Blog

Zelfbeheersing of  impulscontrole is een belangrijke skill voor een individu om te kunnen overleven. Hoe impulsiever men reageert, hoe vaker men in gevaarlijke situaties terecht komt. Controle hebben over je eigen emoties en gedrag is dus een belangrijke vaardigheid. Er is reeds veel onderzoek naar gedaan bij mensen en nu ook bij honden. Daarom zie je de dag van vandaag ook overal cursussen over dit onderwerp verschijnen. Maar wat is zelfbeheersing? Kan een hond zichzelf wel beheersen? En mogen we dit te allen tijde verwachten van onze hond?
Zoals in het begin van dit blog vermeld is het belangrijk om je eigen emoties te kunnen reguleren en je gedrag hierop af te stemmen. Vroeger dacht men dat enkel mensen dit konden. Ondertussen weten we dat andere diersoorten (in dit geval honden) ook emoties hebben en hierdoor dus hun emoties ook kunnen reguleren. De ene hond zal hier meer moeite mee hebben dan de ander (net zoals bij mensen) en dat hangt grotendeels af van de persoonlijkheid.
Het is aan ons als verantwoorde begeleider om onze honden aan te leren dat ze hun impulsen onder controle kunnen houden. Vooral omdat we in een mensenwereld leven en dat ze dus niet altijd kunnen doen wat ze willen. Denk maar even aan honden die zomaar alles opeten wat ze op straat vinden of vanuit volle enthousiasme tegen het bezoek opspringen. Dit is niet aangenaam en kan zelfs onveilig zijn voor zowel de hond als zijn medemens. In het leven kan je ook niet onmiddellijk datgene krijgen wat je wenst en moet je soms even kunnen wachten. Als je hond dat niet op een rustige manier kan dan wordt hij een ongeleid projectiel. Zolang je hond deze skill dus niet vaardig is, moet je hem gaan begrenzen. Dit weliswaar op een correcte manier en niet door je hond fysiek straffen. Vooral jonge pubers hebben moeite om zichzelf te kunnen beheersen. Leer in mijn ander blog meer over de rebelse puber.
Het is belangrijk om te beseffen dat we het zo eenvoudig mogelijk moeten maken voor onze hond. Is de situatie te moeilijk of is er te veel afleiding dan zal je hond ofwel gefrustreerd geraken of afgeleid zijn waardoor hij zichzelf niet meer kan beheersen. Wordt hier dan niet kwaad om maar ga kijken wat er verkeerd is aan je setting.
Tegenwoordig kan je overval verschillende soorten impulscontrole-oefeningen vinden. De ene al moeilijker dan de ander. Denk aan wachten, voedselweigering, op zijn stretcher blijven liggen, gaan zitten tijdens intens spel,… . Hierbij vind ik het belangrijk dat je heel goed beseft dat er een groot verschil is tussen zelfbeheersing die zelfstandig vanuit je hond komt en opgelegde gecontroleerde beheersing. Een voorbeeld van zelfbeheersing is een hond die tijdens een conflictsituatie er zelf voor kiest om eerst waarschuwingssignalen te geven vooraleer hij gaat bijten. De hond beheerst dus zelf zijn emoties en gedrag. Bij gecontroleerde beheersing wordt er een commando gegeven die de hond moet opvolgen. We weten niet wat er op dat moment in zijn hoofd omgaat. Als men te veel van de hond verwacht dan neemt de opgebouwde frustratie of de onderliggende emotie de overhand.
Wist je dat sommige honden zelfs impulsiever kunnen reageren nadat ze bv. 10 minuten verplicht moesten stilzitten? Dit komt namelijk vanwege de inwendig opgebouwde frustratie waardoor de stressemmer van je hond meer gevuld is. Emoties onderdrukken is namelijk niet hetzelfde als een emotie veranderen!
Veel mensen denken dat door de hond impulscontrole-oefeningen aan te leren dat ze dit uit zichzelf ook in andere contexten zullen toepassen. Net daar wringt het schoentje. Emoties kan je niet op dezelfde manier veranderen zoals gedrag. Bij bewust gedrag of het opvolgen van een commando gaat de hond nadenken over wat hij zal doen en wat de gevolgen zijn. Dit noemen we operante conditionering. Wanneer de hond impulsief reageert vanuit zijn emoties dan hebben we te maken met klassieke conditionering. De omgeving heeft namelijk invloed op het gedrag van je hond. Een hond kan ook niet generaliseren dus het is niet omdat hij thuis kan zitten op commando dat hij het daarom ook kan als jullie buiten een hond zien passeren. Counter-conditionering is dus niet hetzelfde als impulscontrole!

