Wandelen is een leuke manier om samen bezig te zijn, te genieten en de wereld te ontdekken maar wat als je hond in de remmen gaat (bevriest) of helemaal niet wil wandelen? Moet je hem dan meesleuren aan de riem of zijn er andere mogelijkheden?

Wist je dat dit een veel voorkomend probleem is die eigenlijk nog wat in de taboesfeer hangt? Veel eigenaars foeteren, trekken en sleuren omdat ze denken dat hun hond weer eens koppig of ongehoorzaam is. Vaak wordt er ook gezegd dat we dagdagelijks moeten gaan wandelen met onze hond maar is dit wel zo? Is dagdagelijks wandelen een noodzakelijke behoefte van onze hond? Je hond vertoont dit gedrag niet zonder reden en zeker niet omdat ze koppig zijn! Er kunnen verschillende oorzaken aanwezig zijn: gedragsmatig, medisch of omgevingsgerelateerd.

Dit is gedrag die bij heel veel honden voor komt maar waar weinigen hulp voor gaan inschakelen of op zoek gaan naar de achterliggende oorzaak. Doordat veel eigenaars hun hond gewoon meesleuren kan dit er net voor zorgen dat de hond nog vaker in de remmen gaat of de volgende keer misschien gewoon helemaal niet meer wil gaan wandelen. Laten we ons hier dus wat meer verdiepen in de mogelijke oorzaken.


Waarom wil mijn hond niet wandelen?

De beste manier om de oorzaak te achterhalen kan je bereiken door het gedrag van je hond te gaan observeren. Hou even een dagboek bij voor een week en noteer op welke momenten je hond blokkeerde tijdens de wandeling. Wat gebeurde er vooraf, in welke omgeving ben je aanwezig, zie je bepaalde prikkels,… . Je gaat op zoek naar de antecedent, de reden waarom je hond stopt met wandelen.

Fysieke problemen:

Kan je geen exacte oorzaak vinden dan is het belangrijk om je hond medisch te laten controleren op eventuele pijn. Zeker als het gedrag plotseling ontstaat en regelmatig voorkomt. Het is niet omdat je hond niet mankt of jammert dat hij daarom geen pijn ervaart. Jonge honden kunnen ook pijn ervaren, denk hierbij aan buikpijn of eventuele misvormingen in de rug, heupen of ledematen. Groeipijn, rugpijn of spierpijn kan ook een reden zijn waarom je hond niet wil wandelen. Je hond kan het je helaas niet zomaar vertellen. Een geknelde zenuw in de nek kan ook zorgen voor pijn tijdens het dragen van een halsband en het wandelen, meestal dan veroorzaakt door het vele trekken aan de lijn van de eigenaar of de hond. Vindt je dierenarts niks dan kan een bezoek aan een fysiotherapeut of osteopaat ook soms het antwoord geven.

De weersomstandigheden kunnen er ook voor zorgen dat je hond het te koud of te warm heeft en hierdoor niet wil wandelen. Grote honden zijn vatbaarder voor warmte en kleine honden zijn net vatbaarder voor koude (ook van hevige wind). Sommige honden houden er ook niet van om nat te worden en weigeren dus om te gaan wandelen wanneer het regent.

Als je hond de ganse dag reeds actief bezig is geweest of hij is reeds een jaartje ouder dan kan het ook zijn dat je hond gewoon te moe is en daarom niet meer wil wandelen. Daarom is het ook belangrijk om te gaan kijken wat er voordien allemaal gebeurt is.

Verkeerde uitrusting:

Het kan zijn dat je hond ergens pijn ervaart of dat de uitrusting niet goed past voor je hond. Ik raad iedereen aan om met een y-vormig harnas te gaan wandelen zodat je hond niet belemmerd wordt in zijn beweging. Daarnaast wordt er ook geen druk uitgeoefend op de gevoelige hals en nek van je hond. Hierbij is het wel belangrijk dat het aandoen van het harnas op een positieve manier wordt aangeleerd en dat je hond zich hier veilig en op zijn gemak in voelt. Maak geen gebruik van een flexi als je hond trekt, of als jij zelf vaak trekt aan de lijn. Zeker niet in combinatie met een halsband! Gebruik liever een 3m vaste lijn en leer die op de juiste manier te hanteren. Zo heb je ook een beter contact met je hond.

