als het gaat over de opvoeding van honden dan heeft iedereen er wel iets over te zeggen. De ene zegt dat je hardhandig en kordaat moet optreden want anders zal je hond de baas spelen en de ander zegt dan weer dat je je hond nooit mag straffen want dat hij anders angstig en onzeker wordt. Het feit dat er zoveel verschillende manieren van opvoeden zijn, de ene al meer wetenschappelijk onderbouwd dan de andere, maakt het er ook niet eenvoudiger op.


Een overload aan informatie te vinden op het internet.

Als je een pup of hond in huis haalt dan wens je die de best mogelijke start te geven. Vroeger ging men tal van boeken aanschaffen maar tegenwoordig maakt het internet het zoveel ‘eenvoudiger’. Je tikt in Google alle mogelijke probleemvragen in betreffende de opvoeding van een hond. Je vindt duizend en één antwoorden op de volgende vragen: “hoe moet ik mijn pup zindelijk maken?”, “hoe leer ik mijn hond alleen blijven?”, “hoe moet ik ongewenst gedrag afleren?”, “hoe leer ik mijn hond niet te trekken aan de lijn?”, … .

Het jammere van de zaak is dat heel veel van deze tips en adviezen gebaseerd zijn op de mening van een ander. Het gaat vaak over hoe zij vinden dat een hond zich moet gedragen. Veel van deze tips zijn dan ook niet wetenschappelijk onderbouwd en helaas vaak ook niet welzijnsgericht voor je hond. Denk maar aan de adviezen zoals: “duw hem met zijn neus in de urine”, “pak hem eens goed vast bij zijn nekvel”, “geef hem een tik op zijn neus als hij iets doet wat niet mag”, “laat hem maar janken”,… . Om dan te eindigen met de zin: “zo zal hij het wel leren”. Maar als je hier even dieper over nadenkt wat leert je hond hier dan eigenlijk van?

Neem alle advies of tips die je krijgt of leest dus niet zomaar met de paplepel in je mond. Denk goed na over de manier waarop jij je hond wenst op te voeden en hou vooral ook rekening met hoe je hond zich daarbij zou voelen. Honden leven in onze maatschappij dus ja ze moeten gehoorzamen maar het zijn levende wezens met gevoelens waar wij ook rekening mee moeten houden! Wil je dit niet, dan kan je beter een robotje of een knuffel aanschaffen.


Advies van een onbekende.

Als je tegenwoordig een probleem hebt met de opvoeding van je hond dan ga je even snel een vraag stellen in één of andere facebookgroep. Je denkt en hoopt om daar het antwoord te vinden. Ik kan je nu al zeggen dat ik je moet teleurstellen. De persoon die het advies geeft kent jou, je hond, jullie gezinssituatie en jullie onderlinge relatie niet. Hoe kan hij in godsnaam dan het geschikte advies geven? Voor basisopvoedingsproblemen zoals je hond zindelijk maken, benchtraining of het aanleren van bepaalde commando’s kan je misschien juiste tips vinden. Voor moeilijkere en ingewikkeldere problemen zoals uitvalgedrag, trekken aan de lijn, niet alleen thuis kunnen blijven,… vraag je beter advies aan een gedragsspecialist! Met tandpijn ga je ook naar de tandarts en vraag je geen hulp aan je buur of de garagist.


Advies vragen op de hondenschool.

Veel eigenaars gaan met hun hond naar de hondenschool. Ze volgen de puppylessen of gehoorzaamheid. Het is dan ook heel logisch om met je vragen naar de trainer te gaan van de hondenschool want die zal het antwoord wel weten. Helaas worden hondenscholen meestal nog gerund door mensen die het voor hun plezier doen. Veel trainers zijn zelf al jaren met hun hond naar de hondenschool geweest en hebben daar hun nodige kennis opgedaan. Echter weten ze niks over probleemgedrag bij honden want daar hebben ze geen opleiding voor gehad. Je kan dus perfect bij je trainer terecht met vragen over het aanleren van commando’s maar niet met probleemgedrag van je hond. Daarnaast zien zij jullie maar 1 of 2 keer per week op het trainingsveld en kennen ze ook niks van jullie thuissituatie. Ook deze mensen hebben dus een vertekend beeld en kunnen slechts algemeen advies geven. Uiteraard zijn gelukkig niet alle hondenscholen hetzelfde waardoor er steeds meer en meer trainers een degelijke opleiding achter de rug hebben. Helaas zijn deze scholen nog dun gezaaid.


Ongevraagd advies is niet wenselijk!

Veel hondeneigenaren kunnen het helaas ook niet laten om even duidelijk hun mening te zeggen als ze zien dat een medehondeneigenaar het volgens hen niet correct doet. Hoe vaak krijg je als eigenaar niet naar je hoofd gesmeten dat je je hond moet leren opvoeden of dat je ermee naar de hondenschool moet? Je zal niet de eerste zijn met een uitvallende hond die zich hiertegen ook nog moet verweren. Het is al niet lastig genoeg!

Pas op veel van deze mensen bedoelen het waarschijnlijk goed maar zonder dat ze het beseffen zijn zij o.a. de oorzaak van het hevige uitvalgedrag. Vaak komen ze dichter jullie richting uit en staan ze even stil om hun mening te geven. Op datzelfde moment dagen ze je hond ook nog eens onbewust uit door naar hem te staren of met de vinger te wijzen. Zie je dus iemand struggelen met zijn hond, hou je mening voor jezelf en neem liever wat meer afstand. Je doet er de ander en zijn hond een groot plezier mee!

Het kriebelt ook heel vaak bij bezoek, vooral familie of vrienden, om te zeggen hoe jij je hond moet opvoeden. Je probeert de situatie heel goed te managen zodat iedereen zich veilig kan voelen (ook je hond) en je maakt duidelijk aan de deur dat ze je hond moeten negeren. Heb je nog maar net de deur dichtgedaan of ze staan al aan zijn ren. Mensen kunnen het helaas niet laten om zich overal mee te moeien i.p.v. gewoon regels op te volgen die een ander hen in hun eigen huis oplegt. Dat is hetgeen wat het voor velen zo moeilijk maakt omdat we geen vat hebben op het gedrag van anderen. Hoe duidelijk we het ook proberen uit te leggen, ze doen hun eigen zin. “Laat die pup toch lekker doen, het is toch niet erg als die tegen ons opspringt.” Maar oh wee als diezelfde hond later als volwassene op hen komt afgestormd en tegen hen aanspringt als ze mooie kleren aanhebben. Dan heb jij je hond niet goed opgevoed.

Als eigenaar moet je eigenlijk niet luisteren naar al dit ongewenste advies, tenzij er een deeltje waarheid inzit. Misschien ben je inderdaad helemaal verkeerd bezig maar vraag in dat geval dan beter advies aan een specialist! Nu denk je misschien aan je dierenarts maar ook die kan je hierbij niet helpen. Je dierenarts heeft enkel kennis over het lichaam van een hond. Tenzij het een gedragsdierenarts is en hij dus bijscholing heeft gevolgd betreffende het gedrag van honden.


Maar advies van een gedragsspecialist is zo duur…

Is dat zo?

Laat ons dit even bekijken in de praktijk. Je hond trekt aan de lijn en je wilt hem dit zo snel mogelijk afleren. Het liefst zonder hier een cent voor te moeten betalen en binnen de week. Het trekken van je hond gebeurt op dit moment enkel wanneer er auto’s voorbij passeren. Je gaat dus op zoek op internet hoe je het trekken aan de lijn kan stoppen. Het meest voorkomende advies die je helaas gaat vinden is het volgende: wanneer je hond trekt aan de lijn dan geef je een ruk terug of je stopt met wandelen. Zo gezegd, zo gedaan, de volgende dagen pas je deze techniek toe. Je start eerst met het geven van een ruk aan de lijn (want dit is gemakkelijker dan telkens te moeten stoppen). Een week later merk je dat dit geen enkel effect heeft op je hond, integendeel hij begint zelfs uit te vallen naar sommige auto’s i.p.v. enkel te trekken. 

Dan ga je maar die andere tactiek proberen. Hoe ging die alweer? Ahja, stoppen wanneer mijn hond trekt. Je houdt dit nog geen week vol want als je telkens moet stoppen wanneer je hond trekt dan kom je toch nergens. Het begint op je zenuwen te werken en de wandelingen zijn allesbehalve leuk. Je zoekt dus hulp van mensen met kennis en daarom gooi je je vraag even in een Facebookgroep om meer advies te krijgen over wat je verkeerd doet. Daar vertellen er verschillende personen dat je je hond niet mag straffen dus dat terugtrekken uit de boze is en dat stoppen onnozel is. Je moet je daarentegen telkens omdraaien en de andere richting uitgaan wanneer je hond begint te trekken. OK, dan dit nog maar eens proberen. 

Maar ondertussen ben je wel een maand verder. Je hond trekt niet meer alleen wanneer hij andere auto’s ziet maar hij trekt gewoon continu tijdens de wandeling. Je geeft het op want volgens jou heb je er alles aan gedaan en dan neem je contact op met een gedragsspecialist. Er is een uitgebreid gedragsonderzoek nodig want een goede specialist gaat eerst en vooral op zoek naar de oorzaak van het trekken aan de lijn. Daarna wordt er een plan op maat uitgeschreven voor een traject van 2 à 3 maanden. Kostprijs rond de 600€ (en dan ben ik nog goedkoop). Dat is inderdaad veel geld en tijd dat er nodig is om je hond te leren om niet meer te trekken aan de lijn!

Had je echter onmiddellijk de hulp ingeroepen van een gedragsspecialist dan had die je na het gedragsonderzoek kunnen vertellen dat je hond bang is van auto’s en hierdoor begint te trekken aan de lijn. Je zou hoogstwaarschijnlijk het advies gekregen hebben om in eerste instantie plaatsen met rijdende auto’s te vermijden zodat je hond geen vluchtgedrag meer moet vertonen en dus niet meer gaat trekken aan de lijn. Kostprijs: ongeveer 100€. Wens je aan die angst te werken zodat je hond ook rustig kan wandelen in aanwezigheid van rijdende auto’s dan zal het je iets meer kosten maar zeker geen 600€.

Het grootste probleem met het inschakelen van professionele hulp is dat mensen er veel te lang mee wachten! Ze schakelen pas hulp in wanneer het gedrag écht op hun zenuwen werkt en het zo niet verder kan. Ondertussen is het probleem wel al veel erger geworden waardoor men dit niet in 1 week kan oplossen. Zoals gezegd gaat een goede gedragsspecialist op zoek naar de oorzaak van het gedrag. Om die kennis te hebben moeten we verschillende opleidingen volgen en ons blijven verdiepen in de laatste wetenschappelijke kennis betreffende het gedrag en begeleiden van honden. Daarnaast heeft een professional een eigen zaak en zijn wij ook verzekerd voor wat we doen. Dit kost allemaal geld en dat hoort er nu eenmaal bij. Je betaalt dus voor de waarde die je krijgt en verdient!


Conclusie:

De persoon die het best kan beslissen over op welke manier je jouw hond opvoedt ben jijzelf en niemand anders. Als je door de bomen het bos niet meer ziet en je zit met een probleem betreffende het gedrag van je hond? Ga dan niet op zoek naar advies bij amateurs! Dat algemeen en vaak amateuristisch advies kan soms meer schade toebrengen dan je wenst. Stuur dan liever even een berichtje en boek een gratis kennismakingsgesprek. Luister naar hoe ik te werk ga en hoe ik jullie kan helpen.

Heb je vragen betreffende de voorbereiding op de komst van je pup? Verandert er iets in het leven van je hond zoals een verhuis of de komst van een baby of extra hond? Of heb je gewoon vragen i.v.m. de opvoeding van je hond? Boek dan een éénmalig adviesgesprek. Ik hoef daarom niet bij jullie thuis langs te komen, dit kan ook perfect online. Het zal je wel iets kosten maar dan krijg je wel gericht en onderbouwd advies op jullie maat. Op het einde van de rit zal jullie dit heel wat kosten en tijd uitsparen.

Lees meer →

"Hij is vriendelijk hoor", het meest gehate zinnetje in hondenland!

Onlangs ging ik wandelen met Loki en toen gebeurde het weer. Wij wonen aan de rand van de Westhoek en dus al iets meer op de boerenbuiten waar je heerlijk grote wandelingen kunt doen in de open vlaktes en tussen de vele velden. Dit is vooral leuk als je een stressgevoelige hond hebt die moeite heeft met drukte en uitvalgedrag inzet als copingstrategie wanneer ze zich bedreigd voelt. Dit gedrag is ontstaan doordat ze vroeger als pup werd gebeten door een andere Herder die vanuit zijn garage op haar afgestoven kwam tijdens de wandeling op straat. Gelukkig had ze geen verwondingen maar dit heeft psychisch wel een indruk op haar (en mij) achtergelaten. Daarnaast is ze tijdens haar puberteit ook hardhandig aangepakt geweest door de toenmalige trainer van de hondenschool omdat hij haar wel ‘even zou leren wie de baas is’. Hierdoor is ze niet zo tuk op vreemden die dicht in haar buurt komen. Maar ik wijk af.

Terug naar de wandeling. Ik was op stap met Loki en we genoten van de omgeving. De vogeltjes floten, de zon scheen en er was geen vuiltje aan de lucht. Tot we een boerderij naderden en ik een Labrador in het veld zag staan. Gelukkig heb ik ondertussen genoeg met Loki getraind en geoefend zodat ze niet meer onmiddellijk uitvalt wanneer ze een andere loslopende hond ziet. Ze maakte telkens mooi contact met mij maar hield toch die andere hond ook in de gaten. Toen we dichter kwamen zag ik een man bezig op het veld en vroeg ik of hij zijn hond even bij zich kon houden. Mijn zin was nog niet volledig uitgesproken of de hond kwam al onze richting uit. “Je hoeft niet bang te zijn, hij is vriendelijk hoor” was het antwoord dat ik kreeg. “Kan goed zijn maar die van mij zal bijten” riep ik zo snel als ik kon terug terwijl ik mij al klaar maakte voor wat er mogelijks volgen zou. Loki haar staart ging in de lucht en haar haren kwamen recht dus zij maakte zich ook reeds klaar. Ik weet ondertussen heel goed hoe ik dit soort situaties moet managen dus ik nam de lijn korter (zonder spanning) en beval haar om langs mijn andere kant te wandelen. Op die manier stond ik als buffer tussen haar en de andere hond. Toen de hond nog dichterbij kwam, zette ik mijn keel open en riep ik luid “BLIJVEN” terwijl ik mijn hand uit stak. De hond schrok en bleef ter plaatse staan. De man stond daar gewoon te kijken en deed niks. Gelukkig konden wij op een rustige manier terug verder wandelen maar dit soort taferelen zou niet mogen gebeuren!

Niet alle honden (en mensen) zijn namelijk gediend met die ‘vriendelijke’ benadering van een onbekende. Sommige honden worden bang en andere kunnen hierdoor zelfs gaan uitvallen (zoals Loki). Denk hierbij niet alleen aan honden die in het verleden aangevallen zijn geweest maar denk ook aan honden die ziek zijn, een kwetsuur hebben of pups en oudere honden. Vaak begrijpen mensen dit gedrag niet want honden zijn toch sociale wezens. In dit blog ga ik dus dieper in op wat sociaal zijn en vriendelijkheid betekent.


Een hond die geen contact wil met andere honden is ‘niet sociaal’.

Sociaal zijn betekent dat je kunt communiceren met de ander, er is dus sprake van tweerichtingsverkeer. Honden kunnen reeds communiceren vanop verre afstand en hoeven daarom geen fysiek contact te hebben met elkaar. Een sociale hond kan dus op de juiste manier communiceren (met zijn soortgenoten) maar begrijpt ook de lichaamstaal en signalen die de andere (hond) uitzendt. Op het stukje begrip loopt het vaak mis (zowel bij de mens als bij de hond). Als een hond uitvalt dan wordt die al heel snel bestempeld als ‘niet sociaal’ maar het enigste wat hij heeft gedaan is nog duidelijker gecommuniceerd. Hij is dus wel degelijk sociaal maar de ander geeft geen gehoor aan het geen contact willen maken.

Hierbij enkele manieren hoe die hond dit probeert duidelijk te maken:

- Wegkijken
Ze draaien hun hoofd of lichaam weg wanneer ze de andere hond zien afkomen. Dit kan reeds op een verre afstand getoond worden. Hiermee maakt je hond duidelijk dat hij de andere heeft gezien maar geen contact wenst te maken.

- Snuffelen
Als jouw hond de andere hond heeft gezien dan kan hij zomaar ineens beginnen snuffelen aan de grond. Hiermee maakt hij duidelijk aan de andere hond dat hij hem gezien heeft en geen bedreiging vormt. Hij hoeft geen interactie te hebben met de andere hond.

- In een boog lopen
Honden die rechtstreeks op elkaar aflopen kunnen een potentiële bedreiging vormen. Jouw hond heeft misschien dreigende signalen opgevangen van de andere hond en wenst daarom het conflict niet aan te gaan. Hierdoor proberen ze in een bocht rondom de andere hond te lopen.

Deze manier van communiceren gebeurt dus al op ruime afstand en omdat het vaak subtiel gebeurt, valt dit ons niet op. Je hond is dus heel sociaal en communiceert netjes op afstand. Door onwetendheid zien veel eigenaren deze signalen niet en interpreteren ze het gedrag van de hond dus verkeerd. Verdiep je dus in de lichaamstaal van je hond zodat je deze signalen leert herkennen. Deze soort (stress)signalen leren (h)erkennen zorgt ervoor dat jullie een goede vertrouwensband hebben waardoor zijn stressemmer niet moet overlopen en dat je hond weet dat hij op je kan rekenen.

Sociaal zijn betekent dus iets heel anders dan wat veel mensen denken. Alles begint ook met het correct socialiseren van je hond. Wens je hierover bij te leren dan raad ik je aan om het blog “Het verschil tussen socialiseren en traumatiseren” even te lezen.


Wat betekent vriendelijk zijn?

Vriendelijk zijn wil zeggen dat je met zorg en aandacht en het nodige respect omgaat met anderen. Het heeft dus te maken met de manier hoe je contact maakt met de ander, hoe je met hem communiceert en hoe je je eigen gedrag afstemt op de ander. Kortom je houdt dus rekening met het andere individu.

Je kan een duidelijk verschil maken tussen honden die actief vriendelijk zijn en honden die passief vriendelijk zijn. Honden die contact wensen te maken zullen actief vriendelijk zijn door een brede kwispel te tonen met een bijhorende ontspannen lichaamshouding. Je ziet geen spanning of signalen van angst of agressie. Honden die geen direct contact wensen te maken zijn passief vriendelijk doordat ze trager op de andere hond afkomen of zelfs blijven stilstaan. Ook deze hond kwispelt en heeft een ontspannen lichaamshouding maar hij wenst geen verder contact. Daarnaast kunnen honden ook gewoon een neutrale houding aannemen waarbij je geen signalen ziet van agressie of angst maar ook niet van vriendelijkheid. Belangrijk om te weten: dit wil niet zeggen dat deze honden onvriendelijk zijn!

Vriendelijk zijn betekent dus niet automatisch dat je je eigen persoonlijke ruimte zomaar met een ander wil delen. Net zoals mensen hebben honden ook een persoonlijke zone. Dit zijn onzichtbare cirkels rondom de hond waarin hij bepaald wie deze zone mag betreden en welk contact is toegestaan. De grootte van die cirkel is afhankelijk van hond tot hond en verschilt ook nog eens per situatie. Bekenden zullen bv. dichter worden toegelaten in die cirkel dan onbekenden. Een bekende hond mag bv. dichterbij komen of hem zelfs uitnodigen tot spel maar een onbekende hond kan beter vanop een afstand kennismaken.


Is die vriendelijke hond dan wel zo vriendelijk?

‘Vriendelijke honden’ zijn meestal opdringerig en intimiderend. Ze vertonen hyperactief gedrag en blijven rond de andere hond hangen. Een hond die op een andere hond komt afgerend, en geen rekening houdt met de signalen die die hond uitzendt, is eigenlijk onbeleefd i.p.v. vriendelijk. Een hond kan die signalen vanwege verschillende redenen gaan negeren. Zijn eigen stressniveau, de hoeveelheid opwinding en zijn emoties spelen daar een rol bij. Daarnaast hebben wij als eigenaar hier ook een groot aandeel in. Vooral over het feit dat je hond sociaal of ‘honds’ moet zijn. Dat hij met alle honden in contact moet kunnen komen en vooral dat ze met alle honden moeten kunnen spelen. Door deze misvattingen ontstaan er namelijk heel veel problemen die men perfect kon voorkomen. Een ‘vriendelijke hond’ kan namelijk vriendelijk zijn, zoals hierboven beschreven, maar hij kan ook een losgeslagen projectiel zijn.

Vriendelijke honden hebben dus ook regels nodig! Vriendelijk zijn wil namelijk niet zeggen dat je de ander zomaar mag lastig vallen of op iedereen mag afstormen onder het mom van “hij doet niks hoor”. Vaak als jouw hond dan uitvalt krijg je nog het antwoord “waarom moest jouw hond zo uitvallen, hij wou gewoon spelen”. Een sociale hond zal dus rekening houden met de signalen die de andere hond vertoont. Als de andere hond het niet fijn vindt of geen interesse toont dan laat hij hem gewoon met rust. Dat is beleefd en vriendelijk zijn!


Honden hebben controle nodig!

Het is belangrijk voor honden dat ze controle hebben over de situatie en wat er met hen kan gebeuren. Dit zorgt namelijk voor voorspelbaarheid en rust, vooral bij angstige, onzekere of (stress)gevoelige honden. Als jij bang van spinnen bent dan ben je iets meer op je gemak als je weet dat hij vast zit en jij zelf kan bepalen hoe dicht je in de buurt komt. Deze kennis geeft je een gevoel van veiligheid. Het stukje controle hebben over je eigen lijf, je eigen gedragingen en wat er met je gebeurt is dus belangrijk, ook voor onze honden. Onvoorspelbaarheid en gebrek aan controle zorgen namelijk voor stress. Die stress kan op zijn beurt dan weer leiden tot angst, frustratie en de bijhorende gedragsproblemen.

Daarnaast is het ook belangrijk dat wij controle hebben over onze hond. Dit is namelijk essentieel om te zorgen voor de veiligheid en het welzijn van de anderen (dier en mens) die je op je pad tegenkomt. We leven nu eenmaal samen dus je kan je hond niet zomaar laten doen wat hij wil.

Zorg er dus voor dat je op volgende manieren controle hebt over je hond:

- ga er niet standaard vanuit dat iedereen zomaar wil kennismaken met je hond

- laat je hond niet zomaar de persoonlijke ruimte van een ander betreden

- zorg dat je een perfect recall hebt wanneer je je hond laat loslopen

- verdiep je in de lichaamstaal van honden zodat je die kan herkennen

- zie je een ander persoon of aangelijnde hond, lijn jouw hond dan ook even aan



Is je hond dus niet zo sociaal of zo vriendelijk als je dacht? Is je hond benaderd door een ‘vriendelijke’ hond en vertoont hij nu uitvalgedrag? Voel jij je zelf niet meer veilig tijdens het wandelen of weet je niet hoe je je hond dit veilig gevoel kan (terug)geven? Aarzel dan niet om contact met mij op te nemen.

Lees meer →
Belangrijke informatie bij de adoptie van een buitenlandse hond

Belangrijke informatie bij de adoptie van een buitenlandse hond

Als je op zoek bent naar een adoptiehond en het internet even afstruint dan kan je er niet naast kijken. Overal zie je wel foto’s opduiken van straathonden in het buitenland die dringend gered moeten worden. Veel van deze honden komen uit landen zoals Hongarije, Roemenië, Tsjechië, Slowakije, Portugal en Spanje. Vaak zie je foto’s van honden die in erbarmelijke toestanden verkeren en je hulp dus nodig hebben. Dan gaat ons hondenhart natuurlijk sneller slaan. We kunnen deze honden toch niet aan hun lot overlaten. Maar redden we deze honden wel door ze naar België te halen?


Verschil tussen een straathond en een zwerfhond:

In België en Nederland komen er amper zwerfhonden voor maar elders in de wereld is dit soms een groot probleem. Het aantal zwerfhonden wordt wereldwijd geschat op 600 miljoen. Dus ja er moet iets gedaan worden om deze honden te helpen! Echter moet je een duidelijk verschil maken tussen straathonden en zwerfhonden want niet alle honden die op straat leven zijn zwerfhonden.


De benaming zwerfhond is eigenlijk een algemene term die je kan onderverdelen in 4 subgroepen:

- loslopende honden met eigenaar (de hond loopt vrij rond maar heeft hij wel een eigenaar die voor hem zorgt)

- loslopende honden zonder eigenaar (gedumpte of ontsnapte honden die voor zichzelf moeten zorgen)

- gemeenschapshonden (dit zijn honden die van niemand zijn maar waar de gemeenschap voor zorgt)

- verwilderde honden (dit zijn honden die geboren zijn op straat en voor zichzelf zorgen)


Niet alle honden hebben er dus nood aan om ‘gered’ te worden. Het beeld van een zwerfhond op een vuilnisbelt op zoek naar eten is echter voor velen ondraaglijk. Je voelt je machteloos en wilt deze honden helpen. Daarom wordt er nu massaal ingezet op het vangen, steriliseren en ter adoptie aanbieden van deze honden onder de mom van ze een beter leven te geven. Je zou bijna kunnen zeggen dat het een ‘hype’ geworden is om een hond uit het buitenland te adopteren. Pas op, ik ben niet tegen het helpen en adopteren van buitenlandse honden maar je moet goed weten waarmee je bezig bent!


Een straathond is geen huishond:

Over zwerfhonden doen er helaas heel veel misverstanden met alle gevolgen van dien. Wekelijks krijg ik berichten van mensen met een buitenlandse hond die met hun handen in de haren zitten. De hond kan hier niet aarden, hij is bang van alles en begint te grommen als je in zijn buurt komt. Dit gaat niet enkel over honden die hier nog maar enkele dagen zijn maar meestal al maanden of soms zelfs jaren. Een zwerfhond in huis halen is niet zo evident als men denkt.

Helaas is het heel gemakkelijk om een buitenlandse hond te adopteren. Je ziet een foto waar je hart van smelt, je stuurt een mailtje met je gegevens en beantwoord misschien enkele vragen en een tijdje later wordt de hond afgeleverd. Per vliegtuig of boot worden ze getransporteerd naar ons land. Vaak worden ze daarna met een transportbus vervoerd naar een parking of tot bij jullie thuis. De honden zitten voor uren in een donkere, afgesloten ruimte die veel beweging en geluid maakt en ze weten niet wat er gebeurt. Tuurlijk dat je hond daarna gedragsproblemen zal vertonen vanwege alle trauma’s die hij heeft meegemaakt. Pas op, er bestaan degelijke organisaties die wel weten waar ze mee bezig zijn en die goeie screeningstesten doen alsook na opvolging van de hond. Lees volgend blog als je wil weten waar je moet op letten bij de adoptie van een hond!

Dan komen de eigenaars aan mijn deur kloppen met de vraag of ik hen kan helpen. Ik hoor telkens dezelfde verhalen: mijn hondje kwam van een dodingsstation, hij werd als pup gevonden op straat, hij is waarschijnlijk mishandeld,… maar wij hebben hem gered. De eerste vraag die ik mij stel is of de informatie wel klopt die de eigenaars hebben gekregen. Helaas hebben veel broodfokkers sinds corona een nieuwe handel gezien in de buitenlandse hond.  Doe dus genoeg research voor je een hond adopteert!

Daarnaast moet je goed beseffen dat je een hond wel van straat kan halen maar dat hij daarom niet zomaar gewend zal raken aan een leven waarbij hij zich ‘gevangen’ voelt in een huis of aan de lijn. Honden die generaties lang op straat hebben geleefd, weten niet wat een kussen of een bench is, zijn niet gewend om samen te leven met mensen, laat staan dat ze weten wat het inhoudt om een gezinshond te zijn. Dat zorgt voor heel wat misverstanden want deze honden zijn gered dus ze zouden dankbaar moeten zijn. 

Dikwijls hebben deze honden ook gezondheidsproblemen wat weer een effect heeft op hun gedrag. Doordat er vaak te weinig of verkeerde informatie wordt meegegeven, is iedereen de pineut van dit verhaal. Voor meer informatie kan ik jullie verwijzen naar het artikel van Tiny De Keuster in de Knack van Tiny De Keuster heeft hier een artikel over geschreven in de Knack van 2021: "Straathonden zijn geen huishonden". Zeker de moeite waard om even te lezen!


Een ware cultuurschok voor de buitenlandse hond!

Waar eigenaars van een buitenlandse hond ook niet bij stilstaan is dat de hond een heftige verandering beleeft wanneer ze in ons grijs, nat en koud land terecht komen. Veel van deze honden zijn temperaturen van boven de 15°C gewend en leven vrij op straat. Er zijn dus heel veel dingen die je hond niet kent en daarom is het belangrijk om stress-signalen te herkennen. Vaak willen mensen na enkele dagen gaan wandelen en komt er na die 1ste week reeds bezoek over de vloer. Wacht daar liever nog even mee tot je hond het leven hier en bij jullie in huis gewend is. Sommige honden zullen zelfs moeite hebben om hun behoefte buiten te doen. Ze zijn zodanig bang van alle vreemde geuren en geluiden dat ze vergeten dat ze moeten gaan of ze gaan helemaal niet. Dikwijls gebeuren er dan accidentjes in huis dus wees hier niet boos om! Hij doet het niet met opzet.


Eerst rust en veiligheid dan de rest!

Heel veel van deze honden kunnen weinig aan en hun stressemmer loopt heel snel over. Als  eigenaar hebben we te hoge verwachtingen waardoor we onze hond te snel blootstellen aan iets waar ze nog niet klaar voor zijn. Daardoor ontstaan er gedragsproblemen dus je kan die beter voorkomen door op de best mogelijke manier van start te gaan met jullie nieuwe huisgenoot. Dit doe je vooral door het correct invullen van de basisbehoeften van je hond

Bereid je goed voor door voldoende advies in te winnen. Je kan bij mij ook altijd een adviesgesprek boeken hieromtrent. Zorg voor voldoende rust en veiligheid vanaf het eerste moment. Beter kleine stapjes vooruit dan plots een grote achteruit. Ik kan je aanraden om mijn gratis webinar “De rugzak van je buitenlandse hond” te volgen op mijn youtubekanaal! 

Ga je te snel dan kan het zijn dat je hond binnen 6 maanden ‘plots’ niet meer naar buiten wil of agressie begint te vertonen. Dat komt vanwege die volle stressemmer. Laat je hond op zijn eigen tempo de wereld ontdekken en laat hem vooral veel snuffelen. Snuffelen werkt namelijk stressverlagend. Lees hier meer over het belang van snuffelen. Daarnaast kan je die inwendige stress ook verlagen door je hond te voorzien van voldoende geschikt kauwmateriaal. Is je hond ergens bang van, dwing hem dan niet om er naartoe te gaan. Bewaar voldoende afstand van de prikkel en steun vooral je hond. Angst kan je namelijk niet belonen! Het is fijn voor je hond als je hem kan helpen en op die manier leert hij je ook te vertrouwen.


Heb je na het lezen van dit artikel of het volgen van het gratis webinar nog vragen over hoe je iets het beste kan aanpakken? Wens je extra begeleiding bij de opvoeding van je buitenlandse hond? Aarzel dan niet mij te contacteren! Samen gaan we dan stap voor stap of poot voor poot aan de slag.



Je kan niet alle honden van de wereld redden
maar wel de wereld van 1 hond!

Lees meer →
Waarom je hond straffen (niet) werkt.

Waarom je hond straffen (niet) werkt.

Wanneer je hond gedrag vertoont dat je niet wenst dan is het niet altijd even gemakkelijk om dat gedrag af te leren. Lees hier meer over het afleren van ongewenst gedrag. Als de hond iets doet wat we niet prettig vinden dan wordt er al heel snel gebruik gemaakt van straf.

Het geven van straf gebeurt op verschillende manieren:
- “neen” zeggen
- je hond een berisping geven
- iets afnemen
- een ruk aan de lijn geven
- de hond negeren
- gebruik maken van een correctiemiddel
- een time-out geven
- …


Het principe van straffen:

Een correctie of straf is een handeling die wordt uitgevoerd waarbij het vertoonde gedrag wordt onderbroken, afneemt en/of stopt. Net daar schuilt het probleem met het straffen. Heel vaak moeten we de desbetreffende handeling meerdere keren herhalen of heeft het eigenlijk geen effect omdat het op de verkeerde manier gebruikt wordt.

Vele jaren geleden heeft men ontdekt dat er twee redenen zijn waarom honden bepaald gedrag niet meer zullen vertonen. Als het vertoonde gedrag geen voordeel geeft maar enkel energieverspilling is en als het gedrag iets onprettigs oplevert.

Via die redenering zijn mensen tot 2 vormen van straf gekomen:
- het toedienen van iets onprettigs
- het wegnemen van iets prettigs

Op zich klinkt het dus gemakkelijk. Als je hond ongewenst gedrag vertoont dan straf je hem door middel van een correctie of neem je iets weg wat hij leuk vindt. Bij beide zit er echter een grote adder onder het gras! Het toedienen van iets onprettigs is een directe reactie op het vertoonde ongewenste gedrag en daarbij moet de timing dus perfect zijn. Heel vaak zijn we hierbij echter te laat en straf je de hond dus voor iets anders. Het wegnemen van iets prettigs is ook niet zo simpel want dan moet je eerst weten wat voor je hond de beloning is voor het vertoonde gedrag en wat hij leuk vindt. Je moet hier op voorhand dus heel goed over nagedacht hebben. Heel vaak denken mensen dat ze hun hond straffen door hem te negeren want honden zijn tenslotte sociale dieren en ze willen onze aandacht. Dit is enkel effectief als de beloning voor hun vertoonde gedrag onze aandacht is. Dat geldt echter voor heel weinig ongewenst gedrag en daarnaast is heel veel ongewenst gedrag ook zelfbelonend (blaffen, vernielen, graven, kauwen,…).


Straffen is niet goed voor het welzijn van je hond.

Vroeger lag de focus bij het opvoeden en trainen van honden steeds bij het toedienen van ongewenste dingen als de hond iets deed wat (in onze ogen) verkeerd of ongewenst was. Inmiddels wordt dit gelukkig afgeraden met de kennis die we de dag van vandaag hebben over de vele gevolgen van het geven van zowel fysieke als verbale straffen aan de hond. Honden hebben ook gevoelens en we moeten daar ook rekening mee houden!

Daarnaast hangen er grote risico’s vast aan het gebruik van straf:
- de stress die het teweeg brengt is schadelijk voor de gezondheid van je hond
- angst en stress tasten het leervermogen aan
- de hond legt een negatieve link tussen de correcties en de persoon die ze toedient
- er is een verhoogd risico op het ontstaan van ander probleemgedrag
- er is een verhoogd risico op agressie
- de hond kan tolerant worden aan de fysieke correcties
- de hond kan negatieve associaties leggen met zijn omgeving
- het zelfvertrouwen wordt serieus aangetast
- de band tussen de hond en eigenaar is beschadigd

Door middel van straf leert de hond dus dat hij het gedrag niet meer mag vertonen maar hiermee leert hij nog steeds niet wat er dan wel verwacht wordt. Modern bijgeschoolde hondentrainers en professionals weten inmiddels dat je gewenst gedrag het beste kan aanleren door de hond te belonen. Dit hoeft niet altijd met voer te zijn zolang de hond maar een positieve associatie kan maken. De hond leert namelijk dat het tonen van dat bepaald gedrag hem een voordeel oplevert. Het zorgt dus voor een beter hondenwelzijn, een sterke(re) band tussen de hond en eigenaar en het leervermogen zal groeien omdat hij vaker beloond wilt worden. De hond kan het ongewenste gedrag (bv. opspringen) niet gelijktijdig vertonen met het gewenste gedrag (bv. 4 poten op de grond). Daarom leggen wij welzijnsgerichte hondengedragsbegeleiders ons toe op het aanleren van gewenst gedrag i.p.v. het afleren van ongewenst gedrag! Hiermee leren we niet enkel de hond iets aan maar we kunnen het ongewenste gedrag ook voorkomen of laten stoppen. Voor ongetrainde mensen is dit een flinke uitdaging omdat wij gewend zijn vanuit onze opvoeding om te werken met straf. Iedereen vliegt weleens uit maar probeer dit niet doelbewust in te zetten. Als je correcties gebruikt is het dus belangrijk om te weten waarmee je bezig bent en wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn van je handelingen.


Alternatieven voor het straffen van je hond.

Gelukkig hoeven we onze hond niet altijd te straffen en pijn te doen om ervoor te zorgen dat hij het ongewenste gedrag niet meer vertoont. Laat ons dus even kijken naar wetenschappelijk onderbouwde alternatieve manieren om het gedrag van je hond te veranderen.