In mijn voorgaande blog “Rust is een must” hadden we het over het belang van rust en dat dit een vaardigheid is die je je hond moet aanleren. De meeste honden kunnen dit namelijk niet vanuit zichzelf. Sommige honden hebben hierbij wat hulp en begeleiding nodig. Denk maar aan de honden die altijd ‘aan’ staan, je overal achtervolgen in huis en zich nergens gewoon rustig gaan neerleggen of de honden die bij het minste geluidje of het zien van een prikkel in alarm schieten en beginnen te blaffen of uitvalgedrag te vertonen. Dit is geen pretje voor jullie maar ook niet voor je hond.
Zet je de volgende keer tijdens een wandeling dus even samen op de bank. Zet je even in de tuin op een stoel of neem plaats in de zetel en doe gewoon niks. Bestudeer je omgeving door gewoon te luisteren, kijken en voelen. Neem het moment in je op. Je doet iets en toch doe je niks. In het begin zal je je hond af en toe moeten belonen voor het niks doen omdat hij dit niet gewend is. Let dus op voor frustratie en bouw deze momentjes rustig op. Ga dit in 1ste instantie ook in een rustige en prikkelarme omgeving gaan doen zodat je je hond (en jezelf) opzet voor succes.
Heel belangrijk is ook om te beseffen dat dit geen training is maar gewoon het belonen van een manier van leven. Als iemand vraagt hoe ze hun hond rustig gedrag kunnen aanleren dan wordt er al heel snel gesproken over zelfbeheersing en impulscontrole. Rustig zijn is niet hetzelfde als zelfbeheersing en impulscontrole!
In plaats van altijd actie, actie, actie, waarom niet eens samen een rustige activiteit doen. Laat je hond zijn neus meer gebruiken door samen een snuffelwandeling te maken of strooi een portie van zijn brokken in het gras zodat hij die rustig kan gaan zoeken. Weet jij al hoe belangrijk het is om je hond te laten snuffelen? Zoniet dan kan ik je aanraden om mijn blog te lezen over het belang van snuffelen voor je hond.
Loki was in haar puberteit ook behoorlijk actief en opvliegend met uitvalgedrag naar zowel mij als de omgeving als gevolg. Ze is een werkras dus we waren altijd bezig maar de belangrijkste vaardigheid had ik haar niet aangeleerd, namelijk de rust nemen. In mijn aanwezigheid stond ze altijd aan (omdat ik ook altijd aan stond). Jurgen, mijn partner daarentegen neemt zelf zijn rust wanneer hij het nodig heeft en in zijn buurt was het dus normaal voor haar om te niksen. Loki en ik hebben dit samen moeten leren en het was met vallen en opstaan. In haar geval betekende voer actie dus beloonde ik haar in het begin thuis enkel met stem en starten we alle activiteiten vanuit rust. Doordat ik consequent handelde en het bleef volhouden om zelf ook af en toe mijn rust te nemen in haar aanwezigheid, leerde ze welke positieve effecten dit op ons beide had. Het tot rust kunnen komen is eigenlijk ook al een beloning op zichzelf.  Nu zijn we enkele jaren later en neemt ze meestal haar rust uit zichzelf in mijn aanwezigheid. Heel af en toe moet ik haar nog even helpen door iets te geven om op te kauwen. In het ergste geval moet ik mijzelf even verwijderen van haar omdat ikzelf dan de oorzaak ben van de onrust. Ik ben zelf namelijk soms een stresskip en dat heeft ook een effect op haar.
Hou er ook rekening mee dat je hond de eerste keer hoogstwaarschijnlijk recht zal springen nadat je hem beloont hebt omdat hij verwacht dat er meer komt. Hij is verrast en misschien verwacht je wel iets van hem waardoor er nog meer voertjes zullen komen. In dat geval doe je nadien gewoon helemaal niks. Je gaat je hond opnieuw negeren en doet verder met je eigen ding. Het is namelijk van cruciaal belang dat je hond uit zichzelf zijn rust gaat nemen en niet dat jij die oplegt! Dan ben je namelijk weer aan het trainen en trainen is actie, geen rust. Je gaat dus gewoon weer wachten tot je hond uit zichzelf terug rustig wordt en neer gaat liggen of zo. Doordat je op het juiste moment gaat belonen is hij niet bezig met jou, het voer of met andere dingen en daardoor ga je dit kalme gedrag gaan versterken. Het is niet zo simpel als het klinkt dus als je hulp wenst, stuur een berichtje en ik geef je enkele extra tips!