Traumatische ervaring:

Je hond kan bang zijn voor ‘iets’ dat jullie tegenkomen. Denk hierbij aan andere honden, vreemde mensen, verkeer, andere geluiden,… . Het kunnen zelfs bepaalde geuren zijn want de neus van je hond is nu eenmaal beter ontwikkeld dan die van ons.

Dit gedrag komt vaak voor bij honden die ondergesocialiseerd zijn maar wist je dat je een hond ook kan oversocialiseren of zelfs onbewust kan traumatiseren. Leer hier bij over het socialiseren van je hond.
Het kan ook zijn dat het iets is wat vroeger gebeurt is. Dit kan op dezelfde plek zijn maar ook een plek of situatie die erop lijkt. Op het moment dat je hond ergens van schrikt wordt er een herinnering in de hersenen aangemaakt, welbepaald in de amygdala en hippocampus, waardoor je hond de volgende keer sneller kan reageren. Dit kan een invloed hebben op zijn latere gedrag (contextgebonden). Honden leggen namelijk associaties dus als er iets beangstigend of overweldigend is gebeurt op een wandeling dan zullen ze verwachten dat dit in dezelfde situatie opnieuw kan gebeuren. Daarom gaan ze die omgeving/omstandigheden willen vermijden. Het is soms moeilijk om de exacte trigger te achterhalen.

Bij een traumatische ervaring gaat de hond meestal op 2 manieren reageren: bevriezen of vluchten. Voelt je hond zich onveilig dan is het belangrijk dat je hier gehoor aan geeft (zolang het veilig is).
Honden die geen controle hebben over de wandeling en regelmatig meegesleurd worden aan de lijn kunnen de wandeling ook niet meer leuk vinden en daarom in de remmen gaan ter anticipatie op het sleuren.

Als je hond in huis reeds aangeeft dat hij niet wil gaan wandelen dan is dit een anticipatie op één van bovenstaande oorzaken. Fysiek en mentaal gezonde honden vinden het altijd leuk om mee te gaan wandelen. Het kan natuurlijk ook wel eens voorkomen dat je hond op dat moment gewoon geen zin heeft. Weet dat dit ook perfect normaal gedrag is. Gebeurt dit eenmalig dan hoef je je niet onmiddellijk zorgen te maken.


Mijn pup wil niet wandelen.

Een pup heeft geleerd dat zijn nest zijn veilige plaats is, dicht bij zijn moeder, broertjes en zusjes. Vanuit die plek kan hij rustig de wereld gaan ontdekken. In het begin blijven ze dicht in de buurt zodat ze snel terug kunnen als ze zich onveilig voelen.

Eenmaal de pup bij jullie thuis komt dan wordt dit zijn veilige haven. Voor sommige pups is de buitenwereld druk en spannend. Doordat ze niet snel terug naar hun veilige plek kunnen, vinden ze het moeilijk om met die prikkels om te gaan. Forceer je pup dus de eerste dagen/weken niet om naar buiten te gaan. Stap voor stap zal hij zelfzekerder worden en meer nieuwsgierigheid krijgen waardoor hij gemakkelijker over die drempel gaat.

In het begin kan je je pup aansporen door op je hurken te gaan zitten en hem met een vrolijke stem bij je te roepen. Beloon je pup met een voertje of verbaal vanaf het moment dat hij een stap in jouw richting zet. Let er hierbij wel op dat je je pup niet gaat lokken met voer. Het beste beloon je ook niet wanneer je pup gaat zitten. Bouw deze stapjes op: in het begin verwacht je 1 stapje, daarna 2, daarna 3,… . Op die manier kan je het aantal passen langzaam opbouwen en leer je je pup ook rustig wandelen aan de lijn. Kies daarna een kort rondje waardoor je voorspelbaarheid creëert. Soms gaat het ook iets gemakkelijker als je op een vreemde plaats gaat wandelen. Het kan namelijk moeilijk zijn voor je pup om jullie veilige thuis te moeten verlaten. Dit zijn hondjes die vaak aan de voordeur of op de oprit in de remmen gaan.