Management:

Het klinkt heel eenvoudig en dat is het eigenlijk ook. Door een simpele aanpassing in de omgeving kan je er reeds voor zorgen dat het gedrag niet meer voorkomt. Denk hierbij aan een hond die altijd blaft wanneer hij voetgangers ziet passeren voorbij het raam. Door het raam te blinderen met een gordijn of ondoorzichtige folie neem je het zicht voor je hond weg en hoeft hij niet meer te reageren. Wil je niet dat je hond onmiddellijk op het bezoek afstormt, plaats hem dan in een rustige ruimte of plaats een babyhekje. Het kan soms zo simpel zijn maar je moet het wel willen doen. Trainen is tijdrovend en vergt verschillende vaardigheden.

Stop met belonen van het ongewenste gedrag:

Heel veel ongewenst gedrag wordt onbewust beloont waardoor het in stand blijft of erger wordt. Honden die opspringen worden vaak weggeduwd en zien dit als spel. Als je luidkeels “nee” of “stop ermee” roept wanneer je hond aan het blaffen is dan doe je eigenlijk gewoon gezellig mee. Wil je dat je hond stopt met het vertonen van dit gedrag dan moet je op zoek gaan wat voor hem een beloning is en dit voorkomen. Wees hier consequent in en zorg dat andere mensen zich hier ook aan houden.

Beloon het gewenste gedrag:

Zoals reeds aangehaald is het eenvoudiger om je hond te belonen voor gedrag dat je wel wil zien in plaats van je hond te straffen voor ongewenst gedrag. Heel vaak geven we onze hond pas aandacht wanneer hij iets verkeerd doet of zelf aandacht zoekt. Hoe vaak heb jij je hond al beloond als hij gewoon rustig is? Die beloning hoeft niet altijd voer te zijn, het kan ook verbaal, een speeltje of een leuke activiteit zijn.

Beloon onverenigbaar gedrag:

Leer je hond alternatief gedrag aan dat je wel wenst. Als je bv. een voertje voor de neus van je hond houdt terwijl hij blaft dan zal hij moeten stoppen om het te ruiken en op te eten. Op het moment dat je hond stil is, geef je hem de beloning. Veel honden staan te springen en worden zot als de leiband wordt uitgehaald om te gaan wandelen. Wacht tot je hond rustig is en gaat zitten, dan pas ga je gaan wandelen. Wild doen en rustig zitten gaat namelijk niet samen. De beloning hier voor het rustig zitten is het openen van de voordeur om te gaan wandelen.


Vertoont je hond ongewenst gedrag en wil je hier met een welzijnsgerichte hondengedragscoach mee aan de slag? Stuur mij een berichtje voor een gratis kennismakingsgesprek en we bespreken online of telefonisch in een half uurtje hoe ik jullie verder kan helpen.

Lees meer →
Correctiemiddelen zijn NIET de oplossing!

Correctiemiddelen zijn NIET de oplossing!

Tegenwoordig kan je heel veel middelen vinden die je helpen bij het trainen en opvoeden van je hond. Wat eigenaars niet weten of niet beseffen is dat die hulpmiddelen eigenlijk zéér dieronvriendelijk zijn en behoorlijk wat mentale en/of fysieke schade kunnen aanrichten bij hun hond.


Dieronvriendelijke ‘hulpmiddelen’:

In een voorgaand blog had ik het over wat je moet doen als je hond trekt aan de lijn.
Heel vaak wordt er dan aangeraden om gebruik te maken van correctiemiddelen zoals een sliplijn, anti-trektuig, Halti, Gentle-leader, Martingale,… . Vooral als het gaat om grote, sterke honden zoals Mechelse Herders, Pitbull-achtigen of Molossers.

Je kan het zo zot niet bedenken of het bestaat ergens op de markt. In de winkel of online kan je ontelbaar veel zogenaamde hulpmiddelen vinden om je hond rustig te leren wandelen, te laten stoppen met blaffen of laten stoppen met ander ongewenst gedrag te vertonen. Helaas zijn er ook nog veel hondenscholen en trainers die gebruik maken van deze ‘hulpmiddelen’. Laten we die verschillende zogenaamde hulpmiddelen even van dichter bekijken.

Sliplijn:

Een sliplijn is een lijn die vaak hoog in de hals gedragen wordt en letterlijk dichtsnoert als de hond begint te trekken. De luchtpijp en bloedvaten in de hals worden afgeklemd waardoor de hond naar adem moet snakken. Bij langharige honden blijft er heel vaak ook haar tussen de lijn steken wat op zich ook al pijn doet. In de plaats van een sliplijn noem ik het dus een wurglijn! Pas op een sliplijn kan handig zijn maar dan niet om te gebruiken als correctiemiddel. Ik gebruik vaak een sliplijn als ik bv. een hond vanuit het asiel snel moet aanlijnen. Andere benamingen voor een sliplijn die iets vriendelijker klinken zijn: jachtlijn, showlijn of trainingslijn.

Vroeger werd er ook dikwijls gebruik gemaakt van een slipketting. Vaak zaten hier dan nog eens pinnen op die rechtstreeks in de hals van de hond priemden. Gelukkig is die verboden sinds 2018 maar af en toe kom ik er wel nog eens eentje tegen in het asiel die wordt binnengebracht met zo’n ketting.

Er bestaan ook sliplijnen met een dubbele stop. De 1ste stop moet je zodanig afstellen dat de lus even groot is als de halsomtrek van je hond. De 2de stop zit iets verder zodat de lijn niet af kan. Beide stops zijn belangrijk: de 1ste zodat je de hals van je hond net niet kan dichtsnoeren en de 2de zodat je hond niet kan ontsnappen! Een Martingale of half Check halsband werkt op hetzelfde principe.

Anti-trektuigen:

Er bestaan verschillende anti-trektuigen maar ze werken allemaal op hetzelfde principe. Op de horizontale borstband hangt er een extra oog waar de riem of een tweede riem aan bevestigd kan worden. De hond kan (zogenaamd) niet meer trekken omdat zijn lichaam automatisch zijwaarts en uit balans wordt getrokken. 

Dit kan dus een hulpmiddel zijn voor mensen die niet sterk genoeg zijn om hun hond te houden als die trekt. Dit is echter geen oplossing omdat de hond alsnog niet leert hoe het dan wel moet! Dit kan dus gebruikt worden als voorlopig management maar daarnaast moet er nog steeds getraind worden op het rustig leren wandelen. Contacteer mij voor een gratis kennismakingsgesprek als je hier hulp bij wenst.

Halti:

De Halti werkt op hetzelfde principe als een paardenhalster. Het is dus letterlijk een halster voor je hond. Het enigste verschil is dat die bij honden ook om de neus kan snoeren. Dat is de reden waarom de Halti ook een correctiemiddel is omdat het bijten over de snuit wordt nagebootst. Heel vaak is de Halti gemaakt van nylon en dit zorgt vaak voor brandwonden in de neus van de hond. Daarnaast geeft het bandje over de neus een constante druk waardoor de hond zich niet op zijn gemak voelt.

Gentle leader:

De Gentle leader klinkt ‘mooi’ maar je kan die perfect vergelijken met de Halti, alleen is hij zwaarder. Door de zwaarte wordt de constante druk van het ‘over de snuit bijten’ nagebootst en wanneer de hond zijn hoofd afwend wordt dit enkel nog versterkt. 

Daarnaast bestaat er ook nog iets zoals de Follow me (weer zo’n ‘zachtaardige’ benaming). Dit is een tussenvorm tussen de Halti en de Gentle leader. Aan de onderkant zit er een extra bandje met oog waar men de riem aan bevestigd.  

Deze hulpmiddelen zijn gebaseerd op een paardenhalster. Er zit echter een duidelijk verschil: een halster bij een paard wordt gebruikt om te leiden en niet om te corrigeren! Deze ‘hulpmiddelen’ mag je dus absoluut niet gebruiken om je hond te gaan corrigeren. Honden waarbij deze middelen dagdagelijks gebruikt worden kunnen later zelfs nekklachten hebben doordat het hoofd steeds zijwaarts wordt getrokken.

Anti blafbanden:

De bedoeling van een anti blafband is dat de hond gestraft wordt als hij blaft. De ene band geeft een stroomstoot (of een pieptoon) en de andere scheidt een citronellageur uit. De citronella blijft nog een tijdje in de omgeving van de hond hangen waardoor hij dus eigenlijk continu gestraft wordt ook al blaft hij niet meer. 

Vaak zeggen mensen die een anti blafband gebruiken dat ze enkel de pieptoon gebruiken en niet de stroomstoten dus dat dit geen pijn doet voor de hond. Laat maar even een scherp geluid vlak naast jouw oren afgaan, het zal ook niet aangenaam aanvoelen en mensen beseffen vaak niet dat honden meer frequenties kunne horen dan wij. 

Bij de anti blafbanden heb je 2 soorten: de ene werkt op de trilling van de stembanden en de andere op geluid. Bij de laatste kan het dus zijn als de hond van de buren blaft dat jouw hond ook een straf krijgt. 

Blaffen is een natuurlijk communicatiemiddel voor je hond en hiermee probeert hij je iets duidelijk te maken. Ga dus op zoek naar de oorzaak waarom hij blaft i.p.v. hem te straffen! Ja, het blaffen zal stoppen maar vaak uit de hond zijn frustratie of angst dan in ander ongewenst gedrag.


Waarom ‘hulpmiddelen’ of beter gezegd correctiemiddelen wel werken:

Deze middelen worden heel vaak ingezet als quick fiks omdat de hond vaak na 1 of 2 keer gebruik stopt met het vertonen van het ongewenste gedrag. Hij wil namelijk de straf (of pijn) vermijden. Leer hier meer over het afleren van ongewenst gedrag. Zonder dat de eigenaar het beseft wordt het probleem hier vaak groter mee i.p.v. kleiner. De hond zal niet enkel een negatieve link leggen met jou als strafgever maar ook met de prikkel die hij op dat moment ziet. Vaak ontstaat er dus redirectie-agressie. Daarnaast zal een hond die trekt, blaft of uitvalt vanwege angst alleen maar angstiger worden omdat hij nu ook nog eens gestraft wordt voor het uiten van zijn emotie. De band tussen de eigenaar en de hond zal steeds slechter worden. Honden die door een vreemde trainer op deze manier gecorrigeerd worden zullen hun vertrouwen in mensen verliezen. Als je geluk hebt zal hij dus enkel die persoon gaan haten maar hij kan ook veralgemenen en elke vreemde als een bedreiging gaan zien.

Eenvoudig uitgelegd worden deze middelen dus ingezet door mensen met weinig tot geen kennis over het gedrag van honden. Heel vaak is er bij het vertonen van ongewenst gedrag sprake van miscommunicatie tussen de hond en de eigenaar. De eigenaar begrijpt namelijk niet waarom de hond dit gedrag vertoont en de hond voelt zich niet begrepen/gesteund. Daarom is het zo belangrijk om je te verdiepen in de taal van je hond zodat je weet hoe hij zich voelt en je zoveel als mogelijk begrijpt wat hij je probeert duidelijk te maken. Op die manier hoeft het gedrag en/of de situatie niet te escaleren en kan je hem op de juiste manier helpen. Wens je hier begeleiding bij op een welzijnsgerichte manier, aarzel dan niet om mij te contacteren. Bekijk even mijn aanbod in gedragsbegeleiding of boek een gratis kennismakingsgesprek.

Lees meer →
Trekken aan de lijn is niet fijn.

Trekken aan de lijn is niet fijn.

De grootste ergernis van een hondeneigenaar is een hond die trekt aan de lijn. Je arm wordt uitgerokken, je vliegt van hier naar daar of hij sleurt je tegen de grond. Sommige leggen er zich gewoon bij neer waardoor ze minder of zelfs niet meer gaan wandelen. Anderen gaan op zoek naar hulp.  Is het noodzakelijk om elke dag met je hond te gaan wandelen? Dat lees je hier.


Waarom trekt een hond aan de lijn?

Het eerste antwoord dat je dikwijls op deze vraag zult krijgen is dat je hond dominant is. Hij wil overal de eerste zijn en speelt daarom de baas over jou. Dit idee is absurd en reeds lang achterhaald. Lees hier meer over dominantie bij honden.

Het antwoord is echter iets ingewikkelder aangezien er verschillende redenen kunnen zijn waarom je hond trekt. De 2 meest voor de hand liggende redenen zijn:

- Het wandeltempo van je hond ligt gewoon hoger. Draf is een normale wandelgang voor honden maar voor veel mensen gaat dit te snel, zeker als we spreken over een grote hond. Draf is een tweetakt gang waarbij de diagonale poten gelijktijdig naar voor of achter bewegen.

- Je hond heeft een geur opgepikt die hij van naderbij wil onderzoeken. Honden ontdekken namelijk de wereld via geur, via hun neus nemen ze ongelofelijk veel informatie op. Lees hier meer over het belang van snuffelen. Zo kunnen ze uit de geur van een ander zijn plasje afleiden als het om een reutje of een teef gaat, als die gezond of ziek is, ze kunnen zelfs achterhalen wat de andere hond heeft gegeten.

Daarnaast zijn er natuurlijk ook nog andere redenen die iets minder voor de hand liggen en waarbij je dieper moet gaan zoeken naar de werkelijke oorzaak:

- Hij heeft (nog) niet geleerd hoe rustig te wandelen. Het kan zijn dat de hond nooit geleerd heeft hoe hij rustig moet wandelen aan de lijn en contact moet houden met de eigenaar. De hond heeft nooit geleerd hoeveel ruimte hij krijgt en wat er van hem verwacht wordt als hij het einde van de lijn (bijna) bereikt.

- Het wandelen aan de lijn is op de verkeerde wijze aangeleerd. Heel veel eigenaren volgen puppylessen en/of leren hun pup wandelen aan de lijn. Waar men zich hier hoofdzakelijk op gaat focussen is het niet trekken aan de lijn. De pup wordt voortdurend gecorrigeerd voor het trekken of niet volgen. Wat hij echter niet leert is wat er dan wel van hem verwacht wordt -> rustig wandelen met een slappe lijn. Ik zie dit ook nog vaak gebeuren bij volwassen honden. De hond trekt en de eigenaar trekt tegen, stopt met wandelen of gaat de andere kant uit om 5 seconden later opnieuw hetzelfde te doen. Daarnaast kan men ook gebruik maken van allerlei hulpmiddelen. Hierover meer in een volgend blog waarom dit (niet) werkt.

- Je hond trekt omdat het hem iets oplevert. Je hond heeft iets lekkers geroken en trekt plots aan de lijn. Jij wordt meegesleurd en hij bereikt het geurende goedje. Hij ziet een andere hond en wil kennismaken dus begint te trekken aan de lijn. Jij als eigenaar wil je pup socialiseren of wil een babbeltje doen en gaat dus dichter. Je doet steeds dezelfde wandeling naar de losloopweide waar je hond vrij kan. Het kan voor hem niet snel genoeg gaan en eenmaal aangekomen dan gaat hij onmiddellijk los. 3 voorbeelden van een successituatie voor je hond waarbij hij eigenlijk ‘beloont’ werd voor het trekken. Logisch toch dat je hond dan denkt: “als ik trek dan kom ik er wel”.

- Je hond voelt zich niet op zijn gemak. Als het wandeltempo van je hond hoger ligt dan normaal (stap of draf) dan kan je beter even nadenken over hoe je hond zich voelt tijdens de wandeling. Misschien vindt hij het spannend of is hij onzeker over dingen die hij hoort of ziet en wil hij vluchten. Misschien heeft hij vroeger al eens een confrontatie gehad aan de lijn met een andere hond. Dan is het geen kwestie van trainen maar dan is het trekken aan de lijn een symptoom van een groter onderliggend probleem. De adrenaline die aangemaakt wordt in het lichaam tijdens een stressvol moment zorgt ervoor dat je hond sneller kan bewegen waardoor hij harder begint te lopen en dus trekt aan de lijn. De lijn zit op dat moment eigenlijk gewoon in zijn weg.

Ik wil ook nog even vermelden dat honden helaas zelden beloont worden voor het rustig wandelen aan een slappe lijn. Voor veel eigenaren is dit gewoon normaal gedrag dus waarom zouden we het moeten belonen. De hond krijgt hooguit af en toe een “flink zo” of “brave jongen/meisje” te horen. Je hond trekt dus omdat het hem iets oplevert! Zorg er dus de volgende keer voor dat je hond beloont wordt als hij rustig aan een slappe lijn wandelt.


Hoe stop ik het trekken aan de lijn?

Eerst en vooral is het belangrijk om de reden te achterhalen, dan pas kan je gericht gaan werken. Het spreekt voor zich dat je oorzaak nummer 6 anders zal aanpakken dan oorzaak nummer 3. Het niet of verkeerd aanleren van het rustig wandelen aan de lijn kan je heel eenvoudig aanleren met de hulp van een goede trainer. Dit wil dus zeggen dat je geen gebruik gaat maken van correcties of hulpmiddelen zoals een slipketting of gentle-leader!

Begrijp goed dat ‘niet trekken’ niet hetzelfde is als volgen aan de lijn. In het begin lijkt dit hetzelfde maar het eindresultaat is iets heel anders. Bij ‘volgen’ moet je hond namelijk zijn focus continu bij jou houden. Dit is geen natuurlijke manier van wandelen en als je hond dit voor een lange tijd moet doen dan is dit zeer belastend voor zijn nek. Je hond krijgt geen vrijheid en staat continu onder appèl. Bij ‘niet trekken’ is het gewoon de bedoeling dat je hond niet trekt. Hij krijgt de nodige vrijheid om te gaan snuffelen en wandelen zoals hij wilt, samen met jou.

Er zijn 2 methoden die vaak worden gebruikt voor het afleren van trekken aan de lijn. Ik wil op beide methoden even dieper ingaan en nadien kunnen jullie zelf beslissen welke nu het beste werkt (voor jullie hond).

-    Methode 1: trekken is geen beloning.
Vanaf het moment dat je hond begint te trekken ga je stoppen met wandelen of je verandert van richting. Belangrijk is dat je dit consequent gaat toepassen en daar loopt het vaak mis. Elke seconde voor 5 minuten stil gaan staan of de ander richting uit moeten lopen, daar hebben we geen tijd voor of zin in. In het begin ga je dit dus met volle moed uitproberen maar al heel snel geef je het op. Als je hond de volgende keer opnieuw trekt of blijft doortrekken dan wandel je gewoon verder want je moet terug naar huis. Wat heeft je hond dan geleerd? Precies, “als ik maar hard en lang genoeg trek dan geraak ik vooruit”. Het stoppen en keren werkt trouwens niet enkel op jouw zenuwen maar ook op die van je hond. Hij begrijpt namelijk niet waarom je zo onnozel doet. Ik kan het je hond ook niet kwalijk nemen, het ziet er ook belachelijk uit. Toch kan deze methode werken, in combinatie met de onderstaande!

-    Methode 2: slappe lijn is beloning.
Het is belangrijk dat je je hond vooral in het begin heel vaak gaat belonen voor rustig wandelen aan een slappe lijn. Je leert dit eerst aan in een prikkelarme, gekende omgeving zoals binnen in huis of jullie tuin. Begin met 1 stap en zo ga je opbouwen. Vaak wordt hier gebruik gemaakt van voer omdat dit het eenvoudigste is. Eenmaal je hond 10 stappen rustig aan de lijn kan zetten dan verander je van omgeving en maak je het iets moeilijker. Begin terug vanaf stap 1 en verwacht niet te veel te snel van je hond. Wanneer je hond het rustig wandelen aan de lijn goed kan in verschillende omgevingen dan kan je de beloningen gaan afbouwen. Belangrijk: dit wil niet zeggen dat je helemaal niet meer gaat belonen! Je geeft minder voer of je verandert de beloning in iets anders zoals een spelmomentje, een stukje vrij mogen lopen, contact met een andere gekende hond, een snuffelmoment,… .


De andere kant van de lijn:

Als je hond trekt aan de lijn dan wordt er vooral gekeken naar het gedrag dat je hond vertoont maar wat eigenaars echter vaak vergeten is de invloed die zij hebben. We hangen aan het andere uiteinde van de lijn dus staan we in verbinding met onze hond. Onze lichaamshouding en energie hebben ook een invloed op het gedrag van onze hond. Vooraleer je nu denkt dat ik de weg insla van César Milan, geen paniek, ik weet wel beter! Het gaat mij niet over de baas of de leider van de roedel zijn maar het gaat mij wel over bewust zijn van je eigen gevoelens en lichaamshouding. Als jij gespannen of onzeker bent dan voelt je hond dat aan.

Als we gaan wandelen met onze hond dan hebben we vaak ook geen aandacht voor ze of toch niet bewust. We zijn bezig met onze gsm, luisteren naar muziek of een podcast of denken na over wat we later nog allemaal moeten doen. Wij zijn vaak met van alles en nog wat bezig en onze hond is bezig met alles in zijn omgeving behalve ons. Een leuke oefening tijdens de wandeling (die er ook voor zorgt dat je hond minder trekt) is de ‘auto check-in’ van Suzanne Clothier. Hierbij leert je hond om regelmatig even naar jou te kijken (checking in). Doordat je dit gedrag gaat belonen leert je hond dat jij ook interessant bent, misschien wel interessanter dan de omgeving. Je gaat je hond dus gewoon elke keer belonen wanneer hij tijdens de wandeling naar je kijkt. Je gaat hier geen commando voor gebruiken! Als je hond echt nooit aandacht voor je heeft dan kan je hem lokken met een geluid of door te fluiten. Later kan je de uitbundige beloning afbouwen via een variabel schema dus je beloont niet meer elke keer.

Heel vaak is er sprake van miscommunicatie tussen de hond en zijn eigenaar. Ze begrijpen elkaar niet en dat kan zorgen voor frustratie of andere emoties. Die emoties hebben ook weer een invloed op jullie gedrag. Wees bewust van wat je uitstraalt en hoe je hond zich voelt. Wil je hier hulp bij, aarzel niet mij te contacteren.


Fijn aan de lijn:

Trekken aan de lijn is voor niemand leuk, niet voor jou maar ook niet voor je hond. Als je een hond hebt die vaak trekt dan ga je de wandelingen al heel snel inkorten of verminderen. Te weinig wandelen of actief bezig zijn verhoogt het risico op overgewicht en andere gedragsproblemen.

Het trekken aan de lijn zorgt ook voor veel frustratie en stress bij beide partijen. Het zorgt voor een verhoogde hartslag, bloeddruk en stresshormonen, schade aan de nek, schildklier, speekselklieren en mogelijk de ogen. Er is dus niks positiefs aan het trekken aan de lijn.

Pups die van jongs af aan geleerd hebben om te trekken aan de lijn denken dat dit de manier is om ergens te komen. Dit gedragspatroon kan je later heel moeilijk veranderen, zelfs als het pijnlijk is voor je hond. Leer je hond dus van jongs af aan op de juiste manier rustig wandelen aan een lijn.

Hulpmiddelen zoals slipkettingen, Martingales, Halti’s of Gentle Leaders veroorzaken enkel pijn. Er ontstaat namelijk meer spanning rond de nek of neus van je hond wanneer hij trekt. Hoe harder hij (of jij) trekt, hoe pijnlijker het is. Je hond zal dus op een gegeven moment stoppen met trekken. Helaas niet voor de juiste reden en hij heeft nog steeds niet geleerd hoe het dan wel moet. De gevolgen van het gebruik van deze middelen worden vaak ook nog onderschat. Leer bij over waarom het gebruik van correctiemiddelen niet de oplossing is.

Gelukkig bestaan er ook diervriendelijke manieren om je volwassen hond rustig te leren wandelen aan de lijn. Daarom ben ik bezig met het creëren van het traject “Fijn aan de lijn”. Tijdens dit traject gaan we ons verdiepen in de lichaamstaal van je hond maar ook die van jou. We gaan leuke spelletjes spelen waarbij de onderlinge band met je hond versterkt wordt. Dit gebeurt in kleine groep van maximum 3 honden zodat ik genoeg tijd en ruimte heb om jullie individueel te begeleiden. Ook zullen er online theorielessen inbegrepen zijn zodat je begrijpt waarom je hond niet rustig kan wandelen aan de lijn en welke uitrusting het meest geschikt is.

De wachtlijst voor dit traject wordt weldra geopend dus hou mijn website of social mediakanalen in het oog of schrijf je in op mijn nieuwsbrief en blijf op de hoogte van de laatste nieuwigheden.

Lees meer →
Mijn hond wil niet (meer) wandelen.

Mijn hond wil niet (meer) wandelen.

Wandelen is een leuke manier om samen bezig te zijn, te genieten en de wereld te ontdekken maar wat als je hond in de remmen gaat (bevriest) of helemaal niet wil wandelen? Moet je hem dan meesleuren aan de riem of zijn er andere mogelijkheden?

Wist je dat dit een veel voorkomend probleem is die eigenlijk nog wat in de taboesfeer hangt? Veel eigenaars foeteren, trekken en sleuren omdat ze denken dat hun hond weer eens koppig of ongehoorzaam is. Vaak wordt er ook gezegd dat we dagdagelijks moeten gaan wandelen met onze hond maar is dit wel zo? Is dagdagelijks wandelen een noodzakelijke behoefte van onze hond? Je hond vertoont dit gedrag niet zonder reden en zeker niet omdat ze koppig zijn! Er kunnen verschillende oorzaken aanwezig zijn: gedragsmatig, medisch of omgevingsgerelateerd.

Dit is gedrag die bij heel veel honden voor komt maar waar weinigen hulp voor gaan inschakelen of op zoek gaan naar de achterliggende oorzaak. Doordat veel eigenaars hun hond gewoon meesleuren kan dit er net voor zorgen dat de hond nog vaker in de remmen gaat of de volgende keer misschien gewoon helemaal niet meer wil gaan wandelen. Laten we ons hier dus wat meer verdiepen in de mogelijke oorzaken.


Waarom wil mijn hond niet wandelen?

De beste manier om de oorzaak te achterhalen kan je bereiken door het gedrag van je hond te gaan observeren. Hou even een dagboek bij voor een week en noteer op welke momenten je hond blokkeerde tijdens de wandeling. Wat gebeurde er vooraf, in welke omgeving ben je aanwezig, zie je bepaalde prikkels,… . Je gaat op zoek naar de antecedent, de reden waarom je hond stopt met wandelen.

Fysieke problemen:

Kan je geen exacte oorzaak vinden dan is het belangrijk om je hond medisch te laten controleren op eventuele pijn. Zeker als het gedrag plotseling ontstaat en regelmatig voorkomt. Het is niet omdat je hond niet mankt of jammert dat hij daarom geen pijn ervaart. Jonge honden kunnen ook pijn ervaren, denk hierbij aan buikpijn of eventuele misvormingen in de rug, heupen of ledematen. Groeipijn, rugpijn of spierpijn kan ook een reden zijn waarom je hond niet wil wandelen. Je hond kan het je helaas niet zomaar vertellen. Een geknelde zenuw in de nek kan ook zorgen voor pijn tijdens het dragen van een halsband en het wandelen, meestal dan veroorzaakt door het vele trekken aan de lijn van de eigenaar of de hond. Vindt je dierenarts niks dan kan een bezoek aan een fysiotherapeut of osteopaat ook soms het antwoord geven.

De weersomstandigheden kunnen er ook voor zorgen dat je hond het te koud of te warm heeft en hierdoor niet wil wandelen. Grote honden zijn vatbaarder voor warmte en kleine honden zijn net vatbaarder voor koude (ook van hevige wind). Sommige honden houden er ook niet van om nat te worden en weigeren dus om te gaan wandelen wanneer het regent.

Als je hond de ganse dag reeds actief bezig is geweest of hij is reeds een jaartje ouder dan kan het ook zijn dat je hond gewoon te moe is en daarom niet meer wil wandelen. Daarom is het ook belangrijk om te gaan kijken wat er voordien allemaal gebeurt is.

Verkeerde uitrusting:

Het kan zijn dat je hond ergens pijn ervaart of dat de uitrusting niet goed past voor je hond. Ik raad iedereen aan om met een y-vormig harnas te gaan wandelen zodat je hond niet belemmerd wordt in zijn beweging. Daarnaast wordt er ook geen druk uitgeoefend op de gevoelige hals en nek van je hond. Hierbij is het wel belangrijk dat het aandoen van het harnas op een positieve manier wordt aangeleerd en dat je hond zich hier veilig en op zijn gemak in voelt. Maak geen gebruik van een flexi als je hond trekt, of als jij zelf vaak trekt aan de lijn. Zeker niet in combinatie met een halsband! Gebruik liever een 3m vaste lijn en leer die op de juiste manier te hanteren. Zo heb je ook een beter contact met je hond.

Traumatische ervaring:

Je hond kan bang zijn voor ‘iets’ dat jullie tegenkomen. Denk hierbij aan andere honden, vreemde mensen, verkeer, andere geluiden,… . Het kunnen zelfs bepaalde geuren zijn want de neus van je hond is nu eenmaal beter ontwikkeld dan die van ons.

Dit gedrag komt vaak voor bij honden die ondergesocialiseerd zijn maar wist je dat je een hond ook kan oversocialiseren of zelfs onbewust kan traumatiseren. Leer hier bij over het socialiseren van je hond.
Het kan ook zijn dat het iets is wat vroeger gebeurt is. Dit kan op dezelfde plek zijn maar ook een plek of situatie die erop lijkt. Op het moment dat je hond ergens van schrikt wordt er een herinnering in de hersenen aangemaakt, welbepaald in de amygdala en hippocampus, waardoor je hond de volgende keer sneller kan reageren. Dit kan een invloed hebben op zijn latere gedrag (contextgebonden). Honden leggen namelijk associaties dus als er iets beangstigend of overweldigend is gebeurt op een wandeling dan zullen ze verwachten dat dit in dezelfde situatie opnieuw kan gebeuren. Daarom gaan ze die omgeving/omstandigheden willen vermijden. Het is soms moeilijk om de exacte trigger te achterhalen.

Bij een traumatische ervaring gaat de hond meestal op 2 manieren reageren: bevriezen of vluchten. Voelt je hond zich onveilig dan is het belangrijk dat je hier gehoor aan geeft (zolang het veilig is).
Honden die geen controle hebben over de wandeling en regelmatig meegesleurd worden aan de lijn kunnen de wandeling ook niet meer leuk vinden en daarom in de remmen gaan ter anticipatie op het sleuren.

Als je hond in huis reeds aangeeft dat hij niet wil gaan wandelen dan is dit een anticipatie op één van bovenstaande oorzaken. Fysiek en mentaal gezonde honden vinden het altijd leuk om mee te gaan wandelen. Het kan natuurlijk ook wel eens voorkomen dat je hond op dat moment gewoon geen zin heeft. Weet dat dit ook perfect normaal gedrag is. Gebeurt dit eenmalig dan hoef je je niet onmiddellijk zorgen te maken.


Mijn pup wil niet wandelen.

Een pup heeft geleerd dat zijn nest zijn veilige plaats is, dicht bij zijn moeder, broertjes en zusjes. Vanuit die plek kan hij rustig de wereld gaan ontdekken. In het begin blijven ze dicht in de buurt zodat ze snel terug kunnen als ze zich onveilig voelen.

Eenmaal de pup bij jullie thuis komt dan wordt dit zijn veilige haven. Voor sommige pups is de buitenwereld druk en spannend. Doordat ze niet snel terug naar hun veilige plek kunnen, vinden ze het moeilijk om met die prikkels om te gaan. Forceer je pup dus de eerste dagen/weken niet om naar buiten te gaan. Stap voor stap zal hij zelfzekerder worden en meer nieuwsgierigheid krijgen waardoor hij gemakkelijker over die drempel gaat.

In het begin kan je je pup aansporen door op je hurken te gaan zitten en hem met een vrolijke stem bij je te roepen. Beloon je pup met een voertje of verbaal vanaf het moment dat hij een stap in jouw richting zet. Let er hierbij wel op dat je je pup niet gaat lokken met voer. Het beste beloon je ook niet wanneer je pup gaat zitten. Bouw deze stapjes op: in het begin verwacht je 1 stapje, daarna 2, daarna 3,… . Op die manier kan je het aantal passen langzaam opbouwen en leer je je pup ook rustig wandelen aan de lijn. Kies daarna een kort rondje waardoor je voorspelbaarheid creëert. Soms gaat het ook iets gemakkelijker als je op een vreemde plaats gaat wandelen. Het kan namelijk moeilijk zijn voor je pup om jullie veilige thuis te moeten verlaten. Dit zijn hondjes die vaak aan de voordeur of op de oprit in de remmen gaan.


Wat moet je doen als je hond niet wil wandelen?

Eerst en vooral ga je medische oorzaken uitsluiten en kijken voor de geschikte uitrusting. Als je zeker bent dat dit in orde is dan kan je gaan zoeken op welke prikkels je hond eventueel kan reageren. Dit kan je doen door het bijhouden van een dagboek.

Vermijd de plaatsen waar je hond op deze manier reageert. Vertoont hij het gedrag bv. enkel wanneer je langs een drukke straat wandelt? Zoek dan een rustig veldje of ga wandelen in het bos.

Op het moment dat je hond in de remmen gaat dan blijf je zelf even staan. Geef hem de tijd om zijn omgeving te observeren en informatie op te nemen. Ga hem vooral niet meesleuren maar steun hem. Ga naast je hond zitten als hij fysiek contact nodig heeft. Het kan zelfs helpen door gewoon rustig te benoemen wat er te zien is en je hond op deze manier gerust te stellen. Leer hier bij over angst bij honden. Nodig hem na enkele minuten opnieuw uit om verder te gaan wandelen. Weigert je hond om verder te gaan, wissel dan even van richting en kijk als dit helpt. Dat geeft je een aanduiding dat hij een bepaalde omgeving wil vermijden of liever de andere kant uit wandelt. Hou er rekening mee dat je eigenlijk voor je hond gaat wandelen dus waarom zou hij de richting dan niet mogen bepalen.

Zorg dat de wandeling terug leuk wordt voor je hond. Tijdens de wandeling is het belangrijk dat jullie ook nog steeds in contact staan met elkaar. Leer de juiste lijnvaardigheden zodat je je hond op de correcte manier kan begeleiden tijdens de wandeling. Zorg ervoor dat hij jou kan vertrouwen en dat hij weet dat je hem steunt. Werk aan het zelfvertrouwen van je hond. Het kan zijn dat hij een betere connectie moet krijgen met jou of dat hij meer zelfvertrouwen moet krijgen in nieuwe omgevingen. Forceer je hond niet om de richting uit te gaan die hij niet wil. Je zal zijn vertrouwen meer winnen door gehoor te geven aan zijn gevoelens en een andere richting uit te gaan. Op dat moment neem jij de leiding over, deal je met het onrustige gevoel of de angst die je hond ervaart en help je hem om terug tot rust te komen.

Wanneer je hond jou meer gaat vertrouwen als zijn beschermer zal je hond automatisch minder stoppen tijdens de wandeling. Doordat je voorlopig de situaties/prikkels vermeden hebt waar je hond ongerust over was, is zijn stressniveau laag genoeg zodat hij opnieuw in staat is om te leren. Lees hier meer over de stressemmer van je hond en welke invloed dit kan hebben op zijn gedrag.

Ga op dit moment aan de slag met de angsten van je hond zodat hij zich geen zorgen meer hoeft te maken. Besef dat je de angst van je hond niet zomaar in 1,2,3 kan veranderen en dat dit dus tijd en geduld vergt. Het proces verloopt vaak met babystapjes en kan je dan ook het beste onder begeleiding van een gedragsspecialist doen. Het is belangrijk dat je hond een positieve associatie leert leggen met de prikkel die hem ongerust maakt. Ga je te snel of is je hond te dicht bij de prikkel dan kan dit zorgen voor een negatieve ervaring waardoor je hond een bevestiging krijgt dat hij ongerust/angstig moet zijn. Dit is iets wat je zeker wil vermijden.



Het is niet leuk als je hond niet wil wandelen of plots (meerdere keren) abrupt stopt tijdens de wandeling. De oorzaak vinden voor dit gedrag kan soms echt een zoektocht zijn, wetende dat de meeste honden reeds staan te springen om te gaan wandelen wanneer de lijn tevoorschijn komt. Vanwege de moeilijkheid om alle puzzelstukjes te vinden is het aangeraden om een gedragsspecialist in te schakelen wanneer dit gedrag vaak voorkomt tijdens de wandeling. Neem even een kijkje bij bovenstaande mogelijke oorzaken en geraak je er zelf niet aan uit, aarzel dan niet om mij te contacteren.

Lees meer →
Elke dag wandelen is een noodzakelijke behoefte van je hond.

Elke dag wandelen is een noodzakelijke behoefte van je hond.

Als je een hond aanschaft dan moet je elke dag meerdere keren gaan wandelen zodat ze voldoende beweging krijgen. Althans dat is wat er van alle daken wordt geschreeuwd maar klopt het? Om hier een antwoord op te krijgen moeten we dit gaan nuanceren.

Het is een feit dat je hond de kans moet krijgen om zijn behoefte te doen en dat we ze genoeg fysieke activiteiten moeten aanbieden maar is het daarom noodzakelijk om met je hond te gaan wandelen? Ik denk hierbij aan eigenaars van angstige of reactieve honden. Voor deze honden (en hun eigenaar) kan de wandeling namelijk het meest stressvolle moment zijn van de hele dag waar geen van beide naartoe uitkijkt. Ben je zo’n eigenaar dan ga je een opluchting laten na het lezen van dit blog. Het zal je namelijk duidelijk worden dat er naast gaan wandelen met je hond nog genoeg alternatieven bestaan!