We weten allemaal dat honden voldoende activiteiten nodig hebben maar wat vaak onderschat wordt is de hoeveelheid rust dat je hond nodig heeft. Een hyperactieve hond is niet leuk en zorgt voor heel wat problemen want die staan altijd ‘aan’. Wat mensen dan vaak doen is de hond nog meer beweging geven omdat ze denken dat hij nog niet vermoeid genoeg is. Wist je dat heel veel hyperactief gedrag net ontstaat omdat de hond té weinig slaap heeft? We leren onze honden van alles en nog wat aan maar wat er dikwijls vergeten wordt is onze honden leren om hun rust te nemen en niks te doen. Laat ons in dit blog dus even dieper ingaan op die broodnodige rust.
Al die nieuwe indrukken moet je pup verwerken in zijn REM slaap (diepe slaap). Als je pup tijdens zijn rust telkens gestoord wordt door iets wat hij hoort of ziet dan kan hij nooit in een diepe slaap geraken. Daarom is het belangrijk dat je pup zijn rust kan nemen in een prikkelarme omgeving. Geef hem nog iets om op te kauwen of doe een klein snuffelwerkje zodat de adrenaline in het lichaam van je pup zakt en hij tot rust komt. Dan zal hij gemakkelijker vanzelf nadien in slaap vallen. Als je zelf net thuis komt van een drukke activiteit dan kan je ook niet onmiddellijk slapen maar doe je vaak ook nog iets om eerst tot rust te komen. Bij honden werkt dit net op dezelfde manier.
Als alles goed verloopt dan zal je hond rond de leeftijd van 1,5 à 2 jaar uit zichzelf rustiger worden omdat hij dan volwassen wordt. Rond de leeftijd van 3 jaar zijn ze meestal mentaal volwassen (kleine rassen iets vroeger).
Vanaf de leeftijd van 7 jaar ga je merken dat je hond minder actief wordt. Vanaf die leeftijd spreken we namelijk over een seniorhond en dan kunnen er al eens ouderdomskwaaltjes tevoorschijn komen. Sommige honden zullen zich nog jong en jeugdig voelen maar toch moet je ermee rekening houden dat ze niet meer zo jong zijn. Ze zullen sneller vermoeid geraken en hun lichaam zal sneller last krijgen van pijntjes. Daardoor is het belangrijk dat je hond ook hier voldoende rust en ontspanning krijgt. Je zal de intensiteit van de activiteiten dus moeten aanpassen aan de leeftijd en fitheid van je hond. Sporthonden die hun leven lang wedstrijden of trainingen hebben gedaan mogen ook genieten van hun welverdiende rust. Heeft je hond eens geen zin in zijn dagdagelijkse wandeling, laat hem dan rustig op zijn kussen snoezen. Dagdagelijkse wandelingen zijn niet altijd noodzakelijk. Er bestaan nog heel wat alternatieven waarmee je kan voldoen aan de fysieke en mentale behoeften van je hond. Ook daar heb ik reeds een blog over geschreven waar je inspiratie kan opdoen.
Maar wat als je hond zijn broodnodige rust nu niet neemt? Dan zit je uiteraard met een groot probleem en daar kan ik jullie bij helpen. Voldoende rust is één van de basisbehoeften van je hond. Als je hond te weinig slaapt dan kunnen er gedragsproblemen ontstaan zoals overmatig blaffen, hyperactief gedrag, uitvallen, angstig gedrag en zelfs gewoon compleet onhandelbaar zijn. In mijn volgend blog vertel ik jullie meer over hoe je je hond kan leren om zijn rust te nemen. Dit is namelijk niet iets wat veel honden uit zichzelf kunnen. Wens je nu reeds onmiddellijk hulp? Contacteer mij dan voor een adviesgesprek. Tijdens dit gesprek kan je meer uitleg geven over waarom je hond zijn rust niet neemt en kan ik reeds tips geven om dit beter aan te pakken. Is er meer begeleiding nodig dan geef ik jullie ook meer uitleg over hoe ik jullie verder kan helpen.