Wat moet je doen als je hond niet wil wandelen?

Eerst en vooral ga je medische oorzaken uitsluiten en kijken voor de geschikte uitrusting. Als je zeker bent dat dit in orde is dan kan je gaan zoeken op welke prikkels je hond eventueel kan reageren. Dit kan je doen door het bijhouden van een dagboek.

Vermijd de plaatsen waar je hond op deze manier reageert. Vertoont hij het gedrag bv. enkel wanneer je langs een drukke straat wandelt? Zoek dan een rustig veldje of ga wandelen in het bos.

Op het moment dat je hond in de remmen gaat dan blijf je zelf even staan. Geef hem de tijd om zijn omgeving te observeren en informatie op te nemen. Ga hem vooral niet meesleuren maar steun hem. Ga naast je hond zitten als hij fysiek contact nodig heeft. Het kan zelfs helpen door gewoon rustig te benoemen wat er te zien is en je hond op deze manier gerust te stellen. Leer hier bij over angst bij honden. Nodig hem na enkele minuten opnieuw uit om verder te gaan wandelen. Weigert je hond om verder te gaan, wissel dan even van richting en kijk als dit helpt. Dat geeft je een aanduiding dat hij een bepaalde omgeving wil vermijden of liever de andere kant uit wandelt. Hou er rekening mee dat je eigenlijk voor je hond gaat wandelen dus waarom zou hij de richting dan niet mogen bepalen.

Zorg dat de wandeling terug leuk wordt voor je hond. Tijdens de wandeling is het belangrijk dat jullie ook nog steeds in contact staan met elkaar. Leer de juiste lijnvaardigheden zodat je je hond op de correcte manier kan begeleiden tijdens de wandeling. Zorg ervoor dat hij jou kan vertrouwen en dat hij weet dat je hem steunt. Werk aan het zelfvertrouwen van je hond. Het kan zijn dat hij een betere connectie moet krijgen met jou of dat hij meer zelfvertrouwen moet krijgen in nieuwe omgevingen. Forceer je hond niet om de richting uit te gaan die hij niet wil. Je zal zijn vertrouwen meer winnen door gehoor te geven aan zijn gevoelens en een andere richting uit te gaan. Op dat moment neem jij de leiding over, deal je met het onrustige gevoel of de angst die je hond ervaart en help je hem om terug tot rust te komen.

Wanneer je hond jou meer gaat vertrouwen als zijn beschermer zal je hond automatisch minder stoppen tijdens de wandeling. Doordat je voorlopig de situaties/prikkels vermeden hebt waar je hond ongerust over was, is zijn stressniveau laag genoeg zodat hij opnieuw in staat is om te leren. Lees hier meer over de stressemmer van je hond en welke invloed dit kan hebben op zijn gedrag.

Ga op dit moment aan de slag met de angsten van je hond zodat hij zich geen zorgen meer hoeft te maken. Besef dat je de angst van je hond niet zomaar in 1,2,3 kan veranderen en dat dit dus tijd en geduld vergt. Het proces verloopt vaak met babystapjes en kan je dan ook het beste onder begeleiding van een gedragsspecialist doen. Het is belangrijk dat je hond een positieve associatie leert leggen met de prikkel die hem ongerust maakt. Ga je te snel of is je hond te dicht bij de prikkel dan kan dit zorgen voor een negatieve ervaring waardoor je hond een bevestiging krijgt dat hij ongerust/angstig moet zijn. Dit is iets wat je zeker wil vermijden.



Het is niet leuk als je hond niet wil wandelen of plots (meerdere keren) abrupt stopt tijdens de wandeling. De oorzaak vinden voor dit gedrag kan soms echt een zoektocht zijn, wetende dat de meeste honden reeds staan te springen om te gaan wandelen wanneer de lijn tevoorschijn komt. Vanwege de moeilijkheid om alle puzzelstukjes te vinden is het aangeraden om een gedragsspecialist in te schakelen wanneer dit gedrag vaak voorkomt tijdens de wandeling. Neem even een kijkje bij bovenstaande mogelijke oorzaken en geraak je er zelf niet aan uit, aarzel dan niet om mij te contacteren.