Ben je eigenaar van een stabiele hond dan moet je nog steeds rekening houden met verschillende factoren zoals het ras, de leeftijd, zijn energieniveau en niet te vergeten hoe je hond zich bij een wandeling voelt! Laten we deze factoren even van naderbij bekijken.


Rasgebonden factoren zijn belangrijk.

Er bestaan heel veel verschillende soorten rassen en elk ras is gefokt met een bepaald doel. Denk hierbij aan jachthonden, waakhonden, veedrijvers, retrievers en zelfs de ‘gewone’ huishond. Daarnaast moet er ook gekeken worden naar de werkdrift van de hond. Een hond uit een werklijn wordt gefokt voor zijn werklust dus die zullen meer uitdaging nodig hebben. Showlijnen worden meer gefokt voor het uiterlijk, wat niet wil zeggen dat je niks met deze honden moet doen. Honden met een hoge werkdrift die in een gezin terecht komen waar men weinig actief bezig is, zullen zelf op zoek gaan naar hun uitlaatklep. Dit kan zich uiten in ongewenst gedrag zoals overmatig blaffen, stelen, vernielen,… . Daarom kijken we als gedragstherapeut steeds eerst naar de invulling van de basisbehoeften bij probleemgedrag. Vanwege deze reden worden er helaas meer en meer jonge honden (tussen 1 en 3 jaar) herplaatst of naar een asiel gebracht omdat ze ‘te druk’ zijn of dat ze de hond niet kunnen bieden wat hij nodig heeft. Doe van te voren dus voldoende opzoekingswerk over het ras dat je in huis wenst te halen zodat je je hond (en je gezin) deze ellende kan besparen!

Rassen waarbij de nodige mentale en fysieke uitdaging nogal eens onderschat wordt zijn Herders, Beagles, Rottweilers, Staande honden, Spaniëls, Terriërs, Collies en Aussies. Uithoudingsvermogen, doorzettingsvermogen en snel leren zijn belangrijke eigenschappen van deze honden. Werkloze werkhonden zijn niet gelukkig en vaak is er dan toename van stress en frustratie wat zich uit in agressie, asociaal gedrag of nervositeit. Daarnaast kunnen er ook fysieke problemen ontstaan zoals vacht- en huidproblemen of problemen met de spijsvertering.
Werkhonden hebben daarom een taak nodig. Ze willen het liefst samenwerken met de eigenaar: opdrachten krijgen, moeilijke puzzels uitwerken, samen speuren of behendigheid doen. Deze honden hebben dit nodig om gelukkig te zijn. 1 of 2 wandelingen op een dag van 1u is dus niet genoeg. Ze moeten ook mentaal uitgedaagd worden en hun hersenen kunnen gebruiken! Voldoe je aan deze eisen dan is je werkhond ook geschikt als huishond want fysiek en mentaal is hij voldaan waardoor hij in huis tot rust kan komen.


Creëer een balans tussen fysieke en mentale uitdagingen.

Elke hond moet gedurende de dag genoeg beweging krijgen zowel werkhonden als gezelschapshonden. Beweging bestaat uit meer dan enkel wandelen. Er bestaan meer dan 200 verschillende soorten activiteiten die je kan doen met je hond. Je kan met je hond spelen, ze trucjes aanleren en zelfs kauwen en snuffelen telt mee.
Kauwen en snuffelen is iets wat heel vaak over het hoofd wordt gezien als activiteit maar toch o zo belangrijk is voor je hond! Beide activiteiten zorgen ervoor dat de inwendige stress verlaagt waardoor ze kalm en moe worden. Wist je dat 15 minuten kauwen of snuffelen hetzelfde is voor je hond als 1u wandelen? We kunnen telkens nieuwe spelletjes uitvinden of huidige activiteiten aanpassen. Belangrijk hierbij is te weten waar je hond het moeilijk bij heeft en welke niveaus hij op dit moment aankan.

Wissel je gewone wandeling eens af met een snuffelwandeling! Een hond ‘ziet’ de wereld met zijn neus. Geuren zijn voor hen zeer belangrijk omdat ze er informatie uit halen waardoor ze de situatie in kaart kunnen brengen.  Op die manier kunnen ze beter beslissen als er gevaar is en welke copingstrategie ze moeten gebruiken. Een snuffelwandeling doe je met een y-vormig harnas en een lange lijn van minimum 3 meter. Je laat je hond leiden en jij volgt. Stopt je hond dan stop jij ook en wacht je gewoon tot hij uitgesnuffeld is. Kijk ondertussen eens goed naar het lichaam van je hond. Je zal er verstelt van staan hoeveel verschillende signalen je ziet. Lees hier meer over het belang van snuffelen.

Een gewone wandeling gebeurt dikwijls op ‘automatische piloot’. Jij leidt en je hond moet maar volgen. Hij krijgt dus heel weinig mentale stimulatie. Op zo’n moment ga je enkel werken aan de fysieke uithouding van je hond waardoor hij steeds meer nodig zal hebben om voldaan te zijn. Misschien heb je dit al meegemaakt dat je 2u bent gaan wandelen en toen je thuis kwam was je hond nog niet moe. Laat ons er even van uit gaan dat een overvolle stressemmer hier niet de oorzaak van is.


Mentale uitdagingen zijn ook belangrijk voor je hond.

Zet die hersens aan het werk! Denk hierbij aan gehoorzaamheidstraining, het aanleren van nieuwe trucjes, behendigheidssporten of hersenwerk. Hieronder enkele voorbeelden.

- Kauwen:
Geef je hond een lekker kauwsnack waarmee hij zich in stilte kan bezig houden. Gebruik hiervoor 100% natuurlijk gedroogde snacks en blijf weg van de rawhide die je in de supermarkt kan kopen. Hier zitten namelijk heel veel chemische bestandsdelen in die schadelijk zijn voor je hond. Wist je dat je een kauwsnack ook kan inzetten als je hond het moeilijk heeft met bezoek? Plaats hem in zijn veilige ruimte met een kauwsnack. Op die manier krijgt je hond een beloning voor zijn rustig gedrag, kan hij zijn inwendige stress verlagen en hoef je je hond niet continu in de gaten te houden uit angst dat hij zou uitvallen naar bezoek. Win-win dus!

- Voedselverrijking:
Een hond moet niet altijd werken voor zijn eten maar het is wel leuker en handiger als je het niet altijd gewoon uit zijn bak geeft. Denk hierbij aan voederballen, een snuffelmat, een opgevulde kong, een lickimat,… . Op die manier kan je hond zijn eten niet schrokken en door de activiteit zijn ze nadien iets vermoeider wat ideaal is wanneer ze alleen moeten blijven.

- Spel:
Samen spelen is belangrijk voor het creëren van een goede connectie tussen hond en eigenaar. Denk hierbij aan zoekspelletjes, trekspelletjes of het spelenderwijs aanleren van commando’s. Je kan werken aan de zelfstandigheid, impulscontrole en het zelfvertrouwen van je hond. Daarnaast leer je bij over hoe honden communiceren met hun lichaamstaal. Als je een andere leuke stabiele hond kent dan kan je ook play-dates organiseren waarbij de honden samen kunnen spelen.

- Hersenwerk:
De meeste honden houden niet enkel van fysieke uitdagingen maar ook van mentale uitdagingen. Belangrijk bij hersenwerk is dat je op een laag niveau begint en dit rustig aan op bouwt. Je hond mag namelijk niet gefrustreerd raken. Er  bestaan heel veel hondenpuzzels die je kan aankopen maar als je een beetje creatief bent dan kan je ze ook zelf maken. Zoek even naar “Hersenwerk voor honden” van Marleen Baal of “Spelideeën voor honden” van Helen Hagestein. Beide dames hebben boeken geschreven over dit onderwerp en hebben een facebookgroep.


Hoe lang mag ik wandelen met mijn hond?

Jonge pups hebben veel minder beweging nodig dan volwassen honden. Een lange wandeling kunnen ze zeker en vast nog niet aan. Ga je te vaak en te lang met je pup gaan wandelen dan kan dit voor gewrichtsproblemen zorgen waar je hond de rest van zijn leven last van heeft. Als algemene regel kan je volgende aannemen: 5 minuten wandelen per maand leeftijd. Dit wil zeggen dat je met een pup van 3 maanden 15 minuten mag wandelen per dag. Het liefste spreidt je dit over 2 kleinere wandelingen. Plaspauzes zijn een uitzondering op de regel maar dan ga je niet gaan wandelen. Je brengt je pup naar zijn plaszone en daarna terug naar binnen.

Wanneer je pup de leeftijd van 6 maanden bereikt kan je 30 minuten samen gaan wandelen. Wil je de duurtijd langer maken dan zal dit afhangen van de grootte van het ras. Kleine rassen zijn normaal volgroeid op de leeftijd van 8 maanden, (middel)grote honden pas op de leeftijd van 10 maanden en grote rassen pas op de leeftijd van 12 maanden. Daarom wordt er ook aangeraden om geen intense sporten te doen met je hond (zoals agility of canicross) voor de leeftijd van 1 jaar omdat de groeiplaten van je hond nog niet gesloten zijn.

Eenmaal je hond volwassen is dan is de duurtijd afhankelijk van de conditie van je hond. Tussen de leeftijd van 1 en 7 jaar is het aangeraden om je hond 3 à 4 keer buiten te laten waarvan 1 langere wandeling van minimum 30 minuten. Hierbij ga je opnieuw kijken naar de activiteitenbehoefte van het ras en de individuele hond.

Naarmate je hond ouder wordt (7 jaar - …) zal je de activiteiten moeten aanpassen. Heeft je hond bv. last van zijn gewrichten dan kan je hem beter op andere manieren laten bewegen zoals zwemmen of balansoefeningen. Je kan ook meer spelletjes samen spelen die minder intensief zijn voor je hond.

Eigenlijk is er geen exact correct antwoord van hoeveel activiteit je hond nodig heeft of hoe lang je mag/moet gaan wandelen op een dag eenmaal je hond volwassen is. Zoals je hierboven kan lezen is dit afhankelijk van meerdere factoren. Kijk daarom goed naar de lichaamstaal van je hond. De juiste hoeveelheid en soort beweging is belangrijk voor de gezondheid van je hond.


De vele voordelen van een wandeling.

Samen gaan wandelen is de eenvoudigste manier om ervoor te zorgen dat je hond fit en gezond blijft en zo zijn energie kwijt kan. Zowel het lichamelijke als het mentale aspect is belangrijk. Naast de nodige beweging zal je hond ook nieuwe indrukken opdoen tijdens de wandeling. Hij wordt blootgesteld aan verschillende prikkels (geuren, geluiden, voorwerpen, andere dieren,…) en leert hiermee om te gaan. In een nieuwe omgeving kent hij de route niet dus moet hij meer letten op de richtlijnen die jij geeft. Je kan de wandeling ook verrijken door tussendoor enkele commando’s te vragen of spelletjes te spelen. Op die manier krijgt je hond ook afwisseling en genoeg uitdaging.

Tijdens een wandeling blijft het wel belangrijk om te kijken naar de behoeften van je hond. Het is namelijk niet de bedoeling dat hij continu onder appel moet lopen of dat je hem continu meesleurt aan de lijn (omgekeerd is natuurlijk ook niet gewenst). Sommige honden zullen behoefte hebben om sneller te wandelen en anderen wensen net een rustiger tempo.

Kijk ook even naar de gang van je hond. De meeste honden hebben van nature een sneller looptempo dan wij (7km/u). Wandelt je hond traag en blijf hij vaak achter? Dan heeft hij misschien ergens last of is hij moe. Trekt hij continu aan de lijn dan is hij misschien overprikkeld en is de wandeling te stresserend voor hem. Let op: stress is niet de enigste oorzaak van trekken aan de lijn! Hierover meer in een ander blog.


Moet je nu wel of niet elke dag wandelen met je hond?

Een hond moet niet elke dag gaan wandelen maar ze hebben wel elke dag mentale uitdaging nodig. Voor honden die angstig of onzeker gedrag vertonen, of uitvallen, kan een wandeling zelfs te stresserend zijn! Kijk hierboven even welke alternatieven je kan aanbieden. Als je gaat wandelen zorg er dan ook effectief voor dat je SAMEN wandelt met je hond! Laat die gsm in je zak en kijk naar de behoefte van je hond. Beloon hem voor het inchecken bij jou en geef hem de nodige vrijheid om te snuffelen. Wandel met het welzijn van je hond in je gedachten. Ik wens jullie alvast veel wandelplezier!

Vertoont je hond probleemgedrag en wens je hier aan te werken? Kijk dan even als zijn basisbehoeften op de juiste manier zijn ingevuld. Zijn de wandelingen op dit moment voor jullie niet zo leuk en wens je hier iets aan te doen? Contacteer mij dan voor een coachwandeling. Tijdens deze wandeling gaan we samen op stap en geef ik jullie advies hoe de wandeling beter en/of rustiger kan verlopen. Zowel voor jouw als voor je hond!

Lees meer →
Bezitagressie of resource guarding.

Bezitagressie of resource guarding.

De letterlijke betekenis van Resource guarding is bezittingen bewaken. Heel vaak wordt dit gelinkt met voedselagressie maar honden kunnen ook speeltjes, puzzels, gestolen items, eigenaars of bepaalde plekken gaan bewaken waarbij ze agressie inzetten als een ander te dicht in de buurt komt.

Dit betekent niet dat je hond dominant is, de baas of de ‘alpha’ wil zijn! Leer hier meer over in mijn blog “Je hond is dominant”. Dit is natuurlijk gedrag voor de hond maar in onze ‘veilige’ huiselijke omgeving is dit eigenlijk niet meer nodig en kan het gevaarlijk worden als dit niet vroegtijdig wordt aangepakt.


1.    Wat is resource guarding?

Zoals hierboven aangegeven gaat het dus over het verdedigen en bewaken van bezittingen. In 95% van de gevallen is het gedrag aangeleerd en in 5% is het een genetisch aangeboren afwijking (Rage syndroom). Dit kwam vroeger vaak voor bij rode Cocker Spaniëls en werd daarom ook het rode cocker syndroom genoemd. Doordat er tijdens de coronaperiode veel broodfok puppy’s zijn verkocht, is er terug een toename van agressieproblemen bij honden.
In het begin zal de hond subtiele signalen laten zien die vaak niet opgemerkt worden (stress-signalen) door de eigenaar. Doordat deze signalen niet opgemerkt worden gaat de hond steeds hoger op de agressieladder tot ze beginnen grommen of uiteindelijk bijten.

Bij resource guarding kan je volgend gedrag zien:
- vertonen van stress-signalen wanneer je in de buurt komt
- verstijven (gespannen lichaam en ‘harde’ blik in de ogen)
- sneller eten/schrokken
- grommen
- dreigen (optrekken bovenlip en tanden laten zien)
- snappen (in de lucht happen)
- bijten


2.    Er bestaan verschillende vormen van bezitagressie.

- Baknijd of voedselagressie:
Dit is de meest gekende en meest voorkomende vorm die elke hond kan vertonen ongeacht de leeftijd of het ras. In dit geval gaat het altijd om het verdedigen van voer, denk hierbij aan zijn maaltijd, een kauwsnack of iets van voedsel wat je hond gestolen heeft. Wist je dat sommige honden zelfs hun voerbak verdedigen ook al zit er niks in? Als je hond voedselagressie vertoont dan wil dit niet zeggen dat hij het rondom alle voeding en bij iedereen zal doen. Het hangt er namelijk vanaf hoe belangrijk die bron op dat moment is voor je hond en in welke context het gebeurt.

- Verdedigen van speelgoed of andere voorwerpen:

De 2de meest voorkomende vorm van bezitagressie is het vertonen van agressie wanneer je hond iets vast heeft wat voor hem belangrijk is. Opnieuw is dit contextgebonden en afhankelijk van hond tot hond. Dit kan gaan om zijn eigen bezittingen maar om materiaal die hij gevonden of gestolen heeft. Deze vorm heeft vooral te maken met vroegere leerervaringen. Als je bv. tijdens de puppyperiode regelmatig materiaal hebt afgenomen van je hond dan kan hij voorwerpen die voor hem belangrijk zijn meer gaan verdedigen. Daarom is het belangrijk dat je steeds gaat ruilen als je hond iets vastheeft wat niet mag of wat jij graag terug zou hebben!

- Locaties of plekken verdedigen:
In dit geval gaat het om plaatsen die voor je hond heel belangrijk zijn. Denk hierbij aan zijn mand of een favoriete plek in de zetel of zelfs jullie bed. Ook hier is het terug afhankelijk van hond tot hond en kan het contextgebonden zijn waarbij hij bv. geen probleem heeft als jij naast hem komt zitten maar wel als je partner of andere hond in de buurt komt.

- Verdedigen van eigenaar of andere huisdieren:
Sommige honden hechten een grote waarde aan (bepaalde) gezinsleden, dit kan zowel een persoon zijn als een andere hond. Vaak wordt dit gezien als een waakse/ beschermende hond wanneer iemand anders aandacht geeft of te dicht in de buurt komt. Daarnaast kunnen sommige honden ook agressie inzetten wanneer jij als eigenaar aandacht geeft aan een andere hond of andere mensen. Heel vaak wordt er dan gezegd dat je hond jaloers is. Honden kunnen niet jaloers zijn maar ze kunnen wel belangrijke bronnen gaan verdedigen. Er kunnen ook andere oorzaken aanwezig zijn zoals onzekerheid of frustratie.

- Beschermen van het eigen lichaam:
Wanneer een hond gaat grommen wanneer je hem wil aaien of oppakken wordt dit vaak bestempeld als dominant, agressief, niet sociaal of ongehoorzaam gedrag. Wist je dat in 80% van deze gevallen pijn of angst dikwijls de oorzaak is? Het kan zijn dat je hond bepaalde handelingen moest ondergaan bij de dierenarts en daardoor mensen niet meer vertrouwt, het kan zijn dat hij ooit ergens een blessure heeft gehad en gaat anticiperen op mogelijke pijn, het kan zijn dat je je hond ooit pijn hebt gedaan tijdens het borstelen,… . Wanneer je hond plots begint te grommen als je hem wil aaien of opnemen, plan dan een visite in bij de dierenarts, fysiotherapeut of osteopaat om eerst en vooral pijn uit te sluiten. Honden die vaak fysiek gecorrigeerd worden kunnen ook hun eigen lichaam gaan verdedigen. Denk hierbij aan honden die beginnen te grommen, happen of snauwen wanneer je met je handen in de buurt komt. Daarnaast kan een hond ook agressie inzetten wanneer hij vaak ongewenst geknuffeld of geaaid wordt.

Alle bovenvermelde vormen zijn dus contextgebonden en afhankelijk van hond tot hond. Ook de hevigheid en de combinatie kan verschillend zijn. Zo kan je hond bv. een bot gaan verdedigen maar er geen problemen mee hebben als je speeltje wil afnemen. Het kan ook zijn dat je hond bij jou wel zo reageert maar bij andere mensen niet. De ene hond kan even beginnen grommen en de andere hond kan onmiddellijk zijn tanden laten zien. Opnieuw dus afhankelijk van hond tot hond. Het kan ook zijn dat je hond meerdere vormen van bezitagressie vertoont. Daarom is het belangrijk om een lijst te gaan opstellen van bronnen die van hoge waarde zijn voor je hond.


3.    Hoe wordt resource guarding veroorzaakt?

Ondertussen weet je dus dat resource guarding meestal aangeleerd gedrag is wat reeds vanuit het nest wordt meegekregen. Pups die van jongs af aan reeds moeten ‘vechten’ voor hun voeding (alle pups eten uit dezelfde bak) hebben later grote kans om voedselagressie te ontwikkelen.

Daarnaast zijn er nog andere oorzaken zoals:
- te jong het nest verlaten (voor de leeftijd van 8 à 10 weken)
- opgroeien in onnatuurlijke omstandigheden (kennelomgeving)
- geen correcte socialisatie en habituatie aan een huiselijke omgeving
- pups die hardhandig worden behandeld
- pups die geen correcte begeleiding krijgen

Daarom is het steeds belangrijk dat je je pup gaat halen bij een goede fokker die weet waar hij/zij mee bezig is. Lees hier meer over "De kwaliteiten van een goede fokker".

Volgende rassen hebben meer aanleg om resource guarding te ontwikkelen:
- Cockerspaniëls
- Bordercollies
- Rottweilers
- Jackrusselterriërs
- Golden retrievers

Dit wil niet zeggen dat alle honden van deze rassen automatisch bezitagressie zullen ontwikkelen. Behalve het DNA van de hond zijn er nog andere factoren die het gedrag versterken. Wanneer een hond iets gestolen heeft of iets in de mond heeft wat niet mag, gaan eigenaars veelal proberen om het af te pakken. Dit is een veelgemaakte fout wat er alleen maar voor zorgt dat de hond het voorwerp nog meer zal willen verdedigen of in het ergste geval inslikken zodat je het niet meer kan pakken. Een ander veelgemaakte fout is dat er dikwijls ook nog wordt aangeraden dat je als eigenaar de voederbak te allen tijde moet kunnen wegnemen terwijl je hond aan het eten is. Ook dit creëert voedselagressie! Logisch toch als je er even over nadenkt. Hoe zou jij reageren als iemand je bord vanonder je neus wegneemt?


4.    Hoe geef je je hond het vertrouwen dat je niks zal afnemen?

Eerst en vooral is het belangrijk dat je je hond NOOIT gaat straffen voor het vertoonde gedrag. Zoals aangegeven voelt hij zich op dat moment niet veilig, als jij hem dan nog eens gaat straffen dan is hij het vertrouwen in jou volledig kwijt. Met tijd zal het gedrag ook alleen maar erger worden of kan de agressie op een andere manier geuit worden. Als je hond dus gromt dan ga je hem niet berispen of corrigeren maar neem je gewoon afstand!
Het is dus belangrijk om het vertrouwen van je hond te winnen zodat hij weet dat je niet zomaar iets zal afpakken. Leer bij over de lichaamstaal van een hond zodat je de subtiele stress-signalen kan herkennen en neem tijdig afstand wanneer je hond die vertoont. Je hond mag duidelijk maken dat hij zich bedreigt/onveilig voelt en het is aan ons om op dat moment te luisteren en hem terug een veilig gevoel te geven. Het enigste wat hij doet is namelijk communiceren.

Maak een inventaris van de bronnen die voor je hond belangrijk zijn. Vertoont hij dit gedrag bv. enkel wanneer je hem een runderoor of bepaald speeltje geeft dan kan je dit voortaan in een veilige omgeving geven of het gewoon weglaten.

Ga het conflict niet aan maar laat je hond dus met rust. Heeft hij iets vast wat niet mag, ga dan ruilen met iets van hogere waarde (bv. een stukje kaas of lekkere knackworst). Je kan je hond leren om te ruilen en in een later stadium kan je hem zelfs het commando “los” aanleren. Hoe meer aandacht jij zal geven aan het voorwerp, hoe belangrijker het wordt en hoe meer je hond het dus zal verdedigen.

Als je van je hond bv. niet op die plaats in de zetel mag gaan zitten, jaag hem dan niet weg. Lok hem liever gewoon uit de zetel door enkele voertjes op de grond te gooien, zet je gewoon op een andere plaats of vraag een commando die hij wel kent (bv. “kom hier”) en beloon hem daarvoor.


5.    Desensitiseren en counterconditioneren:

Wil je hier effectief aan gaan werken dan doe je dit het beste onder begeleiding van een gedragsdeskundige. Dit is niet zonder risico want als je bepaalde signalen mist dan kan je over de grens van je hond gaan waardoor het een negatieve ervaring wordt en je hond alsnog in de verdediging schiet!

In eerste instantie ga je een inventaris maken van welke voorwerpen je hond verdedigt. Indien er meerdere zijn dan ga je die ook opschrijven in volgorde van hoe waardevol ze zijn. De effectieve training wordt gestart met het voorwerp van minste waarde. Daarnaast ga je kijken bij wie hij het gedrag vertoont.

Om je hond niet het gevoel te geven dat je iets gaat afnemen gaan we juist iets bijgeven. Is je hond bv. bezig aan het kluiven op een botje dan kan je vanop een grote afstand enkele voertjes zijn richting uitgooien terwijl je voorbij passeert. De reden waarom je het best kan trainen met een gedragsdeskundige is omdat je als eigenaar soms signalen kan missen en dus te snel te dichtbij kan komen. Dit moet rustig opgebouwd worden waarbij je hond zich steeds veilig en op zijn gemak voelt. Het advies om je hond onmiddellijk vanuit je hand te voeren is verkeerd omdat je op dat moment reeds veel te dicht bent. Op die manier breng je je hond in tweestrijd: aan de ene kant wil hij het lekkers maar aan de andere kant wil hij het voorwerp blijven behouden. Doordat je op zo’n korte afstand aanwezig bent, kan je hond dus alsnog agressie vertonen nadat hij het lekkers heeft aangenomen.

Zorg ook voor algemene regels voor het ganse gezin. Honden hebben moeite met generaliseren wat wil zeggen dat hij niet zomaar met iedereen zal delen als jij het hem hebt aangeleerd. Indien je hond dit gedrag dus naar meerdere personen van het gezin vertoont, zal elk gezinslid dit apart moeten trainen.

Mits goede begeleiding kan je dit gedrag er grotendeels uit trainen maar je zal wel levenslang moeten managen! Er zal altijd een risico blijven op bezitagressie bij vreemde mensen. Zorg dat je hond op een veilige plaats ligt waar vreemde mensen hem niet kunnen storen.



Begint je hond te grommen wanneer je te dicht in zijn buurt komt of wil je gewoon in het algemeen bijleren over de lichaamstaal van je hond en hoe je ze het beste een veilig gevoel kan geven? Boek dan even een gratis kennismakingsgesprek en ik vertel jullie meer over mijn aanbod of volg mijn facebookpagina en/of instagramkanaal waar ik regelmatig tips deel i.v.m. de opvoeding van je hond.

Lees meer →
Ai, mijn hond bijt!

Ai, mijn hond bijt!

Gisteren had ik een online consultatie met een klant waarvan hun hond hapte naar bezoek. Het ging om een Stafford van 1,5 jaar die net geadopteerd was. Vanaf het moment dat het bezoek binnenkwam, begon hij in de armen van die mensen te happen. Heeft jullie hond ook problemen met bezoek? Lees dan even het blog over “Bezoek ontvangen is een hel”.

Nu denk je misschien: "ja, weer een Stafford die bijt", maar alle honden kunnen happen en bijten! Dit is voor hen een laatste redmiddel om iets duidelijk te maken. Een hond bijt nooit zomaar zonder reden. Soms moeten we iets verder zoeken dan alleen maar te zeggen dat hij dominant is. Trouwens, een hond kan niet dominant zijn op de manier zoals mensen want honden leven niet volgens een bepaalde rangorde maar zetten wel bepaald gedrag in om te overleven! Lees hier meer over “Je hond is dominant”.

Het happen hoeft ook niet altijd enkel naar bezoek te zijn. De hond kan zich ook richten naar één van de eigenaars. Dit doet me terug denken aan de puberteit van Loki. Toen mijn armen compleet onder de blauwe plekken zaten. Ik weet nog hoe ik mij toen zo schaamde, wat moesten de mensen wel niet denken. Ik herinner me nog hoe machteloos ik mij toen voelde. Niet omdat ze mij wou domineren (want dat zeiden ze op de hondenschool 🙄) maar gewoon omdat ze moest roepen en ik haar niet begreep. Dit gebeurde tijdens de puberteit omdat de druk en stress haar gewoon te veel werd. De puberteit van een hond is iets wat dikwijls onderschat wordt. Lees hier meer over “De rebelse puber”.


Waarom bijten honden?

Pupjes zijn zo schattig maar die kleine tandjes kunnen zo venijnig zijn. Alle puppy's bijten dus dit is volkomen normaal gedrag voor je hond en je moet zeker niet denken dat je een agressieve hond in huis hebt gehaald. Ook al is dit volkomen normaal gedrag voor je pup, het bijten in de handen of andere lichaamsdelen is geen wenselijk gedrag. Ze moeten namelijk aangeleerd worden waar ze wel en niet in mogen bijten en hoe hard die beet dan mag zijn. Honden ontdekken de wereld met hun mond zoals baby's alles onderzoeken met hun handen.

Daarnaast zullen pups ook meer bijten vanwege het tevoorschijn komen en wisselen van de tanden. De eerste tanden die uitkomen zijn de hoek- en snijtanden. Het melkgebit van je pup is dan ook vlijmscherp. Er zijn hier 2 redenen voor: ten eerste zijn de eerste tandjes van je hond zo scherp omdat dit pijn gaat doen bij de moeder wanneer ze willen drinken (op die manier worden ze sneller gespeend door de overstap van melk naar vaste voeding) en ten tweede leren de pups gebruik te maken van hun gebit. Ze leren ook hoe hard ze mogen bijten (bijtremming). Dit is iets wat de pups gedeeltelijk aangeleerd worden door hun moeder en nestgenootjes. De gevolgen voor (broodfok)pups die te vroeg bij moeder en nestgenootjes weggehaald worden zijn dus groot. Lees hier meer over "de kwaliteiten van een goede fokker". Later is het de taak van de eigenaar om dit gedrag verder in goede banen te leiden. Hoe lang het duurt vooraleer je hond doorheeft hoe hard en waarop hij mag bijten is niet op voorhand te bepalen. Dit is afhankelijk van hoe snel je hond leert en hoe consequent jij bent.

Bijten is dus natuurlijk gedrag voor je hond en we moeten uiteraard ook rekening houden met de genen. Sommige honden zijn sterker gefokt op het bijtgedrag. Een Labrador is bv. gefokt voor het retrieven van een intacte prooi dus die zal zachter bijten dan een Terriër die gefokt is om zijn prooi te doden. Honden die oorspronkelijk gefokt zijn om te waken en beschermen zullen ook uit verdediging sneller bijten (denk hierbij aan de Mechelaars). Naast de genen en het karakter van een hond speelt de situatie waarin de hond zich bevindt en hoe de hond zich voelt ook een belangrijke rol.


Bijten is ook een manier van communiceren:


Honden kunnen happen en bijten vanwege verschillende redenen. Hierboven heb je gelezen waarom een pup kan bijten en nu gaan we kijken naar de verschillende oorzaken bij een ‘volwassen’ hond.  Honden kunnen bijten vanuit vreugde of tijdens spel. Al eens gekeken hoe honden met elkaar spelen? Dan zie je vaak dat ze elkaar ‘lichtjes’ happen met de mond. Honden die niet aangeleerd zijn hoe ze moeten spelen met mensen, kunnen dit gedrag ook gaan vertonen tijdens spel met de eigenaar. Sommige honden kunnen ook zo blij zijn dat ze met zichzelf geen weg meer kunnen. De ene hond gaat dan blaffen, rennen of opspringen en de andere hond gaat lichtjes beginnen happen. Maar honden kunnen ook bijten vanwege negatieve emoties zoals angst, boosheid of frustratie. Ze bijten dus niet vanuit het niets maar ze proberen ons altijd iets duidelijk te maken.

Dr. Ian Dunbar heeft ooit de ‘Dog Bite Scale’ opgesteld waaruit blijkt dat honden globaal 6 verschillende bijtniveau’s hebben:

- Level 1 (waarschuwingsbeet): de hond hapt in de lucht maar raakt je niet aan. Hierbij geeft de hond een waarschuwing dat hij zich bedreigt voelt en dat je afstand moet houden.

- Level 2 (bijna-beet): de tanden maken contact met je huid maar zonder verwonding. Dit kan enkel met de voortanden zijn maar hij kan ook je volledige arm vastnemen. Vraag jezelf af welke voorgaande signalen je hebt gemist. Besef dat deze beet zich naar een hoger niveau kan ontwikkelen als je er niets aan doet of je hond hiervoor straft!

- Level 3a (punctiewonde): de hond bijt 1 keer en laat een gaatje achter in je huid. Dit is vaak een redirectiebeet omdat jij op dat moment het dichts in zijn buurt staat. Vanaf dit niveau kan men spreken over een risicogeval en moet hier altijd rekening mee gehouden worden! Vanaf hier schakel je dan ook het beste een hondengedragstherapeut in die op welzijnsgerichte manier te werk gaat.

- Level 3b (meerdere punctiewonden): de hond heeft meerdere keren kort na elkaar gebeten waarbij er kleine perforaties zijn van de huid. Dit gebeurt vaak wanneer de hond zich in hoge opwinding zit en dus bijt zonder nadenken.

- Level 4 (1 beet met verwonding): de hond heeft 1 keer gebeten en/of geschud waardoor er een ernstige verwonding is ontstaan. Als je hond op dit niveau bijt dan wil het zeggen dat je veel te lang hebt gewacht om hulp in te schakelen. Het kan ook zijn dat je hond door voorgaande ervaringen geleerd heeft dat enkel dit soort beten werkt. Dit is veel lastiger om te behandelen omdat er geen bijtremming aanwezig is en de veiligheid van het gezin in gedrang komt.

- Level 5 (meerdere beten met verwonding): honden die op dit niveau bijten hebben geen bijtremming of voelen zich zodanig bedreigt dat ze niet anders kunnen.

- Level 6 (bijten met zware verwondingen of tot de dood): de hond gaat in een soort van razernij omdat hij zodanig opgewonden is (en met zichzelf geen weg meer weet) of omdat hij zich zodanig bedreigt voelt. Besef dat ook kleine honden of puppies een baby of een klein kind kunnen doden! Honden die jagen kunnen hun prooi ook doodbijten maar dit noemen we dan geen agressie maar wel jachtdrift.


Hoe kan je de oorzaak achterhalen van het bijtgedrag?

Als eerste is het heel belangrijk om te beseffen dat je hond niet zomaar agressief is en jou willen domineren of aanvallen. Hij heeft op dat moment je hulp nodig! Ga daarom eerst kijken in welke context je hond begint te happen en hoe hard de beet is. Een hond die hapt vanuit frustratie/verveling omdat hij geen aandacht krijgt moet op een totaal andere manier aangepakt worden dan een hond die hapt vanuit angst omdat hij zich bedreigt voelt. Bij een verwonding is het belangrijk om jezelf en je hond zo snel mogelijk in veiligheid te brengen. Daarna kan je het beste een ervaren gedragsspecialist inschakelen die jullie kan helpen om de oorzaak te achterhalen en hieraan te werken. Hoe sneller je hiermee aan de slag gaat, hoe beter! Zoek een welzijnsgerichte therapeut die gespecialiseerd is in agressie en ga je hond vooral niet straffen!!!

Ten tweede is het belangrijk om te kijken naar de lichaamshouding van je hond. Staat zijn staart hoog of laag, liggen zijn oren plat, staan zijn rugharen recht, is zijn gewicht naar voren of achter gericht,… ? Kijk ook goed als je enige stress-signalen opmerkt. Je hond toont namelijk voordien al heel veel signalen vooraleer hij effectief gaat bijten. Lees hier meer over stress en het effect op je hond. Net zoals mensen hebben honden ook emoties en die hebben een invloed op hun gedrag. Om te weten wat de achterliggende emotie van het vertoonde gedrag is, kan je je dus best verdiepen in de taal van je hond. Op die manier kan je alerter reageren op vroegtijdige signalen van onrust, stress, angst of frustratie en zo escalatie zoals uitvalgedrag voorkomen. Je zal ook leren hoe jouw hond omgaat met bepaalde situaties en met welke prikkels hij het moeilijk heeft. Zo kan je hem de juiste begeleiding geven zonder frustratie bij jezelf of bij je hond.


Hoe omgaan met puppybijtgedrag?

Honden ontdekken de wereld met hun mond en daardoor zullen ze in alles gaan bijten, ook in jullie handen. Het belangrijkste wat jullie pup tijdens deze periode moet leren is hoe hard hij mag bijten. De puppytandjes zijn vlijmscherp maar gelukkig kunnen ze nog geen serieuze verwondingen veroorzaken. Toch kan de beet van een pup ook pijnlijk zijn.

Je pup moet leren dat er consequenties volgen als hij te hard bijt. In het nest zal een broertje of zusje janken en weglopen. Consequenties wil niet zeggen dat je je hond fysiek gaat straffen want het is heel normaal gedrag! Alleen moet hij leren hoe hard hij waarin mag bijten. Bijt je hond te hard in je handen dan zeg je gewoon "AUW" en stop je het spel. Op die manier leer je je pup een goede bijtremming aan. Soms wordt er aangeraden om je pup nooit te laten bijten maar dan kan hij ook geen bijtremming aanleren. Als hij je dan op latere leeftijd iets duidelijk wil maken, kan het zijn dat hij harder bijt dan nodig.


Wat als mijn volwassen hond bijt?