We weten ondertussen dat de blootstelling aan langdurige stress kan bijdragen aan de ontwikkeling van een burn-out, depressie of een angststoornis. Maar wist je dat honden hier ook last van kunnen hebben? Gelukkig kan je als eigenaar, verzorger of begeleider van je hond (of hoe je het ook wilt noemen) dit voorkomen maar daarvoor moet je het wel herkennen wanneer je hond stress ervaart! Laat ons in dit blog hier dus even dieper op ingaan.
Een beetje stress in het leven zorgt ervoor dat we alert zijn voor mogelijke gevaren maar te veel stress kan schadelijk zijn. Wanneer men stress ervaart dan maakt het lichaam zich dus klaar om in actie te komen. Die fysiologische processen gebeuren op dezelfde manier bij mensen en honden. Op dat moment gebeurt er heel veel in het lichaam en de hersenen. Er worden stofjes aangemaakt zoals adrenaline en cortisol die een invloed hebben op het gedrag. Wens je hier meer over te weten dan kan ik je aanraden om mijn webinar te volgen over stress en de invloed op het gedrag van onze hond. Als we het hebben over stress dan wordt er meestal ook gesproken over de stressrespons, ofwel de manier waarop men reageert op een stressvolle situatie.
pijn,
angst,
geluidfobieën,
frustratie,
baknijd,
onvoldoende of verkeerde socialisatie,
overprikkeling,
verveling,
het krijgen van correcties,
puberteit,
adoptie,
hyperactief gedrag,
rijgedrag,
overmatig blaffen of janken,
graven,
moeilijk tot rust komen,
stoppen met wandelen,
angstig gedrag,
trekken aan de lijn,
bijtgedrag,
slopen,
grommen naar bezoek,
uitvalgedrag,
Vertoont je hond ongewenst gedrag dan is het altijd belangrijk om op zoek te gaan naar de oorzaak. Heel vaak denkt men alleen maar aan het afleren van het ongewenste gedrag. Dit helpt enkel misschien voor jou maar het probleem van je hond is hiermee niet opgelost!
-> Te veel blootstelling aan onveilige situaties. Om even terug te komen op die socialisatie kan men de hond ook traumatiseren i.p.v. te socialiseren. Socialisatie betekent namelijk niet dat je je hond zomaar aan alles gaat blootstellen! Het wil zeggen dat je hond een positieve ervaring moet meemaken waarin hij leert hoe hij met die situatie of prikkel moet omgaan. Heel vaak wordt spel tussen honden ook verkeerd geïnterpreteerd. Ook bij het oppakken, knuffelen of verzorgen van de hond kan hij veel signalen laten zien dat hij zich ongemakkelijk voelt. Dikwijls tolereren ze het maar daarom vinden ze het nog niet leuk. Verdiep je dus in de lichaamstaal van honden!
-> Het ervaren van pijn of ongemak. Pijn is een vaak onderschatte oorzaak van veel gedragsproblemen. Dat is ook de reden waarom ik altijd eerst naar een consult bij de dierenarts of osteopaat vraag als er plotseling agressief gedrag ontstaat. Jeuk, vanwege een allergie die niet behandelt wordt, kan ook heel veel stress veroorzaken bij je hond. Ook spijsverteringsproblemen of maag- en darmklachten zorgen voor extra stress. Net zoals wij hebben honden ook een korter lontje als ze zich niet goed voelen.