Het is heel moeilijk om een volwassen hond nog een correcte bijtrem aan te leren. Daarom is het vooral belangrijk om in te zetten op een goed management en veiligheidsplan. Bij pubers of volwassen honden schakel je daarom het beste de hulp in van een gedragsexpert omdat de situatie heel snel kan escaleren en de hond behoorlijk wat schade kan aanrichten. Op basis van de bijthistorie van de hond kan er een inschatting gemaakt worden hoe hij in de toekomst zal reageren. Eenmaal dit is vastgesteld kan er een degelijk rehabilitatieplan worden opgesteld en in noodzaak gebruik gemaakt worden van een muilkorf. Vanaf level 3-beten moet je een degelijk managementplan hebben omdat je nooit 100% kan garanderen dat de hond nooit meer zal bijten. Daarom is de hulp van een goede hondengedragstherapeut noodzakelijk!

Voorkom dat je hond opnieuw moet bijten. Niet enkel voor de veiligheid maar ook om succesvolle ervaringen te vermijden! De kans is namelijk groot dat de veroorzakende prikkel afstand zal nemen of aandacht zal geven, afhankelijk als het bijten komt vanuit verdediging of aandacht vragend gedrag. Succesvol gedrag wordt sneller herhaald en dit willen we dus vermijden! Wanneer een hond succes heeft door te bijten zal hij ook zelfzekerder worden. Een onzekere hond die bijt vanuit angst kan dan in de loop van de tijd een zekere hond worden die agressie inzet omdat het werkt. Hoe vaker je iets kan oefenen, hoe beter je er in wordt en dit geldt ook voor onze honden. Hoe langer je hond dit gedrag kan uiten, hoe vaker hij er succes mee zal hebben en hoe moeilijker het dus wordt om dit gedrag te veranderen.

De timing bij het stoppen van ongewenst gedrag is van cruciaal belang! Je moet het gedrag namelijk onderbreken nog voor je hond het ongewenste gedrag kan vertonen.  Daarom is het belangrijk om de voorgaande signalen te herkennen zodat je op tijd bent. Daarna ga je het gedrag ombuigen tot (beter) gewenst gedrag die je hond niet kan combineren met het ongewenste. Stel dat je hond begint te happen in de lijn of in je armen vanwege frustratie of overprikkeling dan geef je hem bv. een speeltje of een kauwbot waar hij wel in mag bijten om zijn spanning kwijt te kunnen. Uiteraard ga je ook iets doen aan de oorzaak van zijn spanning. Eenmaal dit allemaal goed lukt en je hond emotioneel terug bereikbaar is om te leren, kan je aan de slag gaan met effectieve training om je hond beter te leren omgaan met de situatie. Dit vergt allemaal echter heel veel tijd en geduld! Hoe vroeger je ermee aan de slag gaat hoe beter dus. Wacht niet tot je hond level 3 bereikt maar ga op voorhand aan de slag met het correct begeleiden en opvoeden van je hond.

Heb je een hond die het moeilijk heeft in bepaalde situaties of die reeds agressie heeft ingezet? Boek dan een gratis online kennismakingsgesprek en ik vertel jullie meer over de mogelijke oorzaak en hoe ik jullie kan helpen.

Lees meer →
Het verschil tussen socialiseren en traumatiseren.

Het verschil tussen socialiseren en traumatiseren.

Een goed gesocialiseerde pup groeit later meestal uit tot een stabiele volwassen hond. Tenzij hij ergens een trauma beleeft. De primaire socialisatiefase is een heel belangrijke ontwikkelingsfase in het leven van je hond. Die start rond de leeftijd van 3 weken en eindigt rondt de leeftijd van 12 weken. Zowel de fokker als de toekomstige eigenaar spelen hier dus een belangrijke rol.


Wat is socialisatie?

Socialisatie betekent niet dat je je hond zomaar overal naartoe meeneemt en met alles en iedereen kennis laat maken.

Socialisatie wil zeggen dat je hond een positieve ervaring beleeft met een situatie die hij vaker zal meemaken in zijn leven of met een ander wezen die hij vaker zal tegenkomen.

Een hond doorgaat 2 socialisatiefases die elkaar direct opvolgen. De eerste fase (de primaire socialisatiefase) vindt plaats tussen de 4 en 12 weken. De tweede fase (de secundaire socialisatiefase) start vanaf 12 weken en duurt tot de hond ongeveer in de puberteit komt (leeftijd van 6 maanden). Alle indrukken die je hond tijdens deze periode opdoet zal hij nooit meer vergeten en laten een stempel achter voor de rest van zijn leven. Tijdens de socialisatiefase doorstaat je hond ook 2 angstfases. De eerste begint ongeveer rond de 8 weken (inderdaad de periode waarin de meeste pups het nest verlaten). De tweede angstfase komt tevoorschijn tussen de 4 en 18 maanden (tijdens de puberteit dus). Daarom is het belangrijk dat je hond tijdens deze periode zoveel mogelijk positieve ervaringen meemaakt! Een traumatiserende gebeurtenis tijdens deze angstfase kan er namelijk voor zorgen dat dit leidt tot levenslange angst voor die prikkel of bepaalde situaties. Extra begeleiding is dus vaak nodig tijdens deze periode.

Heel vaak loopt er iets mis tijdens de socialisatiefase bij pups die gekocht zijn uit een winkel of bij particulieren die een nestje fokken voor de ‘fun’. Daarom zijn we zo tegen broodfok! Deze mensen hebben niet de nodige kennis om een pup een goede start te geven. Vaak doen ze meer kwaad dan goed. Er ontstaan o.a. fysieke en/of mentale problemen vanwege de stress die moeder en pups ervaren. Onvoldoende of verkeerde socialisatie kan leiden tot angsten, agressie, een overgevoeligheid voor bepaalde prikkels of hyperactief gedrag rondom bepaalde prikkels vanwege de aanwezige stress.  Lees hier meer over de kwaliteiten van een goede fokker. Zorg er daarom voor dat je opzoekingswerk hebt verricht naar hoe je pup wordt opgevoed voor hij bij jullie terecht komt. Zo kan je heel veel problemen reeds vermijden.

Een goede socialisatie zorgt ervoor dat je hond leert op de juiste manier om te gaan met mensen, dieren en verschillende situaties. Dit wil niet zeggen dat je je hond tijdens deze ‘korte’ periode aan zoveel mogelijk dingen gaat blootstellen want zoals het gezegde zegt: “overdaad schaadt”.


Socialisatie begint reeds bij de fokker.

De eerste 3 weken na de geboorte (neonatale fase) zijn de pups hulpeloos en sterk afhankelijk van de moeder. Ze kunnen wel reeds geur, aanraking, warmte en pijn waarnemen. Vanaf de leeftijd van 3 weken  (de overgangsfase) gaan de ogen en oren open en zijn de pups klaar om van alles te gaan ontdekken. Vanaf dit moment speelt de fokker ook een belangrijkere rol in de opvoeding van de pups. Door de pups in een huiselijke sfeer samen met de moeder te laten verblijven, wennen ze aan de huiselijke omgeving (geuren, materialen en geluiden). Het is belangrijk dat ze in een hygiënische, sociale omgeving verblijven zodat ze rustig worden blootgesteld aan alle nieuwe indrukken. De moeder laat haar pups weten welk gedrag gewenst en niet gewenst is. Wij kunnen hierbij meehelpen door de pups te laten wennen aan kinderen, geaaid worden en door met ze te spelen. Tijdens deze periode wordt de omgeving belangrijker en vinden ze vooral soortgenoten interessant. Ze zullen dus meer onderlinge interactie hebben met broertjes en zusjes. Dit is ook het ideale moment om als fokker de pups reeds aan te leren dat het bijten in vingers niet gewenst is.

Tussen week 5 en 9 wordt de moeder minder belangrijk en vertonen de pups meer interesse in de fokker en hun omgeving. De fokker laat de pups op een rustige manier kennismaken met nieuwe materialen zoals speeltjes, verschillende ondergronden, het aandoen van een halsbandje,... . Dit is ook het ideale moment om hun naam aan te leren of de pups te laten wennen aan volggeluidjes. Vanaf dan kunnen ze samen met broertjes en zusjes de buitenwereld gaan verkennen (en krijgt de moeder even rust). Eerst veilig in de tuin en dan op verplaatsing. Op die manier kan de fokker ook het karakter van de pups leren kennen en zo beter selecteren op het geschikte gezin. Vraag aan je fokker als er tijdens de socialisatie iets is opgevallen. Wat vindt de pup leuk en wat vindt hij minder leuk? Waar moet je rekening mee houden?


Socialisatie wordt verder gezet bij de eigenaar.

Heel vaak wordt er aangeraden (vanwege de socialisatie) dat je zo snel mogelijk met je pup naar een puppycursus moet gaan. Je pup kan hier inderdaad heel veel leren zolang de blootstelling positief en gedoseerd is. Ga op zoek naar een cursus die in kleine groepjes van maximum 3 honden werkt. Zo is er tijd genoeg voor individuele begeleiding. Zorg er ook voor dat je wat bijleert over de emoties en de taal van je hond! Het is niet zo dat je moet wachten met het socialiseren van je hond tot hij volledig is ingeënt (leeftijd 12 weken). Je kan je hond op een veilige manier laten kennismaken met de buitenwereld en zelfs interactie hebben met andere honden. Laat ze gerust interactie hebben met andere rustige sociale honden die goed gevaccineerd zijn. Vermijd zeker de typische hondenlosloopweides vanwege de ontlasting die overal op het terrein ligt en je weet ook niet hoe de andere honden zich zullen gedragen!

Blijf je hond blootstellen aan nieuwe situaties en blijf nieuwe positieve ervaringen aanbieden maar let erop dat je hem vooral niet gaat dwingen. Vindt hij het spannend of is hij terughoudend? Biedt hem de nodige steun en de vrijheid om op een veilige afstand informatie op te nemen. Je kan bv. rustig samen in de voortuin gaan zitten en kijken naar wat er op straat gebeurt. Zo leert je hond dat de situatie of prikkel (auto’s, fietsers, voetgangers,..) niet bedreigend is en dat hij er dus niet bang voor hoeft te zijn. Blootstellen wil namelijk niet zeggen dat je je hond zomaar in het diepe gooit. Je doet dit stap voor stap en houdt te allen tijde rekening met wat je hond aan kan (op dat moment). Soms moet je even een stap terugzetten of de ‘training’ stoppen omdat de stressemmer van je hond reeds genoeg gevuld is. Het is namelijk ook belangrijk dat hij voldoende tijd krijgt om te rusten, de opgedane informatie te verwerken en te herstellen. Pups hebben dagelijks minimum 18u slaap/rust nodig!

Steun je hond vooral wanneer hij angstig is. Je hond moet voelen dat hij er niet alleen voor staat en dat jij hem zal beschermen wanneer nodig. Hij moet weten dat je er voor hem bent wanneer hij het moeilijk heeft zonder dat je extra gaat bevestigen dat hetgeen waar hij bang voor is gevaarlijk is. Als jij bv. bang bent van onweer dan kan het zijn dat je hond nog banger wordt omdat jij met jouw gedrag zijn angst gaat voeden. Steunen wil niet zeggen dat je de angst van je hond gaat belonen. Lees hierover meer in het blog “Angst kan je niet belonen, steun je hond”.

Zorg voor een goede begeleiding tijdens deze belangrijke levensfase die je hond ondergaat. Heb je het gevoel dat je hond in een angstfase zit? Valt hij plots uit aan de lijn naar andere honden? Ga hem dan niet extra gaan confronteren zoals er helaas vaak aangeraden wordt! Het is ook niet de bedoeling dat je hem helemaal niet meer gaat blootstellen maar zorg voor positieve ervaringen. Zoek bv. een stabiele volwassen hond waardoor je hond leert dat hij niet hoeft bang te zijn. Ga tijdens deze periode zeker niet zomaar naar losloopweides omdat je hond moet gesocialiseerd worden met andere honden! Je weet namelijk niet welk gedrag die honden zullen vertonen en of het een positieve of negatieve ervaring zal zijn voor je hond.

Maak gebruik van deze periode om te werken aan jullie onderlinge band en connectie. Leer je hond kennen! Wat vindt hij leuk? Wat vindt hij niet leuk? Is hij een losbandige spring in het veld of een bang konijn? Hoe kan je je hond steunen? Heeft hij nood aan fysiek contact of heeft hij gewoon wat tijd en ruimte nodig? Het is belangrijk dat je hond weet dat jij te allen tijde zijn veilige haven bent (naast zijn veilige plek in huis). Leer bij over de basisbehoeften van je hond en hoe je die het beste kan invullen om problemen te vermijden. Stel je pup ook enkel bloot aan de dingen die noodzakelijk zijn. Neem je bv. nooit de bus of de trein dan hoef je je pup (op dit moment) hier nog niet aan bloot te stellen. Honden kunnen later ook nog steeds gesocialiseerd worden en nieuwe dingen leren. Alleen zal het in sommige gevallen iets moeilijker zijn als ze reeds een negatieve link hebben gelegd.

Daarbij is het belangrijk dat er een mooie balans is tussen het opdoen van nieuwe indrukken en het verwerken van de opgedane informatie. Het is niet de bedoeling dat de pups oververmoeid en gestrest zijn. Socialisatie is iets anders dan trainen. Wij kunnen niet bepalen hoe een hond iets ervaart (welke emotie hij zal voelen) maar we kunnen er wel voor zorgen dat de ervaring op een zo positief mogelijke manier verloopt. Wanneer je dus rekening houdt met het welzijn van je hond en hoe hij zich voelt terwijl je je hond socialiseert, zal de socialisatie succesvol verlopen en zal je hond zelfzekerder zijn in nieuwe situaties omdat hij weet dat hij de keuze heeft om wel of geen toenadering/interactie te hebben met die prikkel.


Socialisatie wordt traumatisatie.

Het gedrag dat we willen zien van onze hond in verschillende situaties en rondom verschillende prikkels is dat ze vriendelijk en ontspannen zijn. Dit is niet iets wat vanzelf gebeurt maar die ontstaat doordat de hond zich veilig en op zijn gemak voelt. Wanneer de ervaring onprettig is, of zelfs bedreigend voor je hond (let op het is niet omdat wij het niet bedreigend vinden dat het daarom niet zo aanvoelt voor je hond), kan het socialiseren onbedoeld omslaan in traumatiseren. Het is namelijk belangrijk dat je hond steeds kan vluchten wanneer hij zich onveilig voelt. Vaak hebben ze die mogelijkheid niet (denk aan aangelijnde situaties, bezoekjes aan de dierenarts of bezoek die in huis komt). Het is ook belangrijk dat je hond na een stressvolle situatie ook genoeg tijd krijgt om te herstellen en zijn stressemmer te laten zakken. Honden die een negatieve ervaring meemaken zullen er in de toekomst alles aan doen om die situatie te vermijden of de prikkel wegjagen. Denk aan een hond die bv. belaagd is geweest op de hondenweide door een andere hond en daardoor een schrik heeft opgedaan. Vaak zeggen mensen dan nog dat je het de honden zelf moet laten uitzoeken wat de situatie alleen maar erger maakt. Het gevolg is dat je hond bang kan worden van andere honden en daardoor uitvalt aan de lijn wanneer hij een andere hond ziet. Of honden die moeite hebben met bezoek en die daardoor grommen en blaffen omdat ze hun persoonlijke ruimte niet respecteren en dus een bedreiging zijn. Het blootstellen aan verschillende prikkels kan dus traumatiserende gevolgen hebben met voor mensen ongewenst gedrag die eigenlijk heel normaal is voor de hond omdat hij zich niet veilig voelt! Vaak wordt de hond dan nog eens gecorrigeerd voor het vertonen van zijn gedrag waardoor hij alleen maar banger wordt.

Je kan bij mij ook terecht om samen met je hond privé-puppybegeleiding te volgen. Tijdens dit traject leer je bij over de basisbehoeften van je hond en verdiepen we ons in de taal van de hond. Volgens mij de 2 belangrijkste onderwerpen in de opvoeding van een hond. Daarnaast krijgen jullie ook nog tips hoe je je pup zindelijk kan maken, hoe je leert omgaan met puppybijten en hoe je hem het beste kan socialiseren. Al deze theorie gaan we dan in de praktijk gaan toepassen zodat je je pup de best mogelijke basis kan geven waar je later zelf verder op kan bouwen.


Tips voor het socialiseren van een volwassen hond.

We leven niet in een ideale wereld dus het zal vaak gebeuren dat je je puberende of volwassen hond nog moet (her)socialiseren. Denk hierbij aan pups die wegens bepaalde redenen geen correcte socialisatie hebben gehad (broodfokpup, ziekte, verwonding,...) of adoptiehonden.

Het socialiseren van een volwassen hond kan een grote uitdaging zijn. Ga op dezelfde manier aan de slag zoals je met een pup zou doen!  Blijf vooral rustig en kalm wanneer je ziet dat je hond ergens onzeker of bang voor is. Laat hem rustig onderzoeken en op een veilige afstand observeren.  Geef je hond de nodige tijd en steun om eraan te wennen. Ga stap voor stap te werk en stel je hond niet onmiddellijk aan allerlei nieuwe personen en situaties bloot. Merk je grote angst (grommen, blaffen, vluchtgedrag,...) forceer hem dan vooral niet! Geef hem de nodige ruimte zodat hij zich veilig voelt en schakel hulp in.

Het socialiseren van een volwassen hond kost tijd, geduld en veel herhalingen. Wees dus geduldig met je hond. Gaat hij eens in de fout, zet dan een stap terug en wordt niet boos. Trekt hij bv. aan de lijn tijdens de wandeling, kijk dan even als er niet te veel prikkels in de omgeving zijn waar hij onzeker of gespannen van wordt. Wandel in het begin dikwijls hetzelfde rondje zodat je voorspelbaarheid creëert. Heb je een hond die uitvalt aan de lijn dan kan het soms handig zijn om hem een muilkorf aan te leren. Het voorkomt gevaarlijke situaties en jij voelt je ook iets meer op je gemak. Onze honden voelen namelijk ook onze gemoedstoestand aan en dit kan invloed hebben op hun gedrag.

Heb je een volwassen hond en merk je dat hij moeite heeft met bepaalde situaties, mensen of andere (huis)dieren? Neem dan even contact op voor een gratis kennismakingsgesprek waarbij we elkaar beter leren kennen. Tijdens dit gesprek geef ik meer uitleg over mijn werking en hoe ik jullie kan helpen.

Lees meer →
Ongewenst gedrag afleren.

Ongewenst gedrag afleren.

Als eigenaars problemen ondervinden met het gedrag van hun hond dan is de eerste vraag die onmiddellijk gesteld wordt: "Hoe leer ik dit hem zo snel mogelijk af?". Misschien trekt jouw hond aan de lijn, steelt of vernielt hij voorwerpen of graaft hij putten in de tuin. Het kan best zijn dat jij je op dit moment met diezelfde vraag zit en hier terecht bent gekomen op zoek naar antwoorden.


Kan je ongewenst gedrag afleren?

Het antwoord hierop is ja en neen. Bepaald gedrag kan je afleren zoals opspringen maar het is belangrijk dat je je hond dan ook aanleert welk gedrag hij wel moet vertonen. Met afleren alleen kom je er namelijk niet!

Heel vaak gaan eigenaars hun hond berispen als ze ongewenst gedrag vertonen. Het aantal keer “foei” of “nee” dat er op een dag gezegd wordt tegen een hond kan je niet op 2 handen tellen. Wat veel mensen echter vergeten is dat de hond eerst moet aangeleerd worden wat die “foei” of “nee” betekent. Theoretisch is het mogelijk om je hond dit commando aan te leren zodat hij stopt met het gedrag dat hij aan het vertonen is. Dit kan je leren in een aantal oefeningen door het woord “foei” of “nee” te koppelen aan het wegnemen van de snoep. Je legt een voertje op de grond en je hond mag die opeten. Je doet dit 3 keer na elkaar en de 4de keer zeg je het woord en leg je je hand over de snoep. In het begin kan het zijn dat je hond van alles zal proberen om de snoep te bemachtigen maar je moet blijven volhouden. Draait je hond zijn hoofd weg van de snoep of stopt hij met proberen dan zeg je onmiddellijk “Goed zo” en beloon je hem met een ander voertje vanuit je hand.

In de praktijk is het echter niet zo simpel. Als de hond ongewenst gedrag vertoont dan zorgt dat voor heel veel frustratie en ergernis bij de eigenaar waardoor die meestal niet het geduld heeft om 1 keer “nee” of “foei” te zeggen. Het probleem hierbij is dat de hond geen gehoor meer zal geven aan dit woord en dus ook niet zal stoppen met het vertoonde gedrag. Vaak wordt de “nee” of “foei” ook gezegd nadat de hond het ongewenste gedrag reeds heeft vertoond. Het woord wordt namelijk dikwijls gebruik om de hond te berispen. Op dat moment zal je hond geen link leggen tussen het vertoonde gedrag (bv. het graven van een put in de tuin) en het woord “nee” dat jij op dat moment aan het roepen bent. Vaak denken mensen ook dat de hond dan automatisch zal weten wat er wel van hem verwacht wordt. Als hij dan zogenaamd “niet luistert” dan wordt hij al snel bestempeld als “koppig”, “eigenwijs” of zelfs “dominant”… .


Je hond corrigeren.

Mensen gaan meestal hun hond corrigeren voor ongewenst gedrag. Er zijn verschillende ‘hulpmiddelen’ te koop waarmee je je hond kan corrigeren. Die correcties bestaan meestal uit het toedienen van iets onaangenaams (onprettige geluiden, aannemen van onnatuurlijke houding, vieze geurtjes, …) maar helaas vaak ook door het toedienen van pijn (tik op de neus, stamp in de zij, stroomstoot en zelfs wurgen). Ik snap niet waarom we onze hond zouden moeten pijnigen. Het enigste dat ze hier uit leren is dat wij niet te vertrouwen zijn. Het is ook belangrijk om steeds rekening te houden met het welzijn van je hond!

Ik ben niet volledig tegen het corrigeren van je hond want als hij het ongewenste gedrag blijft vertonen dan moet je hem duidelijk kunnen maken dat dit niet gewenst is. Dit kan je doen door iets leuks weg te nemen. Denk hierbij bv. aan een hond die te gewelddadig aan het spelen is en niet rustig wordt. Je kan eerst proberen om hem iets rustiger te laten spelen maar als hij niet luistert dan stop je gewoon het spel. Een belangrijk punt is wel dat je steeds op zoek gaat naar de reden waarom je hond dit ongewenste gedrag vertoont! Misschien is hij overprikkeld, gefrustreerd, bang,… of voelt hij zich bedreigd of verveelt hij zich. Bepaald gedrag die voor ons ongewenst is, is ook gewoon normaal gedrag voor je hond (bv. blaffen, graven, jagen). Ga hier dus mee aan de slag. Contacteer mij indien je niet weet waarom je hond dit gedrag vertoont en als je hulp wenst.


Beter ongewenst gedrag voorkomen dan afleren!

Elke hond moet een opvoeding krijgen zodat ze zonder al te veel problemen in onze maatschappij kunnen leven. Honden en mensen zijn verschillend maar doordat we samenleven moeten ze leren wat de regels zijn en hoe ze zich het beste kunnen gedragen in bepaalde situaties. Ook kleine honden moeten opgevoed worden want dit wordt soms nog wel eens vergeten.

De opvoeding van een hond bestaat uit heel veel verschillende onderwerpen. Hij moet zindelijk worden, mag niet bijten, moet netjes meelopen aan de lijn, rustig omgaan met bezoek en moet alleen kunnen blijven. Bij al deze onderwerpen is het belangrijk om ongewenst gedrag te voorkomen. Een heel belangrijke regel hierbij is: wat een hond niet leert, hoef je hem ook niet af te leren! Als je er dus voor kunt zorgen dat je hond geen ongewenst gedrag kan uitvoeren dan spaart dit jullie een hoop tijd en frustratie. Daarom ga je dus vooruitdenken en anticiperen. Hoe kan je voorkomen dat je hond bepaald gedrag gaat vertonen? Hoe kan je ervoor zorgen dat hij het gewenste gedrag laat zien? Ian Dunbar legt het in dit filmpje perfect uit.

Het is heel belangrijk om te voldoen in de basisbehoeften van je hond! Veel ongewenst gedrag ontstaat namelijk omdat er hier ergens een te kort in schuilt. Als je hond bv. niet voldaan is in zijn fysieke en mentale behoefte aan activiteiten dan zal hij zich vervelen of gefrustreerd voelen en zelf op zoek gaan naar invulling. Denk hierbij aan trekken aan de lijn, overmatig blaffen of voorwerpen vernielen. Stress kan ook een hele grote invloed hebben op het gedrag van je hond.

Leer je hond wat er van hem verwacht wordt en wacht niet af hoe hij zal reageren. Oefen eerst bv. met het rustig leren wandelen aan de lijn in de tuin waar er weinig tot geen prikkels zijn. Als je dit rustig aan opbouwt dan is de kans klein dat je hond later zal trekken. Een volwassen hond heeft ook nog altijd opvoeding nodig en kan je ook nog steeds dingen aanleren. Neem je een adoptiehond in huis dan heeft hij normaal reeds een opvoeding gehad maar het kan zijn dat hij te weinig of verkeerde dingen heeft geleerd. Ook hier is het belangrijk om op voorhand te weten wat je wel en niet wenst. Begeleid je hond hierin vanaf dag 1. Hou wel rekening met wat er allemaal komt kijken bij de adoptie van een hond. De herplaatsing(en) kunnen namelijk ook heel veel stress teweeg brengen bij je hond. Ga dus niet te snel en verwacht niet te veel in het begin! Wens je hier hulp bij? Neem dan even een kijkje bij mijn adoptiebegeleiding.

Veel ongewenst gedrag komt ook voor tijdens de puberteit van je hond. Wanneer ze de leeftijd van 6 maand bereiken gaat er namelijk een nieuwe wereld voor hen open. Alle indrukken en veranderingen kunnen soms te veel of te intens zijn voor je hond waardoor hij moeite heeft om zich normaal te gedragen. Lees hier meer over de rebelse puber. Inzichten hebben in waarom je hond bepaald gedrag kan vertonen, welke invloed stress heeft en hoe je je puber het beste kan begeleiden is dan ook van cruciaal belang om hem te kunnen laten ontwikkelen tot een stabiele, volwassen hond. Wens je hier meer over te leren, neem dan een kijkje bij mijn puberbegeleiding.


Wat moet je dan wel doen als je hond ongewenst gedrag vertoont?

Als een hond ongewenst gedrag vertoont dan zal ik proberen om een smakgeluidje te maken of op een andere manier zijn aandacht te krijgen zodat hij met het gedrag stopt. Vervolgens tref ik maatregels zodat de hond dit gedrag in de toekomst niet meer kan vertonen. Alle honden waar ik mee werk leren al heel snel dit neutraal, geconditioneerd geluid aan (een onderbrekingssignaal). Ik gebruik dit geluidje in het begin heel vaak en telkens als de hond aandacht aan mij geeft, wordt hij beloont. Op de duur wordt dit een soort reflex en kan je het inzetten als onderbrekingssignaal wanneer je hond iets doet wat ongewenst is.

Ondertussen heb je geleerd dat je ongewenst gedrag niet zomaar kan afleren maar dat het beter is om je hond gewenst gedrag aan te leren. Met behulp van aandacht en iets leuks is het namelijk veel gemakkelijker om je hond iets aan te leren i.p.v. iets af te leren. Denk maar eens hoe moeilijk het is om te stoppen met roken en hoe gemakkelijk het is als je nooit gerookt zou hebben in de eerste plaats. Met geduld, herhaling en de juiste aandacht op het juiste moment zal het gewenste gedrag een gewoonte worden voor je hond waardoor hij onbewust het ongewenste gedrag heeft ‘afgeleerd’.

Heeft je hond reeds geleerd om ongewenst gedrag te vertonen dan is het belangrijk om zo snel mogelijk hier iets aan te doen. Het gedrag zal namelijk niet vanzelf verdwijnen en kan in sommige gevallen zelfs erger worden. Hoe vaker je hond dit gedrag kan vertonen, hoe vaker hij het zal doen. Heel veel ongewenst gedrag heeft ook een belonend effect zonder dat de eigenaar het zelf beseft. Denk hierbij aan zelfbelonend gedrag zoals blaffen (vanwege de inwendige aanmaak van dopamine), het belonend gedrag omdat de prikkel waar de hond naartoe uitvalt automatisch verdwijnt of de aandacht van de eigenaar (positief of negatief). Via een uitgebreid gedragsonderzoek kom je te weten waarom je hond dit gedrag vertoont, wat de achterliggende emotie is en hoe je hier het beste mee kan omgaan.

In de eerste plaats ga je er dus voor zorgen dat je hond dit gedrag niet meer kan vertonen. Dit doe je door de situatie te managen en in het ergste geval de situatie (tijdelijk) te gaan vermijden. Vervolgens ga je op zoek naar de oorzaak/reden waarom je hond dit gedrag vertoont. Gedrag wordt nooit “zomaar” vertoont en je hond heeft dus ook altijd een reden waarom hij dit bepaald gedrag laat zien. Ze kunnen het ons helaas niet zomaar vertellen dus is het aan ons om het antwoord te vinden en te voldoen aan zijn noden/behoeften.

Eenmaal zijn basisbehoeften correct zijn ingevuld dan kan je beginnen met het aanleren van gewenst gedrag. Bij het aanleren van nieuw gewenst gedrag is het altijd belangrijk om rekening te houden met de oorzaak van het ongewenste gedrag. Op die manier kan je bepalen wat een ‘beloning’ is voor je hond en wat ‘straf’ is voor je hond. Stel dat je hond stront wil eten, omdat hij het lekker vindt, dan kan een lekker snoepje van jou een beloning zijn om er af te blijven. Stel dat je hond daarentegen trekt aan de lijn, omdat hij bang is van die andere hond of situatie, dan zal het lekkere snoepje geen beloning zijn maar wel de afstand die je creëert! Denk maar aan de vele honden die geen snoep meer aannemen als ze zich onveilig voelen. Hij zal dan namelijk alles doen om zich veilig te voelen want dat is voor hem de beloning, niet die snoep. Denk dus na over wat je hond nodig heeft en gebruik dat als beloning!

Wil je hier hulp bij of weet je niet goed hoe je je hond het beste kan (onder)steunen?
Boek dan een gratis kennismakingsgesprek. Dit is een gesprek van 30 minuten (telefonisch of online) waarbij jij meer uitleg kan geven over het probleem en we samen bekijken of en hoe ik jullie kan helpen.

Lees meer →
Bench of geen bench... dat is de vraag.

Bench of geen bench... dat is de vraag.

De ene is er voor en de andere is er tegen. Voor sommigen is het een gevang en voor anderen is het een noodzaak. Op internet vind je zoveel verschillende meningen dat je het op den duur niet meer zou weten. In Zweden en Finland is het zelfs verboden om een bench in huis te hebben. Laat mij je dus even helpen om de juiste beslissing te maken. Ik ben noch voor noch tegen want het hangt namelijk allemaal af van je hond.


Moet mijn puppy in een bench?

Wanneer je een pup in huis haalt dan is dit meestal één van de eerste vragen waarover je gaat nadenken. De bench is namelijk een heel handig hulpmiddel voor heel veel hondeneigenaren tijdens de opvoeding en begeleiding van hun hond. De bench kan zowel op goede als op slechte manieren gebruikt worden. Daarom is de bench op zich geen marteltuig maar het hangt er natuurlijk vanaf hoe je het inzet. Je moet namelijk heel goed nadenken over waarom je je hond in een bench wilt steken! Het is niet de bedoeling om je hond hierin op te sluiten wanneer hij lastig is. Een bench moet de veilige plek zijn van je hond waar hij tot rust kan komen en alle opgedane prikkels kan verwerken. Hij moet hier dan ook graag verblijven en dit moet dus op de juiste manier aangeleerd worden.

Gebruik je de bench op de juiste manier dan heb je heel veel voordelen:
- het helpt bij de zindelijkheidstraining
- het helpt bij de prikkelverwerking
- het helpt bij het tot rust brengen van je hond
- het helpt bij impulscontrole
- het helpt bij het alleen thuis blijven
- het is een hulpmiddel bij agressieproblemen
- het is een veilige plek wanneer je je pup even niet in de gaten kan houden
- …

Veel honden zijn gevoelig voor stress en overdreven drukte. Als je kijkt naar onze maatschappij en samenleving dan zijn dit 2 zaken die duidelijk aanwezig zijn waardoor heel veel honden hier ook constant aan bloot worden gesteld. Wij hebben het er hier vaak moeilijk mee (denk maar aan de vele burn-outs) dus hoe moet het dan wel niet zijn voor onze honden. Veel honden kunnen niet goed omgaan met een gebrek aan veiligheid en structuur waardoor er probleemgedrag ontstaat of ze gewoon te veel stress ervaren. Dan kan een plek waar je heerlijk tot rust kan komen en je je even niks moet aantrekken van de buitenwereld een zaligheid zijn.


Waarvoor dient de bench NIET?

De bench is geen plek waar je hond zich onveilig mag voelen.
Ik heb reeds eerder aangehaald dat de bench niet mag gebruikt worden straf. Nog al te vaak wordt een hond in de bench geplaatst als ze onzindelijk zijn geweest of iets vernield hebben. Het is beter om te zoeken naar de oorzaak waarom je hond dit gedrag vertoont i.p.v. hem er gewoon voor te straffen (dit geldt trouwens voor alle ongewenste gedragingen). Wanneer je hond zich in de bench bevindt dan moet je hem ook met rust laten. Dit is zijn veilige plek waar hij beslist wat er gebeurt! Vraag je hond om uit de bench te komen en iets samen te doen i.p.v. hem eruit te sleuren. Maak ook duidelijk aan de kinderen dat ze de hond met rust moeten laten als hij zich hier bevindt. De bench is zijn plaats d.w.z. dat er geen andere honden of kinderen bij mogen. Sommige honden kunnen ook claustrofobie hebben waardoor ze niet graag opgesloten worden in een kleine ruimte. Hou hier rekening mee en zoek dan naar een andere oplossing (aparte kamer, hondenren,…)

De bench is geen wondermiddel voor het alleen zijn.
Ten eerste is het zeker niet de bedoeling dat je hond meerdere uren na elkaar in zijn bench verblijft. De enigste uitzondering is tijdens de nacht als dit zijn vaste slaapplaats is. Ook dit moet opgebouwd worden! Een algemene richtlijn is dat de hond niet langer dan 4u na elkaar alleen mag blijven in de bench. Persoonlijk vind ik dit al heel lang! De bewegingsvrijheid die je hond heeft is namelijk zeer klein. Ook al is de bench zogenaamd groot genoeg. Honden verleggen zich graag van plaats en strekken ook graag eens de poten tussendoor. De temperatuur in de bench kan je ook niet aanpassen dus als hij bv. in de zon staat dan kan je hond geen schaduwplekje gaan opzoeken waar het koeler is. Veel eigenaars staan hier niet bij stil. Laat je hond dus vrij in een grotere ruimte of schakel iemand in die je hond tussendoor kan uitlaten. Ikzelf heb ook een uitlaatservice/oppasdienst voor honden in de grote regio van Koekelare.

De bench is geen plek om je hond in op te sluiten als hij vernielt of onzindelijk is wanneer hij alleen thuis blijft!
De bench kan een handig hulpmiddel zijn om je hond te leren alleen blijven zonder jou constant overal te achtervolgen in huis. Een groot voordeel van de bench is dat je weet dat je hond hier veilig is (zolang hij zich veilig voelt natuurlijk). Helaas wordt er nog al te vaak het advies gegeven om de hond op te sluiten in een bench als hij vernield of onzindelijk is. Het feit dat je hond niet meer kan vernielen, wil niet zeggen dat hij zich hierdoor meer op zijn gemak voelt. Jouw probleem is dan opgelost maar het probleem van je hond blijft aanwezig, namelijk het niet alleen kunnen blijven en hierdoor in paniek slaan. Vertoont je hond dus probleemgedrag wanneer hij alleen is? Schakel dan hulp in! Contacteer mij gerust voor extra advies of begeleiding.

De bench is geen plek waar je je hond zomaar laat in janken en piepen. Heel vaak wordt er nog gezegd dat als een hond piept of jankt (in de bench) dat je er dan geen aandacht aan mag schenken. Anders leert hij dat het hem iets oplevert en zal hij het vaker doen. Als het enkel gaat om aandacht vragend gedrag dan klopt dit maar meestal gaat een hond in de bench piepen of janken vanuit angst. Een pup die bij jou thuis komt, is weggehaald vanuit zijn vertrouwde omgeving en moet het verder redden zonder de steun van zijn moeder en broertjes/zusjes. Je kan dus niet verwachten dat hij onmiddellijk alleen kan slapen. Hij heeft namelijk die steun en veiligheid nodig en jij bent op dat moment de enigste die hem dat kan geven. Leer hier meer over de basisbehoeften van een hond. Laat je je hond piepen en janken dan vergroot je de kans dat hij later problemen zal hebben met het alleen zijn. Bouw het alleen slapen en het alleen zijn dus rustig op. Wens je hier tips bij, boek dan een éénmalig adviesgesprek.


Hoe leer je de bench aan?

Zorg dat de bench geschikt is voor jouw hond. Volgende zaken zijn hierbij belangrijk:
- de bench moet groot genoeg zijn zodat hij kan rechtstaan en omdraaien
- zorg voor een comfortabele ondergrond (een kussen, een deken,…)
- zorg voor voldoende water als je hond meerdere uren in de bench verblijft
- voorzie een knuffel of een speeltje (indien je hond geen sloper is)
- leer de bench op de correcte manier aan en sluit hem niet onmiddellijk op

Begin met je hond te laten kennismaken met de bench. Laat de hond zelf beslissen als hij de bench in wil gaan om het te verkennen. Je kan hem hierbij helpen door iets lekkers in de bench te leggen of enkele voertjes in de bench te strooien. Als je hond uit zichzelf de bench gaat verkennen dan kan je dit gerust gaan koppelen aan een commando. Dwing hem zeker niet om er in te blijven dus je gaat het deurtje nog niet sluiten! Wanneer je pup ergens anders in slaap is gevallen, kan je hem rustig in de bench leggen maar doe dan ook nog niet het deurtje dicht zodat hij niet het gevoel krijgt dat hij gevangen zit wanneer hij wakker wordt.

Het alleen zijn in de bench ga je rustig opbouwen. Zorg dat je hond voordien een activiteit heeft gehad waardoor ze nu rustig zijn. Pas wanneer de hond uit zichzelf meerdere keren de bench is ingegaan, kan je het deurtje even dicht doen. Geef hem een snack waar hij langere tijd mee bezig kan zijn. Open de bench wanneer de hond klaar is, wacht niet tot ze beginnen te piepen of janken. Wanneer de hond rustig neer gaat liggen, kan je de ruimte even verlaten. Het is vooral belangrijk dat je hond rustig is en zich veilig voelt!

Begint je hond te piepen, janken of blaffen dan ga je hem er niet onmiddellijk uitlaten (tenzij hij in paniek slaat). Maak een geluid ter afleiding (waar hij niet van schrikt) en wacht even tot hij stil is. Op dat moment laat je je hond er dan terug uit. Zet de volgende keer een paar stappen terug in jullie trainingsplan want het piepen, janken of blaffen wil zeggen dat je te snel bent gegaan. Daarom is het ook belangrijk om je hond niet zomaar voor meerdere uren na elkaar in de bench op te sluiten. In dat geval kan je beter een oppas regelen of zorg voor een grotere ruimte die hondproof is gemaakt.

Wat eigenaars nogal vaak vergeten is om de bench in de auto ook aan te leren. Dit is een andere omgeving en een andere bench dus ook die moet in verschillende stappen aangeleerd worden: eerst in huis en daarna pas in de auto. De stappen kan je wel sneller gaan zetten.


Gebruik de bench niet als oplossing voor gedragsproblemen!

Plaats je je hond in de bench omdat hij overal zijn behoefte in huis doet, dingen vernielt of agressief, onstuimig gedrag vertoont? Besef dan dat dit een tijdelijke oplossing is die je kan inzetten als management. Het is wel de bedoeling dat je de oorzaak van het gedrag gaat achterhalen en hieraan werkt (indien nodig samen met een gedragsexpert). Langdurige opsluiting zorgt alleen maar voor meer problemen! Je hond wordt namelijk beperkt in zijn vrijheid, sociale contacten en interacties met zijn omgeving. Je hond kan nadien ook hyperactief gedrag vertonen vanwege de opgekropte energie. Gedragsproblemen zoals verlatingsangst, overmatig blaffen of onzindelijkheid kunnen verergeren als de bench verkeerd ingezet wordt. Vertoont je hond gedragsproblemen en wil je daar hulp bij? Contacteer mij voor een gratis kennismakingsgesprek en we bespreken hoe ik jullie kan helpen!

Lees meer →
Bezoek ontvangen is een hel.

Bezoek ontvangen is een hel.

Je hebt een pracht van een hond, een echt engeltje maar oh wee als de deurbel gaat...


dan verandert hij in een echte duivel. Piepen, janken, blaffen, springen en rennen,... hij weet met zichzelf geen weg. Het bezoek is dan nog niet eens binnen. Je probeert je hond te kalmeren maar je kan moeilijk de mensen voor de deur laten staan.

Eenmaal het bezoek binnen is, kunnen ze het niet laten om die schattige pluizenbol zo snel mogelijk aandacht te geven "hé, kom eens hier", wordt er geroepen met luide stem. Daarbij worden de handen ook nog eens uitgestoken en stapt het bezoek rechtstreeks af op de hond. GROOT ALARM, dit is een bedreiging!

Je hond begint opnieuw te blaffen en springt op tegen het bezoek. Als een pup dit doet dan vinden mensen het dikwijls schattig maar van een volwassen hond wordt het niet geapprecieerd. Sommigen honden zullen beginnen grommen en anderen zullen zich verstoppen. Jij probeert het bezoek zo snel mogelijk te laten zitten zodat je hond terug rustig wordt. De hond wordt dichterbij gelokt of mensen durven zich niet te bewegen uit angst dat ze gebeten worden. Bezoek krijgen is niet meer leuk en je probeert dit dan ook zoveel mogelijk te vermijden.


Wat is de onderliggende oorzaak?

Veel mensen denken dat de hond het leuk vindt als er bezoek komt en dat hij daarom overenthousiast is. Maar is dit wel zo? Misschien is je hond wel bang of weet hij gewoon niet hoe hij moet omgaan met bezoek. Rustig gedrag vertonen is iets wat eigenaars namelijk vaak vergeten om hun hond aan te leren.

Wanneer de deurbel gaat dan ontstaat er opwinding. Het geluid van de deurbel kondigt aan dat er iets staat te gebeuren. Meestal betekent dit dat er ‘vreemd’ bezoek over de vloer komt. Daarnaast zal de ene hond reageren vanuit waakzaamheid en de andere vanuit enthousiasme. Wist je dat als je meerdere honden in huis hebt, er meestal ééntje is die de boel in gang steekt. Wees je hier dus ook bewust van.

Er zijn verschillende redenen waarom een hond kan blaffen bij het horen van de bel:
- hij is waaks en maakt duidelijk dat er iemand voor de deur staat
- hij is enthousiast en opgewonden want er staat iets leuks te gebeuren (aandacht krijgen van het bezoek)
- hij vindt het geluid van de deurbel of visite niet leuk
- hij is gefrustreerd of gestrest en reageert daarom sneller
- hij voelt jouw stress/ opgewondenheid en doet gezellig mee
- hij heeft nooit geleerd hoe zich te gedragen wanneer er bezoek komt

Er kunnen dus verschillende redenen zijn waarom je hond blaft. Elke hond en elke situatie is anders dus daarom is het belangrijk om eerst de oorzaak te achterhalen vooraleer je hier überhaupt iets aan kan doen. Blaffen is voor honden een manier van communiceren en daarmee proberen ze ons iets duidelijk te maken. Daarnaast is het ook belangrijk om te weten wat je eigen verwachtingen zijn. Mag je hond blaffen? Heb je een waakhond in huis genomen dan is het blaffen juist handig maar dit wil niet zeggen dat hij eindeloos door moet doen. Hou er wel rekening mee dat je weet wat de motivatie is van het blaffen! Blaft je hond vanwege een negatieve emotie (onzekerheid, angst, stress, frustratie) dan kan je beter je hond helpen. Laat het bv. toe om 3 keer te blaffen zodat hij duidelijk kan maken hoe hij zich voelt en dat er iets gaande is. Daarna ga je hem begeleiden zodat hij niet verder aan zijn lot wordt overgelaten.


Creëer een veilige plek voor je hond, indien nodig in een aparte ruimte.

Als je bezoek wenst te ontvangen dan is het eerst en vooral belangrijk om te zorgen dat iedereen zich veilig voelt, ook je hond. Een veilige ruimte is een plek in huis speciaal ingericht voor je hond. Het is een plek waar de hond zich kan terugtrekken wanneer hij zich onveilig voelt. Gevoel hebben van veiligheid is een basisbehoefte waaraan voldaan moet worden!!! Lees hier meer over de basisbehoeften. Voor het welzijn van je hond is het dus belangrijk dat hij een plek in huis heeft waar hij zich volledig veilig voelt en heerlijk kan ontspannen. Ook voor honden die geen problemen hebben met bezoek. Soms kan de hond even weg willen van de drukte in huis. Deze plek kan ook gebruikt worden als de hond angstig wordt of als er bezoek is. Dit kan een bench zijn, een mand of een speciaal ingericht plekje. Het is belangrijk dat de hond volledige controle heeft als hij zich op deze plek bevindt. Dit wil zeggen dat je hem gaat uitnodigen om iets te doen. Gaat hij hier niet op in dan laat je hem rustig op zijn veilige plek liggen en vraag je het later even opnieuw.


Hoe creëer je een veilige plek voor je hond:

- Zorg voor een ruimte waar de hond zich veilig en comfortabel voelt. Dit kan een bench zijn, een puppyren, een kennel of een aparte kamer. Maak gebruik van dekens, kussens en eventueel knuffels om het lekker gezellig te maken. Sommigen honden hebben graag een nestje dus een bench kan je eventueel nog bedekken zodat het meer een grot lijkt.

- Leer deze plaats aan zodat de hond er naartoe kan gaan indien gewenst. Je start door af en toe iets lekkers op deze plaats te leggen zodat je hond er uit zichzelf naartoe gaat. Het lekkers creëert op die manier een positieve associatie met die plek. Daarna kan je er een commando aan vast hangen zoals bv. "bench", "naar je kamer",... . Wanneer je hond het commando opvolgt, geef je hem iets lekkers waar hij een langere tijd mee bezig kan zijn. Deze plek ga je aanleren op momenten dat er geen stress of andere prikkels aanwezig zijn. Eenmaal dit goed lukt dan kan je het iets moeilijker maken door extra prikkels toe te voegen. Heeft je hond problemen met bezoek dan kan je ook het geluid van de deurbel koppelen aan het gedrag. Op die manier leert je hond uit zichzelf naar zijn veilige plek te gaan wanneer hij de deurbel hoort. Vergeet dan niet om je hond eerst te belonen met iets lekkers waar hij zich mee bezig kan houden vooraleer je het bezoek binnen laat!

- Deze ruimte moet steeds toegankelijk zijn voor je hond. Het is de bedoeling dat je hond steeds uit zichzelf naar deze plek kan gaan als hij daar behoefte aan heeft. Is zijn veilige plek in een andere ruimte en kan je de deur niet laten open staan? Zorg dan dat je hond leert om voor de deur te staan (en dat jij dit signaal herkent) wanneer hij hier behoefte aan heeft.

- In deze ruimte is de hond de baas! Wij beslissen al heel veel in het leven van onze hond. Om je veilig en op je gemak te kunnen voelen, moet je een bepaalde vorm van keuzevrijheid hebben. Op deze plaats ga je je hond dus uitnodigen om iets samen te doen. Vraag het maar dwing hem niet! Indien de hond niet ingaat op je vraag dan laat je hem met rust. Het is ook niet de bedoeling dat je je hond hier gaat knuffelen en overladen met affectie. Dit is zijn ruimte waar hij tot rust kan komen en iedereen (ook jullie) hem met rust laten.

- Als je een bench of mand gebruikt dan is de locatie zeer belangrijk! Plaats de veilige haven niet naast een deur of in een doorloop. Wanneer het bezoek dan binnenkomt lopen ze rechtstreeks voorbij of naar je hond. Hier zal hij zich dus zeer bedreigd door voelen. Plaats het dus ergens in een hoek waar je hond nog overzicht heeft. Beter is het ook om de bench of mand iets verder weg te plaatsen van waar het bezoek zal zitten. Het is de bedoeling dat de hond hier rustig wordt zonder verstoring.

- Maak gebruik van een verdamper of sprenkel wat lavendelgeur op deze plaats als extra ondersteuning. Let op met de hoeveelheid, 1 druppel volstaat. Gebruik enkel etherische oliën van zuivere aard die geschikt zijn voor dieren zoals Young Living, Arhomanie of Bella's Cure. Andere oliën bevatten namelijk chemische onzuiverheden die slecht zijn voor je hond. Je kan ook een Adaptilverstuiver in het stopcontact steken. Dit verspreid geruststellende feromonen zoals de moederhond waarbij je hond een veilig en vertrouwt gevoel krijgt in stressvolle situaties.

- Sommige honden hebben meer afscherming nodig van geluiden en/of zicht. Dit kan je doen door een doek over de bench te leggen, de ramen te blinderen of een radio op te zetten. Kijk wat jouw hond nodig heeft en voldoe aan zijn behoefte. In het begin is het soms wat zoeken en uitproberen.

- Stuur je hond nooit als straf naar deze ruimte! Gebruik deze plek ook nooit om je hond een time-out te geven. Zeker niet bij het gebruik van een bench als veilige plek. Heel vaak gebruiken eigenaren bv. de bench wanneer de hond alleen moet blijven uit angst dat ze zullen vernielen. Dan is het ook belangrijk dat de hond hier graag verblijft en dat dit niet voor uren na elkaar is. De bench op zich is meestal niet het probleem maar wel het gevoel van opgesloten zitten. Er mogen geen negatieve associaties gelegd worden want dan is de veilige plek van je hond niet meer veilig.


Niet kijken, niet praten en niet aanraken zijn de 3 belangrijkste regels voor het bezoek.

Hang een briefje aan je voordeur met deze tekst op. Eronder kan je er nog even bijschrijven dat de hond in training is en dat het eventjes kan duren vooraleer je de deur open doet. Terwijl de mensen dit tekstje lezen, heb jij de tijd om je hond rustig naar zijn veilige plek te brengen met iets lekkers.

Eenmaal je het bezoek binnen laat dan maak je duidelijk dat ze de hond moeten negeren. Dit is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan want mensen kunnen het niet laten om aandacht te geven aan je hond. Niet slecht bedoelt uiteraard maar je hond vindt het niet leuk. Daarom is het handiger om de veilige ruimte van je hond in een andere kamer te voorzien dan de living. Lukt dit niet dan moet je gaan managen (zowel je hond als je bezoek). Lijn je hond aan en laat iemand anders de deur open doen. Ben je alleen dan kan je gebruik maken van babyhekjes of een puppyren waar je je hond veilig achter kan plaatsen. Maak nogmaals duidelijk aan het bezoek dat ze de hond moeten negeren (niet kijken, niet tegen praten en niet aanraken). Beloon je hond zelf voor rustig gedrag maar laat het bezoek nooit je hond lokken met voer. Hij kan perfect kennis maken vanop een veilige afstand. Hij heeft tenslotte een uitstekende neus. Als je hond rustig is en hij aanstalten maakt om dichter kennis te willen maken dan kan je hem rustig laten snuffelen aan het bezoek. Ook op dit moment is het belangrijk dat het bezoek de hond blijft negeren!

Begint je hond te blaffen of krijg je hem niet tot rust dan breng je hem beter naar een andere ruimte en zal je aan het bezoek moeten vragen om te vertrekken. Het is namelijk te stresserend voor je hond. Wordt op dat moment zeker niet boos. Ik begrijp dat het frustrerend is maar probeer toch zelf rustig te blijven. Je hond voelt namelijk ook wat jij voelt en zal hierop reageren wat de situatie alleen maar erger maakt. Ga je hond ook niet straffen want hij doet het niet expres! Hij uit gewoon hoe hij zich voelt. Het is aan ons om ervoor te zorgen dat hij zich veilig kan voelen in zijn eigen huis! Als honden blaffen, opspringen of happen dan denken veel mensen onterecht dat de hond dominant is of agressief.  Hoe ziet dominantie er uit bij honden? Vaak vergeten mensen dat blaffen enkel een vorm van communiceren is waarmee je hond iets duidelijk probeert te maken. Het is aan ons om te begrijpen wat hij bedoelt.


Volgen jullie deze tips dan ben je al een stuk op de goede weg. Gedrag kan je niet afleren maar je kan je hond wel gewenst gedrag aanleren. Leer je pup of volwassen hond dus aan hoe hij zich moet gedragen als er bezoek komt.  Wens je begeleiding bij het omgaan met bezoek, aarzel dan niet mij te contacteren.



Lees meer →
Fijne feestdagen... ook voor je hond!

Fijne feestdagen... ook voor je hond!

December: de feestmaand voor ons maar de stressmaand voor je hond.

Lekker eten, gezellige drukte en veel cadeautjes...
De kernwoorden van de feestdagen waar iedereen toch naartoe uitkijkt, of niet?

De laatste 14 dagen van het jaar zijn de meest drukke en stress gevulde dagen die we moeten doorstaan. Ook onze huisdieren voelen dit aan. De spanning loopt hoog op, het lontje is korter en hun routine wordt verstoord. Een hond voelt zich prima zolang er orde en structuur is. Zolang er routine en voorspelbaarheid aanwezig is, hoeven ze zich geen zorgen te maken. Maar nu valt alles weg. Routines worden onderbroken, structuur valt weg en orde wordt soms chaos. Honden zijn meesters in het lezen van onze lichaamstaal maar nu zijn we plots uit ons doen. Ze herkennen bepaalde dingen niet meer en dat zorgt voor onzekerheid of zelfs angst.

Feestmaand is dus stressmaand! 
Dan hebben we het nog niet over de angst- en paniekaanvallen die honden (en katten) moeten doorstaan vanwege de talloze knallen en lichtflitsen tijdens oudejaar. Wist je dat als angst voor vuurwerk niet behandeld wordt, dit elk jaar erger wordt en je hond gaat generaliseren? Dit wil zeggen dat hij niet meer enkel op vuurwerk zal reageren maar ook op onweer en andere harde geluiden. Langdurige stress kan ervoor zorgen dat je hond geen rust meer vindt. Lees hier meer over vuurwerkangst.


Pas op voor overprikkeling!

Het is weer de mooiste tijd van het jaar.
Buiten is het koud en het wordt snel donker dus creëren we een gezellige sfeer binnen in huis. Dekens en kussens worden uitgehaald om lekker in te snoezen. De kerstdecoratie wordt uitgestald. Fonkelende lichtjes en slingers worden in de bomen gehangen terwijl er sfeervolle muziek op de achtergrond speelt. Er wordt van alles gebakken en klaargemaakt. De geur van al dat lekkers overspoelt de neus. Het is een drukke periode en al die prikkels kunnen soms overweldigend zijn. Niet alleen voor ons maar zeker ook voor onze honden. Tijdens deze periode staan alle zintuigen op scherp.

Overprikkeling wil zeggen dat de zintuigen van je hond (vooral dan de neus en de oren) zodanig veel informatie moeten verwerken dat hun hersenen dit niet meer aankunnen. De hond gaat op dit moment dan over in overlevingsmodus en hij kiest enkel nog tussen vluchten, vechten of bevriezen. Heb je ooit al gehoord over de stressemmer van je hond? Zoja dan weet je dat stress een invloed heeft op het gedrag van je hond. Indien je nog meer uitleg wil en vooral wil weten hoe je die stress het beste kan reguleren dan verwijs ik je door naar mijn ander blog: "Stress beïnvloed het gedrag van je hond".

Kenmerken voor een overprikkelde hond zijn hyperactief en/of hyper waakzaam gedrag en moeite hebben om te relaxen of tot rust te komen. Zo veel verschillende geuren, kleuren, geluiden en veranderingen in hun omgeving kan te veel van het goede zijn voor je hond, vooral voor honden die extra gevoelig zijn aan stress of prikkels. Je hond in die periode voldoende snuffel en kauwmogelijkheden geven helpt hem om zijn stress te laten zakken. Leer hier bij over "Het belang van snuffelen".


Stel een managementplan op voor de feestperiode.

Zorg voor voldoende stressreductie (zowel voor jezelf maar zeker voor je hond).
Tijdens de dagen voor Kerst en Nieuwjaar moet er veel gepland en geregeld worden. We kunnen soms rondlopen als een kieken zonder kop. Terwijl we hard in de weer zijn hebben we weinig tot geen tijd voor onze hond. Toch is het belangrijk om hier ook tijdens deze drukke dagen speciaal aandacht aan te geven. Het zal jezelf namelijk ook deugt doen om eventjes afstand te kunnen nemen van al die stress. Maak samen met je hond een leuke wandeling in de natuur. Kleed je dik aan en snuif samen met je hond die heerlijke frisse lucht op. Klaar even je hoofd en jullie beide komen ontspannen terug.

Sommige honden kunnen last hebben van al die drukte, stress en heen en weer geloop.
Zorg dat hij een veilige plek heeft in huis waar hij zich kan terugtrekken als het hem teveel wordt. Voor sommige honden kan dit een bench zijn en voor andere gewoon een mand in de hoek waar men hem met rust laat. Ben je niet zeker of een bench de veilige ruimte is van jouw hond? Lees dan even mijn ander blog "Bench of geen bench... dat is de vraag". Geef hem hier een heerlijke kauwsnack, gevulde Kong of Lickimat zodat hij zichzelf kan ontstressen terwijl hij rustig bezig is.

Hou rekening met je hond bij het creëren van een gezellige sfeer.
Wij houden van lekkere geurtjes in huis maar besef dat de neus van je hond gevoeliger is dan die van ons. Gebruik daarom niet te veel verschillende geuren in huis. Blijf weg van chemische verstuivers. Wens je toch een lekker (en rustgevend) geurtje in huis, plaats dan een diffuser met een natuurzuivere olie. Let ook op met het gebruik van schoonmaakproducten die sterk geuren want ook dat kan te intens zijn voor je gevoelige hond. Wellicht plaatst iedereen een kerstboom in huis maar met een pup of puber kan dit nogal eens voor helse taferelen zorgen. Zorg dus dat de kerstboom veilig staat, plaatst desnoods een puppyren errond zodat je hond er niet bij kan. Let op met muzikale elementen of knipperlichten want dit kan te druk zijn voor je hond.


Heeft je hond moeite met bezoek of laat je hem gewoon liever in alle rust thuis in zijn veilige en vertrouwde omgeving terwijl jullie heerlijke kunnen gaan feesten? Denk dan eens na om gebruik te maken van mijn oppasdienst aan huis.

Zit je toch nog met bepaalde vragen omtrent de feestdagen aarzel dan niet om een éénmalig adviesgesprek te boeken waarbij ik jullie gericht advies kan geven zodat alles rustig kan verlopen zonder dat jij of je hond zich druk hoeven te maken.

Geniet van de gezelligheid maar hou ook rekening met je hond!



Lees meer →
Vuurwerkangst: mijn hond is bang van harde geluiden.

Vuurwerkangst: mijn hond is bang van harde geluiden.

Angst voor geluid komt vaker voor dan je denkt!


Het is het meest onderschatte probleem en veel eigenaren weten dan ook niet dat bijna 50% van alle honden hier op één of andere manier last van heeft. Onze honden kunnen veel meer toonhoogtes horen dan wij en ze zijn dan ook niet zo happig op harde geluiden. Omdat de meeste honden voornamelijk bang zijn rond Oud en Nieuw zal ik het specifiek hebben over vuurwerkangst. De uitleg en tips zijn ook van toepassing op honden die bang zijn van andere harde geluiden zoals onweer of geweerschoten.

Het is belangrijk om de signalen van geluidsangst te (h)erkennen en er op de juiste manier mee om te gaan. Negeer je dit dan zal het gedrag alleen maar erger worden tot het punt dat je hond continu in stress leeft. Je hond kan dan al verschieten of bang worden wanneer jij een kastdeur te hard dicht slaat. Lees hier meer over de stressemmer van je hond. Wil je weten welk gedrag je hond mogelijks kan vertonen bij een volle stressemmer? Dan kan ik doorverwijzen naar mijn ander blog over "Stress beïnvloed het gedrag van je hond".  Daarom is het beter om angst voor (harde) geluiden te voorkomen dan dat je het moet genezen! Stel je pup dus op een rustige manier bloot aan verschillende geluiden terwijl hij steun bij jou kan zoeken.


Hoe weet je dat je hond gevoelig is voor bepaalde geluiden?


Het is volkomen normaal gedrag dat je hond zal reageren als hij plots een hard geluid hoort. Op dat moment voelt hij zich namelijk bedreigt en zullen ze dus instinctief reageren om te kunnen overleven. Honden zijn daarom ook een stuk gevoeliger voor geluiden dan wij mensen. Hun gehoorbereik ligt tussen de 15 en de 65.000 Hz (bij mensen ligt dit tussen de 20 en de 20.000 Hz). Honden zijn het meest gevoelig voor geluiden die een bereik hebben tussen de 500 en de 16.000 Hz (bij mensen is dit tussen de 2.000 en de 4.000 Hz). Van zodra een geluid luider is dan 95 db heeft je hond hier last van. Vuurwerk produceert een geluid van tussen de 70 en de 179 db, onweer is ongeveer 130 db, een geweerschot ligt tussen de 130 en de 170 db.

Als je hond plots schrikt van een hard geluid en daarna voor langere tijd onrustig blijft dan is hij bang voor bepaalde geluiden. Je hond zal voor langere tijd alert en gespannen zijn. Hij loopt rusteloos rond en begint zwaarder te hijgen en misschien wel te trillen. Sommige honden kunnen beginnen janken of blaffen bij het horen van een hard geluid. Je hond kan ook andere stress-signalen vertonen zoals zijn oren platleggen, tongelen (lippen snel aflikken van onder naar boven), veelvuldig geeuwen (zonder moe te zijn),… . Andere honden zullen steun bij jou zoeken door dichter tegen je aan te kruipen. In het ergste geval probeert je hond zich zo klein mogelijk te maken en zich in een hoekje te verstoppen.


Welke situaties of geluiden kunnen angst opwekken?

Dichtslaande deuren, huishoudapparaten (stofzuiger), verkeer, feestjes (veel bezoek), verbouwingswerken, onweer, vuurwerk, geweerschoten, vogelschrikkanon, gas in luchtballon, vliegtuig, spelende kinderen, huilende baby, grasmachine, blazer,... .

Alle honden kunnen bang zijn voor bepaalde geluiden maar Collies en herders zijn gevoeliger om geluidsangsten te ontwikkelen. In het dagelijkse leven van een familiehond zijn de verschillende kwaliteiten die van een hond een goede werkhond maken dikwijls vervelend of ongewenst. Denk hierbij aan het drijven, hoeden en geluidsgevoelig zijn.

Angst voor geluiden kan ook geërfd worden van de ouderdieren (vader en moeder). Daarom is het belangrijk om steeds zicht te hebben op het karakter en de angsten van de ouders van je hond. Sommige fokkers zullen hier rekening mee houden maar heel wat fokkers (vooral broodfokkers) letten vooral op het uiterlijk. Deze honden kunnen daarom gevoeliger zijn voor geluiden wegens ondersocialisatie. Meer informatie kan je hierover vinden in het artikel: “De kwaliteiten van een goede fokker”.

Geluidsangst kan daarnaast ook ontstaan door trauma. Denk maar aan de vele honden die nu (over)leven in Oekraïne of andere oorlogsgebieden. Deze honden hebben vaak een trauma voor het leven en zullen daarom gevoeliger zijn aan harde geluiden. We hoeven het ook niet altijd zo ver te zoeken. Vuurwerk is ook een grote boosdoener waardoor veel honden een trauma oplopen als ze alleen thuis zijn.

Pijn of ongemak zijn oorzaken die ook dikwijls onderschat worden. Als Loki haar stressemmer meer gevuld is dan is ze gevoeliger voor onverwachte geluiden. Vertoont je hond plotseling angst voor bepaalde geluiden dan is het goed om hem fysiek te laten onderzoeken. Je hond zal zich namelijk opspannen als hij bang is waardoor hij nog meer pijn zal ervaren. Vooral bij honden die spier- of gewrichtpijn hebben. Die pijn wordt dan geassocieerd met het geluid waardoor je hond deze situatie zal proberen te vermijden. Buik- of hoofdpijn kunnen ook een invloed hebben op de gevoeligheid van je hond. Sowieso is het altijd belangrijk om bij het ontstaan van ongewenst gedrag altijd eerst medische oorzaken uit te sluiten! Ook al is de pijn behandeld, de eerder gelegde negatieve associatie met het geluid kan blijven bestaan. Daarom is begeleiding van een gedragsdeskundige steeds aangeraden om het totale plaatje te bekijken en aan te pakken.


Hoe kan ik mijn hond helpen?

Eerst en vooral wil ik iets heel duidelijk maken: ANGST KAN JE NIET BELONEN, STEUN JE HOND!!!
Nog al te vaak wordt er gezegd dat als je hond bang is en steun bij jou komt zoeken dat je hem niet mag aaien of sussen want dat je dan zijn angst beloont. Angst is een emotie en emoties kan je gewoonweg niet belonen, gedrag daarentegen wel. Dus waarom zou je je hond niet belonen omdat hij steun bij jou komt zoeken? Je hoeft hem daarom ook niet te gaan betuttelen want het is wel de bedoeling dat je hond er leert mee om te gaan. Medelijden alleen zal hem hiermee niet helpen.

Bij angst voor geluiden zoals vuurwerk denken veel mensen onmiddellijk aan supplementen of angstremmende medicatie vooral als het gedrag zeer ernstig is. Dit kan een noodoplossing zijn maar uiteindelijk is het de bedoeling dat je hond zich veilig voelt. Dit kan door middel van gedragstraining onder begeleiding van een gedragsdeskundige. Angst verminderen of de emotie veranderen is niet eenvoudig en kost tijd! Daarom is het belangrijk om tijdig te beginnen en dit rustig aan op te bouwen.

Het is eerst en vooral belangrijk om een veilige plek te creëren voor je hond waar hij zich kan terugtrekken. Voor sommige honden kan dit een bench zijn en andere honden voelen zich daar net in opgesloten. Kom hier te weten als heet gebruik van een bench een optie voor jullie is. Om die plek zo perfect mogelijk te maken zal dit wat zoekwerk nodig hebben. Deze plek moet dan ook nog eens aangeleerd worden zodat je hond uit zichzelf hier naartoe gaat als hij zich onveilig voelt. Het is dus ook belangrijk dat je hond altijd toegang krijgt tot deze plaats.

Daarnaast is het ook belangrijk om je hond in een rustig tempo te leren wennen aan de verschillende geluiden en de verschillende geluidsniveaus. Als je hond bang is van vuurwerk dan ga je hem niet onmiddellijk blootstellen aan bommetjes die je naast hem laat afgaan. Dan doet hij de schrik van zijn leven op.

Een veilige plek creëren, starten met de training en dit opbouwen en uitbouwen vergt dus geduld en tijd. Vandaar het advies om er nu reeds mee te starten. Geluidsfobieën komen vaak voor in combinatie met andere gedragsproblemen zoals verlatingsangst of nervositeit. Daarom moeten de andere aanwezige problemen ook aangepakt worden.


Hoe help ik mijn hond tijdens de feestdagen?


Wist je dat 1 op de 5 honden angstig gedrag vertoont bij vuurwerk en dat dit ook de grootste reden is waarom er veel honden uitbreken tijdens oud en nieuw? Daarom is oktober het ideale moment om te starten met je vuurwerktraining want de kans dat je hond er reeds aan wordt blootgesteld is op dit moment nog miniem.

Sinds mei 2019 is het ten strengste verboden om vuurwerk af te steken tenzij je toestemming hebt gekregen van de gemeente. Dit zorgt ervoor dat er minder vuurwerk wordt afgestoken dan vroeger maar sommige mensen houden zich ook niet aan de regels. Daarom geef ik jullie hier enkele tips om de feestdagen aangenamer te laten verlopen voor jullie hond (en het gezin).

Het hebben van een veilige plaats is één van de basisbehoeften van je hond. Naast het creëren van een veilige plek is management ook heel belangrijk. Waar verblijven jullie tijdens de feestdagen? Indien er veel vuurwerk wordt afgestoken in de omgeving van jullie woonst dan kan je ervoor kiezen om de feestdagen op een rustigere locatie door te brengen. Als dit niet haalbaar is, zorg dan dat je hond zo weinig mogelijk wordt blootgesteld aan het vuurwerk: doe gordijnen en rolluiken dicht zodat je hond het vuurwerk minder hoort en ziet. Je kan rustige muziek op de achtergrond laten spelen als white noise.

Plan de laatste avondwandeling een stuk vroeger in zodat je hond nog op zijn gemak zijn behoefte kan doen. Laat je hond ook niet meer loslopen want je hond kan plots schrikken van een harde knal van vuurwerk die te vroeg wordt afgeschoten. Steken ze reeds gans de dag vuurwerk af, rij naar een rustig afgelegen plekje of sla dan beter de wandeling die dag over en laat je hond zijn behoefte in de tuin doen.

Steun je hond als je ziet dat hij bang is. Stel hem gerust met je stem door het geluid te erkennen “het is maar vuurwerk, je bent veilig”. Je kan je hond ook steunen door er gewoon te zijn. Laat je hond dus niet alleen tijdens Oudejaarsavond als je weet dat er vuurwerk in de omgeving wordt afgeschoten. Hij kan namelijk een angst ontwikkelen waardoor hij nooit meer alleen wilt zijn. Ga je hond zeker nooit corrigeren voor het vertoonde gedrag, noch verbaal noch fysiek want dan maak je hem alleen maar banger en leert hij dat jij er niet bent om hem te steunen.

Zorg voor voldoende afleiding op het moment zelf. Tussen 22u en 1u wordt het meeste gefeest. Geef je hond iets lekkers om op te kauwen of aan te likken. Doe een snuffelspelletje samen met je hond. Dit werkt namelijk allemaal stressverlagend. Lees hier meer over het belang van snuffelen.

Kijk ook even naar jezelf! Als je zelf gestrest of bang bent dan zal je hond dit waarnemen. Honden zijn namelijk meesters in het herkennen van lichaamstaal en ze kunnen angstzweet ook ruiken. Je hond kan dan nog banger worden omdat jij bang bent. Probeer dus kalm te blijven en focus je op het helpen van je hond. Dit zal jullie beide helpen. Daarnaast is het ook belangrijk om de lichaamstaal van je hond te leren lezen en begrijpen. Zo weet je wanneer hij jou steun nodig heeft en hoe hij zich voelt.

Je kan gebruik maken van ondersteunende middelen. Denk hierbij aan aromatherapieën, Bachbloesem remedies en eventueel ondersteunende medicatie in het ergste geval. Schakel hiervoor altijd hulp in van mensen met kennis over het gebruik van deze middelen (dierenarts, gedragsdierenarts, holistisch specialist). Je kan namelijk heel veel verkeerd doen met deze middelen als je het niet op de juiste manier aanpakt.

Als laatste punt is het belangrijk om hulp in te schakelen van een gedragsspecialist als je hond een geluidenfobie heeft ontwikkeld. Je moet beseffen dat dit een hele grote impact heeft op het welzijn van je hond en dat het niet vanzelf over gaat. Het kan zelfs met de tijd erger worden omdat je hond gaat generaliseren.

Heeft je hond problemen met vuurwerk of andere geluiden? Contacteer mij voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek en we bekijken samen hoe we dit kunnen aanpakken. Dit kan gaan van eenvoudig tips voor management tot effectieve training om je hond te leren omgaan met zijn angsten. Ik heb ook een gratis webinar op mijn youtubekanaal: "Wat je moet weten over vuurwerkangst". Tijdens dit webinar bespreek ik de 5 do's en don'ts om je hond te helpen als hij bang is van vuurwerk of andere harde geluiden.



Geniet samen van het einde van het jaar!


Lees meer →
Angst kan je niet belonen, steun je hond!

Angst kan je niet belonen, steun je hond!

Het grootste misverstand in hondenland is dat je angst zou kunnen belonen. Wanneer je hond bang is van iets dan mag je hem zeker geen aandacht geven zoals je hond troosten of hem iets lekkers geven. Er wordt nog vaak gezegd dat je de hond op deze manier zou belonen voor het vertoonde gedrag. Daar zit nou net het
misverstand.



Angst is geen gedrag maar een emotie!


Een emotie kan je niet belonen, gedrag daarentegen wel. Gedrag kan aangestuurd worden door angst waardoor je je hond wel angstiger kan maken door negatieve ervaringen. Denk hierbij aan een hond die uitvalt naar andere honden omdat hij bang is. Als je deze hond gaat corrigeren, kan het zijn dat hij nog banger wordt want het zien van die andere hond zorgt ervoor dat hij pijn krijgt (door de correctie die jij als eigenaar geeft). Het kan zelfs zijn dat je hond nog meer agressie zal inzetten net omdat hij nog banger is (dit noemen we angstagressie). Dit kan gericht zijn naar de prikkel maar ook naar jou. Hetzelfde telt voor honden die gedwongen worden om met hun angst om te gaan. Neem de angst van je hond serieus, ga dit zeker niet negeren of bestraffen!

Angst kan je niet erger maken door positieve ervaringen. Je hond zal namelijk niet banger worden van die andere hond als hij op dat moment iets lekkers krijgt of iets leuks mag doen. Je kan in sommige gevallen de angst zelfs juist verminderen door de associatie met iets leuks of lekkers.