Als het gaat over de opvoeding van honden dan heeft iedereen er wel iets over te zeggen. De ene zegt dat je hardhandig en kordaat moet optreden want anders zal je hond de baas spelen en de ander zegt dan weer dat je je hond nooit mag straffen want dat hij anders angstig en onzeker wordt. Het feit dat er zoveel verschillende manieren van opvoeden zijn, de ene al meer wetenschappelijk onderbouwd dan de andere, maakt het er ook niet eenvoudiger op.
Neem alle advies of tips die je krijgt of leest dus niet zomaar met de paplepel in je mond. Denk goed na over de manier waarop jij je hond wenst op te voeden en hou vooral ook rekening met hoe je hond zich daarbij zou voelen. Honden leven in onze maatschappij dus ja ze moeten gehoorzamen maar het zijn levende wezens met gevoelens waar wij ook rekening mee moeten houden! Wil je dit niet, dan kan je beter een robotje of een knuffel aanschaffen.
Veel eigenaars gaan met hun hond naar de hondenschool. Ze volgen de puppylessen of gehoorzaamheid. Het is dan ook heel logisch om met je vragen naar de trainer te gaan van de hondenschool want die zal het antwoord wel weten. Helaas worden hondenscholen meestal nog gerund door mensen die het voor hun plezier doen. Veel trainers zijn zelf al jaren met hun hond naar de hondenschool geweest en hebben daar hun nodige kennis opgedaan. Echter weten ze niks over probleemgedrag bij honden want daar hebben ze geen opleiding voor gehad. Je kan dus perfect bij je trainer terecht met vragen over het aanleren van commando’s maar niet met probleemgedrag van je hond. Daarnaast zien zij jullie maar 1 of 2 keer per week op het trainingsveld en kennen ze ook niks van jullie thuissituatie. Ook deze mensen hebben dus een vertekend beeld en kunnen slechts algemeen advies geven. Uiteraard zijn gelukkig niet alle hondenscholen hetzelfde waardoor er steeds meer en meer trainers een degelijke opleiding achter de rug hebben. Helaas zijn deze scholen nog dun gezaaid.
Als eigenaar moet je eigenlijk niet luisteren naar al dit ongewenste advies, tenzij er een deeltje waarheid inzit. Misschien ben je inderdaad helemaal verkeerd bezig maar vraag in dat geval dan beter advies aan een specialist! Nu denk je misschien aan je dierenarts maar ook die kan je hierbij niet helpen. Je dierenarts heeft enkel kennis over het lichaam van een hond. Tenzij het een gedragsdierenarts is en hij dus bijscholing heeft gevolgd betreffende het gedrag van honden.
Het grootste probleem met het inschakelen van professionele hulp is dat mensen er veel te lang mee wachten! Ze schakelen pas hulp in wanneer het gedrag écht op hun zenuwen werkt en het zo niet verder kan. Ondertussen is het probleem wel al veel erger geworden waardoor men dit niet in 1 week kan oplossen. Zoals gezegd gaat een goede gedragsspecialist op zoek naar de oorzaak van het gedrag. Om die kennis te hebben moeten we verschillende opleidingen volgen en ons blijven verdiepen in de laatste wetenschappelijke kennis betreffende het gedrag en begeleiden van honden. Daarnaast heeft een professional een eigen zaak en zijn wij ook verzekerd voor wat we doen. Dit kost allemaal geld en dat hoort er nu eenmaal bij. Je betaalt dus voor de waarde die je krijgt en verdient!
Heb je vragen betreffende de voorbereiding op de komst van je pup? Verandert er iets in het leven van je hond zoals een verhuis of de komst van een baby of extra hond? Of heb je gewoon vragen i.v.m. de opvoeding van je hond? Boek dan een éénmalig adviesgesprek. Ik hoef daarom niet bij jullie thuis langs te komen, dit kan ook perfect online. Het zal je wel iets kosten maar dan krijg je wel gericht en onderbouwd advies op jullie maat. Op het einde van de rit zal jullie dit heel wat kosten en tijd uitsparen.

Niet alle honden (en mensen) zijn namelijk gediend met die ‘vriendelijke’ benadering van een onbekende. Sommige honden worden bang en andere kunnen hierdoor zelfs gaan uitvallen (zoals Loki). Denk hierbij niet alleen aan honden die in het verleden aangevallen zijn geweest maar denk ook aan honden die ziek zijn, een kwetsuur hebben of pups en oudere honden. Vaak begrijpen mensen dit gedrag niet want honden zijn toch sociale wezens. In dit blog ga ik dus dieper in op wat sociaal zijn en vriendelijkheid betekent.