Angst is een onvrijwillige emotie die ontstaat doordat je hond zich onveilig of bedreigd voelt bij het waarnemen van een bepaalde prikkel of in een bepaalde situatie. Als je hond zich zo voelt dan zal hij kiezen voor een bepaalde copingstrategie (vluchten, vechten of bevriezen) om letterlijk te kunnen overleven. Je hond hoeft hier niet over na te denken, eigenlijk kan hij op dat moment zelfs niet nadenken omdat hij zich bedreigt voelt.  Het gedrag dat je hond op dat moment vertoont is dus een reflectie van hoe hij zich voelt. Als je op dat moment je hond iets aanbiedt wat hij lekker vindt dan bestaat er een grote kans dat hij deze situatie of die prikkel gaat associëren met iets lekkers. Deze methode wordt heel vaak gebruikt bij de gedragstherapie en we noemen dit counterconditioneren.

Het is natuurlijk niet zo eenvoudig als het nu klinkt. Er zijn namelijk verschillende factoren die je succes bepalen: wat is de angstprikkel, hoe bang is je hond, hoe ver is je hond van de angstprikkel verwijdert, hoe leuk of lekker is datgene dat je aanbiedt,… . Daarom is het beter, als je aan de angst van je hond wenst te werken, dat je begeleiding krijgt van iemand met ervaring over het gedrag en motivatie bij honden.


Angst mag je niet onderschatten!


Als je hond voortdurend in angst leeft dan kan dit een grote impact hebben op zijn leven (zowel mentaal als fysiek). Alle dieren (ook wij mensen) hebben een beetje ‘gezonde’ angst nodig om te overleven. Moesten we niet bang zijn dan zouden we te grote risico’s nemen waarbij we gewond raken of zelfs dood kunnen gaan. Maar te veel stress of angst is ongezond.  Het lichaam maakt namelijk stress-hormonen aan (adrenaline en cortisol). Als je hond voor langere tijd bang is dan kan zijn stressemmer stijgen of zelf overlopen. In het artikel “De stressemmer van je hond” leer je meer over de invloed van stress op je hond. Wanneer de stress zodanig hoog is dan kan je hond niet meer nadenken en gaat hij in overlevingsmodus. Al de nodige energie gaat naar de aanmaak van adrenaline en cortisol om te kunnen overleven. Op dat moment kan je hond ook niet meer nadenken waardoor hij niet meer bereikbaar is. Met als gevolg kan hij dus ook niet leren dat de angst niet realistisch is of dat hij zich anders kan gedragen.

Dwing je je hond dus om er maar gewoon mee om te leren gaan dan kan dit hele nare gevolgen hebben voor het welzijn van je hond. Helaas wordt deze methode nog heel vaak ingezet en dit noemen we dan flooding. Vaak worden deze honden dan ook nog eens gecorrigeerd voor het vertoonde gedrag wat de situatie alleen maar erger maakt. De angst kan voor je hond op een gegeven moment zo ernstig worden dat hij zich volledig gaat afsluiten. Hij de situatie niet meer aan, hij kan er niets aan veranderen dus geeft hij het gewoon op. Dit noemen we aangeleerde hulpeloosheid. Dit zijn bv. de honden die niet meer uitvallen door meermaals gecorrigeerd te worden voor het vertoonde gedrag (een tik, een schok, vastklemmen tegen de grond,…). Helaas ‘werkt’ deze methode om het vertoonde gedrag niet meer te vertonen maar je hond is daarmee niet minder bang. Aangeleerde hulpeloosheid is een zéér ernstige aandoening waarbij je hond er aan de buitenkant rustig uit ziet maar inwendig gaat hij dood.


Steun je hond als je ziet dat hij bang is!


Als wij bang zijn dan gaan we ook steun zoeken bij iemand anders. Gewoon het gevoel dat je er niet alleen voor staat kan er al voor zorgen dat je minder bang bent. Dit geldt ook voor onze honden. Je kan je hond op volgende manieren gaan steunen:

- geef hem aandacht (maar ga niet melig doen)
- vergroot de afstand van datgene waar je hond bang voor is
- laat hem steun bij jou zoeken d.m.v. lichamelijk contact
- geef hem iets lekkers (ter afleiding of als counterconditionering)
- doe iets leuks samen (ter afleiding, dit lukt alleen als je hond nog bereikbaar is)

Als je hond zich gesteund voelt dan voelt hij zich veiliger en daardoor misschien wel minder bang!


Korte samenvatting:


Angst kan je niet belonen maar wel versterken!
Je kan de situatie nog negatiever en beangstigender maken voor je hond door hem te negeren of te corrigeren. Je kan je hond over zijn grenzen trekken door hem te lokken met voer. Lokken of iets leuks koppelen aan de angstprikkel zijn 2 verschillende dingen.

Steun dus je hond als hij je nodig heeft. Jij wilt tenslotte ook gesteund worden door je dierbaren als je ergens bang voor bent. Je hond zal je eeuwig dankbaar zijn en jullie vertrouwensband zal alleen maar sterker worden (waardoor hij misschien met tijd minder bang wordt).

Is je hond bang in bepaalde situaties en weet je niet goed hoe je hem kan steunen? Contacteer mij en ik geef je enkele tips! Wens je hieraan te werken dan kan ik je de gedragsbegeleiding aanraden.


Lees meer →
Je hond is dominant.

Je hond is dominant.

Dit is een zin die vaak wordt uitgesproken onder hondeneigenaren en helaas nog al te vaak gebruikt wordt op hondenscholen. Wanneer je hond 'koppig' is en niet wil luisteren of wanneer hij tegen je begint te blaffen of naar je begint te happen wordt er al heel snel gezegd dat je hardhandiger moet optreden en je niet zo moet laten doen want dat je hond dominant is. Maar kunnen honden wel dominant zijn?


Wat is de definitie van dominantie?

Als we er even het woordenboek bijhalen dan wordt dominantie omschreven als overheersend, de toestand waarin iets of iemand meer invloed of macht heeft dan de rest... . Zoals we dus van mensen zeggen, "hij wil de baas zijn". Als we dit nu toepassen op onze honden hoe uit zich dat dan? Als je hond de eerste door de deur wil gaan of op je bed of de zetel wil liggen dan is hij volgens velen dominant en wil hij de baas zijn in de roedel. Laat zeker je hond nooit als eerste eten want dan staat hij bovenaan de hiërarchie. Dit soort uitspraken hoor je nog veel te vaak in hondenland maar niks is minder waar. Je hond wil helemaal niet de baas zijn, hij wil gewoon naar buiten omdat hij dringend moet plassen of hij ligt liever in de zetel omdat dit comfortabel is.

De dominantietheorie wordt nog veel te vaak naar boven gehaald bij het trainen en opvoeden van honden. Vooral als we dan spreken over de opvoeding van waak- en/of verdedigingsrassen zoals Mechelse Herders. De kijk op dominantie en rangorde bij honden is de afgelopen decennia serieus veranderd. Honden zijn afstammelingen van de wolven en voor heel lang heeft men gedacht dat wolven volgens een rangorde systeem werkten met een alphaleider die het voor het zeggen had. Men dacht toen ook dat elke wolf continu bezig was om te proberen die rol over te nemen. Deze denkbeelden zijn tot stand gekomen omdat ze wolvenroedels observeerden in gevangenschap. Als je een beetje verstand hebt dan weet je dat 1 groep gevangenen geen realistisch beeld geeft over de manier van leven in de echte wereld. Helaas werd dat beeld wel tot begin deze eeuw gebruikt als grondslag voor de opvoeding van onze huishonden. Als eigenaar moet je de dominante leider zijn en er zeker voor zorgen dat je hond niet de baas over je wordt. Er wordt aangeraden om fysiek geweld te gebruiken zodat je je hond duidelijk maakt dat hij zich helemaal onderaan de rangorde bevindt en er zeker niet aan moet denken om hogerop te klimmen. Gaat je hond tegen je in, of wil hij niet gehoorzamen, dan moet je hem een por in zijn zijde geven, vastpinnen op de grond of hem op zijn rug gooien. Ondanks dat er heel veel nieuwe inzichten verworven zijn en het ondertussen wetenschappelijk meermaals bewezen is dat de dominantietheorie achterhaald is, zijn er helaas nog heel veel trainers die deze methode hanteren en voorschrijven.


Dominantie en rangorde bij wolven:

Als we het hebben over dominantie en rangorde dan is het belangrijk om een onderscheid te maken tussen beide termen. Dominantie zegt iets over de relatie tussen 2 individuen, rangorde is het complete plaatje tussen alle verschillende relaties en statusverschillen in een groep. Als ze deze begrippen dus gingen verder onderzoeken bij de wolven kwamen ze tot volgende veronderstelling: "The concept of the alpha wolf as a 'top dog' ruling a group of similar aged compatriots is particualary misleading. Labeling a high-ranking wolf alpha emphasizes its rank in a dominance hierarchy. However, in natural wolf pack, the alpha male or female are merely the parents. The typical wolf pack should be viewed as a family with the adult parents guiding the activities of the group and sharing group leadership in a system where the female predominates primarily in such activities as pup care and defense and the male primarily during foraging and food-provisioning and the travels associated with hem" - David Mech 
(Mech, L. David 1999 Alpha status, dominance, and division of labor in wolf packs)

Kort samengevat komt het er dus op neer dat wolven in een familie samenleven waarbij de moeder en vader de jongen opvoeden. Het leiderschap wordt gedeeld volgens een systeem waarbij het vrouwtje de leiding neemt bij zaken zoals de verzorging en verdediging van de pups en het mannetje de leiding neemt als het gaat om voedselverwerving en het zoeken naar eten. Er heerst dus een bepaalde vorm van 'dominantie' als de bronnen (zoals voedsel of de pups) een hogere motivatie geven om die te pakken te krijgen en/of te behouden. Vooral bij dieren die in groep in het wild leven is een goede taakverdeling en samenwerking nodig om te kunnen overleven. Het is dus logisch dat strijd en conflicten zoveel mogelijk worden vermeden!


Dominantie en rangorde bij honden:

Honden en wolven zijn nauw verwant aan elkaar maar ze zijn niet dezelfde wezens. Honden zijn gedomesticeerd  en geselecteerd voor bepaalde kwaliteiten. Ze hebben zich meer aangepast aan het samenleven met de mens. Als we kijken naar dominantie bij honden dan wil dit zeggen dat honden 'dominant gedrag' kunnen vertonen over zaken die voor hen waardevol zijn (denk hierbij aan voedsel, hun eigen rustplaats of een lievelingsspeeltje). Status of rangorde speelt hierbij geen rol! Agressie is daardoor ook geen teken van dominantie. Wanneer een hond honger heeft of zich onveilig voelt, kan het zijn dat hij sneller agressie zal inzetten omdat dat voedsel op dat moment belangrijk voor hem is. Honden die agressie inzetten zijn daarom niet dominant en willen zeker niet de baas over je spelen. De alphatheorie of dominantietheorie mogen we dus niet gebruiken als uithangpunt voor de opvoeding van onze honden. Het is belangrijk dat we een goede band opbouwen met onze hond gebaseerd op wederzijds vertrouwen. We moeten onze hond begeleiden en ondersteunen waar nodig.

Er bestaat wel zoiets als formele dominantie en rangorde onder honden onderling maar niet tussen de mens en de hond. Die 'dominantie' en rangorde zie je meer bij groepen straathonden. Dit soort signalen zorgt ervoor dat conflicten opgelost worden met zo weinig mogelijk risico's. De rangorde wordt dus meer bepaald door een hoge of lage houding en actieve onderwerping maar niet door het inzetten van dreig- of aanvalgedrag. De onderwerping wordt ook vrijwillig gegeven door de lagere in rang en niet afgedwongen door de hogere.


Dominantie tussen eigenaar en hond:

De vraag blijft natuurlijk in hoeverre statusbepaling aanwezig is in de relatie tussen mens en hond en of de daarbij behorende signalen een rol spelen. We weten dat dominantie en status een belangrijke rol spelen in de relatie tussen mensen. Plaats een groep onbekenden bij elkaar en binnen de minuut zal er reeds duidelijk worden wie het voortouw zal willen nemen en wie zal volgen. Ook wij gebruiken hiervoor bepaalde houdingen en gedragingen. Dominante personen steken hun hoofd in de lucht en de borst vooruit, ze maken zichzelf groter terwijl onderdanige mensen zich juist kleiner zullen maken. Aangezien honden meesters zijn in het lezen van onze lichaamstaal kunnen zij deze signalen waarschijnlijk ook wel correct interpreteren en zelf statussignalen laten zien naar de eigenaar. Denk maar aan een zwabberkwispel en een lage houding tijdens het begroeten. Een hoge zelfzekere houding van de eigenaar zal dus waarschijnlijk ook helpen om een hoge status uit te stralen. Zoals we nu ondertussen al weten is agressie geen statussignaal dus heeft het geen zin om agressie in te zetten door middel van correctie of fysieke straf (zoals een ruk aan de lijn, een stamp in de zijflank of neerpinnen op de grond). Het leidt tot onnodige stress bij je hond en als hij zelfzeker genoeg is kan je hond met agressie terug reageren waardoor er bijtincidenten ontstaan. Het gebruik van straf of je hond corrigeren is daarom nooit goed voor het opbouwen van een goede vertrouwensrelatie.

De woorden dominantie en roedel worden vaak als excuus gebruikt om de hond hardhandig aan te pakken. Als we even goed nadenken en kijken naar deze manier van opvoeden wat gebeurt er dan? Wat leert je hond als jij hem gaat corrigeren? Hij leert zeker niet wat er wel van hem verwacht wordt en/of hoe hij met de situatie moet omgaan. Je maakt je hond bang of je doet hem pijn dus hij leert dat jij niet te vertrouwen bent! Hij zal er dus alles aan doen om dit te vermijden en als je hond heel bang is, kan hij zelfs bevriezen en niks meer doen. Wij willen als mens steeds overal controle over hebben want het streven naar macht en status is iets typisch menselijk. Waarom moeten we dit dan gaan projecteren op de dieren? Wij kunnen maar gokken hoe dieren onderling leven maar nog geen enkel dier heeft het ons letterlijk uitgelegd.


Communiceren i.p.v. domineren!

Je weet nu ondertussen dat honden ons niet willen domineren maar wat doen ze dan wel? Honden communiceren! Ze communiceren met heel hun lichaam hoe ze zich voelen en wat ze willen. Daarom moeten we kijken naar de individuele hond met zijn eigen karakter. Het gedrag dat je hond vertoont wordt gestuurd door zijn emotie en door zijn leerervaringen vanuit het verleden. We kunnen geen algemene gedragsregels opstellen voor alle honden want elke situatie is anders en ook nog eens anders voor elke hond. Wel kunnen we onze honden gaan sturen voor hun veiligheid. Denk maar aan het als eerste door de deur gaan. Als jij als eerste door de deur gaat en je hond laat wachten dan ben je zeker dat er buiten geen gevaar voor hem is (geen loslopende hond, geen fietser waar hij achter kan jagen, geen auto waar hij onder terecht kan komen,... .

Er ontstaan wel bepaalde patronen in het gedrag van je hond naarmate hij ouder wordt. Door de ervaringen die je hond opdoet in een bepaalde situatie zal hij een strategie ontwikkelen om met die situatie om te gaan. Denk maar aan een hond die uitvalt aan de lijn naar andere honden. Misschien is hij als pup aangevallen geweest door een loslopende hond en wil hij deze ervaring niet meer meemaken. Hij heeft ondertussen geleerd als hij naar honden blaft en gromt dat ze dan uit zijn buurt blijven. Ziet je hond nu een andere hond dan gaat hij onmiddellijk blaffen en grommen zodat hij zeker is dat deze hond hem geen pijn kan doen. Het is niet de drang naar macht die het gedrag van je hond bepaalt maar wel de drang naar voorspelbaarheid. Voorspelbaarheid zorgt ervoor dat je hond zich veilig en op zijn gemak kan voelen. Het zijn dus de onderliggende emotie, de motivaties en de gevolgen van het vertoonde gedrag die bepalend zijn voor hoe je hond zich zal gedragen in een bepaalde situatie.

Als je hond dus ongewenst gedrag vertoont dan ga je op zoek naar de oorzaak. je doet niet aan symptoombestrijding door een negatieve reactie te geven op het gedrag dat je hond vertoont. Daar tegenovergesteld ga je op zoek naar antwoorden op de vragen waarom vertoont mijn hond dit gedrag en wat wil hij mij duidelijk maken.

Weet je niet waarom je hond bepaalt gedrag vertoont?
Wens je hier antwoorden te krijgen en mee aan de slag te gaan?
Boek dan een gedragsonderzoek en ik help jullie verder!

Leiderschap betekent dus niet 'de baas zijn over je hond' maar wel je hond (bege)leiden. Wees duidelijk en consequent zodat je hond begrijpt hoe hij zich moet/mag gedragen. Stel regels op en handhaaf die met zachte hand.  Je neemt je verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat je hond en zijn omgeving veilig is. Zo leert je hond dat hij jou kan volgen omdat je te vertrouwen bent en het beste met hem voor hebt.
Lees meer →
Wat komt er allemaal kijken bij de adoptie van een hond?

Wat komt er allemaal kijken bij de adoptie van een hond?

Jaarlijks komen er meer dan 50000 dieren terecht in het asiel dus zeker meer dan keuze genoeg om een toffe hond te vinden. Je wilt je nieuwe huisgenoot natuurlijk de best mogelijke start geven dus laat ons even kijken wat er allemaal belangrijk is betreffende de adoptie van een hond.


Bij welke instantie ga je langs?


Het eerste waar je moet over nadenken is als je kiest voor een hond vanuit eigen land of het buitenland. Beide honden zullen een rugzak(je) dragen maar de hond uit het buitenland heeft het meestal nog net iets moeilijker om zich aan te passen. Hou rekening met de 'bagage' van de hond! Stel jezelf de volgende vragen:
- Wat heeft hij meegemaakt in zijn vroegere leven?
- Heeft hij gedragsproblemen?
- Heb je genoeg kennis om met deze problemen om te gaan?
- Kan je de juiste begeleiding inschakelen?
Deze vragen zijn belangrijk om over na te denken alvorens je dergelijke hond in huis haalt.

De meeste tijd van de vrijwilligers wordt gespendeerd aan het verzorgen van zowel de honden als hun onderkomen. Als er wat tijd over is dan wordt er even aandacht gegeven, gewandeld of met de honden gespeeld. Het opstellen van een uitgebreide gedragsbeschrijving blijft dan ook achterwege. Heb dus een kritische blik en laat je niet zomaar overhalen door dat schattig snoetje.

Wanneer een hond uit het buitenland komt, is het belangrijk om ze te testen op buitenlandse ziekten. Bij alle honden is de gezondheid belangrijk dus kijk of ze ooit medische problemen hebben gehad. Schaf GEEN
HOND AAN VIA HET INTERNET !!!! De belangrijkste reden is dat mensen niet hoeven te zijn wie ze beweren te zijn. Handelaren, broodfokkers en andere criminelen zijn ontzettend gewiekst. Meestal weet je niks over de
achtergrond van de hond en zijn de gegevens incorrect. Zorg ook dat je steeds een paspoort krijgt. Veel broodfokkers hebben een gat in de markt gevonden (zowel in het binnen- als het buitenland) waardoor veel zieke of ondergesocialiseerde pups worden verkocht.De papieren worden meestal ook vervalst en er wordt gelogen over de leeftijd. Doe dus opzoekingswerk vooraleer je je laat verleiden door die puppy-oogjes!


Waar moet je op letten bij de adoptie van een hond?


De organisatie die de adoptie regelt, moet een goede kennis hebben van hondengedrag. Het is belangrijk dat ze een zo goed mogelijke match creëren tussen de adoptiehond en zijn nieuw gezin. Dit kan enkel door inzicht te krijgen in het leven van de toekomstige adoptanten en kritisch te kijken als dit matcht met de noden van de hond.

Er moet een goede begeleiding en na opvolging zijn want de adoptie van een buitenlandse hond is niet te onderschatten. Deze honden ondergaan een échte cultuurschok waardoor ze zéér angstig en onzeker kunnen zijn.
Een hond uit het buitenland heeft meer specifieke aandachtspunten dan een adoptiehond uit eigen land. Hou hier rekening mee en bereid je voor. Ook als je een hond adopteert uit eigen land dan blijft het belangrijk dat er goede na opvolging is zodat eventuele problemen met het gedrag van de hond aangepakt kunnen worden.

Let op de voorwaarden en lees goed het contract. Als iets niet duidelijk is of je hebt er twijfels over, aarzel niet om meer uitleg te vragen. Een goede instantie zal die met plezier geven. Sommige instanties eisen bv. dat de honden gesteriliseerd worden voor 1 jarige leeftijd. Besef dat dit nog een traumatische ervaring is dat de pup moet ondergaan!

Laat je niet afleiden door mooie plaatjes en zielige praatjes. Zorg dat je een uitgebreide profielschets krijgt over het gedrag van de hond zoals jachtdrift, socialiteit, onafhankelijk,...

Bespreek de adoptie van een hond met het ganse gezin want iedereen zal deel uit maken van de opvoeding en het samen leven met de hond. Zorg dat iedereen er 100% achter staat en aan dezelfde kant van het touw trekt.


Wat zijn mogelijke gedragsproblemen van de hond?


Elke hond kan gedragsproblemen ontwikkelen maar bij herplaatste honden is het risico op bepaalde problemen groter zoals:
- moeite met alle prikkels uit de omgeving
- overstrest of overprikkeld zijn
- bang zijn voor vreemde mensen en honden (wat zich kan uiten in vluchtgedrag of agressie)
- prooigedrag t.o.v. katten of verhoogd jachtinstinct
- waaks gedrag
- verlatingsangst

Dit wil niet zeggen dat alle honden dit automatisch zullen laten zien. Sommige honden kunnen zich perfect aanpassen en hebben hier geen problemen mee. Het is wel beter om voorbereid te zijn en hier rekening mee te houden.

Daarom enkele tips hoe je dit het beste kan voorkomen:
- Stel je verwachtingen bij. Hoe minder je verwacht van de hond, hoe meer hij jou kan verrassen met wat hij wel
  reeds kan.
- Ontvang de 1ste maand geen bezoek en laat de hond aan jullie en de omgeving wennen.
- Regelmaat en voorspelbaarheid zorgen voor rust.
- Veiligheid boven alles! Zowel tijdens het transport, als in huis, als tijdens de wandeling.
- Creëer een veilige plek in huis met weinig prikkels en waar geen mensen passeren. Dit is de rustplaats van uw
  hond.
- Wandel de 1ste maand dezelfde route. Zo leert de hond de weg naar huis kennen. Dit klinkt saai voor ons maar is
  het absoluut niet voor de hond, denk maar aan al de geuren dat er zijn.
- Laat de hond vooral veel snuffelen. Snuffelen verschaft informatie en is nog eens stressverlagend voor de hond.
   Gouden tip: snuffelen is vermoeiender dan kilometers wandelen! Lees hier meer over het belang van snuffelen.
- Zorg dat er de 1ste maand steeds iemand aanwezig is bij de hond. Bouw het alleen blijven rustig op.
- Maak nooit gebruik van correcties zoals roepen, trekken aan de lijn, slipketting of stroomband,... . Dit zorgt er enkel
   voor dat de hond nog banger wordt en mogelijks agressie zal inzetten t.o.v. jou of vreemden.
- Gun hem de nodige tijd en rust en voldoe in zijn basisbehoeften. Hier lees je meer over de basisbehoeften.

Ooit al gehoord over de regel van 3?

Misschien heb je al over deze regel gehoord. Ik heb het niet over wiskunde maar over de aanpassingsperiode van een geadopteerde hond.De regel van 3 gaat over de verschillende fases die een adoptiehond moet doorlopen vooraleer hij zich gelukkig en veilig voelt in zijn nieuw gezin.

Fase 1: Decompressie
De 1ste 𝟯 𝗗𝗔𝗚𝗘𝗡 heeft de hond de tijd nodig om alle stress te kunnen ontladen. De stress van het asiel en de herplaatsing vragen veel energie van een hond. Lees hier meer over de invloed van stress. Hij heeft deze 3 dagen dus nodig om terug tot rust te kunnen komen en zijn batterijen terug op te laden. Ga in het begin nog niet te veel gaan wandelen maar laat hem genieten van de
rust.


Fase 2: Vertrouwen en het creëren van een band.
De hond heeft de 1ste 𝟯 𝗪𝗘𝗞𝗘𝗡 de tijd nodig om jullie te leren vertrouwen. In het begin kan hij nog angstig of onzeker zijn! Hij moet weten dat jullie hem niet zullen verlaten of ergens anders dumpen. Het is dus belangrijk om een vertrouwensrelatie op te bouwen en een band te creëren. Dit doe je niet door in een hondenschool te gaan trainen of hem te showen aan al je vrienden! Steun hem als hij bang of onzeker is. Gun hem nog steeds de nodige rust. Zorg voor structuur en voorspelbaarheid, iets wat ze voordien niet hadden. Dit is zo belangrijk voor een hond!

Fase 3: Wie ben ik en wat is mijn plek in dit gezin?
Het duurt 𝟯 𝗠𝗔𝗔𝗡𝗗𝗘𝗡 vooraleer de hond zijn plek vindt in het gezin. Nu heeft hij het vertrouwen dat jullie hem niet zullen verlaten. Hij kent ondertussen ook de dagelijkse routine en de regels. Nu pas voelt hij zich veilig en op zijn gemak. Zijn ware aard komt eindelijk zonder schrik naar boven. Sommige honden zullen nu pas beginnen spelen of affectie vragen. Andere honden kunnen probleemgedrag vertonen omdat ze zich nu zelfzekerder voelen. Is dit het geval vraag dan om hulp! Laat het gedrag niet escaleren of een gewoonte worden!

Heb geen medelijden met de hond maar hou wel rekening met vanwaar hij komt! Hou de regel van 3 in gedachten: 3 dagen, 3 weken, 3 maanden. Voor sommige honden kan het sneller gaan en andere honden zullen meer tijd nodig hebben de verschillende fases te doorlopen. Hou dus ook rekening met elke individuele hond.


Extra begeleiding bij de adoptie van je hond:

Om jullie goed te kunnen voorbereiden op de komst van jullie nieuwe huisgenoot, of ervoor te zorgen dat jullie adoptiehond de best mogelijke start krijgt, geef ik om de zoveel tijd het gratis webinar "Goed van start met je adoptiehond". Tijdens dit webinar kom je o.a. te weten wat de invloed van de aanwezige stress is op je hond, hoe je hem de eerste 3 maanden kan steunen en op welke manier je eventuele gedragsproblemen kan voorkomen (meer info en inschrijven). Kan je er niet live bij zijn dan kan je de opname ook volgen via mijn youtube-kanaal.

Daarnaast specialiseer ik mij ook vooral in (stress)gevoelige- en adoptiehonden waardoor je bij mij ook terecht kan voor adoptiebegeleiding. Tijdens dit traject leer je bij over de invloed van stress en hoe je die kan reduceren. We kijken naar de basisbehoeften van je hond en we verdiepen ons in zijn lichaamstaal. Daarnaast gaan we ook samen rustig leren wandelen.

Ik wens jullie alvast heel veel plezier met jullie nieuwe huisgenoot!
Indien jullie vragen of problemen hebben aarzel dan niet om mij te contacteren voor een gratis en vrijblijvend online kennismakingsgesprek van 30 minuten. Tijdens dit gesprek leren we elkaar beter kennen en bekijken we hoe ik jullie het beste kan helpen.
Lees meer →
Snif snif... het belang van snuffelen.

Snif snif... het belang van snuffelen.

Je hond ziet de wereld met zijn neus.

Honden ervaren de wereld niet op dezelfde manier zoals wij mensen. Helaas staan niet veel eigenaars hierbij stil en zien ze dus het belang van snuffelen niet in. Het is zo belangrijk dat we beseffen welke voordelen het allemaal heeft om je hond te laten snuffelen. Daarom wil ik jullie ogen openen 😉. Wij zien de wereld met onze ogen maar de hond 'ziet' die eigenlijk met zijn neus. De neus van de hond kan het verleden 'lezen', de toekomst 'voorspellen' en onzichtbare dingen ruiken. De neus is het belangrijkste zintuig van je hond en snuffelen behoort tot één van zijn basisbehoeften. Wil je hier meer over leren? Bekijk dan even mijn blog: "De basisbehoeften van je hond".


Enkele wist je datjes over de neus van je hond:

-> Wist je dat een hond een halve theelepel suiker kan detecteren in een olympisch zwembad?

Honden kunnen 1000.000 keer beter ruiken dan een mens. Dus laat ons even dieper in gaan op dit prachtige zintuig van onze hond! Als men kijkt naar de anatomie van de neusholte dan bestaat die bij honden uit 2 delen: het ademhalingsgebied is om te ademen en het olfactorisch gebied is om de geuren te verwerken. 12% van de ingeademde lucht gaat naar het olfactorisch gebied en de andere 88% wordt gebruikt om te ademen. Honden hebben een extra geurorgaan wat we het vomeronasaal orgaan noemen (of het orgaan van Jacobson). Dit orgaan bevind zich bovenaan in de mond en kan feromonen detecteren waardoor ze de emotionele staat van andere dieren herkennen (die van de mens inbegrepen).

-> Wist je dat de neusvleugels van je hond elk afzonderlijk geuren kunnen binnenhalen waardoor ze beter de bron  kunnen lokaliseren?

De hond heeft een hogere ademhalingsfrequentie en door lucht vooraan in te ademen en zijwaarts uit te ademen, kunnen ze bijna continu geur opnemen. Het uitademen creëert zelfs een luchtstroom die ervoor zorgt dat ze nieuwe geuren kunnen opnemen. Bij zeer intens snuffelen kunnen honden de lucht tot op 1 cm van de neus opnemen. De binnenzijde van de neus is bedekt met slijmvlies; Deze vochtige omgeving zorgt ervoor dat honden de geurmoleculen langer kunnen blijven vasthouden.

-> Wist je dat honden ons likken om de geurmoleculen beter op te nemen en zo meer te weten te komen over
waar we zijn geweest?
 
Het reukepitheel (het weefsel dat verantwoordelijk is voor het waarnemen van geur) bevat 150 tot 300 miljoen geurcellen. Iedere geurcel bevat geurreceptoren die de geur vertaald naar de hersenen. Wij ruiken bv. erwtensoep maar door het uitgebreide assortiment aan geurreceptoren dat een hond heeft, kunnen zij elk afzonderlijk ingrediënt ruiken. Een hondenneus kan zich ook specialiseren in 1 bepaald geur waardoor zijn lichaam meer van deze specifieke receptoren zal aanmaken. Daarom worden honden ingezet voor speurwerk! Zo worden ze gebruikt om kankers op te sporen en mensen met corona te detecteren in wachtrijen op de luchthaven.

Geuren in de dierenwereld zijn belangrijk. Via geur kunnen dieren weten als er vijanden of prooidieren in de buurt zijn maar ze hebben ook een sociale functie:

- honden onderzoeken urine en ontlasting van andere honden. Intacte reutjes geven bv. de voorkeur aan loopse 
  teven. Bij het detecteren van urine wordt er zelfs reflexmatig gemarkeerd omdat er een directe neurologische
  verbinding is tussen het reukepitheel en de sluitspieren van de blaas.

- Als een hond erg angstig is dan ledigen ze hun anaalklieren. de exacte functie hiervan is nog niet gekend maar
  iemand die ooit heeft geroken, weet dat het enorm stinkt.

- Het krabben met de achterpoten na het ontlasten heeft ook een communicatieve functie. Via geurkliertjes in de
  voetzolen wordt er info achtergelaten.

- Honden rollen graag in sterke geuren. Men denkt dat dit is om hun eigen geur te maskeren of om informatie over
  de omgeving te delen met groepsgenoten.

-> Wist je dat honden zelfs de tijd kunnen ruiken?

Ze kunnen de tijd traceren door de aanwezige geuren in de omgeving. Terwijl de zon over je huis beweegt, worden er verschillende delen van de ruimte op verschillende momenten opgewarmd waarbij er geur vrijkomt. De verplaatsing van die geuren kan een hond detecteren. Daarom weet hij wanneer het etenstijd is.

In het filmpje  "Hoe zien honden met hun neus" van Alexandra Horowitz wordt er op een eenvoudige manier weergegeven hoe honden ruiken. Ook steeds leuk om samen met de kinderen even te bekijken.


Het belang van snuffelen:

Snuffelen betekent dat je hond aandachtig de geur van iets zal opnemen, dat wil zeggen dat hij tijd nodig heeft om de informatie te verwerken. Snuffelen zorgt voor ontspanning, verlaagd de stress en maakt je hond mentaal moe. Snuffelen is natuurlijk gedrag van je hond dus als hij dit niet mag doen dan geraakt hij gestrest en gefrustreerd. Wat dit doet met je hond, kan je lezen in mijn blog "De stressemmer van mijn hond". Toch hoor en zie ik vaak nog eigenaars protesteren wanneer hun hond weer te lang blijft snuffelen aan een grassprietje, paal of boom. Er wordt getrokken en gesleurd aan de lijn en de hond krijgt een uitbrander omdat hij niet wil volgen. Wij mensen wandelen nu namelijk graag van punt A naar punt B. Een hond daarentegen geniet liever van de beleving onder weg.

Onze behoeften en die van onze hond botsen dus tegen elkaar en dat is jammer want dat sleuren, straffen en berispen heeft zwaardere gevolgen dan je denkt.
 Enkele van deze gevolgen (kunnen) zijn:
- je hond gaat meer focussen op zijn zicht
- je hond wordt onrustig en gestrest omdat hij constant wordt weggetrokken
- je hond wordt bang en onzeker (van jou of van de buitenwereld)

Laat ons nu even kijken naar de vele voordelen wanneer je je hond wel laat snuffelen.

-> Hoe meer informatie je hond kan opnemen, hoe veiliger hij zich voelt:

Ondertussen weten we dat honden informatie opnemen via hun neus. Je kan het vergelijken zoals wij rustig op ons gemak de krant lezen of op internet scrollen. Er is namelijk overal geur! Niet enkel verse geuren zijn interessant voor je hond maar ook oudere geuren. Een plasje van een andere hond vertelt hen iets over zijn geslacht, gemoedstoestand en gezondheid maar ook iets over waar die andere hond is geweest en wat hij heeft gegeten. Op die manier kan je hond in kaart brengen welke honden er in de buurt wonen/leven en of die interessant of 'gevaarlijk' zijn. Vooral voor onzekere honden is dit van heel groot belang! Ze zien de andere hond (of persoon) reeds op verre afstand en ze willen informatie inwinnen. Dit doen ze via hun neus dus je hond kan bv. stilstaan of trager gaan wandelen (zodat hij zich meer kan focussen op zijn neus). Als wij op dat moment gaan trekken dan krijgt je hond dus niet de tijd om de nodige informatie samen te sprokkelen en moet hij overgaan op zijn zicht. Via zijn zicht krijgt je hond andere signalen door (denk hierbij aan de lichaamstaal van de andere hond). Door het selectief fokken en het fokken op uitzicht kan je als hond niet altijd vertrouwen op de lichaamstaal van een andere hond. Een Bulldog of Stafford kan er dan bedreigend uitzien vanwege hun stoere houding. Honden met gekropte oren of staart kunnen er bedreigend uitzien omdat de oren en staart rechtop staan. Dit is één van de vele oorzaken voor uitvalgedrag aan de lijn! Voor alle honden is het dus belangrijk om te kunnen snuffelen maar zeker voor reactieve honden zodat ze minder explosief reageren en betere keuzes kunnen maken. Vertoont je hond uitvalgedrag aan de lijn dan kan ik je mededelen dat ik binnenkort een nieuw traject opstart genaamd: "Fijn aan de lijn".

-> Snuffelen maakt je hond mentaal moe:

Snuffelen is een mentale uitdaging voor je hond waarbij hij zijn hersenen moet gebruiken. 5 minuten intens snuffelen is hetzelfde als 5 km wandelen. Als je hond voldoende heeft kunnen snuffelen (en ook mocht uitsnuffelen) dan is hij voldaan. Het voldane gevoel zorgt ervoor dat je hond zich eenmaal terug thuis rustig gaat gedragen. Is dit niet het geval dan kan het zijn dat zijn adrenaline nog te hoog is van de wandeling en je hem even tot rust moet laten komen met een lekker kauwsnack.

-> Snuffelen werkt stressverlagend:

Tijdens het snuffelen gaat de hartslag van je hond omlaag omdat dit een ontspannende werking heeft. De lengte van de lijn telt hierbij ook mee. Wil je meer lezen over dit onderzoek -> At the heart of the walk. Snuffelen verlaagt ook het cortisolgehalte (of beter bekend als het stresshormoon) in het lichaam van je hond. Daarnaast stimuleert het ook de aanmaak van endorfine, dopamine en oxytocine wat je hond een gelukkiger gevoel geeft. Snuffelen kan hierdoor zelfs een verzachting zijn voor pijn. Het blijkt zelfs hoe intenser honden snuffelen, hoe lager de stress wordt. Uitzondering op de regel zijn honden die net gespannen en onzeker worden van al die verschillende geuren. Denk hierbij aan buitenlandse honden of honden die een ernstig trauma hebben meegemaakt.

-> Snuffelen zorgt voor minder getrek aan de lijn:

Jaja, je leest het goed! Snuffelen zorgt ervoor dat je hond minder gaat trekken. De meeste eigenaars wandelen met een te korte lijn waardoor de hond continu moet trekken als hij een geurtje interessant vindt. Sta er ook even bij stil dat wij onze honden eigenlijk ook leren trekken! Vaak wordt er een flexilijn gebruikt tijdens het wandelen omdat dit gemakkelijk is. Waar jullie echter niet bij stilstaan is dat je hond moet trekken om vooruit te komen. Daarnaast moet alles voor ons ook altijd snel gaan dus honden trekken ook aan de lijn omdat alles sneller zou gaan. Het trekken is voor ons vervelend en ongewenst maar wat doen wij als de hond weer eens blijft staan? Inderdaad, trekken aan de lijn. Wandel de volgende keer dus met een langere, vaste lijn (liefst van 3 meter) en kijk hoe rustig jullie kunnen wandelen!


Laat je hond snuffelen!

Biedt je hond dus dagelijks mogelijkheden om te kunnen snuffelen. Je kan dit doen tijdens een snuffelwandeling (of sniffari). Dit is een wandeling (het liefst met harnas) aan een vaste lijn van minimum 3 meter waarbij je hond de route bepaald. Jij staat natuurlijk nog steeds in voor de veiligheid maar voor de rest ligt de keuze bij je hond. Heeft hij zin om aan die ene boom 5 minuten te snuffelen dan blijf je wachten tot hij gedaan heeft. Kijk ondertussen eens hoe je hond zijn neus gebruikt. Je zou nog kunnen verschieten!

Je kan ook andere mogelijkheden aanbieden waarbij je hond kan snuffelen. Dit is dan vooral interessant voor honden die wandelingen nog te moeilijk vinden, honden die vanwege fysieke problemen niet mogen wandelen of als het een regenachtige dag is en jij (of je hond) niet naar buiten wilt. Denk hierbij aan detectie of snuffelwerk. Ik geef ook regelmatig workshops om hiermee kennis te maken. Volg mijn facebookpagina of schrijf je in op mijn nieuwsbrief om hiervan op de hoogte te zijn.

Je kan ook samen met je hond gezellig een snuffeltuin gaan bezoeken. Dit is een afgesloten plek waar je hond in alle vrijheid, ongedwongen en op zijn eigen tempo zijn zintuigen kan gebruiken om de omgeving te ontdekken. Er wordt niet getraind, gelokt of gedwongen maar je hond krijgt de vrijheid om al dan niet op onderzoek te gaan in een veilige omgeving.

Deze tuinen zijn vooral geschikt voor:
- honden die angstig of onzeker zijn
- honden die reactief gedrag vertonen
- honden die blind of doof zijn
- puppy's die de wereld moeten ontdekken

In België, Nederland en andere landen zijn er verschillende snuffeltuinen die je kan afhuren. Enkele van deze tuinen zijn aangesloten bij het Snuffeltuinen Initiatief van Birgitta Geerlings en je kan bij haar ook regelmatig een online webinar volgen om zelf een snuffeltuin te creëren. Meer info kan je vinden op Snuffeltuinen Initiatief.



Veel plezier tijdens jullie volgende (snuffel)avontuur!

Lees meer →
Honden en warm weer, een gevaarlijke combinatie!

Honden en warm weer, een gevaarlijke combinatie!

Zalige tropische temperaturen...

althans voor ons maar voor onze honden kunnen temperaturen boven de 20°C gevaarlijk zijn! Ze kunnen niet zweten zoals wij en hebben ook nog eens een vacht die isolerend werkt. Wist je dat deze isolerende laag ook helpt om warmte buiten te houden?

Hoe herken je oververhitting bij je hond?

Honden hebben geen zweetklieren over hun ganse lichaam zoals wij. Honden verliezen hun warmte via de tong en zweetklieren op hun voetzolen. Ze hijgen om hun temperatuur te regelen. Wanneer de lichaamstemperatuur van je hond 42°C bereikt dan stollen de lichaamseiwitten. Hierdoor wordt het bloed stroperig en kan het minder gemakkelijk door het hart gepompt worden naar de rest van het lichaam. Als gevolg daarvan kan je hond hersenbeschadiging oplopen of zelfs sterven. De normale temperatuur van je hond is 38°C - 39°C. Wanneer je hond het te warm heeft, hangt af van verschillende factoren: leeftijd, ras, conditie, gezondheid, vachttype,... . Vooral brachyceptale honden (kortsnuitige honden) zijn hier zéér gevoelig voor!

Symptomen van een oververhitte hond:
- zijn hartslag en ademhaling gaat sneller
- hij lijkt uitgeput en beweegt sloom
- hij reageert weinig op prikkels en lijkt afwezig
- de binnenkant van zijn oren en lippen voelen te warm aan
- de slijmvliezen van je hond worden rood
- je hond begint overmatig te hijgen/kwijlen en kan hier zelfs door beginnen overgeven
- zijn lichaamstemperatuur zit boven de 40°C

Hoe kan je oververhitting voorkomen?

Vanaf 20°C moet je je hond nog iets meer in de gaten houden en kan je bepaalde activiteiten beter vermijden. Denk hierbij aan lopen, fietsen, apporteerspelletjes,... . Eigenlijk moet je hier zelfs al opletten bij temperaturen die boven de 15°C gaan. Als er warm weer wordt voorspelt dan ga je beter s'morgens vroeg of s'avonds laat met je hond gaan wandelen. Doe dit zeker niet tussen 11u en 15u want dit het warmste moment van de dag. Op deze dagen zal je inderdaad je planning wat moeten aanpassen maar alles voor de gezondheid van onze hond!

Laat je hond vooral niet achter in gesloten, kleine ruimtes zoals een auto, tent of caravan. Blijft je hond alleen thuis dan zorg je er ook voor dat hij over genoeg schaduw beschikt. Nog al te vaak zie ik het gebeuren dat een hond in de auto blijft wanneer de eigenaar boodschappen is gaan doen. Ook al staan de ramen op een kier, je auto kan al snel een oven worden!

Heel vaak scheren eigenaars hun honden in de zomer kaal omdat ze volgens hen dan minder last zouden hebben van de warmte. Doe dit niet! Zoals reeds aangehaald, werkt de vacht van je hond isolerend, ook tegen de warmte. Een hond met een korte vacht (of een geschoren vacht) kan ook veel sneller verbranden omdat zijn huid rechtstreeks wordt blootgesteld aan de zon.

Ga je hond niet afkoelen door hem nat te spuiten, een natte handdoek over hem te leggen of een verkoelingsvest aan te doen. Dit laatste is een nieuwe opkomende trend maar eigenlijk helpt het je hond niet. Door de kou vernauwen de aderen en kan het bloed nog moeilijker circuleren. Maak enkel zijn buik en poten nat als je voor verkoeling wil zorgen. Laat je hond op een koelmatje of een natte handdoek liggen.

Hoe je hond bezig houden tijdens warm weer?

Het is altijd fijn om te weten wat je niet moet doen maar het is ook belangrijk om te weten wat je dan wel het beste kan doen tijdens warme dagen.

Zorg eerst en vooral dat je hond genoeg vers drinkwater heeft. Drinken is net zoals bij ons belangrijk en zeker tijdens warme dagen zodat ze goed gehydrateerd blijven. Onze honden verliezen ook vocht en elektrolyten en zonder goede vochtinname kunnen ze uitdrogen. Honden die niet gemakkelijk drinken kan je andere lekker voedingsmiddelen gaan aanbieden. Komkommer is caloriearm en bestaat voor 95% uit water. Het voordeel van deze knapperige groente is dat het ook nog eens voorzien is van Vitamine C en K, magnesium, calcium en fosfor. Komkommer kan je aanbieden met schil en op zijn geheel of in stukken (afhankelijk van de grootte van je hond). Als je enkel een smaakje aan zijn water wil geven dan laat je komkommerschijfjes een nachtje in het water liggen, haal je de schijfjes eruit en geef je het geïnfuseerde water aan je hond. Watermeloen is nog zo'n lekkere traktatie. Het vruchtvlees is veilig en lekker maar let op dat er geen pitjes in zitten want die zijn giftig voor je hond. Geef watermeloen ook in beperkte mate en zonder schil want anders kan hij last krijgen van zijn maag. Watermeloen en aardbeien bevatten wel meer suiker dus geen niet in overdaad.

Op warme dagen zijn de meeste honden minder actief. Hou het dan ook rustig. Honden die toch af en toe actief willen zijn, kan je leuke snuffelspelletjes of hersenwerkjes aanbieden. Zorg dat de activiteit op een rustig manier kan doorgaan en hou het kort. Beter meerdere keren op een dag iets doen dan 1 lange sessie waarbij je hond uitgeput is.

Je kan op zoek gaan naar leuke zwemplaatsen voor je hond. Let hier gewoon op dat je dit ook niet te lang doet want zwemmen is ook een intensieve activiteit ook al zit je hond in het water. Bij het uitkiezen van de zwemplek moet je ook vooral opletten voor blauwalgen! Dit is een blauwgroene of roodbruine olie-achtige laag die op stilstaand water drijft. De lever en het zenuwstelsel van je hond kunnen hierdoor beschadigd worden.

Ga je wandelen met je hond, check dan altijd even de grond. Leg je handrug (de bovenkant van je hand) voor 5 seconden op de grond, voelt die warm aan dan is het te warm voor je hond en kan hij zijn poten verbranden! Tijdens de dag kan je de uitlaatmomentjes kort houden. Laat je hond even buiten in de tuin of ga naar een veldje in de schaduw. Zorg dat je hond zoveel mogelijk op gras kan wandelen.

Hoe kan je voor extra verkoeling zorgen?

Verzorg de vacht voor het warme weer. Dit wil niet zeggen dat je je hond moet scheren maar borstel losse haren weg. De meeste honden zitten in hun 2de rui tijdens de zomer en al die losse haren zorgen voor extra warmte. Let op honden met dunnen haren of kale plekken, die kan je het best insmeren met zonnecrème want ook de huid van je hond kan verbranden. Heeft je hond een vacht die geschoren of geknipt moet worden, zorg dan dat zijn vacht niet korter is dan 1,5 à 2 cm.

Voorzie koele plekken in huis en laat je hond niet te lang in de zon liggen. Sommige honden zijn échte zonnekloppers maar ook die kunnen oververhit geraken. Blijft het warm in huis dan kan een ventilator ook voor extra verkoeling zorgen. Plaats hem ergens waar je hond ook van de frisse wind kan genieten.

Heb je een waterrat? Dan kan je een kinderzwembad in de tuin plaatsen en samen leuke waterspelletjes spelen. Er bestaan water-absorberende speeltjes die hier geschikt voor zijn. Je kan ook voertjes in het bad strooien en laat je hond ze maar opvissen. Wist je dat er ook speciale waterfonteinen bestaan voor je hond? Je kan het zo zot niet bedenken of ze hebben het uitgevonden.

Heb je er al eens op gelet dat sommige honden een put in de tuin graven en zich hierin nestelen tijdens warme dagen? Dit is omdat de aarde het koelste is. Hoe dieper hij graaft, hoe koeler de grond.

Geef een ijsje aan je hond. Ik heb het dan niet over ijs voor mensen want dit is gemaakt van koemelk en bevat lactose wat voor sommige honden moeilijk verteerbaar is, ook bevat het te veel suiker. Ook de zogenaamde light varianten zijn slecht voor je hond want die bevatten zoetstoffen die gevaarlijk en zelfs dodelijk zijn! Wees inventief en maak zelf je hondenijsjes door kongs of bakjes op te vullen met youghurt, pindakaas, kokosolie, fruit, brokjes die je in water weekt, leverpaté... . Af en toe een ijsblokje tomaat is zelfs goed tegen tandsteen. Geef de ijsjes nooit rechtstreeks vanuit de diepvries want je hond kan er met zijn tong aan blijven plakken. Te veel ijs (of koud water) kan voor misselijkheid of diarree zorgen bij je hond. Let op voor honden met een gevoelige maag of aanleg voor maagtorsie zoals de Ierse Sette, Dobermann en de Basset. Een 'verantwoord' hondenijsje is een leuk en verfrissend hersenwerkje tijdens warme dagen.

Wil je zelf een terrasje doen of lekker de toerist uit hangen? Laat je hond dan thuis in een koele omgeving en zorg dat er af en toe iemand gaat kijken of alles in orde is. Je kan ook steeds een beroep op mij doen als hondenoppas.
Dan kan je zelf genieten van je vakantie,  in de zon liggen of een terrasje doen. Ondertussen blijft je hond veilig thuis en kom ik voor de verzorging of entertainment.

Lees meer →
Met de hond op vakantie.

Met de hond op vakantie.

Samen genieten van een welverdiende vakantie.

We zijn reeds halverwege het jaar, de dagen worden weer langer en de zon laat zich vaker zien.
De zomer is in aantocht, we hebben genoeg gewerkt dus het is tijd voor een deugddoende vakantie.
Onze hond(en) maken deel uit van het gezin dus die gaan natuurlijk mee. Hierbij denken we aan een wandelvakantie waar jullie heerlijk samen de poten kunnen strekken en de natuur verkennen of een strandvakantie waarbij jullie een ganse dag langs het water vertoeven. Reizen met een hond is natuurlijk een extra factor van stress (voor zowel jezelf als voor je hond). Daarom is het belangrijk dat jullie goed voorbereid zijn zodat jullie van een zorgeloze vakantie kunnen genieten.


De planning:

Bij de planning van je reis zijn er een aantal zaken waar je extra rekening mee moet houden omdat je hond mee gaat. Denk hierbij aan het transportmiddel en de bestemming. Het is belangrijk dat honden zijn toegestaan in de accommodatie waar je zal verblijven. Zelfs hondvriendelijke accommodaties houden er soms nog weleens speciale regels op na zoals geen honden op de bovenverdieping of in bed. Mijn persoonlijke favoriet zijn de hondenbungalows van Landal. Heel veel van het nodige materiaal is reeds aanwezig zoals verhoogde eet- en drinkbak, een bench, een hondenmand en een omheinde tuin. Op de meeste parken zijn er ook extra faciliteiten aanwezig voor je hond zoals een hondendouche en een losloopweide.

Bekijk ook even de regels van de bestemming. In Europa gelden in het algemeen overal dezelfde regels maar sommige landen vragen net nog iets extra. Met een hond moet je ook niet naar een bestemming gaan waar het 40°C is. Er is een groot verschil tussen op reis gaan met de auto, een vliegtuig of een boot. Bereidt jezelf en je hond hierop voor. Persoonlijk zet ik geen hond in het vliegtuig omdat hij niet weet wat hem overkomt en jij er niet bent om hem te steunen als hij het moeilijk heeft. Vooral voor honden die apart in het laadruim moeten, is dit geen genot. Wil je liever met een vliegtuig op reis dan is het misschien verstandiger om je hond thuis te laten. Er bestaan natuurlijk pilletjes die je aan je hond kan geven zodat hij minder stress ervaart tijdens het vliegen maar wil je je hond dit echt aandoen... Wist je dat trouwens dat ik een hondenoppasdienst heb die ervoor zorgt dat je hond veilig thuis kan blijven en ook van een leuke vakantie kan genieten?

Gaat je hond op logement dan is het belangrijk dat hij hier reeds een dag geweest is zodat jullie zeker zijn dat hij er ook plezier aan beleeft. Bezoek de locatie op voorhand en stel belangrijke vragen zoals: zijn er andere dieren aanwezig, krijgt hij toegang tot alle ruimtes, zijn er kinderen aanwezig, waar zal hij slapen,... . Bespreek de regels, die hoeven niet hetzelfde te zijn zoals bij jullie thuis want een hond kan perfect omgaan met verschillende regels op andere locaties (straf hem niet als hij het bij thuiskomst even anders doet, soms kunnen ze het even moeilijk vinden om zich weer aan te passen). Vraag even welke kennis de aanwezige begeleiders hebben: weten ze iets van de lichaamstaal van een hond en hun gedrag? Hoe gaan ze om met onderlinge agressie tussen de honden?,... . Wees kritisch en nieuwsgierig want je wil je hond hier in alle vertrouwen kunnen achterlaten terwijl jullie genieten van de vakantie. Vergeet ook vooral de formaliteiten niet! Geef de gegevens van de vaste dierenarts door en maak een kopie van het paspoort. Zorg ook dat je hond gechipt is en de gegevens up to date zijn. Het is niet de eerste hond die wegloopt als hij zich in een vreemde omgeving bevindt. Wissel contactgegevens uit bij noodsituaties. Vraag ook om af en toe op de hoogte gehouden te worden. Het is nog zo genieten als je een foto of filmpje krijgt van je hond die thuis plezier maakt.
 
Als je hond meegaat op reis dan heb ik hier een handige checklijst zodat jullie niks vergeten.
- hondenpaspoort + vaccinatieboekje (zorg dat het rabiësvaccin up to date is, dit moet min. 21 dagen voor vertrek)
- bench of gordel voor in de auto (in sommige landen zijn de regels strenger dus controleer dit)
- mand, kussen, favoriete dekentje
- draagbare waterfles voor onderweg
- favoriete kauwsnacks, beloningssnoepjes en speeltjes
- EHBO-kit voor je hond
- voeding (Wat ga je geven van eten? Loki krijgt KVV vanuit de diepvries maar op reis lukt dit niet dus dan
  gebruiken wij de stoommaaltijden van Renske.)
- halsband met naamplaatje en telefoonnummer
- wandelharnas
- een verstelbare riem van 3 meter
- een karabijnhaak is altijd handig als je je hond ergens aan wilt vastmaken of als je je handen even vrij wilt hebben
  tijdens het wandelen
- tekentang
- voldoende poepzakjes
- een oude handdoek (voor als je hond vuile poten heeft)

De lijst kan nog veel langer en specifieker afhankelijk van de locatie waar jullie naartoe gaan. Denk hierbij aan een koelmatje, extra wandeluitrusting, eventuele allergieën waar je rekening mee moet houden,... .

De voorbereiding van de reis bestaat niet enkel uit het kiezen van een geschikte locatie en het pakken van de koffers. Heel vaak zijn er nieuwigheden zoals een reisbench of een muilkorf waar je hond nog moet aan wennen. Om de reis zo stressloos mogelijk te laten verlopen is het dan ook beter dat je dit ruim op voorhand doet.
De bench die thuis staat kan niet altijd mee op reis dus in de plaats wordt er meestal gebruik gemaakt van een reisbench. Dikwijls vergeten eigenaars dat de hond hier ook aan moet wennen. Plaats de reisbench dus ruim een week voor vertrek in de omgeving van zijn vaste slaapplaats en laat je hond hierin slapen zodat hij het gewend wordt. Op sommige plaatsen mag je hond niet in bed slapen. Leer je hond dit dan ook reeds thuis aan zodat jullie beide rustig kunnen slapen op vakantie.
Honden die op verse voeding of KVV staan kunnen niet altijd genieten van dezelfde maaltijd zoals ze die thuis krijgen. De ene hond heeft meer problemen met een overschakeling dan de andere. Hou hier rekening mee. Het zou zielig zijn als je hond zich niet lekker voelt of geen eetlust heeft tijdens jullie vakantie.
In sommige landen is het verplicht om een muilkorf te dragen. Zorg dat je een geschikt model hebt zoals een Baskerville waar je hond in kan hijgen, drinken en snoepjes kan aannemen. Let er ook op dat de muilkorf niet tegen zijn neus schraapt want dit zorgt voor wondjes.

Wens je hulp bij het aanleren van bepaalde zaken dan kan ik jullie een adviesgesprek aanraden. Tijdens dit éénmalig gesprek krijgen jullie de tips om dit in goede banen te leiden.



De reis

De voorbereiding is tot in de puntjes geregeld dus nu kunnen jullie met een gerust hart vertrekken op vakantie.

Indien jullie op reis gaan met de auto is het ook
belangrijk dat je hond dit gewend is. Een half uur in de wagen is niet
hetzelfde als een rit van 4 uur. Bouw deze duur dus langzaam op. Hou
deze tips in het achterhoofd om de rit zo aangenaam mogelijk te maken:
- geef geen eten vlak voor vertrek
- stop om de 2u voor een plaspauze
- denk aan de warmte van de zon en voorzie voldoende schaduwrijke plekken
- laat je hond ook enkel aangelijnd uit de auto want je wil niet dat hij op de snelweg terecht komt
- indien je merkt dat je hond toch wat nerveus wordt, kan je altijd hulpmiddelen gebruiken zoals etherische oliën
  die je hond kalmeren

Inspecteer  de accommodatie op hondsvriendelijkheid en veiligheid. Hou hierbij rekening met ontsnappingsmogelijkheden maar ook met wat hij graag doet. Zorg bv. voor voldoende geschikt kauwmateriaal als je weet dat je hond soms graag in meubels bijt. Als je hond thuis op de bank mag bedek de bank dan met een laken zodat hij geen schade aan kan richten met zijn nagels. Bekijk ook even de nabije omgeving: heeft je hond de eerste nachten moeite met slapen en kan hij hierdoor blaffen, hou dan rekening met de buren (verwittig hen of zoek naar een kamer die het verst van hen ligt indien jullie in een koppelwoning of appartement zitten. Bekijk de frisse wandelmogelijkheden of de plassen in de buurt waar je hond even verkoeling kan opzoeken als het warm weer is.

Wanneer de rit goed verlopen is en je een grondige check-up hebt gedaan van jullie locatie is het eindelijk tijd om te genieten. Probeer zoveel mogelijk vast te houden aan de dagdagelijkse routine van je hond. Hiermee bedoel ik de momenten dat hij zijn eten krijgt en de momenten dat hij uitgelaten wordt. Dit geeft bij je hond een gevoel van vertrouwen omdat niet alles plots anders is. Leg zijn kussen of mand op een leuke maar rustige plek in de accommodatie zodat hij hier tot rust kan komen. Laat je hond op zijn gemak ook alles verkennen.

Hou tijdens het plannen van de uitstappen rekening met je hond. Honden zijn niet toegelaten in kerken, musea of waterparken. 1 iemand kan samen met de hond een leuke uitstap doen of buiten wachten terwijl de anderen culturele bezienswaardigheden gaan bekijken. In sommige gevallen kan je de hond ook een uurtje alleen in het verblijf laten maar doe dit zeker niet voor een halve dag.

Hou ook rekening met de warmte. Als je tijdens de zomerperiode in Italië of Spanje op reis gaat is het in de namiddag gemakkelijk 30°C. Dit wil zeggen dat de grond heet is en je hond zijn pootjes dus gemakkelijk kan verbranden. Zoek op die momenten dus schaduwrijke en koele plekken zoals een bos. Je kan ook tijdens de hitte van de dag in jullie accommodatie blijven en het daar gezellig maken. Laat zeker nooit je hond achter in de auto of in een warme tent! De temperatuur kan heel snel stijgen wat ervoor zorgt dat je hond oververhit geraakt.

Vergeet niet om plekken te bezoeken waar je hond ook iets aan heeft. Drukke steden zoals New York of Parijs kunnen een grote impact hebben op onze hond. Op elke hoek van de straat zijn er nieuwe prikkels waar je hond hevig op kan reageren en zo geniet niemand van de reis. Plan dus af en toe ook rustmomenten in. Even naar het strand of een leuke boswandeling maken zorgt ervoor dat je zelf ook gaat ontspannen. Het leven is al druk genoeg dus hoeven we al die drukte niet ook nog eens op vakantie. Tijdens deze dagen moet het stressniveau voor iedereen dus tot een minimum gehouden worden.



Geniet vooral van jullie welverdiende vakantie!


Lees meer →
De rebelse puberhond.

De rebelse puberhond.

De puberteit is één van de moeilijkste periodes in de opvoeding.

Iedereen kent het wel, ze zijn tegendraads, ze hebben bananen in hun oren, ze tonen soms weinig respect naar anderen en ze halen zoveel mogelijk kattenkwaad uit. Je lieverd is veranderd in een helse puber die soms het bloed vanonder je nagels vandaan haalt.

Ik heb het dan niet over je kinderen maar wel over je hond. De puppytijd waarbij je hond enkel oog had voor jou is helaas voorbij. Ook honden hebben een puberfase en die start meestal rond de leeftijd van 6 maand. Hou je vast aan de takken van de bomen want deze fase duurt tot de leeftijd van 3 jaar. Althans bij grote honden want bij kleine rassen ben je ervan af rond de leeftijd van 1,5 jaar. Het enigste moment wanneer je je hond graag zal zien, is wanneer hij slaapt (grapje hé).


Wat zijn de typische kenmerken van een puberende hond?

Net wanneer je het gevoel krijgt dat je pup naar je luistert en gehoorzaam is, heeft hij plots compleet geen aandacht meer voor jou. Er komt een moment waarop je hond plots alle commando's op slag vergeten is, althans zo lijkt het. Soms kan je hond ook eens een mindere dag hebben maar lijkt je hond dagen aan een stuk niet meer te luisteren, dan is de puberteit aangebroken. Schreeuwen of commando's veelvuldig herhalen zal niet helpen (en toch blijven we dit doen).

Er gebeurt zodanig veel in het lichaam van je hond en alle externe prikkels lijken hem te veel waardoor hij dikwijls ongewenst gedrag laat zien. Je hebt het gevoel dat hij telkens weer opnieuw de grenzen gaat opzoeken. Blijf als eigenaar geduldig en wees duidelijk in je verwachtingen. Het corrigeren of straffen van dit gedrag heeft geen zin. Het kan zelfs agressie uitlokken omdat je hond op dit moment in een 2de angstfase komt.

Alle honden gaan door een aantal angstfases in hun leven. Zoals hiervoor aangegeven komt je hond in een 2de en soms 3de angstfase terecht. Die angst vindt meestal plaats rond de leeftijd van 9 maanden en net voorbij 1 jaar. Ze zijn plots onzekerder en angstiger waardoor ze bepaalde dingen veel spannender vinden. Hun privéleges als pup zijn ze ook kwijt dus soms kunnen ze een terecht gewezen worden door een volwassen hond. Dit kan er ook voor zorgen dat je hond schrik krijgt van andere honden. Hou hier dus rekening mee! Als je hond volop in zijn puberteit zit dan is het beter om losloopweides te vermijden. In het algemeen ben ik geen voorstander van losloopweide omdat de meeste eigenaren hun hond letterlijk los laten en er niet meer naar kijken. Een losloopweide is wel geschikt als je met een vaste groep afspreekt waarvan je weet dat de onderlinge karakters (en leeftijd) van de honden samen passen. Maar we wijken uit, dit is een onderwerp voor een ander blog. Angstfases duren ongeveer 2 weken. Zorg dus voor extra veiligheid in deze periode (zowel voor je hond als voor zijn omgeving).


Honden die puberen hebben het zwaar!

Alle veranderingen zowel inwendig als uitwendig kunnen ervoor zorgen dat je hond overprikkeld geraakt. Het wordt hem gewoon te veel en de emmer loopt over. Weet je niet over welke emmer ik het heb? Bekijk dan even mijn blog over de stressemmer van je hond. Zorg dus voor voldoende rust in een prikkelvrije omgeving. Je puber zal een groeispurt krijgen tussen de leeftijd van 3 en 6 maanden. Op dit moment is zijn lichaam dan ook uit balans (de poten zijn groter dan de rest van het lichaam). Het skelet komt volledig tot ontwikkeling tussen de 10 en de 18 maanden wat ervoor kan zorgen dat je hond groeipijnen heeft. Als je hond dus plots gromt of bijt in deze periode wanneer je hem wil strelen, denk dan even hieraan. De eerste loopsheid van een teef kan ervoor zorgen dat ze zich onzeker voelt en daarom meer steun bij jou gaat zoeken. Net voor de loopsheid zal je teef ook agressiever reageren op reutjes om die van zich weg te houden. Net zoals wij, vrouwen kunnen honden ook last hebben van menstruatiepijn. Dit zorgt ervoor dat ze humeuriger of aanhankelijker zijn (minder eetlust kan hier ook een gevolg van zijn). Het testosterongehalte van de reutjes zal tijdens de puberteit 7 keer hoger van niveau zijn dan bij een volwassen reu. Dit kan ervoor zorgen dat je hond sneller agressie zal inzetten en bij hoge opwinding (bv. tijdens spel) kan je hond rijgedrag vertonen. Ja dit heeft te maken met de hormonen maar het heeft niks te maken met seks! Je hond kan ook beginnen happen  of opdringerig gedrag vertonen. Dit heeft niks te maken met dominantie maar wel met de hoeveel stress die hij op dat moment moet verwerken.



Je kan deze periode niet overslaan.

Ook niet door je hond te castreren!
Jullie zullen er samen door moeten dus kan je hem maar beter correct ondersteunen. Elke hond is uniek en vraagt dus een aanpak op maat. Onthou dat het slechts een fase is en dat die ook wel weer zal overgaan. Toch zijn er een aantal adviezen en tips die ik jullie wil meegeven.

Hier ben ik weer met mijn herhaling over de taal van de hond maar ook nu is het belangrijk om zijn taal te spreken. Begrijp vooral zijn signalen van angst zodat je tijdig kan ingrijpen en je hond kan steunen. Tijdens deze periode wordt het echt zoeken naar een goede balans tussen vrijheid en veiligheid. Het is leuk als je hond kan loslopen maar wetende dat hij in deze fase de wereld interessanter vindt dan jou en de helft van de dag bananen in zijn oren heeft, is het toch beter om hem aan een lange lijn van 10 meter te doen. Zo heeft hij nog steeds de vrijheid om te snuffelen waar hij wil maar sta je nog steeds in verbinding met elkaar.

Alles wat je puber nu leert (zowel van gewenst als ongewenst gedrag) zal later een gewoonte worden. Zorg er dus voor dat je je hond de juiste gedragingen aanleert en dat je hem eigenlijk geen ruimte geeft om ongewenst gedrag te vertonen. Dit wil zeggen dat je vooral goed zal moeten kijken naar de juiste invulling van de basisbehoeften van je hond. Leer hem hoe hij op de juiste manier aandacht van jou kan vragen dus vanuit rust en niet als een duracell-konijn die tegen je aanspringt en hapt. In verband met dat happen, kom ik hier verder in het blog op terug. Springt je hond toch tegen jou of bezoek aan, roep dan niet "Neen" of "Laag" op het moment dat hij tegen jou staat. Het woord neen kennen de meeste honden niet omdat dit niet als een commando wordt aangeleerd. We gebruiken het enkel als de hond iets verkeerds doet. Wil je het commando "laag" toch aanleren, zeg het dan wanneer je hond met zijn 4 poten op de grond staat. Lees hier meer over hoe je het beste kan omgaan met honden die probleem hebben met bezoek. De manier hoe je omgaat met het (ongewenste) gedrag van je puber zal een grote invloed hebben op de keuzes die hij later zal maken. Ga je je hond bv. corrigeren omdat hij gromt naar bezoek dan heeft dit gevolgen voor jullie vertrouwensband. Agressie wordt meestal ingezet omdat de hond zich onveilig/bedreigt voelt. Als jij hem nog eens gaat bestraffen dan hoeft je hond niet op jou te rekenen als steun. Hij moet het zelf oplossen dus de kans is groot dat hij de volgende keer nog sneller agressie zal inzetten.


Doe vooral je huiswerk!

De puberteit is een periode waarin veel honden in het asiel terecht komen. De gemiddelde leeftijd van de honden in het asiel is tussen de 8 en de 18 maanden. Pups zijn schattig en koddig maar mensen staan dikwijls niet stil bij de typische raskenmerken. Werkhonden hebben bv. een hoog energiegehalte en hebben dan ook de juiste uitlaatkleppen nodig. Jachthonden gebruiken graag hun neus (voor de jacht) dus voldoe aan deze behoefte op de correcte manier en je hond zal niet trekken aan de lijn als een zot wanneer hij een konijn ruikt. Weet dat je een hond hebt voor heel zijn leven en niet enkel op de leuke, schattige momenten. Honden hebben ook noden en behoeften en als hier niet aan voldaan wordt dan zoeken zij zelf wel een manier (overmatig blaffen, graven, happen, stelen en vernielen,...).

De puberteit bestaat uit 3 fases:
De pré-puberteit start rond de leeftijd van 4,5 maand. In deze periode wordt je hond emotioneel gevoeliger en komen de typische raskenmerken tevoorschijn. Dit is de voorspeller van de puberteit en geeft je reeds een indicatie van wat je kan verwachten. Tussen de 6 maand en de 12 maanden komen de meeste honden in hun puberteit. Dit is afhankelijk van de gezondheid, de grote en het ras. De puberteit kan namelijk uitgesteld worden wanneer je hond ziek is of een lichamelijk letsel opgelopen heeft. Het lichaam gebruikt op dat moment alle energie om te genezen. Tijdens de puberteit wordt je hond geslachtsrijp, voor teefjes wil dit zeggen dat ze loops worden wat dan weer zéér interessant is voor de reutjes. De hormonen nemen het over van het verstand dus de zelfcontrole valt ook dikwijls weg. Heel vaak kunnen pubers ook reageren vanuit impulsiviteit. Rond de leeftijd van 2/3 jaar wordt je hond dan eindelijk volwassen ( mentaal pas rond de leeftijd van 3/4 jaar). Kleine rassen zijn vaak eerder volwassen dan grote. Afhankelijk van het ras kan de ene hond ook langer puberen dan de andere. Zorg dus dat je ook hier voldoende informatie over hebt zodat je weet hoe lang geduld je moet hebben en waaraan je je kan verwachten. Eenmaal je hond volwassen is, zal je merken dat hij opnieuw connectie met jou zal maken. Daarom is het belangrijk dat je ook tijdens de puberteit ervoor zorgt dat er geen breuk ontstaat in jullie vertrouwensrelatie.

Besef dat je hond tijdens de puberteit niet wil proberen om de baas over jou te zijn. Hij is gewoon op zoek naar hoe hij zich moet gedragen in deze nieuwe wereld die voor hem open gaat. Steun hem waar nodig en begeleid hem door het ganse proces. Wist je dat ik ook puberbegeleiding geef? Hier krijg je informatie over de taal van je hond en wat de puberteit precies in houdt. Tijdens de puberfun gaan we samen aan de slag en passen de verworven kennis toe in de praktijk.

Heb je hier nog vragen over of wens je begeleiding bij de opvoeding van je puber?
Neem contact met mij op en ik help waar nodig.

Onthou vooral:
De puberteit is niet voor gans zijn leven, het duurt gelukkig maar even!
Lees meer →
De stressemmer van je hond.

De stressemmer van je hond.

Ooit al eens gehoord van trigger-stacking?

Iedere hond vertoont weleens onstabiel gedrag waarbij hij angstig, reactief of zelfs agressief kan reageren. Hoe vaak hoor je dan niet de zin "Dit heeft hij nog nooit gedaan"? Wel er is een reden waarom je hond net op dat moment zo reageert. Er kunnen zelfs meerdere redenen zijn en het is een grote kans dat de opeenstapeling ervoor gezorgd heeft  dat je hond uitviel. Zijn emmer liep letterlijk over van alle stresshormonen (adrenaline, cortisol,...). Die emmer is altijd met een bodempje gevuld. We hebben altijd een beetje stress nodig om goed te kunnen functioneren. Dit geldt ook voor onze honden.

Stress is een belangrijke oorzaak van gedragsproblemen bij buitenlandse honden of herplaatsers. Ze komen in een vreemde omgeving bij vreemde mensen en de nieuwe eigenaars hebben meestal hoge verwachtingen. De hond krijgt geen tijd om zich aan zijn nieuwe gezinssituatie aan te passen. Met alle goede bedoelingen wordt hij reeds voorgesteld aan vrienden en familie en wordt er een gehoorzaamheidscursus op een hondenschool gevolgd. Lees hier meer over de adoptie van een hond en wat er allemaal bij komt kijken.  In het begin kan alles goed verlopen en na 3 maanden merk je plots dat je hond meer begint te blaffen en/of uit te vallen. Het kan ook zijn dat hij angstiger of onzekerder wordt en zich verstopt of bevriest. Stress speelt hier dus een belangrijke rol en daarom moet je er vanaf dag 1 rekening mee houden. Heb je een buitenlandse hond of komt er een herplaatser in huis? Bekijk dan even de adoptiebegeleiding en start met een goede basis.

Stress kan ook een grote invloed hebben op het gedrag van je puberende hond. Vanaf de leeftijd van 6 maanden tot 3 jaar (afhankelijk van de grootte van je hond) gebeurt er namelijk heel veel in zijn lichaam en de buitenwereld wordt plots heel interessant. Denk maar aan de honden die plots geen commando's meer opvolgen, weglopen of beginnen te happen in de lijn, naar de eigenaar of andere mensen. Lees hier meer over de puberteit bij honden. Heb je vragen of problemen met je puberende hond? Dan kan je ook bij mij terecht voor puberbegeleiding.


Hoe geraakt die stressemmer nu gevuld?