Sociaal zijn betekent dus iets heel anders dan wat veel mensen denken. Alles begint ook met het correct socialiseren van je hond. Wens je hierover bij te leren dan raad ik je aan om het blog “Het verschil tussen socialiseren en traumatiseren” even te lezen.
Vriendelijk zijn betekent dus niet automatisch dat je je eigen persoonlijke ruimte zomaar met een ander wil delen. Net zoals mensen hebben honden ook een persoonlijke zone. Dit zijn onzichtbare cirkels rondom de hond waarin hij bepaald wie deze zone mag betreden en welk contact is toegestaan. De grootte van die cirkel is afhankelijk van hond tot hond en verschilt ook nog eens per situatie. Bekenden zullen bv. dichter worden toegelaten in die cirkel dan onbekenden. Een bekende hond mag bv. dichterbij komen of hem zelfs uitnodigen tot spel maar een onbekende hond kan beter vanop een afstand kennismaken.
Vriendelijke honden hebben dus ook regels nodig! Vriendelijk zijn wil namelijk niet zeggen dat je de ander zomaar mag lastig vallen of op iedereen mag afstormen onder het mom van “hij doet niks hoor”. Vaak als jouw hond dan uitvalt krijg je nog het antwoord “waarom moest jouw hond zo uitvallen, hij wou gewoon spelen”. Een sociale hond zal dus rekening houden met de signalen die de andere hond vertoont. Als de andere hond het niet fijn vindt of geen interesse toont dan laat hij hem gewoon met rust. Dat is beleefd en vriendelijk zijn!


- zie je een ander persoon of aangelijnde hond, lijn jouw hond dan ook even aan
Is je hond dus niet zo sociaal of zo vriendelijk als je dacht? Is je hond benaderd door een ‘vriendelijke’ hond en vertoont hij nu uitvalgedrag? Voel jij je zelf niet meer veilig tijdens het wandelen of weet je niet hoe je je hond dit veilig gevoel kan (terug)geven? Aarzel dan niet om contact met mij op te nemen.

Als je op zoek bent naar een adoptiehond en het internet even afstruint dan kan je er niet naast kijken. Overal zie je wel foto’s opduiken van straathonden in het buitenland die dringend gered moeten worden. Veel van deze honden komen uit landen zoals Hongarije, Roemenië, Tsjechië, Slowakije, Portugal en Spanje. Vaak zie je foto’s van honden die in erbarmelijke toestanden verkeren en je hulp dus nodig hebben. Dan gaat ons hondenhart natuurlijk sneller slaan. We kunnen deze honden toch niet aan hun lot overlaten. Maar redden we deze honden wel door ze naar België te halen?
- verwilderde honden (dit zijn honden die geboren zijn op straat en voor zichzelf zorgen)
Niet alle honden hebben er dus nood aan om ‘gered’ te worden. Het beeld van een zwerfhond op een vuilnisbelt op zoek naar eten is echter voor velen ondraaglijk. Je voelt je machteloos en wilt deze honden helpen. Daarom wordt er nu massaal ingezet op het vangen, steriliseren en ter adoptie aanbieden van deze honden onder de mom van ze een beter leven te geven. Je zou bijna kunnen zeggen dat het een ‘hype’ geworden is om een hond uit het buitenland te adopteren. Pas op, ik ben niet tegen het helpen en adopteren van buitenlandse honden maar je moet goed weten waarmee je bezig bent!
Waar eigenaars van een buitenlandse hond ook niet bij stilstaan is dat de hond een heftige verandering beleeft wanneer ze in ons grijs, nat en koud land terecht komen. Veel van deze honden zijn temperaturen van boven de 15°C gewend en leven vrij op straat. Er zijn dus heel veel dingen die je hond niet kent en daarom is het belangrijk om stress-signalen te herkennen. Vaak willen mensen na enkele dagen gaan wandelen en komt er na die 1ste week reeds bezoek over de vloer. Wacht daar liever nog even mee tot je hond het leven hier en bij jullie in huis gewend is. Sommige honden zullen zelfs moeite hebben om hun behoefte buiten te doen. Ze zijn zodanig bang van alle vreemde geuren en geluiden dat ze vergeten dat ze moeten gaan of ze gaan helemaal niet. Dikwijls gebeuren er dan accidentjes in huis dus wees hier niet boos om! Hij doet het niet met opzet.