Stress kan zowel positief (eustress) als negatief (distress) zijn. Bij positieve stress kan je denken aan een balspel waarbij je hond heel enthousiast is. Negatieve stress kan ontstaan wanneer de deurbel gaat. Het lichaam van zowel mensen als honden maakt geen onderscheid in positieve of negatieve stress. Wij bepalen als eigenaar (bijna) alles in het leven van onze hond, ze zijn afhankelijk van ons. Deze afhankelijkheid kan stress veroorzaken wanneer er niet wordt voldaan aan de basisbehoeften van je hond. Gebrek aan structuur en voorspelbaarheid kan ervoor zorgen dat je hond stress ervaart omdat hij niet weet wat er zal gebeuren. Gebrek aan keuze of controle kan ervoor zorgen dat je hond gefrustreerd is, wat op zich weer zorgt voor stress. Het is belangrijk dat je hond natuurlijk gedrag kan vertonen zoals snuffelen, kauwen en graven. Wanneer je dit niet toelaat dan kan je hond depressief worden.


Hoe herken ik stress bij mijn hond?

Honden hebben een arsenaal aan subtiele signalen en het is voor ons de kunst om ze als eigenaar te herkennen. Ik kan het niet genoeg herhalen maar verdiep je in de taal van je hond! Observeer en noteer, wordt een expert in het begrijpen en lezen van je hond. Eens je deze kennis in je bezit hebt, kan je ervoor zorgen dat je hond zijn emmer niet overloopt.

Naast die subtiele signalen zoals wegkijken of vertragen van pas, ontstaat er ook een fysieke reactie. Denk maar aan honden die onrustig zijn of plots geen voer meer aannemen. Stress vraagt heel veel energie van het lichaam en dit kan ervoor zorgen dat bepaalde andere functies onderdrukt worden. Langdurige stress kan ook een invloed hebben op het immuunsysteem van je hond, denk maar aan darmproblemen of allergieën. Een stinkende, grauwe vacht kan ook een uitwendig signaal zijn dat je hond te veel stress ervaart (tenzij hij in een dode vis heeft gerold).

Elke hond loopt rond met een onzichtbare stressemmer. De grote van die emmer en hoeveel hij standaard gevuld is, hangt af van hond tot hond. Het is niet omdat je een grote hond hebt dat hij daarom een grotere emmer zal hebben. Er zijn andere factoren die dit bepalen. Sommige honden worden reeds geboren met een kleine stressemmer en bij andere honden kan die emmer verkleinen tijdens de puberteit. Hoe snel die emmer gevuld geraakt, hangt af van zijn levensomstandigheden en de ervaringen die hij heeft meegemaakt. Elke hond kan een bepaalde hoeveelheid dragen maar als die grens wordt bereikt dan loopt die emmer over. Je hond kan hierdoor bevriezen of zich anders gaan gedragen dan normaal. Dit hoeft niet altijd agressief gedrag te zijn, sommige honden bevriezen van angst of vluchten weg. Je denkt nu misschien dat een lege emmer het beste is. Helaas kunnen we dit nooit voorzien. Spanning en stress, zowel positief als negatief, horen nu eenmaal bij het leven.


Hoe kan je een volle stressemmer voorkomen?

Alles begint met het weten waar de grens van je hond ligt (of met andere woorden: wat is zijn treshold?). Vooraleer je dit kan bepalen, moet je eerst weten wat de prikkels zijn die voor onrust of stress zorgen bij je hond. Hou daarom even een dagboek bij en noteer wanneer je een negatieve gedragsverandering ziet bij je hond. Dit kan iets kleins zijn zoals tongelen of het wit van de ogen laten zien tot blaffen en uitvallen. Iets wat voor jou banaal is, kan voor je hond verontrustend zijn. Op het einde van de dag ga je aan al die gebeurtenissen een quotering geven van 1 tot 10. Op het einde van de week geef je een totaal cijfer per dag. Op deze manier hou je ook rekening met de opeenstapeling (trigger-stacking) van stress en weet je wat je hond aan kan. 

Je kan je hond beschermen tegen overprikkeling door hem uit situaties te halen die voor hem spannend zijn. Verander bv. van richting als je een andere hond tegen komt. Ervaart je hond toch een moment van stress, geef hem dan nadien genoeg tijd om terug tot rust te komen! Het stofje cortisol blijft namelijk minstens 4u in het lichaam na 1 stressmoment. Dus ook bij balspel of hondensport (eustress) is het belangrijk dat je hond nadien genoeg tijd krijgt om te rusten. Heeft je hond een drukke dag gehad of beleefde hij veel stressmomenten? Gun hem dan een dag (of soms meerdere dagen) om terug tot zichzelf te komen zodat die emmer minder vol zit.

Activiteiten die hierbij kunnen helpen zijn:
- kauwen
- likken
- snuffelen
- slapen
- massage
- decompressiewandeling


Merk je dat je hond stress ervaart en wens je hieraan te werken?
Boek een gratis en vrijblijvend online kennismakingsgesprek en we bekijken samen hoe we die stress-emmer van jou en je hond kunnen leger maken.
Lees meer →
De basisbehoeften van een hond.

De basisbehoeften van een hond.

Net zoals mensen hebben honden ook basisbehoeften.

Als hondeneigenaars proberen we een zo goed mogelijke balans te vinden tussen onze eigen noden en die van onze hond. Als we spreken over de basisbehoeften van onze hond dan denken velen onder jullie aan rust, voeding en uitlaten/spelen. Het invullen van die basisbehoeften klinkt zo eenvoudig. Je geeft hem een plaats waar hij kan slapen, je voorziet brokken en water, en je zorgt voor een plek waar hij zijn behoefte kan doen. Voilà, zijn basisbehoeften zijn ingevuld...

Een hond heeft echter nog meer nodig dan enkel dat. Sommige honden zijn een schoolvoorbeeld voor hun ras en anderen zitten er mijlenver van. Elke hond is een individu met zijn eigen noden en behoeften. Als we het hebben over de basisbehoeften van de hond dan kunnen spreken over 2 grote indelingen: de lichamelijke basisbehoeften en de emotionele basisbehoeften.


Lichamelijke basisbehoeften:

De eerste basisbehoeften zijn voor elke hond gelijk:
- vrij van pijn en ongemak
- vrij van honger en dorst
- vrij om normaal gedrag te vertonen
- vrij van angst en distress

Wat betreft de voeding is het belangrijk om te kijken welke soort voeding je geeft en wat de kwaliteit ervan is. Het ene merk is het andere niet dus lees ook even wat erin zit. Bij voorkeur geef je je hond 2 keer per dag eten. Dit hoeft niet altijd gewoon in zijn eetbak te zijn. Laat hem er soms ook eens voor werken door zijn brokken uit te strooien op het gras wanneer het mooi weer is, ze te verstoppen in een snuffelmat of een voederbal. Op deze manier voldoe je ook al een stukje aan de mentale behoeften van je hond. Let hierbij wel op dat je hond niet reeds gestrest is want stress tast ook de spijsvertering aan dus dan geef je beter kleinere porties over meerdere keren in zijn eetbak.
Laat je hond vooral in alle rust eten en probeer nooit om zijn voeding weg te nemen als hij bezig is. Dit is de grootste oorzaak van bezitsagressie.

Water is van vitaal belang om het lichaam gezond en in goede conditie te houden. De behoefte aan water is afhankelijk van verschillende factoren zoals de omgevingstemperatuur en de hoeveelheid activiteit. Ook na het kauwen heeft je hond behoefte aan vers water. Hou ook rekening met het soort drinkbak. Gevoelige honden hebben dikwijls problemen met metalen, emaille of RVS drink- en eetbakken. Dit vooral vanwege het geluid wanneer die op de grond wordt gezet of wanneer ze er met hun halsband tegen slaan. Denk ook aan een verhoging voor oudere honden of honden die gewrichtsproblemen hebben. Laat je hond ook gerust uit de vijver, regenplassen en fonteinen drinken. Elk soort water heeft een andere samenstelling en smaak. Laat je hond enkel niet drinken van verontreinigd water. Water dient altijd beschikbaar te zijn en moet regelmatig ververst worden.

De invulling van de fysieke en mentale activiteiten is voor elke hond anders. Elke hond heeft wel nood aan snuffelwandelingen en regelmatige afwisseling in de activiteiten. Hoe dit wordt ingevuld en hoeveel tijd je hieraan besteedt, is afhankelijk van de hond die je voor je hebt. Een werkras (Border Collie, een Cattle Dog,... en alle herders) heeft meer uitdagingen nodig dan een gezinshond (Golden Retriever, Cocker Spaniel, Cavalier,...). Met uitdagingen heb ik het dan niet over lange wandelingen maar vooral over mentale stimulatie. Deze rassen zijn oorspronkelijk gefokt om een taak uit te voeren zoals het domein bewaken of vee drijven en hoeden. De dag van vandaag moeten veel van deze rassen geen taken meer uitvoeren en zijn ze gewoon leuk als 'gezinshond'. Hier kan het dan ook nogal eens mislopen omdat de eigenaars niet voldoen aan de mentale behoeften van hun hond. Daarom zullen ze zelf op zoek gaan naar een activiteit om hieraan te voldoen zoals overmatig blaffen, graven, obsessief gedrag, jagen achter auto's en fietser,... .

Rust is ook een belangrijk basisbehoefte van je hond. Een hond heeft rust nodig om dingen te kunnen verwerken en om zijn batterijen terug te kunnen opladen. Wist je dat een gezonde hond gemiddeld 16u per dag slaapt?! Een pup heeft zelfs nog meer rust nodig om alle opgedane prikkels te kunnen verwerken. Slaapgebrek heeft een groot effect op het gedrag van je hond. Het heeft een invloed op zijn leervermogen, zijn concentratie en zijn geheugen maar ook op zijn afweersysteem en zijn gemoedstoestand. Wij zijn ook prikkelbaarder als we niet goed geslapen hebben.


Emotionele basisbehoeften:

Elke hond heeft nood aan veiligheid, steun en structuur. In veel situaties kan een hond niet vluchten omdat wij ze beperken in hun mogelijkheden (ze hangen aan de lijn of ze zitten in huis). Daarom moeten wij zorgen voor hun veiligheid! Dit kan je doen door de hond een veilige plaats aan te bieden in huis en ervoor te zorgen dat je hond niet in onveilige situaties terecht komt. Verdiep je in de taal van je hond zodat je weet wanneer hij zich onveilig voelt!

Veel honden zoeken steun bij hun eigenaar in bedreigende situaties, gun hem ook die steun. Een hond die op je voet komt zitten of tegen je aanleunt is niet dominant!

Biedt dagdagelijkse structuur aan voor je hond. Op die manier creëer je voorspelbaarheid en dit brengt rust. Geef rond hetzelfde tijdstip zijn eten en ga rond dezelfde tijden wandelen of samen een spel spelen. Ook de rusttijden zijn belangrijk want anders heb je een hond die altijd klaar staat voor actie. Je hoeft niet alles exact op hetzelfde moment te doen want dan wordt je hond hier te afhankelijk van. Kondig alles aan wat je gaat doen, zo wordt je hond niet verrast.

Elke hond heeft een eigen plaats nodig in het gezin. Letterlijk wil dit zeggen dat hij een veilige rustplaats moet hebben, figuurlijk moet hij ook een plek krijgen en deel uitmaken van het gezin. De veilige plek van je hond bevindt zich op een rustige, prikkelarme plaats in huis. Je hond moet hier altijd toegang tot hebben. Als je hond zich hier bevindt dan heeft hij alle controle en mag hij niet gestoord worden.

Als laatste is het belangrijk dat een hond affectie krijgt maar ook begrenzing! Elke hond heeft nood aan een liefdevolle behandeling maar er moet ook rekening gehouden worden met zijn grenzen en wat hij niet leuk vindt. Ongewenst gedrag gaan we niet corrigeren maar we gaan de hond wel begrenzen, hij kan niet steeds doen wat hij wilt! Begrenzen doe je o.a. door "nu niet" en "gedaan aan te leren, je hond te leren ontspannen, ongewenst gedrag te voorkomen of onderbreken,... .

Als we kijken naar onze basisbehoeften dan kunnen wij onszelf hierin voorzien. Honden zijn echter afhankelijk van ons. Ze moeten (af)wachten tot en of wij hen hierin tegemoetkomen. Wij mensen hebben bijna de volledige controle over hoe onze honden moeten leven. Als we onze honden zo graag zien dan is het maar normaal dat we onze lievelingen voorzien in hun basisbehoeften.

De oorzaak van veel gedragsproblemen ligt vaak in het niet of het niet correct invullen van één van deze behoeften van je hond. Heel veel eigenaars komen bij mij terecht wanneer hun hond 'probleem'gedrag vertoont. De reden waarom ik het woord probleem tussen haakjes zet is omdat het gedrag dat de hond vertoont meestal een probleem is voor de baasjes maar de hond hiermee eigenlijk iets wil duidelijk maken. Daarom is het eerst en vooral belangrijk om je te verdiepen in de taal van je hond zodat je hem beter kan begrijpen.

Een veelvoorkomend probleem waarvoor mensen mij contacteren is het overmatig blaffen van de hond. Sommige honden blaffen enkel wanneer het nodig is en andere blaffen wanneer het hen uitkomt...
Althans dat is wat jullie waarschijnlijk denken als het overmatig blaffen op je zenuwen begint te werken.
Bij elke 'probleem' dat we ervaren met onze hond is het belangrijk om even vanuit het standpunt van de hond te
kijken. Waarom vertoont hij dit gedrag? Heeft hij iets te kort of wat is zijn motivatie? Besef dat een hond nooit zomaar gedrag vertoont, hij heeft er altijd een reden voor. Hij is misschien moe of overprikkelt, hij voelt zich niet lekker of heeft ergens pijn, hij heeft honger of moet zijn behoefte doen, hij wil affectie of net met rust gelaten worden,... .

Dat is ook de reden waarom ik bij elk gedragsonderzoek eerst en vooral ga kijken als de basisbehoeften van de hond goed zijn ingevuld. Eigenaars vragen soms aan mij tijdens het eerste gesprek: "Wat doen we verkeerd?" Meestal is het antwoord "niets" omdat ze gewoon niet beter weten. Het is hun eerste hond of ze hebben geen ervaring met het ras.

De basis van deze behoeften is voor elke hond gelijk maar hoe dit precies ingevuld wordt, is afhankelijk van de noden van die hond. De ene hond zal meer nood hebben aan actieve activiteiten en de andere hond zal meer nood hebben aan steun en veiligheid. Voldoe in deze basisbehoeften en pas aan waar nodig. Zo kan je gelukkig samen leven met je hond!

Daarom geef ik jullie de wijze raad mee om je eerst en vooral te verdiepen in de taal van je hond en kennis op te doen over zijn basisbehoeften. Dit is iets wat je niet leert op een hondenschool! Trainen en het aanleren van commando's is iets wat je later kan doen nadat je een goede basis hebt gecreëerd.

Een hond die voorzien wordt in zijn basisbehoeften hoeft zich geen zorgen te maken. Deze honden zullen ook niet snel 'probleem'gedrag vertonen want ze voelen zich veilig en hebben vertrouwen in hun eigenaar(s).

Waar kan jouw hond zich zorgen over maken?

Lees meer →
Een gelukkige hond.

Een gelukkige hond.

Zolang zijn staartje maar kwispelt dan is hij gelukkig...

althans dat denken vele eigenaars toch.
Als je je verdiept hebt in de taal van je hond dan weet je ondertussen dat kwispelen niet altijd een teken is van blijdschap. Herken je de taal van je hond nog niet? Volg mijn webinar "Verdieping in de taal van uw hond".

Onze honden kunnen ons helaas niet vertellen dat ze gelukkig zijn. De emoties van honden kan je wel vergelijken met die van ons, alleen uiten zij hun gevoelens op een andere manier. Honden uiten hun gevoelens via hun lichaamstaal, gedrag en zelfs hun gezondheid weerspiegelt hun emoties. Wanneer je hond uitbundig kwispelt als hij je aankijkt dan is hij op dat moment gelukkig. Dit is slechts een momentopname. Daarom zeggen we dat je hond op dat moment ‘blij’ is i.p.v. ‘gelukkig’. Gelukkig zijn is een gevoel over een langere periode.


Wanneer is je hond nu gelukkig?

Je kan dit vooral zien aan zijn lichaamstaal. In het algemeen heeft een gelukkig hond een ontspannen lijf.
Enkele voorbeelden van die fysieke signalen zijn:
- een ontspannen gezicht met licht geopende mond
- ontspannen oren, niet plat tegen haar hoofd of rechtopstaand
- een ontspannen houding met hoofd omhoog, een taart in neutrale houding en een zelfzekere uitstraling
- een kwispelende staart waarbij heel de achterhand mee wiebelt of ontspannen is
Elke hond is anders gebouwd dus hier moet je ook rekening mee houden. Verdiep je dus in zijn lichaamstaal zodat je weet hoe hij zich voelt.

Naast de fysieke signalen kan je ook aan het gedrag van je hond zien als hij gelukkig is.
Een gelukkige hond is een stabiele hond die in balans leeft. Dat wil niet zeggen dat je hond altijd braaf is maar gedragsproblemen ontstaan meestal omdat je hond zich niet gelukkig voelt. Hij voelt zich op dat moment eerder onzeker, gespannen of angstig. Destructief of onrustig gedrag kan hier een teken van zijn. Wanneer je hond gelukkig is dan is hij blij en rustig. Hij heeft een ontspannen houding en is nieuwsgierig. Ze zijn blij als ze iets samen met jou kunnen doen. Gelukkig honden maken ook veel lichaamscontact (indien het een hond is die hier van houdt). Knuffelen is leuk zolang je hond het ook graag heeft. Echter met liefde alleen red je het niet dus voldoe ook in zijn andere behoeften. Elke hond is anders en naast rast, leeftijd en gezondheid speelt het karakter ook een rol in de manier hoe je hond zich zal uiten. Als eigenaar weet jij het beste wanneer jouw hond gelukkig is dus het kan zijn dat jouw lijstje enigszins afwijkt.

Een gelukkige hond ziet er goed uit. Hij heeft een goede conditie, zijn vacht glanst en zijn gebit straalt (in hondentermen). De gezondheid van je hond staat in directe verbinding met zijn mate van geluk. Als een hond zich langdurig ongelukkig, onzeker of angstig voelt dan zal dit een effect geven op zijn gezondheid (hier wordt meestal gesproken van chronische stress). Een verandering in de eetlust is één van de eerste aanwijzingen dat je hond zich niet lekker voelt of ongelukkig is. Denk maar aan honden die plots een snoepje weigeren.


Hoe zorg je ervoor dat je hond zich gelukkig voelt?

Voldoe aan de 10 pootregels (zie e-book “gelukkig samenleven met je hond”). Hier beschrijf ik kort enkele regels.
Om gelukkig te leven moeten honden voldaan zijn in hun basisbehoeften (net zoals wij mensen). Zorg er dus voor dat hij zowel op fysiek, intellectueel en emotioneel vlak krijgt wat hij nodig heeft. Zorg voor correcte voeding, voldoende lichaamsbeweging en genoeg mentale uitdaging. Daarnaast is het belangrijk dat je hond zich veilig en geborgen bij jou voelt. Laat je hond ook hond zijn, hij is geen mens dus ga hem ook niet vermenselijken. Hij is een dier dus hij eet en rolt graag door poep of dode dieren, hij graaft en hij blaft. Daarnaast heeft hij ook een sterk ontwikkelde neus om te snuffelen dus laat hem vooral snuffelen. Wist je trouwens dat snuffelen naast kauwen de belangrijkste activiteit is om de stress bij je hond te laten verlagen?
Zorg voor duidelijke regels en verwachtingen. Je hond wil graag weten wat hij moet doen en hoe hij zich moet gedragen. Vooral tijdens spannende momenten want dan worden veel honden aan hun lot overgelaten en moeten ze het maar zelf uitvissen. Help je hond en laat hem weten dat hij op jou kan vertrouwen (you’ve got his back).

Het is ook belangrijk dat je aan zelfzorg doet. Voel jij je niet goed in je vel dan zal je hond dit ook aanvoelen. Honden zijn namelijk heel gevoelig voor onze emoties.

Als je ervoor wil zorgen dat je hond een gelukkig leven heeft dan is het ook belangrijk om te herkennen wanneer je hond ongelukkig is. Door hier alert op te zijn kan je eventuele gedragsproblemen vermijden. Weet dat je hond niet altijd gelukkig kan zijn (net zoals wij) dus leer hem ook omgaan met frustratie en een bepaalde hoeveelheid stress.
Stress is een veelvoorkomende oorzaak bij ongelukkige honden. Je merkt een negatieve emotie in zijn blaf. Diarree kan ook veroorzaakt worden door stress (niet enkel door verkeerde voeding). Lees hier meer  over de stressemmer van je hond.

Je hond kan ook eens een mindere dag hebben of chagrijnig zijn. Zolang hij gezond is er voldaan wordt aan zijn basisbehoeften, kan je er gerust vanuit gaan dat je hond gelukkig is.

Wil jij dat je hond (terug) gelukkig is?
Volg mijn tips of lees mijn blogs op mijn website.
Binnenkort kan je ook inschrijven op mijn nieuwsbrief en dan krijg je gratis het e-book "Gelukkig samenleven met je hond".

Heb je vermoeden dat je hond ongelukkig is en wens je hier advies bij?
Contacteer mij voor een gratis en vrijblijvend online kennismakingsgesprek en ik zal zien wat ik voor jullie kan doen!
Lees meer →
De kwaliteiten van een goede hondenfokker.

De kwaliteiten van een goede hondenfokker.

Je bent op zoek naar een pup en je wilt geen hondje uit de broodfok.

Je hebt op internet een leuke pup gezien maar je twijfelt over de intenties van de verkoper.
Je wilt weten waaraan een goede fokker moet voldoen om zijn pups een goede start te geven.
Lees dan even verder en kom het hier allemaal te weten.

Iedereen heeft al gehoord van het woord broodfok,
de meesten onder jullie zullen nooit een hond uit de broodfok kopen...
en toch zijn er nog zoveel die zich laten bedriegen en erin lopen.
Denk maar aan al die schattige pups die je achter glas kan bezichtigen of een vriend of kennis die af en toe een koddig nestje heeft.
JA, ook dit is broodfok!


Het probleem is niet dat we niet weten wat broodfok is. Het probleem is dat we niet zo lang kunnen wachten.

We willen de pup liever vandaag dan morgen.
Broodfok volledig aan banden leggen kunnen we niet. Daarvoor zijn die pups te schattig en ze zullen altijd wel iemands hart veroveren.
Maar ik kan jullie er wel op wijzen en hopen dat jullie de juiste keuze nemen bij de aanschaf van een hond.
Beter enkele maanden langer moeten wachten en een heel leven gelukkig zijn dan morgen een pup in huis waar je alleen maar problemen mee hebt.

Pas op, ik zeg niet dat alle pups uit de broodfok 'slecht' zijn maar ze hebben een minder goede start.
De moeders baren meestal in stressvolle omstandigheden. De pups worden te vroeg bij de moeder weggenomen. Ze moeten meestal hun behoefte doen op dezelfde plek waar ze eten en slapen. De pups worden niet gesocialiseerd met andere dieren, mensen, huiselijke situaties,... want daar hebben ze geen tijd voor.

Ik zie heel veel jonge honden in het asiel terecht komen vanwege gedragsproblemen.
Aan de andere kant zijn er heel veel eigenaren met pups die mij contacteren i.v.m. zindelijkheid of problemen met de socialisatie. Het merendeel van deze honden zijn aangekocht bij een broodfokker.


Wat doet een broodfokker nu zo verkeerd?

Deze mensen willen enkel geld verdienen aan de pups die hij/zij fokt of verhandelt.
Ze hebben geen interesse in het welzijn van de honden.
Daarom spreken we ook over puppyhandelaren i.p.v. over fokkers want het is een bedrijf.
Sommigen kopen pups aan uit het buitenland (bv. oost-Europa) en verkopen ze hier, anderen hebben schuren vol met teven die het ene na het andere nestje moeten produceren. Je wil niet weten wat er met de teven gebeurt als ze niet meer productief zijn.

Er komt een hele hoop leed kijken bij de broodfokindustrie.
Niet enkel voor de honden maar ook voor de toekomstige eigenaren van de pups.
De meeste teven ervaren zeer veel stress tijdens de dracht en dit wordt doorgegeven aan de pups. Pups die in de baarmoeder aan grote hoeveelheden stress zijn blootgesteld, blijken in hun latere leven vaak reactiever te zijn.
Pups die de eerste weken bij hun moeder in de schuur of kennel verblijven, worden meestal minder goed verzorgt door de moeder. Dit omdat haar eigen welzijn niet in orde is. Het gevolg hiervan is dat de pups minder sociaal zijn, minder tegen stress kunnen en sneller agressie zullen inzetten.
Een angstige moederhond geeft ook nog eens het verkeerde voorbeeld waardoor de pups ook bang zullen zijn van mensen.
Vaak bevinden moeder en pups zich in onhygiënische omstandigheden waardoor ze vatbaarder zijn voor ziektes. Dit geeft gevolgen voor zowel hun lichamelijke als hun geestelijke ontwikkeling. De vieze omgeving kan er ook voor zorgen dat de pups moeilijker zindelijk worden want ze zijn het gewoon om hun behoefte te doen waar ze eten en slapen.
Helaas worden deze pups meestal te vroeg gescheiden van hun moeder waardoor ze later verlatingsgerelateerde problematiek ontwikkelen of zich moeilijk kunnen hechten.
Het eerste contact tussen de pups en fokkers is meestal niet liefdevol of zachtaardig maar moet snel gebeuren. Ook wanneer deze pups tijdens hun eerste weken weinig contact hebben met andere mensen, hebben ze later meer moeite om mensen te vertrouwen.

Deze pups beginnen hun leven dikwijls al met een achterstand wanneer ze bij hun eigenaars terechtkomen. Dit wil niet zeggen dat ze geen gelukkig leven kunnen leiden maar er zal meer tijd en geduld in gestoken moeten worden. Afhankelijk van de stressgevoeligheid, de grote van de achterstand, de hoeveelheid opgedane negatieve ervaringen en de kennis van de eigenaar, blijft de pup de gevolgen meedragen voor de rest van zijn leven.

Wil je zeker zijn dat je geen pup van bij een broodfokker haalt, bekijk dan even deze de lijst.


Hoe herken je nu een goede fokker?

Een goede fokker zal nooit de pup onmiddellijk meegeven bij het 1ste bezoek. De meeste fokkers werken daarom ook met een wachtlijst dus je moet inderdaad nog even geduld hebben. Meer tijd dus om er nog eens goed over na te denken als het ras wel geschikt is en als een hond bij jullie past.

Overhaaste beslissingen gemaakt onder invloed van emoties zijn nooit goed. Soms, als je geluk hebt, kom je bij een fokker terecht die nog een pupje beschikbaar heeft en hoef je niet zo lang te wachten. Ook hier zal er een grondig onderzoek gedaan worden of jullie wel het geschikte gezin zijn. Let dan nog steeds op de andere voorwaarden waaraan een goede fokker moet voldoen.

Een goede fokker heeft een waslijst aan vragen voor jullie:
Vanwaar de keuze voor dit ras?
Wat weten jullie over het ras?
Hoe ziet jullie dagindeling eruit?
Welk beroep oefenen jullie uit en hoeveel uren op een dag gaan jullie werken?
Hoe ga je de hond opvoeden?
Zijn jullie rustige mensen of juist sportief?

Hij wil alles weten over jullie leven want hij wil zeker zijn dat de pup in een geschikt gezin terecht komt waar hij gelukkig zal zijn. Als er dus geen vragen worden gesteld en binnen het uur kan je de pup meenemen naar huis, moet er een grote alarmbel afgaan!


Dit zijn de kwaliteiten van een goede fokker:

Eerst en vooral zal een goede fokker maar 1 nest pups hebben in huis.
Ook zullen ze slechts met 1 ras fokken waar ze dan ook alles over weten en die kennis met jullie kunnen delen.
Een goede fokker steekt veel tijd en geld in het uitzoeken van de geschikte partner, het uitvoeren van gezondheidstesten en de socialisatie van de pups.
Ze zijn steeds bezig met het welzijn van hun honden.

Dit wil dus niet zeggen uit het oog, uit het hart.
Een goede fokker wil dat het goed gaat met zijn honden. Dat is één van de vele verantwoordelijkheden die ze op zich nemen. Daarom staat ze ook steeds voor je klaar en zullen ze helpen waar ze kunnen (informatie verschaffen of correct doorverwijzen). Hij/zij zal ook vragen naar updates en foto’s, er kunnen jaarlijks meetings plaatsvinden met de broertjes en zusjes,… .

Schaf je een pup aan dan is het belangrijk dat je de ouders hebt gezien (of toch zeker de moeder) en dat je ze in een huiselijke situatie kan bekijken en later komen ophalen. Deze pups zijn goed gesocialiseerd met andere dieren, mensen en huishoudelijke geluiden. Er is warmte en comfort aanwezig, je krijgt een kop koffie aangeboden en de fokker kan uren vertellen over zijn honden.
De moeder en pups (en eventueel andere aanwezige honden) zien er gezond uit. De vacht is goed verzorgd en de moeder krijgt extra aandacht in deze zware periode (opvoeden is niet te onderschatten). De fokker ondersteunt de moeder en pups waar nodig. Wees zeker dat het écht hun moeder is en dat zowel moeder als pups in huis leven. Broodfokkers kunnen ver gaan om je te bedriegen.

Tijdens je bezoek kan je ook nog extra letten op volgende punten:
Hoe reageert de moeder op het gezin?
Hoe gaat de fokker met zijn honden om?
Hoe is het karakter van de pup?
Zijn de aanwezige honden sociaal?
Krijg je informatie over de vader?
Dit zijn maar enkele voorbeelden maar hoe meer informatie je hebt, hoe beter je beeld over de pup zal zijn.

Daarnaast zal elke goede fokker een contract opstellen die beide partijen moeten ondertekenen. Bij dit contract krijgen jullie ook alle gezondheidsinformatie over de pup, het paspoort (waarin de pup geregistreerd staat dat hij gechipt is). Hier kan je ook zien dat de pup de nodige vaccinaties gehad heeft.
Sowieso is het belangrijk dat je de gezondheid van je pup na aankoop ook nog eens laat controleren door je eigen dierenarts. Broodfokkers kunnen zo ver gaan dat ze soms de geboortedatum en de gegevens in het paspoort laten aanpassen door een malafide dierenarts.

Betaal ook steeds met een overschrijving zodat je een bewijs hebt van je transactie, bij cash betalingen heb je dit niet.

Hopelijk zie je nu door het bos de bomen terug en weet je waar je op moet letten.

Heb je nog twijfels of wens je toch extra informatie:
Hiervoor kan ik jullie een éénmalig adviesgesprek aanraden waarbij we samen kijken welk ras geschikt is en waar je het beste je pup kan halen.

Veel succes met jullie zoektocht!
Lees meer →
Wat is het verschil tussen een hondengedragscoach en een hondentrainer?

Wat is het verschil tussen een hondengedragscoach en een hondentrainer?

Een hond in huis is niet altijd rozengeur en maneschijn.

Bij het opvoeden van je hond kan er soms ongehoorzaamheid, ongewenst gedrag of gedragsprobleem ontstaan. Eerst gaat men op zoek naar raad op het internet of bij vrienden en kennissen. Wanneer het gedrag erger wordt, is het tijd om een professional in te schakelen.

Hondenbegeleiding zit in de lift en is aan een grote opmars bezig. Denk maar aan een hondentrainer, hondenfluisteraar, hondencoach, hondengedragstherapeut, kynoloog, kynologisch instructeur,... . Geen wonder dat je door het bos de bomen niet meer ziet.

Al deze beroepen kan je eigenlijk grofweg opdelen in twee grote groepen: hondentrainers en hondengedragstherapeuten.

Ze hebben allemaal één iets gemeen: geen enkele van deze beroepen is erkend!
Dit wil zeggen dat iedereen met of zonder opleiding één van deze beroepen kan uitvoeren. Daarom is het belangrijk om te weten welke trainingsmethoden deze persoon gebruikt (de dominantietheorie waarbij jij de baas moet zijn over je hond is reeds lang achterhaald!).
De trainingsmethoden verschillen enorm van elkaar dus wees zeker dat er enkel op een positieve manier gewerkt wordt waarbij er gebruik wordt gemaakt van beloning i.p.v. straf. Het is ondertussen wetenschappelijk bewezen dat het gebruik van aversieve methodes zoals sliplijnen, flesjes met steentjes in, correctiehalsbanden,.. de hond enkel pijn doet (fysiek en/of mentaal).

Stel dus vragen over welke opleiding deze persoon heeft gedaan en of ze nog bijscholingen volgen. Meer info over mijn opleidingen en bijscholingen.
Zijn er referenties die je kan contacteren?


Wat is nu het verschil tussen een hondentrainer en een hondengedragstherapeut?

Een hondentrainer staat in voor het aanleren van bepaalde vaardigheden
zoals zitten, liggen, leren wandelen aan de lijn,...
Het betekent dat er door gebruik van commando's
bepaalde handelingen/gedragingen van je hond worden "verwacht".
Je kan beroep doen op een hondentrainer om handige vaardigheden te leren in de omgang met je hond. Je kan trainen op een hondenschool of je kan privé-training aanvragen gaande van puppylessen tot gehoorzaamheid.

Hondentrainers hebben elk hun eigen discipline zoals gehoorzaamheid, agility, speuren, dogdance, body and balance, hoopers, dogfrisbee, flyball, detectie, hersenwerk, freestyle,... .

Een hondentrainer werkt via klassieke of operante conditionering.

 Een hondencoach/ hondengedragstherapeut staat meer in voor het opvoeden van je hond
en het voorkomen of veranderen van ongewenst gedrag.

Een hond opvoeden is nog heel wat anders dan een hond trainen. Bij de opvoeding van een hond moet er rekening gehouden worden met de emoties, de basisbehoeften, de stressemmer, de agressieladder,... .
Wij gaan eerst onderzoeken en observeren. We gaan op zoek naar de oorzaak van het gedrag.


Hoe ziet een gedragsonderzoek eruit?

Elk traject wordt voorafgegaan door een uitgebreide vragenlijst en eventueel beeldmateriaal.
Tijdens het eerste gesprek wordt er dieper ingegaan op de oorzaken van het probleemgedrag en wordt de hond (indien nodig) geobserveerd.

Redenen voor het vertoonde gedrag kunnen te maken hebben met:
 - miscommunicatie tussen eigenaar en hond
- de relatie tussen de hond en het gezin
 - achtergrond en afkomst van de hond
- individuele leerprocessen en leerervaringen
- een overvolle stressemmer
- ...

Daarom hanteren wij ook geen quick fiksen!
Probleemgedrag is niet eenvoudigweg op te lossen door te zeggen dat het jouw schuld is of dat je hond koppig of dominant gedrag vertoont. Er zijn verschillende factoren die een rol spelen bij ongewenst gedrag.

Tijdens het tweede gesprek geven we meer uitleg over de diagnose en krijg je advies mee om het probleem te managen. Deze adviezen zijn afhankelijk van de gestelde diagnose en kunnen op termijn worden aangepast.
Denk hierbij aan:
- doorverwijzing naar een (gedrags)dierenarts
- opstellen van een managementplan
- invullen van de basisbehoeften
- ondersteuning van homeopathische of reguliere
middelen
- ...

Daarna kan er pas gedacht worden aan trainen indien gewenst.
Een gedragstherapeut zal meestal zelf de hond niet gaan trainen. Wel geven wij deskundig advies waarmee jij als eigenaar zelf aan de slag gaat. Gedurende het ganse traject blijven wij bereikbaar ter ondersteuning en sturen we bij waar nodig.

Wees dus realistisch!
Wij hebben geen magische stok en meestal komen eigenaren pas bij ons terecht als de boel reeds ontploft is (het gedrag wordt niet meer getolereerd, er ontstaan conflicten in het gezin of er is een bijtincident geweest).
Je kan niet verwachten dat wij het probleem in 1,2,3 zullen fiksen als je hond het gedrag reeds maanden of jaren heeft kunnen vertonen. Voorkom dus frustratie en teleurstelling en vat de koe bij de horens. Wij geven deskundig advies mee maar jij als eigenaar zal zelf die adviezen moeten toepassen in het dagelijkse leven en consequent zijn. Geduld is een mooie deugt en zal ervoor zorgen dat er op lang termijn een gedragsverandering ontstaat (bij je hond en bij jezelf).


Hoe kan ik jullie verder helpen?

Heb je problemen met het gedrag van je hond of heb je vragen hieromtrent?
 Ik kan jullie namelijk helpen met een éénmalig adviesgesprek of uitgebreider gedragsonderzoek.

Heb je een adoptiehond en wenst je de best mogelijke start?
Boek dan de adoptiebegeleiding (ook voor buitenlandse honden).

Wil je een goede basis opbouwen voor je pup die gebaseerd is op vertrouwen en respect?
Boek dan de puppybegeleiding.

Heeft je puberhond bananen in zijn oren, valt hij uit naar andere honden of vertoont hij onstuimig gedrag?
Boek dan de puberbegeleiding.

Heb je problemen of vragen i.v.m. de opvoeding van je hond maar weet je niet goed wat het beste bij jullie zou passen? Wens je ook nog meer te weten te komen over mijn manier van werken?
Contacteer mij voor een gratis en vrijblijvend online kennismakingsgesprek van 30 minuten.

Lees meer →