Het geven van straf gebeurt op verschillende manieren:
- “neen” zeggen
- je hond een berisping geven
- iets afnemen
- een ruk aan de lijn geven
- de hond negeren
- gebruik maken van een correctiemiddel
- een time-out geven
- …
Het principe van straffen:

Via die redenering zijn mensen tot 2 vormen van straf gekomen:
- het toedienen van iets onprettigs

Daarnaast hangen er grote risico’s vast aan het gebruik van straf:
- de stress die het teweeg brengt is schadelijk voor de gezondheid van je hond
- angst en stress tasten het leervermogen aan
- de hond legt een negatieve link tussen de correcties en de persoon die ze toedient
- er is een verhoogd risico op het ontstaan van ander probleemgedrag
- er is een verhoogd risico op agressie
- de hond kan tolerant worden aan de fysieke correcties
- de hond kan negatieve associaties leggen met zijn omgeving
- het zelfvertrouwen wordt serieus aangetast
Door middel van straf leert de hond dus dat hij het gedrag niet meer mag vertonen maar hiermee leert hij nog steeds niet wat er dan wel verwacht wordt. Modern bijgeschoolde hondentrainers en professionals weten inmiddels dat je gewenst gedrag het beste kan aanleren door de hond te belonen. Dit hoeft niet altijd met voer te zijn zolang de hond maar een positieve associatie kan maken. De hond leert namelijk dat het tonen van dat bepaald gedrag hem een voordeel oplevert. Het zorgt dus voor een beter hondenwelzijn, een sterke(re) band tussen de hond en eigenaar en het leervermogen zal groeien omdat hij vaker beloond wilt worden. De hond kan het ongewenste gedrag (bv. opspringen) niet gelijktijdig vertonen met het gewenste gedrag (bv. 4 poten op de grond). Daarom leggen wij welzijnsgerichte hondengedragsbegeleiders ons toe op het aanleren van gewenst gedrag i.p.v. het afleren van ongewenst gedrag! Hiermee leren we niet enkel de hond iets aan maar we kunnen het ongewenste gedrag ook voorkomen of laten stoppen. Voor ongetrainde mensen is dit een flinke uitdaging omdat wij gewend zijn vanuit onze opvoeding om te werken met straf. Iedereen vliegt weleens uit maar probeer dit niet doelbewust in te zetten. Als je correcties gebruikt is het dus belangrijk om te weten waarmee je bezig bent en wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn van je handelingen.
Leer je hond alternatief gedrag aan dat je wel wenst. Als je bv. een voertje voor de neus van je hond houdt terwijl hij blaft dan zal hij moeten stoppen om het te ruiken en op te eten. Op het moment dat je hond stil is, geef je hem de beloning. Veel honden staan te springen en worden zot als de leiband wordt uitgehaald om te gaan wandelen. Wacht tot je hond rustig is en gaat zitten, dan pas ga je gaan wandelen. Wild doen en rustig zitten gaat namelijk niet samen. De beloning hier voor het rustig zitten is het openen van de voordeur om te gaan wandelen.
Vertoont je hond ongewenst gedrag en wil je hier met een welzijnsgerichte hondengedragscoach mee aan de slag? Stuur mij een berichtje voor een gratis kennismakingsgesprek en we bespreken online of telefonisch in een half uurtje hoe ik jullie verder kan helpen.

Eenvoudig uitgelegd worden deze middelen dus ingezet door mensen met weinig tot geen kennis over het gedrag van honden. Heel vaak is er bij het vertonen van ongewenst gedrag sprake van miscommunicatie tussen de hond en de eigenaar. De eigenaar begrijpt namelijk niet waarom de hond dit gedrag vertoont en de hond voelt zich niet begrepen/gesteund. Daarom is het zo belangrijk om je te verdiepen in de taal van je hond zodat je weet hoe hij zich voelt en je zoveel als mogelijk begrijpt wat hij je probeert duidelijk te maken. Op die manier hoeft het gedrag en/of de situatie niet te escaleren en kan je hem op de juiste manier helpen. Wens je hier begeleiding bij op een welzijnsgerichte manier, aarzel dan niet om mij te contacteren. Bekijk even mijn aanbod in gedragsbegeleiding of boek een gratis kennismakingsgesprek.